C I E K AW O S T K I D O K T O R K A M E M O R K A Czy wiecie, że 1 grudnia obchodzimy Światowy Dzień AIDS? W tym dniu solidaryzujemy się z osobami zakażonymi wirusem HIV, których w Polsce żyje obecnie ponad 12 tysięcy. Od początku epidemii w 1985 roku w naszym kraju zmarło 1 019 chorych. HIV to ludzki wirus niedoboru odporności, który osłabia system odpornościowy człowieka i prowadzi do nabytego zespołu niedoboru odporności, czyli AIDS. Zwykle mija kilka lat od momentu zakażenia do momentu rozpoznania AIDS. HIV można się zakazić poprzez: kontakt z krwią osoby zakażonej, np. poprzez użycie niesterylnych przyrządów do wykonywania tatuażu, podczas kontaktów seksualnych z osobą zakażoną, a także zakażona matka może zakazić swoje dziecko podczas ciąży, porodu i karmienia piersią. HIV nie przenosi się poprzez pot, ślinę, łzy, mocz i kał. A więc zwykłe, codzienne kontakty z osobą zakażoną są całkowicie bezpieczne – nie można zakazić się podczas kąpieli w basenie, używanie sztućców, wspólne spożywanie posiłków, korzystanie z toalety. Wirus HIV nie jest przenoszony przez zwierzęta, komary i inne insekty.

Cały czas w laboratoriach na całym świecie trwają intensywne badania nad wirusem oraz skuteczną szczepionką. Symbolem solidarności z osobami żyjącymi z HIV i AIDS, ich rodzinami i przyjaciółmi jest „Czerwona kokardka”. Idea czerwonej kokardki powstała w 1991roku. Pomysł został zainspirowany żółtą wstążeczką upamiętniającą żołnierzy amerykańskich uczestniczących w wojnie w Zatoce Perskiej. Czerwony kolor wybrano ze względu na skojarzenia, jakie wywołuje: krew, namiętności (nie tylko gniew), ale i miłość. Czerwona kokardka jest w kształcie odwróconego V, ponieważ nie odniesiono jeszcze zwycięstwa nad epidemią HIV i AIDS.

Obojętność z dedykacją dla Luny A więc wstań. Twój głos zapiekł mnie w oczy, Tak dobitnie naigrywałeś się ze mnie, Że nieomal uwierzyłam W tę doskonałą maskę. Wiem, kim jesteś… Teraz to Ty płaczesz, A ja tylko zadaję Ci ból, Tak dobitnie dobierając słowa Jak ostrza. Nie chcę Cię zabijać. Popełniać tego samego błędu Co Ty. Chociaż odegrałeś swoją rolę Tak precyzyjnie, Nie oszczędzając mi cierpienia, Nie jesteś wart tego scenariusza. Pozostawiam Twój los przeznaczeniu, Które ma dla Ciebie Całkiem nowe wyzwanie. Magda

Lekcja w Teatrze im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach 26 października uczniowie z kółka teatralnego i dziennikarskiego uczestniczyli w lekcji teatralnej w katowickim teatrze. W skrócie poznaliśmy historię Teatru im. Stanisława Wyspiańskiego. Mieliśmy okazję zobaczyć, jak przygotowuje się scenografię. Potem zwiedziliśmy scenę kameralną, główną, garderoby aktorów. Jednym z ciekawszych momentów było oglądanie sceny głównej.

Święta Bożego Narodzenia obchodzone są w Polsce od X wieku. Okres ten obejmuje czas od Wigilii do Trzech Króli, czyli od 24 grudnia do 6 stycznia.

ZW Y C ZA J E B O ŻO NA R O D ZE NI O W E S i a n k o po d o br u s e m Zwyczaj ten wywodzi się z czasów pogańskich. Często w Wigilię pod obrusem umieszczano siano, na wsiach ustawiano także w kącie izby snop lub cztery snopy słomy, po jednym w każdym rogu. Symbolizowało urodzaj. Ch o i n k a Zwyczaj ten pojawił się dopiero na początku XIX w. Zanim nastała choinka, jej funkcje pełnił sad lub podłażniczka, czyli jodełka zawieszona u sufitu wierzchołkiem w dół. Zawieszano na nich, podobnie jak na choince, wiele ozdób, świecidełek, pierników i cukierków. W wielu kulturach i religiach drzewo, zwłaszcza iglaste jest symbolem życia, płodności, odradzania się i trwania. Pr e z e n t y g w i a z d k o w e Dzisiejszą tradycję wręczania świątecznych prezentów zawdzięczamy Marcinowi Lutrowi, który w 1535 r. domagał się, aby protestanci zaniechali zwyczaju św. Mikołaja, a prezenty dawali swoim dzieciom jako dar samego Dzieciątka Jezus. Pa s t e r k a O północy w wigilię Bożego Narodzenia wszyscy domownicy wraz ze służbą szli do kościoła na pasterkę. Po dobrej wieczerzy, suto zakrapianej różnymi trunkami, w kościele było gwarno i wesoło. Znane są opowieści o żakach krakowskich, o tym, jak nalewali przed pasterką atrament do kropielnicy albo podczas mszy zaszywali modlącym się kobietom suknie lub przyczepiali klęczącej kobiecie spódnicę do kołnierza. W tę noc wybaczano wszystko, nawet takie żarty.

KĄCIK KULTURALNY Aktualne spektakle w Teatrze im. S. Wyspiańskiego w Katowicach:

Propozycje filmowe:

WERONIKA POSTANAWIA UMRZEĆ

OSKAR I PANI RÓŻA Oskar, dziesięciolatek chory na białaczkę, przez ostatnie 12 dni życia pisze listy do Pana Boga. Niewiele o Nim wie. Nawet nie zna Jego adresu, ale szybko odnajduje w Nim wiernego słuchacza. Mały Oskar nie rozumie, dlaczego dorośli boją się śmierci. Przecież śmierć nie jest niczym nadzwyczajnym. Żadną karą, żadną chorobą. Oskar o tym doskonale wie i dziwi się, że dorośli próbują wypchnąć śmierć e swojego życia, że zapominają, że życie jest kruche, delikatne, ż ie trwa wiecznie. A wszyscy wokoło zachowują się, jakby byli nieśmiertelni. OSKAR I PANI RÓŻA to historia o tym, że warto pokochać nawet tych ludzi, którzy w pierwszej chwili wydają się być dziwaczni. Trzeba też mówić o swoich uczuciach, a przede wszystkim nie wolno się ich wstydzić. Tylko wtedy dowiemy się, czym tak naprawdę jest przyjaźń i miłość. I tylko wtedy przekonamy się, że świat wcale nie jest taki okrutny.

POSKROMIENIE ZŁOŚNICY Słynna komedia Szekspira przedstawiająca dzieje zwariowanych zalotów porywczego Petrucchia do nieposkromionej Kathainy. Ona i On w miłosnych zapasach, intrygi zazdrosnych rywali, gafy i fanfaronady niezbyt lotnych sług, przebieranki i mistyfikacje, a wszystko to pod błękitnym niebem Italii, gdzieś przy rzymskiej Via Emilia, pomiędzy Vincenzą a Padwą, w samym środku upalnego lata... Poskromienie złośnicy (oryg. Taming of the Shrew) - komedia z roku 1594. Jest jednym z pierwszych dzieł Szekspira. Zbudowana z IV aktów, akcja rozgrywa się we włoskim mieście Padwa. Podobnie jak inne komedie tego autora kończy się happy endem.

DZIECI IRENY SENDLEROWEJ

Wieczerza wigilijna Wigilia Bożego Narodzenia była wielką uroczystością – pisze Niemcewicz. W dawnej Polsce uczestniczyli w niej wszyscy domownicy razem ze służbą. Wraz z pojawieniem się pierwszej gwiazdki Wigilię rozpoczynał gospodarz, odmawiając na głos modlitwę. Potem łamano się opłatkiem i składano sobie życzenia (opłatki czasem smarowano miodem). Przy stole pozostawiano puste miejsce, czasem jedzenie dla nieobecnych bliskich lub zmarłych. Wierzono, że kto ilu potraw nie spróbuje, tego tyle przyjemności w ciągu nowego roku ominie. Opłatek Wigilijny zwyczaj łamania się opłatkiem należy do najtrwalszych i najżywszych tradycji Bożego Narodzenia. Od dawna, tuż przed wieczerzą, łamano się opłatkiem z członkami rodziny, służbą, kolędnikami i oczywiście duchami przodków. Nawet zwierzęta gospodarskie dostawały opłatek od swego gospodarza. Dzieląc się opłatkiem, składamy sobie życzenia dobra wszelakiego, zapominamy o urazach, wybaczamy winy. Pierwsza Gwiazdka Jest symbolem Gwiazdy Betlejemskiej, której pojawienie się towarzyszyło narodzinom Jezusa. Dzięki niej pasterze i Trzej Królowie mogli dotrzeć do miejsca narodzin Zbawiciela. Dziś oczekujemy pierwszej gwiazdy, jaka pojawi się na wigilijnym niebie. Gdy zabłyśnie, możemy, według tradycji, siąść do stołu i podzielić się opłatkiem. PRZYSŁOWIA W dzień Adama i Ewy daruj bliźniemu gniewy. Jak w Wigilię z dachu ciecze, jeszcze się zima długo powlecze. Zielone Boże Narodzenie, biała Wielkanoc. W jakim blasku Bóg się rodzi, w takim cały styczeń chodzi. Boże Narodzenie po lodzie, Wielkanoc po wodzie. Werka ŹRÓDŁO: http://www.projektszkolny.friko.pl/#105

Coś na ząb? Jarzyny poproszę!

Więcej tłuszczu = większy apetyt

Spotkanie z przedstawicielami sądu 27 listopada w naszej szkole odbyło się spotkanie uczniów z przedstawicielami Sądu Rejonowego w Mikołowie. Pani Sabina Głogowska oraz pan Dariusz Zakrzewski opowiedzieli nam, jak funkcjonuje i jakie zadania pełni sąd jako instytucja oraz czym zajmują się pracownicy poszczególnych wydziałów. Przy okazji przybliżyli nam specyfikę zawodów prawniczych, a także charakter pracy kuratorów sądowych.

Warsztaty kosmetyczne 23 listopada mieliśmy okazję uczestniczyć w warsztatach z zakresu kosmetyki i fryzjerstwa.Zajęcia prowadziły panie, które od lat specjalizują się w tych dziedzinach. Pani Katarzyna Nowak prowadzi swój salon fryzjersko-kosmetyczny "Fryzjernia i Pazury'' i jest wykwalifikowaną fryzjerką. Pani Adrianna Pisarczyk pracuje czynnie w zawodzie kosmetyczki.

Góra Grosza 2009 - X Edycja Już po raz dziesiąty organizujemy akcję Góra Grosza. Akcja ta na stałe wpisana jest w kalendarz wydarzeń naszej szkoły. Możemy przyczynić się do poprawy losu dzieci, które nie z własnych przyczyn zostały odseparowane od domu rodzinnego, od swoich najbliższych. Również w tym roku liczymy na Wasz aktywny udział w akcji.

H UMOR

- Pr z d w ó e d l us t r c h ły e ba r d s y c h m s to i - T e z i e j ły s . K t ó r y y je s t n g ło w kt ó r y ? ma w ę. i ę ks zą

Wychodzi blondynka od lekarza i zastanawia się: - Wodnik czy panna, wodnik czy panna? Wraca do lekarza i pyta: - Panie doktorze, to był wodnik czy panna? Co się otrzyma po skrzyżowaniu Lekarz odpowiada: słonia z kangurem? - Rak, proszę pani, rak. Ogromne dziury w całej Australii. szczegóły la a t s u t j się Pacjen bliżające z e c ą z c do t y ć operacji: k o s z t o wa ie z d ę b e - A il - pyt a . iada nar ko z a? h - o dpo w c y t ło z 0 - 150 olog. by anes tez j za to, że h c y t ło z a - 1500 Trochę z ł? a w r u m mi się fil ądzi pan? s ie n o s taj e dr o g o , ny film d za a w r U . - Nie j es t . Opłata is t a r g się n pa u z a cz ą ł w o n z y b to, że ć. wyświetla

Nauczycielka na zastępstwie w 2 klasie pyta się klasy: - Kogo macie najstarszego w rodzinie? Zgłasza się Ela: - Ja mam babcię! Zgłasza się Kacper: - A ja mam babcię i dziadka! Zgłasza się Jasiu: - Ja mam pra pra pra prababcie! - O, Jasiu, ty chyba kłamiesz odpowiedziała nauczycielka - Ale dla dla dla dlaczego?

„ O t w ó r z s e r c e - p o mó ż i n n y m” Kółko dziennikarskie ogłasza szkolną akcję pod hasłem: „ O t w ó r z s e r c e - p o mó ż i n n y m” . Zbieramy ubrania i zabawki, które podarujemy dzieciom z łaziskiej Świetlicy Profilaktyczno-Wychowawczej. Prosimy o składanie darów do 18.12.09 r. do sali 68.