DIECEZJA SIEDLECKA

JEDNOŚCI

WAśNE TEMATY:

ROK

• Być oazowiczem w pełni?!

charyzmatów Ruchu Światłośycie • 3 r. śmierci ks. Marka Boruca • Formacja „na teraz” • Rola Dni Wspólnoty • Zmiany w Ruchu • Ogłoszenia

W TYM NUMERZE: Wydarzyło się

2

Charyzmaty Ruchu

3-6

„Abyśmy byli jedno”

6

Kolejny krok w 7 deuterokatechumanacie

7

Ks. Marek Boruc 8 (1951-2007) Ogłoszenia

10/11,

NUMER

III

BYĆ OAZOWICZEM

„A Słowo stało się ciałem i

• 10 wielkich

Dni wspólnoty budują jedność

LIST

9

zamieszkało wśród nas” (J 1,14) Na czas adwentowego przygotowania i oczekiwania na dar BoŜego Narodzenia Ŝyczymy by zasłuchanie w Słowo, które stało się Ciałem i zamieszkało wśród nas, prowadziło Was drogą wzrastania ku świętości, abyście mieli zawsze udział w Jego śyciu. Niech Ono będzie Waszym przewodnikiem na wszystkich drogach i pokrzepieniem we wszystkich trudach. DIECEZJALNA DIAKONIA JEDNOŚCI

Być „oazowiczem” w pełni?! Duchowość członków Ruchu Światło-śycie wyraŜa się w ciągłym pogłębianiu osobistej relacji do Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela. Jest to relacja miłości - całkowitego oddania się Jemu w wierze i posłuszeństwie na wzór Niepokalanej. Mocy do takiego osobowego oddania się udziela Duch Święty. On takŜe jednoczy we wspólnocie Ŝywego Kościoła, w którym kaŜdy człowiek znajduje środowisko swojego wewnętrznego rozwoju oraz przyczynia się do wzrostu Kościoła zgodnie ze swym powołaniem. Osobisty związek z Jezusem nawiązuje się i pogłębia przez stały kontakt ze Słowem BoŜym, które staje się słowem Ŝycia dzięki codziennej modlitwie indywidualnej i wspólnej. Źródłem pełni Ŝycia chrześcijańskiego, a zarazem jego szczytem, jest liturgia, zwłaszcza eucharystyczna, pielęgnowana przez uczestników Ruchu w odnowionym posoborowym kształcie. Uczestnicy Ruchu dają świadectwo Jezusowi Chrystusowi słowem i Ŝyciem. Szczególną formą świadectwa jest Nowa Kultura, polegająca na uwalnianiu człowieka od wszystkiego, co poniŜa jego godność, oraz na rozwijaniu wartości osoby i wspólnoty we wszystkich dziedzinach Ŝycia. Nowa Kultura realizuje się takŜe przez podjęcie Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Szczytem Ŝycia osobowego jest zdolność do złoŜenia daru z siebie w akcie pięknej miłości - agape, której przykład dał Chrystus Sługa.

STR.

2

Wydarzyło się! Uczestniczyliśmy w...! 14 października - Warszawa - Spotkanie Diecezjalnej Diakonii Formacji Diakonii: „Słuchaj, Izraelu! - Jak słuchać, aby usłyszeć?” 23 października - Gręzówka - IX Dzień Skupienia KWC „Ewangeliczna rewizja Ŝycia w temacie mediów” (relacje na str. www.siedlce.oaza.pl) 23-24 października - Porszewice - Krajowa Kongregacja Stowarzyszenia Diakonia Ruchu Światło-śycie (z naszej diecezji 1 delegowana osoba ) 23-24 października - Nowe Opole - Sesja „Jezus Chrystus” Diecezjalnej Szkoły Animatora (70 uczestników) 5-7 listopada - Górki - Rekolekcje Diecezjalne Domowego Kościoła: „Naturalne Planowanie rodziny a antykoncepcja” Dzień Skupienia KWC Gręzówka

6 listopada - Lublin - Dzień Wspólnoty Diakonii Diecezjalnych (nasze diakonie reprezentowało 6 osób) 7 listopada - Łuków - Spotkanie Diecezjalnej Diakonii Ewangelizacji: „… przyglądaliśmy Ŝyciu pod kątem św. Piotra… czyli tego, który ciągle odchodził od Jezus (i powracał)… oraz szukaliśmy „aleksandrii” - miejsc, w których niedomagamy i którymi jeszcze zdradzamy Jezusa” (Rafał) 13-14 listopada - Nowe Opole - Sesja „Niepokalana” Diecezjalnej Szkoły Animatora (60 uczestników) 14 listopada - Łuków - Oaza Modlitwy dla Dorosłych: „Niepokalana” 14 listopada - Łuków - Spotkanie Diecezjalnej Diakonii Modlitwy

LIST JEDNOŚCI

15-17 listopada - Porszewice - Rekolekcje Kapłańskie dla Moderatorów Diecezjalnych 18 listopada - Warszawa - Spotkanie Diecezjalnej Diakonii Formacji Diakonii: „Posłuszeństwo wiary” 19-21 listopada - Kodeń - Rekolekcje Diecezjalne Domowego: „Duchowość małŜeńska” (45 małŜeństw i 20 dzieci) 22-25 listopada - Krościenko - Kapłańska Oaza Rekolekcyjna Animatorów Ewangelizacji (m.in. 3 kapłanów z naszej diecezji) 26-28 listopada - Porszewice - Oaza Rekolekcyjna Diakonii Jedności (naszą Diakonię Jedności reprezentowało 10 osób) 27 listopada - Łuków - Jednodniowy warsztat muzyczny

KAMUZO Łuków

W szybkim tempie posuwają się prace adaptacyjne strychu nad kuchnią i stołówką w Bobrownikach. Po wymianie poszycia dachowego połączonej z zamontowanie pięciu okien dachowych przyszła kolej na ocieplenie i wykonanie konstrukcji ścianek pięciu pokoi, dwóch łazienek oraz korytarza. Do końca zmierzają prace przy wykonaniu nowych schodów. Niektóre postępy moŜemy śledzić na naszej stronie internetowej. Gorąco dziękujemy wszystkim, którzy przyczyniają się do tak szybkiego postępu tych prac. Wierzymy, Ŝe ten zbiorowy wysiłek przyniesie błogosławione owoce. Bóg zapłać. GraŜyna i Zbigniew Kowalczukowie

STR.

3

Charyzmat Światło-śycie, czyli: charyzmat metody owocnego działania

WitraŜ „fos-dzoe” Krościenko

Formuła Fos-Dzoe, Światło-śycie, postulująca jedność poznania i działania w człowieku, wskazuje na prawdziwą wolność człowieka, która polega na dobrowolnym poddaniu się wymaganiom prawdy - w myśl słów Chrystusa: "Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli" (J 8,32). Realizowanie tej wolności w człowieku, jako podstawowy postulat pedagogii Ruchu, prowadzi do wychowania Nowego Czło-

wieka i do rozwiązania kluczowego problemu współczesnego świata, zagroŜonego wielorakim rozdarciem, przede wszystkim w samym człowieku. Co kieruje moimi osobistymi decyzjami? Emocje? Inni? Bezmyślność? Strach?... Na ile Ŝyje na co dzień Słowem BoŜym, starając się uczynić je słowem Ŝycia? Jak często podejmuję praktykę Namiotu Spotkania, obieram sobie słowo Ŝycia? Jaką hierarchię wartości

realizuję w moim Ŝyciu? Co jest na pierwszym miejscu? Co mi zajmuje najwięcej miejsca w sercu, najwięcej czasu? W jaki sposób stawiam sobie wymaganie ewangelicznego nawrócenia, naśladowania Chrystusa?

Charyzmat ewangelizacji, czyli: odkrycie źródła i fundamentu

Ruch Światłośycie łączy ludzi róŜnego wieku i powołania

Jasna świadomość, Ŝe celem pierwszej ewangelizacji jest doprowadzenie do osobistego przyjęcia Chrystusa jako swojego Pana i Zbawiciela, co stanowi źródło i fundament całego Ŝycia chrześcijańskiego, jest szczególnym darem otrzymanym przez Ruch.

Kim dla mnie jest dziś Jezus ? Czy rzeczywiście oddałem/am Mu całe swoje Ŝycie? Co to dla mnie znaczy ? Czy Jezus jest Tym, który kieruje moim Ŝyciem, czy teŜ czynią to moje plany, pragnienia, oczekiwania, zysk, czy prestiŜ….?

Charyzmat "ewangelii wyzwolenia", czyli: charyzmat głoszenia Ewangelii z mocą DostrzeŜenie istotnego, wewnętrznego związku pomiędzy ewangelizacją a wyzwoleniem jest szczególnym charyzmatem Ruchu Światło-śycie, co wyraŜa się w podejmowanych inicjatywach jak Krucjata Wyzwolenia

Człowieka i Ruch Prawda - KrzyŜ - Wyzwolenie. Czy jestem człowiekiem wolnym? Czy poddaję swoje Ŝycie prawdzie rozumu, prawdzie sumienia i prawdzie BoŜego Słowa?

Jaki jest mój aktualny stosunek do dzieła Krucjaty Wyzwolenia Człowieka?

ROK

10/11,

NUMER

III

STR.

Charyzmat katechumenatu, czyli: odkrycie drogi formacji autentycznych chrześcijan i uczniów Pana we wspólnocie lokalnej

Wypracowana w Ruchu metoda formacji deuterokatechumenalnej, dla młodzieŜy i dorosłych, bazująca na ewangelizacji a

prowadząca do diakonii czyli aktywnego zaangaŜowania się w proces budowania i w Ŝycie wspólnoty lokalnej - parafii, jest szczególnym darem, którym moŜe on słuŜyć tym wspólnotom. Czy po zastanowieniu mogę o sobie powiedzieć, Ŝe postępuję na drodze ku chrześcijańskiej dojrzałości w oparciu o model

formacyjny wypracowany w Ruchu Światło-śycie? Na ile dotyczą mnie następujące słowa „Za dojrzałych chrześcijan uwaŜamy tych, którzy potrafią dawać świadectwo swej wiary, gdziekolwiek się znajdują, którzy potrafią innych zdobywać dla Chrystusa”? Co ja, jako dąŜący do chrześcijańskiej dojrzałości i mający juŜ pewne osiągnięcia na tej drodze, mogę wnieść w oŜywienie mojej parafii?

Teksty o charyzmatach zaczerpnięte są z „Listu z Boliwii” w:

Charyzmat liturgii, czyli: odkrycie źródła i szczytu Ŝycia Kościoła

„Charyzmat i wierność”,

Dar zrozumienia i przyjęcia pełnej i autentycznej liturgii odnowionej przez Sobór Watykański II, bazującej na odnowionej eklezjologii i teologii liturgii, ujmującej ją jako źródło i szczyt Ŝycia Kościoła i jako epifanię i sakrament Kościoła - Wspólnoty, jest kolejnym charyzmatem Ruchu, którym moŜe on słuŜyć wspól-

notom lokalnym. Wspólnoty Ruchu przyczyniają się do budowania Ŝywego Kościoła w parafiach przez kształtowanie Ŝywych zgromadzeń liturgicznych w oparciu o wierność wobec słowa BoŜego i poprawnie odczytane znaki liturgiczne. Czym jest dla mnie Liturgia?

do niej - zwłaszcza do Eucharystii? Czy w pełni uczestniczę w Eucharystii?

ks. Franciszka Blachnickiego

Z jakim zaangaŜowaniem i poprawnością podejmuję słuŜbę liturgiczną? Co robię, aby wspólnota Ruchu, w której jestem była Ŝywym zgromadzeniem liturgicznym?

W jaki sposób przygotowuję się

Charyzmat Chrystusa-Sługi i diakonii, czyli: odkrycie drogi do budowania Kościoła-wspólnoty i jedności wszystkich chrześcijan Bazując na chrystologii Chrystusa-Sługi i na idei chrystocentrycznej diakonii, Ruch wychowuje swoich członków, poprzez ewangelizację i deuterokatechumenatu, do wejścia w Ŝycie Kościoła we wspólnotach lokalnych w postawie zaangaŜowania i współodpowiedzialności, co wyraŜa

się w przejęciu róŜnego rodzaju diakonii. Czy wzorem pokory i słuŜby jest dla mnie Jezus? W jaki sposób podejmuję misję Chrystusa Sługi? Czy podejmowana przeze mnie diakonia nie ma czegoś wspólnego z działaniem na pokaz? Czy nie jest tylko pustym słowem lub

pustą deklaracją? Jak Eucharystia pomaga mi dojrzewać do diakonii?

4

STR.

5

Charyzmat "domowego kościoła", czyli: odnowy rodzinnego katechumenatu i rodziny jako "eklezjoli". "Kościół Domowy" przedstawia pełną realizację charyzmatu Światło-śycie" w odniesieniu do wspólnoty małŜeńskiej, do wspólnoty rodzinnej. Tak jak w kaŜdej osobie ludzkiej musi się dokonać synteza polegająca na jedności pomiędzy światłem, czyli poznaniem, a naszą egzystencją, naszym Ŝyciem, tak musi się ona dokonywać we wspólnocie małŜeńskiej i rodzinnej. Wówczas małŜeń-

stwo i rodzina chrześcijańska mogą się rozwijać i wzrastać jako rzeczywistość eklezjalna, jako Kościół (jako "Eklzjola"). To jest dar, który wymaga odpowiedzi, wymaga kształtowania we wspólnocie małŜeńskiej i niesienia go dalej. W jaki sposób w moja rodzina staje się miejscem gdzie się Ŝyje słowem BoŜym, modlitwą, liturgią?

Czy moja rodzina jest miejscem, w którym kaŜdy z nas moŜe dojrzewać, nawracać się? Jakie trudności napotykamy dzisiaj w przekazywaniu wiary w rodzinie? Jak je pokonujemy? Czy aktywnie i z zaangaŜowaniem uczestniczę w spotkaniach kręgu? Jakimi darami słuŜę mojej rodzinie, wspólnocie kręgu, wspólnocie parafialnej?

Charyzmat śywego Kościoła, czyli: odkrycie Communio jako syntezy eklezjologii Vaticanum II Teksty o charyzmatach zaczerpnięte są z „Listu z Boliwii” w: „Charyzmat i wierność”, ks. Franciszka Blachnickiego

Cały Ruch jest wewnętrznie przeniknięty i zjednoczony ideą - wizją „communio”. Budowanie tej communio w jej podwójnym wymiarze, wertykalnym i horyzontalnym - communio z ojcem przez Syna w Duchu Świętym oraz communio z braćmi - stanowi cel wszystkich dąŜeń Ru-

chu. Dlatego teŜ widzi on siebie i realizuje nie obok Kościoła ale w Kościele, widzianym konkretnie w znaku wspólnoty lokalnej. W jaki sposób angaŜuję się w Ŝycie mojej parafii? Co robię dla mojej parafii?

przyprowadzam innych do Chrystusa? Jakie mam w tym trudności? Czy dzięki mojej trosce powstała choć jedna mała grupa, krąg uczniów Chrystusa? W jaki sposób współpracuję z innymi wspólnotami obecnymi w mojej parafii?

Czy dzielę się moją wiarą i

Charyzmat jedności, czyli: odkrycie tajemnicy Ducha Świętego Ruch Światło-śycie pojmuje siebie jako dar Ducha Świętego dla budowania Kościoła. O tyle moŜemy uwaŜa i ufać, Ŝe jesteśmy poddani działaniu Ducha Świętego, o ile będziemy trwali na drodze jedności, Duch Święty jest bowiem zasadą jedności Kościoła. To dąŜenie do jedności musi się wyraŜać stale na kilku płaszczyznach: jako dąŜenie do jedności w samym Ruchu, w stosunku do jego diakonii i do innych wspólnot i członków Ruchu; jako dąŜenie do

jedności z hierarchią Kościoła, która ma być znakiem i sprawdzianem jedności w Duchu; jako dąŜenie do jedności z innymi ruchami odnowy w Duchu Świętym; jako dąŜenie do jedności z chrześcijanami innych Kościołów przez popieranie wysiłków ekumenicznych; wreszcie jako dąŜenie do jedności z całym światem, ze wszystkimi ludźmi poprzez ewangelizację oraz posługę diakonię wyzwolenia i miłosierdzia.

W jaki sposób wyraŜa się moja troska o jedność we wspólnotach i diakoniach Ruchu, w których jestem/posługuję? Czy w duch jedności i przynaleŜności przyjmuję nauczanie Kościoła jako swoje własne? Jakie widzę w tym trudności? Co mogę zrobić, aby budować jedność z innymi Kościołami, w jaki sposób mogę poprzeć działania ekumeniczne (zarówno w wymiarze powszechnym, jak i lokalnym)?

ROK

10/11,

NUMER

III

STR.

„Abyśmy byli jedno!” PrzynaleŜność do ruchu wyraŜa się i realizuje w jedności, którą moŜna bliŜej określić jako „jedność asymilacji” i „jedność krąŜenia”. „Jedność asymilacji” polega na włączeniu się do procesu formacyjnego ruchu, w ramach którego realizowany jest określony program formacyjny. Program ten, przewiduje pewne okresy czy stopnie formacyjne, przekazuje treści ujęte w określonych schematach i symbolach oraz zmierza do wyrobienia pewnych postaw. Program jest narzędziem przekazu charyzmatu ruchu. „Jedność krąŜenia” polega na realizacji powołania i słuŜby wyni-

kającej z charyzmatu ruchu, w Ŝywej i w stałej łączności z innymi członkami i wspólnotami ruchu, oraz z całym ruchem. Wyrazem tej łączności jest uczestnictwo w róŜnego rodzaju zgromadzeniach, wzajemne ubogacanie się świadectwem, dzielenie się swoimi osiągnięciami i trudnościami, spontaniczna, wzajemna modlitwa wstawiennicza itp. W ten sposób trwa w ruchu „krąŜenie Ŝycia”, które świadczy o jego Ŝywotności i właściwym rozwoju. „Zablokowanie krąŜenia” natomiast w Ŝywym organizmie ruchu, wynikające z braku zaufania i obojętności w odniesieniu do

innych, jest przyczyną chorób i zakłócenia właściwego rozwoju. O przynaleŜności do ruchu nie decyduje więc zewnętrzne przyjęcie pewnych elementów programu czy metod działania, ale tkwienie w Ŝywym nurcie jego tradycji i rozwoju. Nie wystarczy jedność źródła inspiracji i jedność celu, ale konieczna jest jeszcze jedność „strumienia nośnego”, jedność wspólnej drogi. Sprawcą takiej jedności jest właśnie Duch Święty – OŜywiciel, który jest Duchem Jednego Strumienia. za dokumentem „Kryteria przynaleŜności do Ruchu Światło-śycie”

„PrzynaleŜność do ruchu wyraŜa się i

Charyzmat Niepokalanej Matki Kościoła,

realizuje w

czyli: odkrycie głębi – w Chrystusie i Kościele Ruch nosi w sobie i pielęgnuje jako najgłębszą swoją tajemnicę i źródło swej Ŝywotności tajemnicę Niepokalanej - Matki Kościoła. Jest to tajemnica Osoby całkowicie przez miłość oblubieńczą oddanej ChrystusowiOblubieńcowi, szczególnie w godzinie KrzyŜa, osoby która mocą tego oddania stała się

Matką Wszystkich śyjących, Matką Kościoła. Jako oblubienica i Matka jest ona zarazem typem KościołaOblubienicy i Matki. DąŜenie do odtwarzania postawy Niepokalanej w Jej oddaniu się Chrystusowi w wierze i miłości, jest istotnym dąŜeniem Ruchu i przez realizację tego

staje się on „oazą Nowego śycia”, Kościołem Ŝywym i Ŝyciodajnym. W czym chcę naśladować Maryję - Niepokalaną? Komu chciałbym przekazać skarb wiary? Co robię w tym kierunku? Jakie owoce z bycia w Ruchu dostrzegam w moim Ŝyciu?

jedności”

6

ROK

10/11,

NUMER

III

STR.

Kolejny etap w deuterokatechumenacie... Etapy deuterokatechumenatu: I. nawiązują do starochrześcijańskiego katechumenatu, który był okresem przygotowania dorosłych ludzi do chrztu i trwał kilka lat; w Ruchu Światło-śycie chodzi jednak o formację ludzi juŜ ochrzczonych dlatego nazwany jest deutero-katechumenatem, tzn. wtórnym, powtórzonym katechumenatem ma on prowadzić do odkrycia pełni Ŝycia płynącego z sakramentów; II. to czas bycia w szkole Mistrza z Nazaretu i stawania się Jego uczniem, naśladowcą i przyjacielem; III. to czas dorastania we wspólnocie do bycia dojrzałym chrześcijaninem, czyli takim, który potrafi nim być w kaŜdej sytuacji

i który zdobywa innych dla Chrystusa. Nikt bowiem nie rodzi się chrześcijaninem, ale ciągle się nim staje (Tertulian: „Fiunt, non nascuntur christiani”) Po ONś I jest teraz czas na podjęcie decyzji kontynuowania swojego pójścia za Jezusem we wspólnocie uczniów i przyjęcie do wspólnoty deuterokatechumenatu w SPECJALNYM OBRZĘDZIE. Moment ten rozpoczyna formację w oparciu o 10 kroków ku dojrzałości chrześcijańskiej. Po ONś II, po czasie wprowadzenie w historię zabwienia w ramach kręgów biblijnych, rozpoczynamy od adwentu kręgi biblijno-liturgiczne. Kręgi te

wprowadzają w rytm Ŝycia określonego przez Misterium Paschalne przeŜywane w roku liturgicznym. Centralnym wydarzeniem po ONś II będzie przeŜycie w formie oazy rekolekcyjnej Triduum Paschalnego (21-24 kwietnia 2011 r., Nowe Opole). Po ONś III podejmujemy decyzję stawania się z biernych członków Kościoła jego Ŝywymi komórkami, biorącymi za niego odpowiedzialność. Odnalezienie mojej odpowiedzialności za Kościół (w parafii, ruchu, duszpasterstwie) świadczy o owocności formacji oazowej.

„Stają się, a nie rodzą chrześcijanie” TERTULIAN

Dni Wspólnoty budują jedność w Ruchu Światło-śycie Jedność na wszystkich szczeblach zaangaŜowania w Ruchu - Domaga się ona, aby odbywały się Dni wspólnoty moderatorów i odpowiedzialnych, Dni wspólnoty animatorów i diakonii oraz Dni wspólnoty rejonowe. Jedność grup wiekowych i stanowych - Uczestnictwo dorosłych, małŜonków i osób samotnych, dzieci i jest wspaniałym świadectwem tego, Ŝe z

Ruchu się nie wyrasta, poniewaŜ jest to propozycja na całe Ŝycie chrześcijańskie. Jedność merytoryczna Sprawą istotną jest, aby fundament dni wspólnoty w diecezjach i rejonach, były materiały formacyjne przygotowane przez Centrum Ruchu. Jedność formalna - wierność poszczególnym elementom, które stanowią zawartość dnia

wspólnoty: modlitwa, katecheza, spotkanie w grupach, godzina świadectwa, godzina . Jedność czasowa - Doświadczenie jedności w Duchu Świętym stanie się udziałem całego Ruchu równieŜ dzięki temu, Ŝe we wszystkich diecezjach i rejonach spotkania będą odbywały się w tych samych terminach, według Kalendarza Pracy Rocznej Ruchu.

Zmiany w Ruchu na szczeblu centralnym Szczecinie, moderatorem krajowym Domowego Kościoła.

KsięŜa Biskupi mianowali ks. Marka Borowskiego, proboszcza parafii św. Jana Ewangelisty w

Moderator generalny powołał nowych odpowiedzialnych. W diakonii komunikowania społecznego z funkcji moderatora ustąpił ks. Arkadiusz Rakoczy, zastąpili go p. Wiola i Michał Szepietowscy. W diakonii modlitwy ks. Ryszarda Nowaka zastąpiła p.

Dorota Domańska z INMK.

7

STR.

8

Ks. Marek Boruc (1951-2007) wieloletni Moderator Ruchu Światło-śycie w Diecezji Siedleckiej

www.o_ks_marku_ borucu

Ks. Marek Boruc, syn Stanisława i Teresy, urodził się 20 lutego 1951 r. w Siedlcach. W roku 1960 przyjmuje Pierwszą Komunię Świętą. Uczęszcza najpierw do szkoły Podstawowej nr 6, a później nr 3 w Siedlcach. Naukę w szkole średniej rozpoczyna w roku 1965 i jest to Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Prusa w Siedlcach. Po ukończeniu szkoły średniej w 1969 r. wstąpił do WSD w Siedlcach. Ks. Marek jeszcze jako kleryk uczestniczył w słynnym Dniu Wspólnoty w dniu 16 sierpnia 1972 na górze Błyszcz z udziałem kard. Karola Wojtyły. Święcenia kapłańskie przyjął 7 czerwca 1975 r. z rąk bp. Jana Mazura. Od 21 czerwca 1975 r. pracował jako wikariusz w parafii Stara Wieś, od 1 lipca 1976 r. - Sadowne, a od 21 lipca 1978 r. do 1 lipca 1986 r. -Przemienienia Pańskiego w Łukowie. Od 19 stycznia 1981 r. pełnił funkcję zastępcy diecezjalnego moderatora Ruchu Światło - śycie, a od 27 stycznia 1983 r. do 25 sierpnia 2003 r. - moderatora. Przez kilkanaście lat łączył ją z posługą moderatora diecezjalnego Domowego Kościoła. Miał takŜe propozycję podjęcia waŜnych funkcji w Krajowym Duszpasterstwie SłuŜby Liturgicznej oraz Ruchu Światło-śycie. Od 21 maja 1985 r. był diecezjalnym referentem duszpasterstwa słuŜby liturgicznej. Od 7 stycznia 2003 do 31 stycznia 2004 r. pełnił funkcję kierownika Działu Duszpasterstwa i Kultu Kurii Diecezjalnej Siedleckiej. Ks. Marek podejmował posługi na szczeblu krajowym. Był pierwszym moderatorem krajowym Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. 3 października 2000 r. uzyskał zgodę bp. Jana Wiktora Nowaka na przynaleŜność do stowarzyszenia "Unia Kapłanów Chrystusa Sługi" - członek zarządu. Był moderatorem Centralnej Diakonii Deuterokatechumenatu, delegatem Kolegium Moderatorów do Centralnej Diakonii Jedności Ruchu. Przez wiele lat prowadził naboŜeństwo z błogosławieństwem animatorów podczas Centralnej Oazy Matki w Krościenku. Przewodniczył i głosił homilie w czasie jutrzni podczas Kongregacji Odpowiedzialnych Ruchu. Wielokrotnie prowadził równieŜ Oazę Rekolekcyjną Diakonii Jedności, która odbywa się zawsze w Krościenku przed niedzielą Chrztu Pańskiego i w gronie odpowiedzialnych rozpoczyna pochylanie się Ruchu nad tematem nowego roku pracy. Prowadził oazy letnie dla młodzieŜy oraz krótsze rekolekcje dla rodzin. Bardzo się cieszę na wakacje, na oazy. Nie mogę się juŜ ich doczekać mówił w 1992 r. w wywiadzie dla pisma "Oaza". - Klimatu, atmosfery tego czasu wzrostu, przyglądania się ludziom. Bardzo mnie cieszą oazy i to co się w ludziach dzieje, i w zasadzie chciałbym tylko to robić. 22 stycznia 2004 r. został mianowany proboszczem parafii Kotuń. 8 września 2007r. modlił się w Kotuniu nad nowym moderatorem generalnym Ruchu ks. Adamem Wodarczykiem. Urząd proboszcza w Kotuniu pełnił do śmierci tj. 1 grudnia 2007r.

ROK

10/11,

NUMER

III

STR.

9

Ogłoszenia!!!! Zapraszamy na REKOLEKCJE KWC na temat „KWC w rodzinie”. Rekolekcje odbędą się w dn. 23-25 stycznia 2011 r. w Górkach k. Garwolina. Poprowadzi je ks. Wojciech Ignasiak. Zgłoszenia do dn. 10 stycznia 2011 r. do pary odpowiedzialnej za KWC: Wanda i Stanisław Nikołajczuk tel.: 833437701; 501310704 E-mail: [email protected]

Spotkanie Diecezjalnej Diakonii Modlitwy planowane jest 19 grudnia 2010 r. od godz. 12.00 . Tematem spotkania będzie „Poddanie się działaniu Ducha Świętego” na podstawie zasad duchowości Diakonii. W planach konferencja tematyczna, spotkanie formacyjne, modlitwa wspólnotowa. Spotkanie jest otwarte dla zainteresowanych tematyką. Osoby chętne do udziału proszę o wcześniejszy kontakt: telefoniczny: 500637165 lub e-mailem: [email protected] Anna Jóźwik – odpowiedzialna za DDM

Serdecznie dziękuję za otwartość serca, Ŝarliwość i systematyczność osobom, które zaangaŜowały się w prace biurowe Diakonii Diecezjalnej w Siedlcach. RównieŜ tym, którzy te prace wspierają finansowo oraz modlitewnie. Cieszę się, Ŝe dzięki temu biuro jest miejscem spotkań, modlitwy i fachowej pomocy merytorycznej; Ŝe jest miejscem posługi i Ŝycia. Bóg zapłać! Ks. Marek Andrzejuk

RUCH ŚWIATŁO-śYCIE DIECEZJI SIEDLECKIEJ ul. Bpa I. Świrskiego 57 08-110 Siedlce wtorek, środa, czwartek: 14.00-17.30 Tel.: 256324609 E-mail: [email protected]

Ewangelizacja - Katechumenat Diakonia

List Jedności

ŚWIĘTA PATRONALNE W RUCHU 8 grudnia - Uroczystość Patronalna Ruchu Światło-śycie 26 grudnia - Uroczystość Patronalna Domowego Kościoła 9 stycznia - Patronalne Święto Moderatorów

Figura Niepokalanej z Kopiej Górki w Krościenku