C.

CEL PROJEKTU

C.1. UZASADNIENIE PROJEKTU 1.

Opisz grupy i sektory objęte projektem. Opisz również potencjalnych użytkowników korzystających z efektów projektu.

2.

Na jakie potrzeby, w odniesieniu do tych grup i sektorów zwraca się twój projekt? Jak można identyfikować te potrzeby?

Ad 1. Cztery grupy inżynierów i techników odniosą korzyści z projektu:

1. inżynierowie i technicy pracujący w przemyśle naftowym i górniczym 2. inżynierowie i technicy pracujący w firmach dystrybuujących gaz 3. inżynierowie i technicy pracujący w sektorze energetycznym 4. inżynierowie i technicy zajmujący się instalacjami dla końcowych użytkowników. Głównymi beneficjentami będą inżynierowie pracujący, którzy uzyskają możliwość poszerzenia swoich umiejętności bez konieczności rezygnowania z pracy. Wykłady przekazywane przez Internet (ICT), komputery (PC) i wirtualne laboratoria mogą ograniczyć koszty do 1/10 całkowitych wydatków na edukacje (pensje, zakwaterowanie, podróż, itd.), przyjmując za podstawę obliczeń koszty studiów 4-letnich. Potencjalna liczba kandydatów na inżynierów w Polsce, Niemczech i Rumunii, w odniesieniu do zakresu przedmiotowego objętego projektem, może wynieść nawet 50 na rok i 20 na Słowacji. Całkowita liczba użytkowników zaangażowanych w projekt pilotażowy jest przewidywana na ok. 170 na rok. Użytkownicy będą pochodzić ze średnich i dużych firm. Drugą grupą beneficjentów są firmy edukacyjne. W czasach zmniejszającej się rekrutacji i zintegrowanych grup edukacyjnych, budżety przeznaczone na edukację technologiczną są napięte. Ten rodzaj projektu pozwoliłby studentom zaocznym zostać objętym modelem budżetu używanym do wspólnego podziału zasobów i funduszy. Kontakty powstałe w obydwu przedsięwzięciach wśród pracowników, na poziomach gdzie problemy są napotykane i muszą być rozwiązane, uświadomią grupy edukacyjne i naukowe o potrzebie prowadzenia dalszych badań. Trzecią zaletą dla grup edukacyjnych (dla studentów i dla projektu) jest stworzenie centrum. Pozwoli to poszczególnym instytucjom wybierać zakres przedmiotu wykraczający poza możliwości i kompetencję pracy danego obiektu i pokryć dużo więcej dziedzin w projekcie pilotażowym, który zajmuje się tylko niektórymi aspektami inżynierii gazowniczej. Ad 2. Pierwsze rezultaty z ogólnoeuropejskiego badania dotyczącego procesu edukacji rozszerzonej i zbliżonych technologii pokazują brak rozwiązań strukturalnych dla ciągłej edukacji pracowników w największych firmach przemysłowych.

1

L

Zasadniczym problemem jest sposób przekazania wiedzy, stale tworzonej przez grupy naukowe w różnych europejskich krajach, ludziom na stanowiskach operatorów, średniej kadrze zarządzającej, zespołom projektowym i badawczym. Od kilku lat organizuje się krótkie kursy szkoleniowe. Najczęściej bierze w nich udział ok. 10 do 20 osób, które rzadko, kiedy mogą poświęcić więcej niż 2,5 dnia ze swojego tygodnia pracy. Z tego powodu programy kursów są bardzo ograniczone. Ostatnio można zaobserwować spadek ilości kursów w przemyśle. Przyczyny tego spadku są ciągle analizowane i może ich być wiele: brak nadzoru, formalnych kwalifikacji, rozpoznania zalet nadzoru w miejscach pracy, kosztów uczestnictwa w kursie (finansowych i straty czasu). Głównym problemem dla przepływu technologii przy udziale przemysłu z uniwersytetów i instytucji naukowych do przemysłowców może być czas. Uczęszczanie na krótkie kursy powoduje nieobecność w pracy. Koszty podróży, uczestnictwa i straconego czasu w 2,5-dniowych kursach są olbrzymie. Jednym z możliwych rozwiązań poprawienia aktywności pracowników jest redukcja kosztów przedsięwzięć, przede wszystkim przez zmniejszenie straty efektywnego czasu pracy. Można tego dokonać przez organizowanie kursów w niewielkiej odległości od miejsc pracy lub wykorzystanie czasu wolnego do pracy z podręcznikiem. Wymaga to elastycznych metod nauczania, jak np. przekaz wykładów przez Internet. Koszt podniesienia kwalifikacji osób indywidualnych może być bardzo wysoki, jeśli weźmiemy pod uwagę konieczność zmniejszenia czasu pracy pracowników. Wiele krajów nie pozwala na podnoszenie kwalifikacji w ten sposób, co powoduje małe zainteresowanie indywidualnych osób w kształceniu ustawicznym.

3. Jakie są szczegółowe cele projektu? 4. Jak projekt orientuje się na cele programu i nadrzędność komunikacji wskazanej powyżej? Ad. 3. Są cztery szczegółowe cele projektu: 1. Głównym celem jest stworzenie i utrzymanie CEL GAS przy współudziale specjalistów w zakresie inżynierii gazowniczej w Europie oraz dzięki wykorzystaniu Internetu dla lokalnych przedsiębiorstw gazowniczych. Stworzenie centrum odpowiedniego do wykorzystania transmisji Internetowych, archiwizowania podręczników i wirtualnych laboratoriów użytecznych w klasycznym i autonomicznym systemie nauczania. 2. Zaprojektowanie modułów nauczania w formie krótkich ćwiczeń (20 wykładów + 5 zajęć) lub jako modułów (równoważnych 40 wykładom + 10 zajęciom + 1 wirtualne/konwencjonalne ćwiczenia laboratoryjne) lub jako element poszerzenia kwalifikacji. 3. Przygotowanie materiałów do kursów zawierających książki monograficzne, podręczniki komputerowe, ćwiczenia do wirtualnych laboratoriów, kasety video, które mogą być użyte w klasycznym nauczaniu lub nauczaniu na odległość i samokształceniu.

2

L

4. Założenie jednostki administracyjnej w formie firmy komercyjnej do zarządzania wszystkimi aspektami oferty edukacyjnej. Jednostka ta będzie założona i finansowana poza projektem. Zostanie ona ustanowiona tak szybko jak tylko projekt otrzyma wsparcie z Funduszu Leonarda da Vinci. Pozwoli to na kontynuacje projektu po zakończeniu fazy pilotażowej. Jest to długofalowy cel projektu. Ad 4. Projekt stara się stworzyć aktywne Centrum nauczania Elektronicznego, składające się z edukacyjnych przedsiębiorstw i przedsięwzięć. Dla partnerów projektu zostaną utworzone grupy odniesienia w części państw partnerskich, składające się z kilku uczestników. W projekcie są reprezentowane trzy uniwersytety, jedna instytucja naukowa i dwie izby gospodarcze. Grupy odniesienia będą się spotykać ok. 2-3 razy w roku i dostarczać istotnych materiałów wykorzystywanych do realizacji celów programu. Projekt realizuje więcej niż 1 priorytet programu Leonarda da Vinci: 1. umożliwia dostęp do nowych umiejętności dla pracowników, 2. promuje inwestycje w zasoby ludzkie, 3. umożliwia dostęp do aktualnej wiedzy przy wykorzystaniu innowacyjnej technologii. Proponowane możliwości są elementami kształcenia ustawicznego. Raport Rządowy dotyczący nauczania i kształcenia ma pięć głównych celów: 1. zachęcenia do zdobywania nowej wiedzy 2. zbliżenia szkół i sektora biznesu 3. zrównania szans kobiet i mężczyzn 4. porozumiewania się w 3 językach na poziomie profesjonalnym 5. traktowania inwestycji i szkolenia na równych zasadach. Przedstawiony projekt obejmuje punkty 1, 2, 5 i przyczynia się do realizacji założeń punktu 3 (zdobywanie wiedzy daje możliwość zrównania szans zawodowych kobiet i mężczyzn) i 4 (wykłady będą przeprowadzone w języku angielskim, co może przyczynić się do poprawy znajomości języka angielskiego w Europie). Ciągłe kształcenie się jest konieczne do bycia konkurencyjnym wobec innych europejskich przemysłowców. Każda seryjna produkcja nieprzetworzonych materiałów szkoleniowych w Europie charakteryzuje się maksymalną redukcją kosztów zużycia energii, produkcji odpadów i poprawą efektywności. Moduły, które zostaną rozwinięte w projekcie realizują wszystkie te zalecenia. Projekt odnosi się w sposób pośredni do szkolenia osób niepełnosprawnych i tworzenia szans dla kobiet, itp.

3

L

5. Gdyby należało wskazać w podpunkcie B.1, że projekt zmierza bezpośrednio do umożliwienia dostępu do szkoleń osobom niepełnosprawnym i/lub dając równe szanse kobietom i mężczyznom, z myślą o promowaniu społecznego dialogu w szkoleniach zawodowych, proszę wyjaśnić w jaki sposób będzie to dokonywane ? Ad. 5 Ten projekt ma tylko pośrednio na celu szkolenie osób niepełnosprawnych i/lub dawania równych szans kobietom.

6. Proszę wyjaśnij, jakie oryginalne rozwiązania wnosi twój projekt do: •

ogólnokrajowego systemu szkoleń i praktyk zawodowych,

•

Europejskich strategii szkoleń zawodowych.

(Można w tym miejscu poprosić o zreferowanie istniejącej pracy oraz informacji na poziomie ogólnokrajowym i europejskim). 7. Czy innowacyjność zawarta w tej propozycji wiąże się z : • nowym podejściem w użyciu istniejących metod, środków i produktów, tak aby odnosiły się do nowych tematów i/lub celu zespołu(ów), • nowymi procesami lub produktami w odpowiedzi na istniejące problemy, • nowymi formami współpracy/nawiązywania kontaktów pomiędzy partnerami organizacji i/lub wykonawcami decyzji politycznych, • Inne (proszę sprecyzować). Proszę o szczegółowe wyjaśnienia. 8. Jeżeli jest to oferta „ materiału referencyjnego”, proszę sprecyzować również innowacyjne aspekty odnośnie istniejącego zakresu wiedzy, metod oraz narzędzi służących do obserwacji i analiz.

Ad. 6 Efektem międzynarodowej współpracy będzie stworzenie metodyki nauczania zawodowego z dziedzin gazownictwa ziemnego na podstawie obecnych trendów w nauczaniu teoretycznym i praktycznym. Planowany program szkolenia będzie ustanowiony zarówno jako praktyka zawodowa i badawcza oparta na dokładnej analizie zadań przy wykorzystaniu metod badawczych, takich jak: Critical Incydent, Critical Decisions Metod, Task Knowledge Structures. Przygotowana metodyka będzie obejmowała najnowsze osiągnięcia edukacji, dzięki zastosowaniu zasad Practice Fields and Case-Based Method do rozwoju Student-Centre Learning Environments w obszarze gazownictwa. Metody te wniosą nowe możliwości do obecnych praktyk nauczania przez zastąpienie klasycznego transferu wiedzy od nauczyciela do ucznia, na sposób bardziej konstruktywny, w którym nauczyciel lub instruktor pełni rolę pośrednią w procesie nauczania przez objaśnianie wiedzy. Poprzez szeroką dostępność tych metod, możliwe będzie stworzenie odpowiednich warunków do ujednolicenia umiejętności w zakresie gazownictwa poprzez upowszechnienie i 4

L

promocję, którą łączyć należy z wiedzą, umiejętnościami oraz wspólnym dziedzictwem historycznym i kulturalnym, posiadającym przydzielone zadania, systemy wartości i obecne doświadczenia w gazownictwie. Ad. 7 Tematyka warsztatów będzie dostosowana do regionalnych potrzeb zawodowych, w celu zwiększenia umiejętności pracowników w przemyśle gazowniczym. Projekt pilotażowy ułatwi przepływ nowych osiągnięć z uniwersytetów i laboratoriów badawczych do firm regionalnych. Dokładne tematy kursów zostaną stworzone na podstawie analizy potrzeb. Spowoduje to powstanie silnego oddziaływania pomiędzy grupami edukacyjnymi i przedsięwzięciami, a konflikty interesów są spodziewane przy łączeniu teorii z praktyką. „Gospodarcza Izba Gazownicza (Polska) rekomenduje propozycję projektu jako nową, bardzo ważną akademicką i zawodową inicjatywę. Izba Handlowa wyraża opinię, że ten projekt może wzmocnić współpracę międzynarodowej wspólnoty inżynierów oraz pozwoli uruchomić innowacyjną technologię eEuropy dla wszystkich europejskich inżynierów. Projekt pilotażowy wydaje nam się bardzo nowoczesnym sposobem doskonalenia zawodowych umiejętności i praktyki połączonej z teorią inżynierii gazu ziemnego, przy użyciu technik XXI wieku, opartych na metodzie nauczania na odległość” – zobacz list polecający (dołączony)

Inne nowości odnoszą się do produkcji materiałów dydaktycznych. Teksty wykładów i pytań problemowych będą zawarte w zadaniach 3.1 – 3.5, a zajęcia i wirtualne laboratoria będą wykorzystywać komputery do pracy. Innym problemem jest przygotowanie wykładowców. Prawie żadna z instytucji uczestniczących w projekcie nie ma doświadczenia w nauczaniu na odległość, dlatego jest ważne dokładne objaśnienie różnicy pomiędzy klasycznym nauczaniem, a OFDL. Z tego powodu kilku partnerów z szerokim doświadczeniem w tych aspektach będzie współpracować przy realizacji kursów z następującymi innowacjami: 1. Międzynarodowa sieć edukacji i kształcenia. 2. „Ciągła edukacja” a) studia podyplomowe, b) certyfikaty ukończenia kursów, c) możliwe utworzenie kierunku studiów magisterskich, uzupełniających w zakresie gazownictwa w systemie nauczania na odległość. 3. Nauczanie na odległość a) zakres rozszerzony, b) swobodny dostęp, c) zmienne tempo nauki. 4. Wysoka jakość nauczania a) atestacja wewnętrzna, 5

L

b) atestacja zewnętrzna. 5. Akceptacja wymogów procesu akredytacji i wzorców. 6. Aktywne wdrażanie zakresów tematyki studiów. 7. Ciągłe udoskonalania istniejących kursów. 8. Klasyczne i innowacyjne metody. 9. Integracja stowarzyszeń zawodowych. Dzięki akredytacji The Conventional and eLearning Courses na partnerskich uniwersytetach zapewniamy wysoką jakość nauczania. Nowe dyplomy ukończenia kursów mają spełniać jedno z kryteriów inżyniera europejskiego wg FEANI. Akredytacja kursów na poziomie akademickim zagwarantuje wysoką jakość nauczania, i jej stałe ulepszanie przez stosowanie nowych metod i technologii w dziedzinie gazownictwa. Ad. 8

Fig. 1 Nowatorstwo w Projekcie Nie zastosowane 9. Jeżeli propozycja Projektu wiąże się z innymi ofertami Leonardo da Vinci zaprezentowanymi w tym wybranym roku (zobacz rozdział B.2), proszę wyjaśnić współzależność z tymi ofertami oraz ich oczekiwane znaczenie.

Nie dołączono 10. Jeżeli propozycja Projektu jest oparta na wynikach jednego lub więcej poprzednich projektów (zobacz rozdział B.3): • dlaczego zdecydowano się oprzeć go na tym lub tych projektach, • w jaki sposób oferta posłuży się tymi wynikami, • jaki jest nowy wkład przedstawionej propozycji Projektu w porównaniu z poprzednim(i) projektem(ami). Brak

C.2. WYNIKI 6

L

Jakich charakterystycznych wyników oczekuje się w trakcie projektu i przy jego ukończeniu? Proszę o dostarczenie szczegółowego opisu na temat oczekiwanych wyników oraz sprecyzowania: •

typu rezultatu (podręcznik, program nauczania, procedura rozpoznawcza, nowoczesne nauczanie/ metody ćwiczeń itp.),

•

kiedy będą one osiągalne,

•

cel zainteresowanych zespołów,

•

języki, w jakich będą dostępne,

•

za pomocą, jakich środków będą używane (CD-Romu, Internetu, itp.),

•

metodologia dydaktyczna (jeśli można zastosować),

•

przewidywana liczba kopii (jeśli można zastosować).

Dla wyjaśnienia można zażyczyć sobie wykorzystanie tablicy do przedstawienia wyników projektu. Projekt powinien generować następujące rezultaty (patrz rys. 2) 1. Nowy program nauczania w systemie ODL z użyciem Internetu i jedno-stanowiskowych komputerów połączony z tradycyjnym nauczaniem zawodowym (dwa 1-2-dniowe kursy). 2. Nowe materiały edukacyjne w systemie ODL w dziedzinie gazownictwa. W fazie pilotażowej dla ok. 250 uczestników z wyższymi kwalifikacjami. 3. Nowe rodzaje elektronicznych podręczników do samokształcenia w gazownictwie. 4. Narzucanie nowych metod akredytacji. 5. Integracja środowiska zawodowego. 6. Międzynarodowa wymiana technologiczna. 7. Promocja nowości technicznych w przemyśle. 8. Realizacja poleceń EC „Gas” w praktyce. 9. Ustalenie nowych celów środowiska zawodowego. 10. Zrównanie różnic technologicznych między MS EU i kandydatami do MS EU. 11. Prezentacja nowoczesnych rozwiązań w gazownictwie. 12. Międzynarodowa współpraca w edukacji i kształceniu. 13. Ok. 1000 uczestników fazy post-pilotażowej projektu. Pierwsze rezultaty zostaną osiągnięte po około roku od rozpoczęcia realizacji projektu. Trzy szkolenia będą miały formę testu i zostanie przygotowany pierwszy elektroniczny podręcznik. Obok elektronicznego podręcznika planowane jest wydanie limitowanej serii ok. 200- 300 klasycznych skryptów przed końcem fazy pilotażowej. Oba podręczniki zostaną wydane w języku angielskim. Materiały dydaktyczne zostaną przygotowane dla 4 grup inżynierów i techników (jak opisane w punkcie C.1): 1 - pracujących w przemyśle naftowym i górniczym; 2 - pracujących w firmach dystrybuujących gaz; 3 - pracujących w sektorze energetycznym; 4 – pracujących i zajmujący się instalacjami dla końcowych użytkowników.

7

L

Nowy model kształcenia będzie kładł nacisk na jakość nauczania. Szkolenia będą się odbywały przez Internet i płyty kompaktowe (dla fazy eLearningu). Planowana ilość kopii kompaktów to 300 w pierwszej fazie projektu (40-70 na każdy temat w zależności od zapotrzebowania). Analiza zapotrzebowania i potencjalnych uczestników kursów będzie gotowa po 4 miesiącach od rozpoczęcia projektu. W czasie trwania fazy pilotażowej wyłącznie język angielski będzie używany. W fazie post-pilotażowej inne języki zostaną wprowadzone.

Fig. 2 Przewidywane rezultaty Projektu

C.3 ROZPOWSZECHNIANIE 1. W jaki sposób strategia rozpowszechniania zapewni, że wyniki projektu będą wykorzystane jako cel zespołu(ów), cel sektora (ów) i potencjalnych użytkowników. 2. Proszę o wskazanie głównych form działalności i strategii rozpowszechniania. 3. Proszę wykazać, że partnerstwo posiada zdolność i niezbędne doświadczenie do zrealizowania działań rozpowszechniających przedstawionych powyżej. Ad. 1 Szczegółowa strategia rozpowszechniania dla osiągnięcia potencjalnych korzyści jest przedstawiona na rysunku poniżej. Wszyscy partnerzy są odpowiedzialni za rozpoczęcie procesu rozpowszechniania zaraz po starcie projektu. Planowane są specjalne ustne prezentacje, oraz stałe i tymczasowe wystawy w środowisku zawodowym. Materiały prezentacyjne wraz z płytami kompaktowymi z kursów próbnych będą dostępne po 45 miesiącach od rozpoczęcia projektu. Dokładne informacje będą dostępne na serwerze sieciowym dla bezpośredniego dostępu dla potencjalnych użytkowników przebywających z dala od centrów edukacyjnych, 8

L

materiały próbne będzie można uzyskać klasyczną pocztą na żądanie. Inne akcje publikacyjne są również planowane (patrz rys. 3 poniżej). Podkreślamy, że wszystkie możliwe rodzaje procesu rozpowszechniania zostaną wprowadzone w czasie trwania projektu i po zakończeniu projektu postpilotażowego, kiedy będzie realizowana długofalowa inicjatywa komercyjna w zakresie centrum edukacyjnego inżynierii gazowniczej.

Fig. 3 Proponowane działania w rozpowszechnianiu Projektu (WP6) Ad. 2. Projekt planuje następujące metody rozpowszechniania (patrz rys. 3): 1. Publikacje broszur. 2. Ustne prezentacje programu pilotażowego. 3. Stałe wystawy na uniwersytetach. 4. Czasowe wystawy. 5. Konwencjonalne i internetowe forum. 6. Serwer WWW opisujący program. 7. Międzynarodowe konferencje w Polsce, Niemczech, Rumunii, na Słowacji, itp. 8. Regionalne konferencje inżyniersko-zawodowe: ustne prezentacje, prezentacje wizualne, prezentacje multimedialne. 9. Publikacje w prasie tematycznej: w prasie periodycznej i w okolicznościowych wydaniach. 10. Informacje w prasie lokalnej: wywiady, relacje prasowe. 11. Ogłoszenia w prasie lokalnej i zawodowej.

9

L

Publikacje będą również dostępne w czasopismach naukowych i technicznych oraz specjalnych edycjach informatora projektu. Większość partnerów pełni funkcje redaktorów w dużej ilości czasopism w branży. Największymi grupami docelowymi w zakresie rozpowszechniania będą przedsiębiorstwa i uniwersytety. Proces rozpowszechniani będzie się odbywać w pięciu językach: angielskim, niemieckim, polskim, rumuńskim i słowackim. Wszyscy partnerzy będą pełnić aktywną rolę w procesie rozpowszechniania. Czterech krajowych redaktorów i kierowników odpowiadających za proces rozpowszechniania zostanie ustanowionych w pilotażowej i post-pilotażowej fazie.

Ad. 3 Proces rozpowszechniania będzie odbywał się przy użyciu prasy lokalnej, naukowej i branżowej. Publikacje będą się odbywać poprzez broszurki, ogłoszenia w prasie tradycyjnej i internetowej, notatki na regionalnych konferencjach zawodowych i międzynarodowych konferencjach naukowych. Serwer projektu zostanie stworzony tak szybko jak to będzie możliwe po rozpoczęciu realizacji projektu. Planuje się stałe i czasowe wystawy mające na celu promocję i realizacje zamierzonych celów. Inną metodą rozpowszechniania w przemyśle będą ustne prezentacje przeprowadzone przez członków projektu przy pomocy profesjonalnych organizacji. Strategia zostanie wdrożona przez wszystkich partnerów po rozpoczęciu realizacji projektu

C.4. WPŁYW 1. Jaki jest oczekiwany długo falowy i krótko falowy wpływ projektu, w odniesieniu do: celu zespołu(ów), celu sektora(ów), potencjalnego(ych) użytkownika(ów) danego projektu oraz systemów zawodowych szkoleń i ćwiczeń? 2. W jaki sposób ostateczne wyniki projektu zostaną zastosowane w praktyce? 3. Co zaplanowano aby zapewnić oczekiwany wpływ wyników projektu na Funduszu Wspólnoty? 4. Do jakiego stopnia, wyniki są przekazywane do innych grup, sektorów itp.? Proszę wytłumaczyć działania planowane dla osiągnięcia tych celów. Ad. 1 Rezultaty krótko- i długofalowe są następujące: •

Szybka wymiana informacji i stworzenie jednolitych grup nauczania inżynierów w systemie zbliżonym do edukacji niestacjonarnej (z 2 dodatkowymi spotkaniami w niektórych przypadkach).

•

Nowe podejście do nauczania oparte na samokształceniu i zmodyfikowanej sytuacji w grupach zostanie wdrożone i będzie miało najlepsze cechy obu form kształcenia oraz będzie minimalizowało wiele wad każdej z nich.

10

L

Fig. 4 Przewidywany wpływ Projektu

Lista rezultatów długofalowych jest opisana poniżej (i na rys. 4): 1. Bezpośrednia wymian informacji. 2. Aktywne uczestnictwo w zajęciach kursu. 3. Szybki przepływ informacji technicznych. 4. Rozpowszechnienie metod innowacyjnych. 5. Integracja środowiska zawodowego. 6. Możliwość poprawienia kwalifikacji (ok. 250 uczestników z wyższymi kwalifikacjami w fazie pilotażowej projektu i ok. 1000 uczestników w fazie post-pilotażowej). 7. Wysoka jakość nauczania z naciskiem na umiejętności praktyczne. 8. Integracja międzynarodowego środowiska zawodowego. 9. Realizacja dyrektyw EC w praktyce. 10. Zmniejszenie technologicznego dystansu pomiędzy MS EU i kandydatami do MS EU. 11. Stała edukacja (możliwe stworzenie studiów magisterskich w gazownictwie prowadzonych w systemie ODL). Dla 4 grup inżynierów i techników (jak opisano w punkcie C.1) projekt może być stałą metodą edukacji w kształceniu otwartym i na odległość. Może mieć to wpływ na kulturę techniczną w następujących sektorach: naftowym, górniczym, sprzedaży gazu i użytkowaniu gazu. Nowoczesne metody edukacji w gazownictwie, nowe różne pomysły i międzynarodowe doświadczenia edukacyjne są przewidywane do osiągnięcia w fazie post-pilotażowej.

11

L

Ad. 2. Końcowe rezultaty (elektroniczne podręczniki i klasyczne podręczniki) mogą być używane w typowej praktyce zawodowej czterech grup inżynierów i techników. Forum internetowe może być stosowane jako szybka metoda międzynarodowej współpracy przy wymianie pomysłów. Inicjatywa projektu pilotażowego CEL GAS jest otwarta w przyszłości na współpracę w zakresie edukacji z innymi partnerami. Mogą to być partnerzy z krajów Europy Wschodniej (Łotwa, Ukraina, Czechy, itp.) i państw Unii Europejskiej. Będzie to możliwe po rozpoczęciu inicjatywy i w późniejszej, postpilotażowej fazie projektu. Sukces przedsięwzięcia może przyczynić się do zwiększenia liczby partnerów w fazie pilotażowej, a także ustalenia i kontynuowania edukacji w drugiej fazie. Stała, klasyczna i internetowa metoda rozpowszechniania może być użyteczna w długofalowym wpływie inicjatywy. Partnerzy mają chęć do bliskiej współpracy w drugiej fazie inicjatywy po pierwszej, pilotażowej fazie.

12

L

D

PARTNERZY

D.1.- PRZEGLĄD PARTNERÓW Osoba kontraktowa No.

P1

P2

P3

1 2

Kod1 Państwa

PL

Nazwa organizacji/institucji w języku ojczystym2

Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie

D

Technische Universiteat Bergakademie Freiberg

D

DBI-Gastechnologisches Institut GmbH

Kod7 typu org.

U

U

REC

Kod7 regionu

PL06

DED1

DED1

Kod7 sectora

80

80

73

Kod7 wielkości

S7

Nazwisko

M/K

Jakub Siemek

M

S7

Frieder Haefner

S1

HansJuergen Kretzschmar

M

M

Ulica i nr Miejscowość Kod pocztowy Kraj

Al. Mickiewicza 30 30-059 Kraków. Poland Akademie strasse 6 D-09596 Freiberg, Germany Halsbrücker Straße 34 D-03731 Freiberg Germany

Budżet Telefone Fax E-mail

+48.12.6172227 +48.12.6172219 [email protected] +49. 3731 39 2494, +49 3731 39 2502, [email protected]

+49 3731 362 253, +49 3731 36252 [email protected]

Całość

Upraszany od Leonardo

76848

57636

69818

52362

93091

69818

Proszę użyć kodów jak w dołączonej liście (annex 3 to 7) Proszę dostarczyć tę informację także w jęz. ang.,franc., lub niem.,jeżeli są dostępne.

13

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form PP - TH -LA - NT - RF

Osoba kontraktowa No.

Kod1 Państwa

Nazwa organizacji/institucji w języku ojczystym2

Kod7 typu org.

Kod7 regionu

Kod7 sectora

Kod7 wielkości Nazwisko

Ulica i nr Miejscowość Kod pocztowy Kraj

Budżet Telefone Fax E-mail

M/K

Całość

Upraszany od Leonardo

46545

34910

19288

14466

+48.32.2028950 +48.32. 2028745 [email protected]

62501

46876

+49.35204.7024

P4

D

DVGW Deutche Verinigung des Gas- und Wasserfaches e.V.

OPR

DED1

93

S3

Peter Büttner

M

Sachsenallee 24 01723 Kesselsdorf Germany

PL

P6

PL

Główny Instytut Górnictwa

OPR

PL06

73

S2

Paweł Krzystolik

M

72 Podleska Str. 43-190 Mikołów Poland

P7

RO

Universitatea “Lucian Blaga” din Sibiu

U

RO07

80

S5

Dan Maniu Duse

M

Bd. Victoriei10, 550024 Sibiu, Romania

+40.269.211083; +40.269.210298; [email protected]

85333

64000

SK

Technicka Univerzita v Kosiciach

S5

Jan Pinka

M

Park J.A. Komenskeho 14 043 84 Kosice Slovakia

+421.55.6023150 +421.55.6331753 [email protected]

58576

43932

P8

93

U

SK04

80

S2

M

+48.12.42132 47 +48.12. 42132 47 [email protected]

P5

PL06

Lubicz Str. 25 31-503 Kraków Poland

[email protected]

Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego

OPR

Stanislaw Rychlicki

+49.35204.70288

14

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form PP - TH -LA - NT - RF

D.2.

CHARAKTERYSTYKA PARTNERSTWA

1. Proszę opisać każdą organizację partnerską (łącznie z promotorem i koordynatorem, jeśli tacy są), w sposób następujący: • charakterystyka organizacji, • umiejętności, wiedza, ekspertyza i doświadczenia organizacji odnośnie do roli odgrywanej w projekcie • rola organizacji w projekcie. Wyraźna identyfikacja, w szczególności, partnerów ma fundamentalne znaczenie w rozpowszechnianiu i wdrażaniu przejściowego i końcowego rezultatu projektu.. Jeżeli jest to oferta “Materiału Referencyjnego”, proszę podać nazwisko koordynatora naukowego i dołączyć kopię jego/jej CV. Jeżeli będzie stosowne, dołączyć listę istotnych prac partnerów opublikowanych w ciągu ostatnich 3 lat.

P1

P2

P3

Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie prowadzi szereg różnego rodzaju studiów dla studentów, zarówno z Polski jak i zagranicy. Podstawową formą kształcenia są 5letnie studia kończące się uzyskaniem dyplomu magistra, który spełnia wymagania FEANI. Organizowane są również studia podyplomowe dla osób posiadających tytuł magistra lub inżyniera oraz krótkie (jedno lub dwutygodniowe) kursy dotyczące gazownictwa ziemnego. Wydział zajmuje się szerokim spektrum problemów związanych z poszukiwaniem, udostępnianiem i eksploatacją gazu ziemnego, a także racjonalnym zagospodarowaniem złóż. Uniwersytet specjalizuje się także w szeregu technikach i technologiach związanych z wykorzystaniem gazu ziemnego dla innych celów. Wydział ściśle współpracuje z polskim przemysłem gazowniczym, Stowarzyszeniem Inżynierów i Techników Przemysłu naftowego i Gazowniczego oraz z Society of Petroleum Engineers USA. Uczelniany Zespół został zakwalifikowany do prac związanych z Projektem i głównym Jego celem będą pakiety WP1 – WP6. Wydział w szczególności odpowiedzialny jest za pakiety WP1 i WP3.3. TU Bergakademie Freiberg (najstarszy uniwersytet górniczy na świecie) prowadzi szereg różnego rodzaju studiów, zarówno dla studentów niemieckich jak i z zagranicy. Uniwersytet współpracuje z ponad 40 innymi uczelniami wyższymi. Podstawową formą studiów są studia 5-letnie kończące się uzyskaniem stopnia magistra. Uniwersytet we Freibergu kształci studentów zagranicznych według dwustopniowego systemu nauczania (program 10-semestralny). Prowadzone są także studia podyplomowe dla osób posiadających tytuł magistra lub inżyniera. W kooperacji z German Technical Association DVGW organizowane są również krótkie szkolenia z zakresu inżynierii gazownictwa ziemnego. Uniwersytet bierze aktywny udział w programach badawczych EU (FP5, Euratom). Uniwersytet posiada duże doświadczenie przy współpracy z rodzimymi i europejskimi partnerami w organizacji, wspieraniu i realizacji prac badawczo-rozwojowych związanych z poszukiwaniem, eksploatacją i inżynierią gazu ziemnego. Zespół uniwersytecki został zakwalifikowany do prac związanych z Projektem i głównym Jego zadaniem będzie pakiet WP2-6 oraz prezentacja i przekazywanie rezultatów (WP6). Instytutu Wiertnictwa i Kopalnictwa Płynów TU-Bergakademie (IBFB) jest odpowiedzialny w szczególności za pakiet WP3.2. DBI – Gastechnologisches Institut GmbH (DBI GTI) jest Niemieckim Instytutem Badawczym związanym z TU Bergakademie Freiberg. Prace badawczo-rozwojowe DBI GTI związane są z szerokim zakresem zadań dotyczących poszukiwania, eksploatacji, magazynowania, dystrybucji i użytkowania gazu zarówno w praktyce zawodowej jak i w projektowaniu z uwzględnieniem norm dotyczących gazownictwa. Instytut posiada duże doświadczenie przy współpracy z rodzimymi i europejskimi partnerami w organizacji, wspieraniu i realizacji prac badawczo-rozwojowych związanych z poszukiwaniem, eksploatacją i inżynierią gazu ziemnego. Najważniejszymi placówkami, ze względu na akredytacje i autoryzacje, są „Laboratoria DVGW użytkowania urządzeń gazowych (EU Guideline 90/396)” oraz „DVGW testowania palników gazowych na zgodność z DIN EN 267”. DBI GTI oferuje najnowsze osiągnięcia w przemyśle, technice pomiarowej i w edukacji. Jego zespoły doświadczalne posiadają wysokie kwalifikacje. Ze względu na te okoliczności DBI GTI kwalifikuje się do prac nad

21

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

P4

P5

P6

P7

P8

Projektem. Głównym zadaniem DBI GTI będzie praca w pakiecie WP2 – WP5 oraz prezentacja i przekazywanie rezultatów (WP6). DBI GTI jest odpowiedzialny za WP3.4. DVGW Deutsche Vereinigung des Gas- und Wasserfaches e.V. (DVGW) jest centralną naukowotechniczną organizacją w Niemczech związaną z firmami gazowniczymi i wodociągowymi (dostawcy i użytkownicy gazu i wody). Zajmuje się ona certyfikacją i akredytacją, sprawdzaniem kwalifikacji oraz prowadzeniem badań w obszarze dotyczącym gazu i wody. Innym ważnym zadaniem DVGW jest prowadzenie branżowych szkoleń zawodowych zarówno w kraju jak i w Europie. DVGW prowadzi, w szerokim zakresie, prace nad projektowaniem i przygotowaniem (razem z narodowymi organizacjami z krajów Unii Europejskiej) norm europejskich dotyczących gazu i wody. Głównym zadaniem Jednostki będzie praca w pakietach WP2 – WP6. DVGW jest współodpowiedzialny za część Projektu WP2, WP5. Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego (SITPNiG) jest główną organizacją naukowo-techniczną, związaną z polskim przemysłem naftowym i gazowniczym (dostawcy i użytkownicy gazu i ropy naftowej). Zajmuje się ona szkoleniem zawodowym oraz sprawdzaniem kwalifikacji w branży gazowniczej. Celem SITPNiG jest podniesienie potencjału intelektualnego inżynierów i techników przemysłu gazowniczego. SITPNiG odpowiada za wymianę doświadczeń naukowo-technicznych z innymi organizacjami w Polsce i na świecie. Głównym zadaniem będzie praca w pakietach WP2 – WP6. SITPNiG jest współodpowiedzialny za jakość nauczania i część praktyczną Projektu WP2, WP5. Główny Instytut Górnictwa (GIG) jest naukowo-badawczą organizacją podlegającą Ministerstwu Gospodarki. Instytut działa nie tylko na rzecz przemysłu górniczego, ale również na korzyść przedsiębiorstw reprezentujących inne branże – w tym małe i średnie przedsiębiorstwa, biura i instytucje administracji państwowej i lokalnej oraz partnerów zagranicznych. Obecnie cztery podstawowe sfery aktywności GIG to: inżynieria górnicza, inżynieria środowiska, problemy jakości edukacja i szkoleń. Główny Instytut Górnictwa jest jednym z najbardziej wiarygodnych partnerów w takich dziedzinach działalności jak: zarządzanie stratami, recykling surowców, bilans energii, planowanie gospodarki energetycznej dla zarządów miast i przedsiębiorstw, optymalizacja dostaw wody, zarządzanie ściekami, monitoring środowiska, program Cleaner Production, programy podtrzymywania rozwoju zarządów miast (okręgów wiejskich) i regionów. Jako jedyna instytucja w Polsce oferujemy pomoc przy wprowadzaniu w życie Zintegrowanego Systemu Zarządzania (Integrated Management System) obejmującego: system zarządzania jakością zgodnie z normą PN- EN ISO 9001, system zarządzania środowiskiem zgodnie z normą PN- EN ISO14001 oraz system zarządzania bezpieczeństwem w przemyśle zgodnie z normą PN-N 18001. GIG posiada szeroką ofertę z uwzględnieniem: oceny ryzyka, raportów bezpieczeństwa, systemu zarządzania bezpieczeństwem przemyśle, kontroli ryzyka środowiska pracy i pomiarów odnośnie instalacji przemysłowych, programów podtrzymywania działalności w dziedzinie bezpieczeństwa w przemyśle. Kwestie edukacji i szkoleń zajmują priorytetową pozycję wśród perspektyw rozwoju instytutu. Nowe rodzaje studiów podyplomowych, kursy i seminaria, podnoszenie kwalifikacji pracowników, daje miejsce GIG, niezależnie od uniwersytetów, w kręgu najwyższych i najlepiej przygotowujących jednostek na Śląsku. Głównym celem będzie opracowanie pakietu WP2-6. Główny Instytut Górnictwa odpowiedzialny jest za pakiet WP6. Uniwersytet Sibiu im.Luciana Blaga w Rumunii jest uczelnią średniej wielkości, szkolącą studentów w kilku dziedzinach, ze szczególnym naciskiem na stronę techniczna. Wewnątrz tego obszaru ważną rolę przydzielono szkoleniu specjalistów w dziedzinie Inżynierii Gazu Ziemnego dla całej Rumunii. Uniwersytet oferuje szeroki zakres programowy w tej dziedzinie studiów: długi program studiów ( 5 lat), krótki program studiów (3 lata),program studiów magisterskich i doktoranckich. Wszystkie te wymienione rodzaje kształcenia skupiają się wyłącznie na gazie ziemnym, co sprawia, że uczelnia ta jest wyjątkowa w południowo wschodniej Europie. Zlokalizowany w północnej Transylwanii, obok dwóch głównych firm specjalizujących się w pozyskiwaniu i dystrybucji gazu ziemnego Uniwersytet Sibiu im.Luciana Blaga ma pierwszeństwo we współpracy z tymi firmami, które wspomagają proces rozwoju edukacji oraz badania naukowe w dziedzinie gazu ziemnego. Personel uczelni jest bardzo dobrze przygotowany do prowadzenia zadań takich jak obecny projekt. Głównym celem uniwersytetu będzie opracowanie pakietu WP2, WP3 (zwłaszcza WP3.2, WP3.4, WP3.5) Oraz WP4 i WP6. Uczelnia jest odpowiedzialna za pakiety WP3, WP3.5 i WP4 Wydział Inżynierii Ropy Naftowej w Bergu jest jednostką edukacyjną pozwalającą na ukończenie studiów w dziedzinie inżynierii ropy naftowej-wiertnictwa i gazu ziemnego oraz wydobycia i transport węglowodorów.

22

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

Głównym celem katedry jest nauczanie studentów na temat słowackiej ropy i przemysłu gazowego. Katedra szeroko współpracuje ze słowackimi firmami z branży naftowej i gazowniczej. Ponad to Wydział gwarantuje wysokiej klasy kursy na temat zapobiegania erupcji i symulacji produktywności odwiertów. Głównym celem wydziału będzie opracowanie pakietu WP2-6. Uczelnia jest odpowiedzialna za pakiet WP3.1.

E.1.

PROGRAM PRACY „e-Europa jest mapą drogową modernizującą naszą gospodarkę. W tym samym czasie poprzez swój składnik uczenia na odległość (E-Learning) oferuje ona każdemu, a szczególnie młodym ludziom umiejętności i narzędzia potrzebne do osiągnięcia sukcesu w nowej wiedzy opartej na gospodarce. (Romano Prodi, Przewodniczący Komisji Europejskiej). ,„Jeśli Europa ma być dominującą gospodarczo i socjalnie siłą świata to musi, kiedy jest to możliwe działać jak spójna jednostka. Nauczanie na odległość jest szansą dla Europy na wykorzystanie potęgi techniki, społecznych i edukacyjnych zmian przynoszących korzyści na polu akademickim i biznesowym” (Viviane Reding, Komisarz Oświaty i Kultury)

Prezentowany projekt jest odpowiedzią środowisk akademickich, naukowych oraz społeczności zawodowych na deklarację Europejskiej Agendy e-Learning-u dotyczącej programu nauczania na odległość („pięć tematów”). Promocja edukacji „uczenia na odległość” przez Komisję Europejską oraz rządy państw, na szczycie dotyczącym uczenia na odległość, który odbył się w maju 2001 pozwala na stworzenie klimatu świadomości potencjału uczenia na odległość w sektorach publicznym, prywatnym i społeczności zawodowej. Projekt pilotażowy poprawi jakość i stworzy model nowej generacji edukacji zawodowej o wymiarze europejskim. Ta innowacyjna propozycja formułuje zadania w siedmiu ważnych tematach odnoszących się do głównych problemów zawodowych inżynierii gazowniczej. GŁÓWNE DZIAŁANIA podzielone zostały na następujące zadania (work package - WP): WP1: Zarządzanie projektem, WP2: Potwierdzenie potrzeb – przegląd,

23

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

WP3: Przygotowanie mieszanego systemu uczenia na odległość, WP3.1: Wydobycie gazu, WP3.2: Podziemne magazynowanie gazu i problemy sekwestracji, WP3.3: Dystrybucja gazu, WP3.4: Użytkowanie gazu, bezpieczeństwo użytkownika końcowego i ochrona środowiska, WP3.5: Jakość zarządzania i zarządzanie zasobami ludzkimi w przemyśle gazowniczym, WP4: Przeprowadzenie eksperymentu, WP5: Ocena, poprawa oraz zarządzanie jakością projektu, WP6: Proces rozpowszechniania i popularyzacji. Dodatkowy przegląd dla potwierdzenia potrzeb zadania WP2 jest planowany po rozpoczęciu projektu celem zweryfikowania potrzeb kontynuacji edukacji w sektorze przemysłu gazowniczego. Podzadania pakietu WP3 zawierają potrzeby metodologii zawodowo-edukacyjnej celem publikacji w regionalnych i lokalnych firmach gazowniczych. W ramach zadania WP3 będzie możliwa budowa serwera sieciowego oraz stworzenie interaktywnego programu szkolącego na odległość. Pierwsze dwa podzadania (WP3.1 i WP3.2) są związane z wydobyciem i magazynowaniem gazu ziemnego jak również z sekwestracją CO2. Następne dwa podzadania (WP3.3 i WP3.4) dotyczą zagadnień napowierzchniowych inżynierii gazowniczej. Zadanie WP3.5 dotyczy bezpieczeństwa, wpływu na środowisko naturalne oraz zarządzania personelem w przemyśle gazowniczym. Zadanie WP4 pozwala na kontrolę systemu edukacyjnego w rzeczywistych sytuacjach.

24

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

Rys. E.1.1 Schemat ideowy projektu CeLGas (uproszczony)

25

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

Po zapoczątkowaniu eksperymentu poprzez ocenę i poprawę systemu pilotażowego rozpocznie się proces zarządzania jakością – WP5. Szczegółowy program rozprowadzania i popularyzacji mający na celu promocję wyników projektu zostanie zrealizowany w zadaniu WP6. Główne założenia projektu pilotażowego są przedstawione poniżej za pomocą schematu ideowego (rys. E.1.1). Całkowity harmonogram projektu jest podzielony na trzy części: część pierwsza odnosi się do rozpoczęcia projektu. Realizacja tej części przedsięwzięcia wiąże się z zadaniami WP1, WP2 i WP6. Początkowa faza projektu (pierwsze dwa miesiące) jest zaplanowana na spotkania partnerów, poprawę planu pracy i formułowaniu szczegółowych wymagań jakości pracy (WP2). Poprawa programu będzie potrzebna po zakończeniu szczegółowej analizy potrzeb społeczności zawodowych w każdym kraju partnerskim. Poniżej na rys. E.1.2 przedstawiony został schemat ideowy pierwszego etapu projektu. Druga część programu odnosi się do dwóch głównych aspektów projektu: pierwszy – wprowadzenie i poprawa jakości kursów uczenia na odległość (WP3) i drugi – rozpoczęcie eksperymentu uczenia (WP4) z bieżącą kontrolą jakości projektu (WP5) i rozpowszechnianiem (WP6). Ostatni etap projektu pilotażowego koncentruje uwagę na poprawie rozpowszechniania (jednakże proces rozpowszechniania zostanie przeprowadzony na początku projektu) i przygotowaniu raportu końcowego.

Rys. E.1.2 Rozpoczęcie projektu Eksperci wewnętrzni (DWGV, SITPNIG) i eksperci zewnętrzni z EFCA (Europejska Federacja Stowarzyszenia Konsultantów Inżynierskich) i Gazowe Izby Handlowe (patrz list rekomendacyjny Polskiego IGG) wydają opinię odnośnie jakości pracy projektu. W przygotowaniu materiałów edukacyjnych w formacie ICT wszyscy partnerzy zakładają pomoc podwykonawców – profesjonalnych firm uczących na odległość, które przygotują wysokiej jakości multimedialne źródła (slajdy, grafikę, prezentacje, filmy, wirtualne laboratoria itp.) Podstawową rolą podwykonawców jest jakościowe wsparcie w przygotowaniu eksperymentalnego kursu uczenia na odległość (WP3). Pozwoli to głównym partnerom na skoncentrowaniu się nad inżynierskim i edukacyjnym wkładem w kurs zamiast na realizacji całościowej kursu.

26

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

WP1: Zarządzanie projektem

Cele Zarządzanie projektem CELGAS zostanie zorganizowane poprzez podzielenie procesu na trzy funkcjonalne zadania: zarządzanie postępem technicznym, zarządzanie jakością procesu, kontrola finansowa i proces sprawozdawczy. Proces zarządzania jakością jest oddzielnym zadaniem (WP6) ze względu na wagę tego podzadania. Pozostałe dwa funkcjonalne podzadania są zawarte w zadaniu WP1. Spotkania dotyczące ważnych etapów zarządzania projektem są planowane w czasie projektu pilotażowego „CeLGas”. Pierwszym etapem zarządzania projektem jest spotkanie inauguracyjne (patrz WP5.1) a następne są planowane w trakcie krytycznych faz realizacji projektu. DATA ROZPOCZĘCIA I ZAKOŃCZENIA ORAZ CAŁKOWITY CZAS TRWANIA Od rozpoczęcia do zakończenia projektu – całkowity okres trwania 30 miesięcy CAŁKOWITA LICZBA DNI PRACY PERSONELU POKAZANA JEST W PONIŻSZEJ TABELI

Kierownictwo (ISCO 1) Badacze (ISCO 210, 220, 240) Nauczyciele i instruktorzy (ISCO 230) Technicy (ISCO 3) Administracja (ISCO 4)

WP1 31.1 46.1 27.1 27.4 16.9

ROLA I ZADANIA PARTNERÓW Jest to główna rola promotora Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.

TECHNIKI I METODY PRACY Proponowany zakres prac oparty jest na szeroko akceptowanych standardach rekomendowanych przez Europejską Federację Uczenia Otwartego i na Odległość (EFODL) jak również przez Europejskie Stowarzyszenie Uczenia na Odległość (EADL) (wytyczne jakości). Najważniejszą kwestią edukacji na odległość jest zapewnienie jakości nauczania. Może być to zapewnione przez zaakceptowanie wymagań „całościowego zarządzania jakością” (TQM), systemy akredytacji, kontynuację edukacji personelu, jak również zatrudnienie zewnętrznych ekspertów i konkurencyjność rynku. Zaplanowane są specjalne procedury dla zapewnienia całościowego zarządzania jakością (TQM) (patrz WP5). Głównym i bardzo ważnym czynnikiem dla zapewnienia jakości prototypowego kursu jest zaangażowanie zewnętrznych ekspertów desygnowanych przez krajowe stowarzyszenia inżynierów (patrz dodatkowe listy intencyjne). Może to równoważyć akademicki i praktyczny pogląd na prezentowane tematy kursu, co pozwoli wytworzyć równowagę pomiędzy teoretycznymi i praktycznymi aspektami kursu.

27

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

Kursy będą dostępne głównie w trybie asynchronicznym z zastosowaniem modelu mieszanego tzw. „mieszane uczenie”. Cześć materiałów będzie kierowanych do uczestników kursu z zastosowaniem trybu synchronicznego i w sposób bardziej efektywny (np. odtwarzanie przekazów multimedialnych poprzez internet ang. „steaming”). Wybór trybu asynchronicznego jako podstawowej metody nauczania jest spowodowany niską jakością sieci internetowej w krajach Europy Wschodniej i Środkowej. Drugim powodem wyboru trybu asynchronicznego jest DOCELOWA GRUPA uczestników kursu. Jak wspomniano w sekcji C, docelowymi grupami beneficjentów tego programu są inżynierowie pracujący w sektorze gazowniczym (poszukiwania, eksploatacja, transport i dystrybucja, użytkowanie itp.). Językiem używanym w projekcie jest język angielski. Po zakończeniu fazy pilotażowej przeprowadzona zostanie adaptacja kursu w językach narodowych. Serie niestacjonarnych kursów zawodowych dla techników, inżynierów i studentów (w krajach kandydujących) pozwolą na przedstawienie wysokiej jakości ciągłych modeli edukacyjnych, jak również niektórych istotnych i praktycznych usług XXI wieku. Pozwoli to zdobywać w sposób ciągły wiedzę zawodową i nowoczesne umiejętności przez uczestników tych kursów. Nowy certyfikat, który będzie wydawany absolwentom tego centrum będzie poświadczeniem jakości procesu edukacyjnego. Będzie to spełnieniem jednego z kryteriów wymaganych dla uzyskania dyplomu FEANI inżyniera europejskiego (Polska, Rumunia, Słowacja) (patrz WP5). Główne tematy edukacyjne odnoszą się do procesów związanych z poszukiwaniami złóż gazu ziemnego, eksploatacją, podziemnym magazynowaniem, przeróbką, ochroną środowiska jak również dystrybucją, użytkowaniem przemysłowym i domowym oraz zarządzaniem zasobami ludzkimi w przemyśle gazowniczym. W przyszłości dodatkowe określone tematy będą rozwijane w oparciu o ankiety i wywiady, które będą odzwierciedlać potrzeby regionalne. Analiza zadań i dodatkowe badania oparte na doświadczeniach projektu pilotażowego wskażą zarówno potrzeby szkoleniowe i najlepszy sposób organizacji tych szkoleń. Innym rezultatem badań będzie obiektywne porównanie statusu szkolenia na poziomie europejskim. Zespół zarządzający projektem kieruje prezentowany program kursu do ludzi pracujących w przemyśle gazowniczym w normalnych godzinach pracy. Spodziewamy się zainteresowania kursem przez uczestników w wieczory i dni wolne od pracy. Jak wspomniano, kurs będzie rozwijany przy użyciu oprogramowania charakterystycznego dla asynchronicznej, synchronicznej i ciągłej komunikacji nauczyciela ze studentami. Okresowe bezpośrednie spotkania „twarzą w twarz” z uczestnikami będą rozważane w trakcie trwania kursu (dwa razy na kurs po 1-2 dni). Egzaminy końcowe będą organizowane przez całe konsorcjum partnerów (patrz WP5). Zakłada się, że cztery uniwersytety, które są uczestnikami projektu przygotują certyfikaty ukończenia kursu. WP1.1 Spotkanie inauguracyjne Podczas tego spotkania będzie możliwe zapoznanie się z planem pracy, ustalenie roli każdego partnera, sposobów komunikacji jak również przygotowanie szczegółowego harmonogramu projektu do czasu następnego spotkania zarządu. Decyzje odnoszące się do zadania WP2 muszą być podejmowane w odniesieniu do „potrzeb i wymagań” wynikających z obserwacji. WP1.2 Spotkania dotyczące ważnych etapów zarządzania projektem Ważne etapy zarządzania projektem odnoszą się do ogólnego postępu w przygotowaniu zadań WP3, WP4 i WP5. Działalność związana z tymi etapami zarządzania projektem odnosi się do wewnętrznego ZARZĄDZANIA JAKOŚCIĄ zgodnie z punktami 0A i 0B w zadaniu 5 (patrz tab. 5.1). Problemy odnoszące się do funkcjonalności pracy forum IC, serwerów sieciowych, postępu rozpowszechniania, procesu oceniania, przechodzą do fazy popilotażowej. Możliwe problemy związane z organizacją procesu rozpowszechniania będą omawiane w trakcie seminariów i lokalnych-międzynarodowych konferencji, jak również ustalony zostanie określony program pracy odnoszący się do tych problemów. W trakcie pilotażowego projektu zaplanowane są warsztaty z zaproszonymi ekspertami zewnętrznymi: I. Doradztwo i szkolenie w środowisku nauczania powtórnego Przedmiotem warsztatów jest doradztwo i szkolenie w środowisku nauczania powtórnego jako procesu, w tym: w jaki sposób stworzyć strukturę w celu wspierania współdziałania w procesie?, co jest istotne w różnych kontekstach?, jaka jest rola i zadania partycypantów w procesie?, w jaki sposób rozwijać szkolenie i umiejętności współdziałania?

28

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

II. Dzielenie kursów i materiału w środowisku nauczania na odległość – problemy praktyczne, bariery wielokulturowe, zawartość i standardy techniczne. Przedmiotem warsztatów jest zajmowanie się kwestiami, które pojawiają się, gdy różne kulturowo i technicznie organizacje próbują się połączyć lub dzielić się swoimi materiałami nauczania na odległość lub platformami: wydaniami tłumaczeń, wspieraniem studentów, akredytacją, technologią itp. Zamierzeniem jest umożliwienie każdemu uczestnikowi aktywnego udziału w warsztatach jak również dyskusji nad sukcesami i problemami, z jakimi się stykają, bądź się zetkną w planowanym projekcie. Także praktyczna strona studiowania nad materiałami nauczania przenosząca się pomiędzy różnymi organizacjami i kulturami będzie omawiana i dyskutowana. III. Adaptacja nauczycieli i szkoleniowców do nauczania na odległość – wyzwania, możliwości i ryzyka W ramach warsztatów zwraca się uwagę na wymagania nakładane na indywidualnego nauczyciela, szkoleniowca i ich związki zawodowe z punktu widzenia wymagań kompetencyjnych zarówno indywidualnych jak i organizacyjnych. IV Elastyczność i nauczanie na odległość – wirtualna mobilność rzeczywistości W ramach warsztatów dyskutowane i wymieniane są najlepsze doświadczenia ICT w elastyczności projektów mające na celu podejście do praktycznych wytycznych i kryteriów na przyszłość. W jaki sposób użyto ICT jako środka do poprawienia mobilności projektu w zakresie m.in.: przygotowania procesu, szkolenia, kompetencji językowych i kulturowych oraz oceny projektów. V. Nauczanie na odległość dla zróżnicowanej grupy studentów – innowacje w projektowaniu, zawartość i dostępie Uczniowie o specjalnych potrzebach uczenia mają często małe doświadczenie i uprzedzenie w używaniu ICT. Jednakże platformy nauczania wirtualnego mogą być elastyczne w zależności od stawianych im wymagań przez specjalnych uczniów. Warsztaty dają wgląd, w jaki sposób ICT spełnia oczekiwania ludzi o specjalnych potrzebach uczenia lub ograniczonych możliwościach dostępu do uczenia na odległość. WP1.3 Raportowanie To podzadanie związane jest ze standardową procedurą wymaganą przez Komisje Europejską i program Leonardo da Vinci. Koordynator będzie wymagał od kierowników zadań częstych raportów odnośnie postępu, którzy z kolei będą je uzyskiwać od poszczególnych członków projektu. Szeroko używane będą: telefony, faksy, elektroniczne maile, strony WWW, konferencje internetowe, video konferencje i ich kombinacje. Wytwarzane i przekazywane w projekcie informacje będą umieszczane na stronach internetowych stosownie do określonego standardu, co pozwoli każdemu z partnerów być odpowiednio poinformowanym o postępie i wynikach w projekcie. Będą tam także zamieszczane w formie elektronicznej komentarze a także uruchomiony zostanie kanał komunikacyjny pozwalający na łatwy kontakt pomiędzy partnerami, dostarczycielami i uczestnikami.

29

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

WP2 POTWIERDZENIE POTRZEB I ŻĄDAŃ – PRZEGLĄD CELÓW CELE Podstawowymi zagadnieniami tego zadania jest weryfikacja rzeczywistych potrzeb i wymagań wskazanych przez społeczność inżynierską Polski, Niemiec, Słowacji i Rumunii. DATA ROZPOCZĘCIA, ZAKOŃCZENIA I CZAS TRWANIA Od rozpoczęcia aż do końca piątego miesiąca trwania projektu – całkowity okres trwania 96 dni (patrz tabela „gantt”) CAŁKOWITA LICZBA DNI PRACY PERSONELU JEST PRZEDSTAWIONO W TABELI PONIŻEJ:

Kierownictwo (ISC0 1) Badacze (ISCO 210, 220, 240) Nauczyciele /Trenerzy(ISCO 230) Technicy(ISCO 3) Administracja (ISCO 4)

WP2 20.7 30.7 18.1 18.3 11.3

ROLA i ZADANIA PATNERÓW (PATRZ DOŁĄCZONA TABELA „GANTT”) P4.P5: P1,P2,P3,P4,P5,P6,P7,P8:

Koordynacja zadania. Praca w WP1

METODY PRACY I TECHNIKI WP2.1 Inauguracyjne spotkanie dyskusyjne na temat potrzeb i żądań Jak wspomniano w planie pracy zadania WP1 spotkanie inauguracyjne jest jednym z najważniejszych etapów spotkań kierownictwa, ponieważ istnieje potrzeba reorganizacji planu pracy, ustalenie roli każdego z partnerów, sposobów komunikacji oraz ustalenie dokładnego harmonogramu projektu do czasu następnego spotkania. Decyzja odnosząca się do WP2 musi być podjęta w relacji do przeglądu potrzeb i żądań. W czasie spotkania zarządu będą dyskutowane i ustalone kwestionariusze wyszczególniające przegląd potrzeb i żądań w inżynierii gazowniczej. Wyniki tego przeglądu będą użyteczne w korekcie procesu WP3.

30

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

Guidelines to ensure quality of project

discussion about tasks PM meeting - pre- selection of soft Formulation of specific quality improvement plan

Kick-off meeting Correction of workplan

Pre course needs analyse

Rys. 2.1 Problemy do dyskusji w czasie inauguracyjnego spotkania. WP2.2 Przegląd potrzeb i żądań WP2.2.1 Podstawy11 W obecnym świecie zachodzą gwałtowne zmiany naukowe i technologiczne prowadzące do rewolucyjnych rozwiązań w każdym aspekcie naszego życia. Ta tendencja wydaje się wiodącą dla nowego wieku. Rozwój nowych technologii wzmocniony został przez konkurencję, globalizację i wzrost znaczenia ochrony środowiska (Franchi, 2000). Personel przemysłu naftowego i gazowniczego będzie musiał być coraz bardziej kompetentny i profesjonalny. Musi on być na bieżąco z rozwijającą się wiedzą, technologiami i innowacjami albo pozostanie w tyle (Faltahi, 2003). 1. Dla wykonania tego konieczna jest stała i niezakłócona edukacja. W czasie ubiegłych lat prowadzonych było w AGH (UST) kilka kierunków studiów podyplomowych: • zarządzanie i marketing w przemyśle gazowniczym, • transport i dystrybucja gazu ziemnego, • podziemne magazynowanie gazu ziemnego, • inżynieria złóż gazu ziemnego, • szacowanie zasobów złóż gazu ziemnego, • inżynieria gazownicza w okresie transformacji przed przystąpieniem do UE, • ochrona środowiska w przemyśle gazowniczym, Niektóre z tych studiów są kontynuowane, tak, więc co rocznie ponad 50 inżynierów kończy je otrzymując dyplom AGH UST. Ta aktywność naukowa Uczelni jest ściśle powiązana z żądaniami przemysłu. Numeryczne rozwiązania są na bardzo wysokim naukowym i technologicznym poziomie. Zostały osiągnięte przez ścisłą kooperację z przemysłem i jednostkami naukowymi z Polski i z zagranicy. Międzynarodowa współpraca Uczelni z zagranicznymi partnerami jest realizowana przez (Rychlicki S., J. Siemek, 2000): 11

− Frahchi J.R.. 2000 - Oil and Gas in the Energy Mix of 21s1 Century, JPT, p.40-46, Dec 2000 − Siemek J., J. Stryczek, A. Zubrzycki, 2003 -Proc. of the International Conference on Manufacturing Science and Education Challenges of The European Integration, Nov 6-7, 2003, Sibiu (Romania) − Rychlicki S., J. Siemek, 2000 - New Technique and Technology in Education of Engineers at the Cracow University of Mining and Metallurgy, Proc. of5fh Word Congress - Engineering Education and Training for 21st Century Requirements Improving the Innovative Capacity of Students and Teachers and New Education techniques and Technologies,, Warsaw ,12-14 Sep, 2000 − FattahiB.,2003- Uninterwpting Education.... JPT, p. 29-33, 2003 − Tadeusiewicz R, 2003 - Trends in Education of Engineers for mining and energetic sectors in the 21st Century, Proc. Of National (Poland) Congress of Oil and Gas Engineers, p/. 43-48, Bobrka (Poland) (In Polish)

31

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes










uczestnictwo w stowarzyszeniach międzynarodowych naukowych i inżynierskich. przygotowanie członków personelu do kierownictwa w organizacjach międzynarodowych, przygotowanie członków personelu do międzynarodowych programów badawczych i edukacyjnych uczestnictwo w wydarzeniach międzynarodowych (konferencje , sympozja), uczestnictwo w projektach badawczych (doradztwo, podróże służbowe, badawcze i naukowe praktyki, publikacje) staże zawodowe recenzowanie publikacji instytucji zagranicznych ,

2. Wyniki analiz prowadzonych w kooperacji z SITPNiG (Polska Organizacja Zawodowa) w największej polskiej firmie naftowej (PGNiG) potwierdzają konieczność ciągłej edukacji, a także ciągłych szkoleń w nowej sytuacji rynkowej. Podobnie wydaje się być w innych krajach: Słowacja, Rumunia, Niemcy, Czechy, Węgry i. inni 3. Edukacyjny profil inżyniera, który został odziedziczony po postsowieckim modelu kształcenia w krajach Europy Wschodniej musi być zmieniony przez poprawę jakości i rangi edukacji. 4. Główna część personelu w przemyśle ukończyła edukację w czasie zanim nastąpiła rewolucja komputerowa i informatyczna. Kiedy porównamy profil wiekowy personelu zarządzającego w PGNiG (Polska) otrzymamy następujące wyniki a) b) c) d) e) f) g) h) i)

wiek poniżej 20 lat wiek pomiędzy 21 a 30 rokiem wiek pomiędzy 31 a 35 rokiem wiek pomiędzy 36 a 40 rokiem wiek pomiędzy 41 a 45 rokiem wiek pomiędzy 46 a 50 rokiem wiek pomiędzy 51 a 55 rokiem wiek pomiędzy 56 a 60 rokiem wiek po 61 roku -

0,1% 14,9% 14,4% 15,2% 18,9% 17,6% 13,2% 4,7% 1,0%.

Z tego zestawienia wynika, że 54.4 % personelu ma więcej niż 40 lat, są oni edukowani w okresie przed realnym stosowaniem komputera. Duże bezrobocie w całym przemyśle w Polsce powoduje wysoki trend ciągłej nieskrępowanej edukacji głównie z powodu możliwej rywalizacji z młodymi dobrze wyedukowanymi inżynierami. Trend ten jest powszechny w całej społeczności europejskiej. 5. Prawo Unii Europejskiej w następnych latach będzie skierowane na nowe trendy edukacyjne z powodu usankcjonowania “Dyrektywy Europejskiej” regulującej rynek gazowy w Europie. Trendy edukacyjne w starej Unii Europejskiej pokazują spadek zainteresowania klasycznymi zawodami i skłaniają się ku obniżaniu ilości studentów na uniwersytetach. 6. Analiza obecnego systemu uczenia na odległość oferującego edukację w Inżynierii Gazowniczej pokazuje dużą zbieżność do systemu USA i Australii. Żądanie ciągłej edukacji w tych krajach jest duże. Propozycja edukacji klasycznej jak również w systemie ODL jest duża. Brak jest Uniwersytetu w Europie, który oferowałby studia w zakresie Inżynierii Gazowniczej. Angielskie uniwersytety proponują kształcenie w zakresie Inżynierii Naftowej (np. Heriot-Watt Univ.), która nie w pełni odpowiada zakresowi Inżynierii Gazowniczej. Proponowany program pilotażowy zakłada stworzenie systemu szkoleń zawodowych z możliwymi studiami podyplomowymi w systemie DL. Partnerzy rozważają przygotowanie projektu studiów magisterskich w zakresie Inżynierii Gazowniczej w systemie DL w fazie post pilotażowej.

32

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

Obecny status edukacji zawodowej i szkoleń w pozostałych krajach europejskich jest szeroko prezentowany w raporcie Michael’a Adams’a. pt. „Developments in the field of vocational education and training (VET) systems of Member States, September 2001 to February 2002*, European Centre for the Development of Vocational Training”: „Studia w Holandii są ukierunkowane na edukację i badania do roku 2010 i wskazują, że długoterminowa polityka powinna być skierowana na praktyczne wysiłki pedagogiczne ściśle zaadoptowane do charakteru edukacji zawodowej, adekwatnie do struktury ICT i permanentnie włączająca partnerów, tak, aby zapewnić bardziej elastyczne kombinacje nauki i praktyki. Konieczny jest ciągły rozwój spójnej metody dla przystosowania poprzedniego nauczania i w tym kontekście jest konieczne przemyślenie finansowania edukacji. Długoterminowe uczenie powinno się przyczyniać do redukcji zastoju rynku pracy bez podstawowych kwalifikacji”1. "W Niemczech raport pokazuje, że tylko 11.6 % młodych ludzi pozostaje bez kwalifikacji praktycznych i że ta praktyka pomoże wyrównywać niski poziom edukacji definiowanej jako studia PISA. Istnieje porozumienie, że nauczyciele w szkołach zawodowych powinni posiadać podstawy praktycznej orientacji, jak i praktykę zawodową oraz, że dla młodych ludzi znajdujących się w niekorzystnej sytuacji istnieje potrzeba długoterminowej strategii wydłużenia czasu nauki poczynając od szkoły przez przygotowanie zawodowe i szkolenie do wprowadzenia na rynek pracy i zatrudnienia. Istnieją jednak różnice w poglądach między rynkami unijnymi a pracodawcami odnośnie takich specjalnych (krótkich) programów szkoleniowych dla młodych ludzi, którzy egzystują biednie oraz odnośnie ich finansowania. Jednym z zagadnień niemieckiego programu promocji szkoleń zawodowych dla utalentowanych młodych ludzi jest podniesienie znaczenia programu VET przez pokazanie, że to może być drogą do sukcesu zawodowego”1. "We wrześniu ministerstwa edukacji Republiki Niemiec i Holandii uzgodniły powszechną deklarację wzmocnienia współpracy w dziedzinach edukacji i szkoleń ze specjalnym zwróceniem uwagi na zachęcenie do wymiany między tymi krajami. W Belgii (Flandrii) i Holandii pracodawcy w sektorze konstrukcji mając rozwinięte sieci sektoralne dla rozmieszczenia i informacji sygnalizują brak dobrze wykwalifikowanej siły roboczej. To rozwija nie tylko powszechną bazę możliwości zatrudnienia w danym sektorze, ale jest testem w procesie selekcji. Wiele krajów sporządza raporty odnośnie badań skierowanych na poprawę zarówno ilości jak jakości ruchliwości w sektorze VET12.

WP2.2.2 Potwierdzenie potrzeb – przygotowanie programu przeglądu i wykonanie przeglądu Program przeglądu będzie przygotowany dla docelowej grupy inżynierów. Szczegółowe kwestionariusze będą przygotowane z wykorzystaniem opinii każdego z partnerów, stowarzyszeń zawodowych jak też firm gazowniczych. Formuły w kwestionariuszach mogą być różne dla różnych firm zależnie od specyfiki aktywności zawodowej inżynierów każdego kraju.

WP2.3 Korekcja planu pracy. Reprezentatywne dane z przeglądu mogą wpływać na program pilotażowy CELGAS. Partnerzy podejmą decyzję odnośnie korekty programu o ile to będzie konieczne na zebraniu zarządu.

12

Developments in the field of vocational education and training (VET) systems of Member State September 2001 to February 2002*. European Centre for the Development of Vocational Training Michael Adams ([email protected]). Brussels, from Cedefop "background information for the meeting of th< Directors General for Vocational Training to be held in Santiago de Compostela on 22 and 23 Apr 2002". Cedefop's Internet site (http:llwww.cedefop.eu.intn and in its European Training Villag (http://www.traininavillage.gr/.

33

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

WP2.3 Wybór oprogramowania komputerowego dla LMS Oprogramowanie komputerowe dla LMS musi być wstępnie wybrane na spotkaniu inauguracyjnym przy uwzględnieniu takich elementów jak: koszt, efektywność, elastyczność i struktura modelu, platforma systemu operacyjnego będzie wybrana na drugim spotkaniu PMM (spotkanie przed rozpoczęciem kursu). WP2.4 Spotkanie przedkursowe WP2.4.1 Prezentacja oprogramowania Wybrane oprogramowanie komputerowe będzie demonstrowane przez dostawcę i przed użyciem intensywnie testowane. Dostawca powinien określić możliwości oprogramowania dla wskazania typu i rodzaju materiałów multimedialnych, które mogą być użyte w procesie edukacyjnym. To jest ważne dla zadania WP3, gdzie większość zawartości będzie generowana na wejściu. Sukces projektu pilotażowego jest gwarantowany przez bilans nowatorskich metodyk, nowych treści i nowoczesnych technik.

CONTENTRELATED

METHODICS

TECHNIQUE

Rys. 5 Praca zespołu w czasie przygotowania systemu CelGAS. WP2.4.1 Szkolenie personelu szkoleniowego Na tym etapie jest zbyt wcześnie, aby określić zadania menadżerów, chociaż jest kilku odpowiednich kandydatów. Na starcie projektu CelGAS należy podjąć decyzje w sprawach wynikających z prezentacji różnych alternatyw przez koordynatora. Procedura użyta w rozwiązaniu tego zadania zawiera obszerne konsultacje ze wszystkimi partnerami jak też i reprezentantami przemysłu (pomoc stowarzyszeń zawodowych). Dla zapewnienia tego będą tworzone grupy odniesienia składające się z profesjonalistów oraz małych i dużych przedsięwzięć przemysłowych. Grupy te będą spotykać się i komunikować na szczeblu regionalnym w celu przeglądu rozwoju tego zadania i będą sugerować zmiany. Procedura szkolenia jest procedurą innowacyjną w takim sensie, że „klasyczne” kursy rzadko wiązały się z problemami przemysłowymi i były oparte na ekspertyzach posiadanych przez dostarczycieli. Istnienie międzynarodowej sieci czołowych ekspertów w danej dziedzinie pozwala wybrać zakres ekspertyz, które wypełnią potrzeby i będą identyfikowane jako końcowe przez użytkowników a nie przez dostarczycieli.

34

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

WP3 TWORZENIE MATERIAŁU NAUKOWEGO I KSZTAŁTOWANIE TESTU PILOTAŻOWEGO Każdy model pokazany na rys. 1 planu pracy testu kursowego (przygotowanie materiału: WP3.1 – WP3.5) ma podobną konstrukcję. Każdy strukturalny plan pracy jest oparty na podzadaniach: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14.

Uszczegółowienie zadania i tworzenie definicji, Wstępne spotkanie przygotowawcze z koordynatorem kursu, Szczegółowe zdefiniowanie zadania i wyników kursu, Tworzenie nauczanego materiału, Organizacja kursu, Wewnętrzne oszacowanie jakości kursu przez koordynatora, Zapisywanie i rozpowszechnianie kursu, Poprawianie jakości kursu, Recenzowanie przez recenzentów zewnętrznych, Poprawienie kursu przez koordynatora, Rozpoczęcie kursu testowego i kontynuacja kursu, Spotkanie okresowe, Egzaminy, Wstępne podsumowanie przez koordynatora i korekcja. Detailed definition task and products PM pre writing course meeting

Mid Course Meeting

Start of testing course and continuing course

Outside experts evaluation

Test course production

Enrolment and test course dissemination

Creation of learning material

Total training preparation and implementation process PM internal quality evaluation

Detailed program of dissemination of course

PM approve of course

Iteration of quality

PM quality sum and correction

Exams

Rys 3.1. Schemat ideowy całkowitego kursu i powiązanie poszczególnych elementów Przy przygotowywaniu nauczanego materiału w formacie ICT wszyscy partnerzy włączą do pomocy subkoordynatorów – secjalistyczne firmy zajmujące się uczeniem na odległość. Pomoc ta będzie owocować wysooką jakością materiałów multimedialnych (slajdy, grafika, prezentacje,filmy, wirtualne laboratoria i t p.). Głównym zadaniem subkoordynatorów jest podwyższego jakości kursów przez internet. (WP3). Pozwoli to głównym partnerom skupić się na problemach inzynieryjnych i edukacyjnych wchodzących w zakres kursu zamiast zajmować się swtrona wizualną kursu. Poniżej zostały zamieszczone pakiety każdej pracy WP3.1 – WP3.5.

35

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

DATA ROZPOCZĘCIA I ZAKOŃCZENIA PRZEBIEGU CAŁEGO PROGRAMU WP3 Rozpoczęcie po zakończeniu zadania WP2 – okres trwania 291 dni (patrz tabela)

CAŁKOWITA LICZBA DNI PRACY PERSONELU JEST PRZEDSTAWIONO W TABELI PONIŻEJ:

Kierownictwo (ISCO 1) Badacze (ISCO 210, 220, 240) Nauczyciele i instruktorzy (ISCO 230) Technicy (ISCO 3) Administracja (ISCO 4)

WP3 129.4 192.1 113.1 114.0 70.6

ROLA I ZADANIA PARTNERÓW Ważne znaczenie dla całego pakietu pracy WP3 ma część P7. Szczegóły są podane w dopiskach WP3.1 -3.5. TECHNIKI I METODY PRACY Szczegóły w WP3.1-3.5

WP3.1: OSIĄGNIĘCIA W EKSPLOATACJI GAZU: KURS ZINTEGROWANEGO OPTYMALNEGO SYSTEMU ZARZĄDZANIA ZŁOŻEM GAZOWYM. Cele Nowoczesne podejście do optymalnego zagospodarowania i eksploatacji złoża gazu ziemnego zakłada proces zwany „Zintegrowany system zagospodarowania”. Pod tym pojęciem kryją się wielodyscyplinarne metody takie jak: metody sejsmiczne, dopasowywanie modelu geologicznego, interpretacja testów hydrodynamicznych, symulacja eksploatacji złoża, dowiercanie i zagospodarowanie odwiertu, powierzchniowy system zbioru gazu, analiza bilansu masowego, kontrola przemieszczania się wody w złożu i. in. Celem pakietu tych prac jest: 1. Poznanie i pokazanie jak funkcjonuje różny typ informacji, jak powiązać działania różnych ekspertów w jeden zespół zwany „Zespół złożowy” (ang. Reservoir Team”). 2. Zwiększenie wiedzy inżynierskiej w różnych aspektach w celu polepszenia wzajemnego rozumienia i komunikowania się z ekspertami geologicznymi, wiertniczymi i eksploatacyjnymi. 3. Zwiększenia tzw. kreatywności zespołu. 4. Pełnego poznania fizyki złoża z zastosowaniem nowoczesnych technik.

36

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

Seismic &well logging analyse Well testing Gas water control Iteration of geological model

WP3.1: Gas Production

Material balance analyse

Gas proccesing Surface gas gathering Reservoir production simulation Completion of wells

Fig. 3.2 Ideowy schemat kursu WP1.

Rola i zadania każdego partnera P8: Koordynacja zadania. Ustawienie danych wejściowych dla kursu WP3.2, WP3.4. P1, P2,P8: Praca w kursie WP3.1

Data rozpoczęcia i zakończenia kursu Pełny okres trwania całego pakietu prac: 428 dni.

Techniki i metody pracy Selekcja materiału technicznego, skupienie się na istotnych zagadnieniach kursu i konwersja ich w formie multimedialnej dla udostępnienia w internecie, na CD itp.

Oczekiwane wyniki i rezultaty prac Głównym wynikiem jest stworzenie multidyscyplinarnego kursu.

Sposoby rozpowszechniania Odpowiedzialny P4: Przygotowanie serwera sieciowego, prowadzenie dyskusji ekspertów w sieci, przygotowanie CD-romów z reklamami kursu, wydanie folderów i broszur, przygotowanie referatów i artykułów na lokalne konferencje i do lokalnej prasy, dyskusje panelowe z innymi ekspertami z dziedziny gazowniczej.

37

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

WP3.2 PODZIEMNE MAGAZYNOWANIE GAZU. KURS ZINTEGROWANEGO ZARZĄDZANIA PODZIEMNYM MAGAZYNEM GAZU (PMG). Główne cele WP3.2 to: 1. Optymalizacja systemu podziemnego magazynowania gazu w celu minimalizacji krótko i długo terminowych zapotrzebowań na gaz w krajowym systemie przesyłu. 2. Użycie symulatora sieci przesyłu w aspekcie krótko terminowych zapotrzebowań na gaz dla dynamicznej kontroli różnych typów PMG. 3. Eksploatacja i kierunki rozwoju PMG w kawernach solnych i warstwach zawodnionych, 4. Wypracowanie strategii długo terminowych okresów eksploatacji PMG w warstwach porowatych. Pewne inne aspekty procesu podziemnego magazynowania gazu są zamieszczone poniżej na rys. 3.3. Short term demand Long term demand

Salt cavern

Main function

Type of UGS

Depleted Gas&Oil Fields Aquifer

National and International Pipeline Network

WP3.2: Underground Gas Storage & CO2 sequestration

Energetic safety (EC Directive)

Deliverability Electric energy from UGS

Dynamic network

LPG Storage

Rys. 3.3 Schemat ideowy kursu: Podziemne magazynowanie gazu WP3.2.

Rola i zadania każdego z partnerów P2: Koordynacja zadania. Wewnętrzna poprawa jakości. P1, P2, P3, P6, P7, P8: Praca partnerów w zadaniu, P2: Przygotowanie programu rozpowszechnienia WP3.2. Przygotowanie wprowadzenia do zadania. Odpowiedzialność za stronę techniczną kursu. Wewnętrzna poprawa jakości. Data rozpoczęcia i zakończenia kursu Pełny okres trwania całego zadania: 231 dni.

Techniki i metody pracy Selekcja materiału technicznego, skupienie się na istotnych zagadnieniach kursu i konwersja ich w formie multimedialnej dla udostępnienia w internecie, na CD itp. Oczekiwane wyniki i rezultaty prac Głównym wynikiem jest stworzenie multidyscyplinarnego kursu WP3.2. Sposoby rozpowszechniania Odpowiedzialny P2: Przygotowanie serwera sieciowego, prowadzenie dyskusji ekspertów w sieci, przygotowanie CD-romów z reklamami kursu, wydanie folderów i broszur, przygotowanie referatów i artykułów na lokalne konferencje i do lokalnej prasy, dyskusje panelowe z innymi ekspertami z dziedziny gazowniczej.

38

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

WP3.3 DYSTRYBUCJA GAZU - TECHNIKA GIS W ZARZĄDZANIU DYSTRYBUCJĄ GAZU. Główne cele WP3: Dystrybucja gazu - Technika GIS w zarządzaniu dystrybucją gazu to: 1. Wykorzystanie programów komputerowych techniki „GIS” w zarządzaniu siecią gazowniczą. 2. Wykorzystanie symulacji dynamicznej i telemetrii do kontroli i sterowania siecią gazowniczą. 3. Wykorzystanie symulacji dynamicznej do projektowania dystrybucyjnej sieci gazowniczej dla specyficznych odbiorców gazu (np. szczytowa elektrownia gazowa). 4. Techniki renowacji starych instalacji gazociągów z użyciem programów komputerowych techniki GIS. The possibility to mamagment of spatial information

Steering the renovation process of network component by use gis software

The use of GIS software

WP3.3:The "GIS" Technique in the Gas Distribution Management

Telemetric managemnt of net "on line"



Dynamic simulation of network

Static simulation of network

Rys. 3.4 Schemat ideowy techniki GIS w zarządzaniu dystrybucją gazu (WP3.3)

Rola i zadania każdego z partnerów P1: Koordynacja zadania. Przygotowanie danych wejściowych do kursu WP3.3. Wewnętrzna poprawa jakości. P1, P3, P8: Praca partnerów w zadaniu, P4, P5: Wewnętrzna poprawa jakości. Przygotowanie do wprowadzenia do zadania P1: Organizacja programu rozpowszechniania WP3.3. Przygotowanie danych wejściowych do kursu WP3.3. P1: Odpowiedzialność za stronę techniczną kursu. Wewnętrzna poprawa jakości. Czas trwania kursu Pełny okres trwania całego zadania: 242 dni. Techniki i metody pracy Selekcja materiału technicznego, skupienie się na istotnych zagadnieniach kursu i konwersja ich w formie multimedialnej dla udostępnienia w internecie, na CD itp. Oczekiwane wyniki i rezultaty prac Głównym wynikiem jest stworzenie multidyscyplinarnego kursu „Zastosowanie techniki GIS w zarządzaniu dystrybucją” Sposoby rozpowszechniania Odpowiedzialny P1: Przygotowanie serwera sieciowego, prowadzenie dyskusji ekspertów w sieci, przygotowanie CD-romów z reklamami kursu, wydanie folderów i broszur, przygotowanie referatów i artykułów na lokalne konferencje i do lokalnej prasy, dyskusje panelowe. WP3.4 UŻYTKOWANIE GAZU ZIEMNEGO, OCHRONA ŚRODOWISKA I BEZPIECZEŃSTWO UZYKOWNIKA GAZU.

39

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

Zagadnienia Główne planowane cele WP4 są skierowane na podniesienie poziomu wiedzy inżynierów gazownictwa w następujących zagadnieniach: 1. 2. 3. 4. 5.

Systemy kogeneracyjne jako efektywne sposoby ekonomicznego wykorzystania energii pierwotnej. Wykorzystanie małych instalacji kogeneracyjnych w lokalnych systemach przemysłowych. Wzrost bezpieczeństwa lokalnej energetyki. Bezpieczeństwo użytkownika gazu. Ochrona środowiska w inżynierii gazowniczej. Główne aspekty pakietu WP3.4 są zwrócone na wzrost zawodowej wiedzy inżynierów w następujących zakresach: nowa technologia użycia technik kogeneracyjnych jako sposób zwiększenia bezpieczeństwa energetycznego (dyrektywa Unii Europejskiej) przez budowanie dużych instalacji w miejsce instalacji konwencjonalnych opartych o węgiel, użycie bardzo małych instalacji kogeneracyjnych.

Dwa ostatnie zagadnienia zawierają:
regulacje bezpieczeństwa przez użycie nowoczesnych technik,
nowe wymagania w nowoczesnych systemach okiennych, nowe domowe techniki grzewcze,
nowe wymagania odnośnie instalacji wewnętrznych,
jakość gazu w odniesieniu do Regulacji Europejskich. Drugi problem jest skierowany na różne sposoby redukcji wpływu przemysłu gazowniczego na środowisko. Główny wysiłek jest skierowany na zmniejszenie emisji gazów toksycznych (SO2, NOx, CO2), promocje dyskusji na temat nowych rozwiązań ekologicznych w użytkowaniu gazu ziemnego, nowej generacji pieców gazowych, instalacji kogeneracyjnych itp.. Rola i zadania każdego z partnerów • P3, P4: Odpowiedzialność za techniczne przygotowanie kursu. • P3, P4, P7, P8: Przygotowanie wprowadzenia do kursu. Wewnętrzna poprawa jakości. • P3: Przygotowanie programu rozpowszechniania kursu WP4 • P8: Wewnętrzna poprawa jakości kursu. • P4: Odpowiedzialność za całą jakość przedsięwzięcia. Co-generation instalations

Environmental protection

WP3.4: Gas Usage, End User Safety and Environmental Protection, End user safety

New technical solution in gas usage

Rys.3.5 Schemat ideowy treści kursu WP3.4 „Użytkowanie gazu ziemnego. Ochrona środowiska i bezpieczeństwo użytkownika gazu”. Czas trwania kursu Pełny okres trwania całego zadania: 291 dni.

40

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

Techniki i metody pracy Selekcja materiału technicznego, skupienie się na istotnych zagadnieniach kursu i konwersja ich w formie multimedialnej dla udostępnienia w internecie, na CD itp. Oczekiwane wyniki i rezultaty prac Głównym wynikiem jest stworzenie multidyscyplinarnego kursu „Użytkowanie gazu ziemnego, Ochrona środowiska i bezpieczeństwo użytkownika gazu”. Sposoby rozpowszechniania Odpowiedzialny P2: Przygotowanie serwera sieciowego, prowadzenie dyskusji ekspertów w sieci, przygotowanie CD-romów z reklamami kursu, wydanie folderów i broszur, przygotowanie referatów i artykułów na lokalne konferencje i do lokalnej prasy, dyskusje panelowe. WP3.5 ZARZĄDZANIE JAKOŚCIĄ, ZARZĄDZANIE ZASOBAMI LUDZKIMI W INŻYNIERII GAZOWNICZEJ – PROFESJONALIZM PERSONELU. Zagadnienia Najbardziej istotnym problemem w inżynierii gazowniczej jest poprawa jakości serwisu. Jedną z powszechnych procedur gwarantujących jakość jest system ISO 9xxx. Proponowany pakiet kursu jest kluczem poznania całego projektu w takim stopniu, aby był zintegrowaną i najbardziej zaawansowaną częścią zawodowej edukacji w każdym europejskim kraju. Użycie nowoczesnych technik edukacyjnych takich jak: umiejętność kojarzenia, kreatywność wyobraźni, pomysłowość, psychiczne podejście do nauki, odpoczynek, oraz inne aspekty zachowania umysłu będzie demonstrowane, dyskutowane i implementowane do każdego kursu projektu w takim stopniu, w jakim prototypowy krótki kurs użycia danej techniki będzie przygotowany. Użycie różnych form technik uczenia na odległość forum ekspertów, wymiana opinii przez internet, tworzenie zespołów jest planowane dla intensyfikacji procesu uczenia. Elements of psychology

System ISO 9000

WP3.5: Quality Management and Human Resources Management Self-study organisation

Permanent education

Rys. 3.6 Schemat ideowy WP5: Zarządzanie jakością i zarządzanie zasobami ludzkimi.

Rola i zadania każdego z partnerów P7: Odpowiedzialny za podzadanie,. P7: Przygotowanie programu rozpowszechniania kursu WP3.5. P3: P4, P5, P6, P7, P8: Przygotowanie wprowadzenia do zadania. P5: Odpowiedzialność za całą jakość przedsięwzięcia. Wewnętrzna poprawa jakości. P7: Odpowiedzialność za techniczne przygotowanie kursu. Czas trwania kursu Pełny okres trwania całego zadania: 231 dni.

41

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

Techniki i metody pracy Selekcja materiału technicznego, skupienie się na istotnych zagadnieniach kursu i konwersja ich w formie multimedialnej dla udostępnienia w internecie, na CD itp. Oczekiwane wyniki i rezultaty prac Głównym wynikiem jest stworzenie multidyscyplinarnego kursu „Zarządzanie jakością i zarządzanie zasobami ludzkimi.”. Sposoby rozpowszechniania Odpowiedzialny P5: Przygotowanie serwera sieciowego, prowadzenie dyskusji ekspertów w sieci, przygotowanie CD-romów z reklamami kursu, wydanie folderów i broszur, przygotowanie referatów i artykułów na lokalne konferencje i do lokalnej prasy, dyskusje panelowe.

42

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

WP4: PRZEDSTAWIENIE EKSPERYMENTU „UCZENIA MIESZANEGO” CELE Jest to jedno z najważniejszych zadań pilotażowego projektu CeLGAS. Realizacja tego zadania weryfikuje teoretyczne i praktyczne aspekty nowoczesnych zawodowych technik kształcenia używając do tego celu takich metod jak: nowatorskie, mieszane, konwencjonalne uczenie na odległość (poprzez internet)

DATA ROZPOCZĘCIA I ZAKOŃCZENIA ORAZ CAŁKOWITY CZAS TRWANIA Po zakończeniu zadania WP3 do zakończenia projektu – całkowity okres trwania 274 dni

CAŁKOWITA LICZBA DNI PRACY PERSONELU POKAZANA JEST W PONIŻSZEJ TABELI

Kierownictwo (ISCO 1) Badacze (ISCO 210, 220, 240) Nauczyciele i instruktorzy (ISCO 230) Technicy (ISCO 3) Administracja (ISCO 4)

WP4 54.4 80.7 47.5 47.9 29.6

ROLA I ZADANIA PARTNERÓW P1, P7 – odpowiedzialność za przeprowadzenie eksperymentu uczenia P1, P2, P3, P4, P5, P6, P7,P8 – zaangażowani w realizację zadania

TECHNIKI I METODY PRACY Proces uczenia może być realizowany wg różnych modeli. W projekcie „CeLGAS” proponuje się zastosowanie „Uczenia Mieszanego” jako ogólnej metodologii uczenia na odległość (zob. tab. E.1.4.1.). Partnerzy proponują użycie modelu klasyfikacji Jacson’a „3d” jako ostatecznego i najbardziej efektywnego. Niektóre elementy modelu synchronicznego mogą być włączone do systemu, lecz dopiero po zakończeniu fazy pilotażowej i uzyskaniu serii danych weryfikujących jakość uczenia. Innowacyjność metodologii uczenia na odległość (e-learning) polega na zastosowaniu w procesie uczenia kilku tradycyjnych technik edukacyjnych. „Uczenie Mieszane” jest ostatnio bardzo popularnym tematem konferencji akademickich i korporacyjnych dotyczących nauczania „on-line”. Jak ze wszystkimi, dwuznacznymi pojęciami „Uczenie Mieszane” wydaje się, co innego znaczyć dla różnych ludzi. „Uczenie Mieszane” jest często używane w celu wskazania kombinacji samodzielnego studiowania asynchronicznego w połączeniu z tradycyjnymi zajęciami klasowymi oraz zajęciami indywidualnymi. Można łatwo przekonać do „mieszanego nauczania”, skoro w tradycyjnych szkołach i uniwersytetach używany jest on od 200 lat, w tym: nauczanie fakultatywne na żywo, zajęcia z instruktorem, wyznaczanie prac domowych (jako zajęcia asynchroniczne) i ich sprawdzanie.

43

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

Uczenie mieszane powinno zatem poszukiwać optymalnego połączenia: samodzielnego studiowania, zajęć z instruktorem oraz współpracy grupowej (każdy z tych elementów potencjalnie rozmieszczony jest w sposób asynchroniczny lub synchroniczny) właściwego dla uzyskiwanych wyników. Powinno ono obejmować różne źródła wiedzy (tradycyjne, wykorzystujące internet, bazujące na technikach komputerowych, i in.) i być kombinacją najlepiej spełniającą potrzeby uczestników (w tym: nauczycieli, studentów, i sponsorujących instytucji). Źródła wiedzy oparte o internet zwracają się w kierunku wszystkich trzech formatów uczenia z różnymi stopniami dojrzałości i sukcesów. Udane programy kształcenia na odległość poszukują kombinacji tych trzech formatów uczenia (studiowanie samodzielne, zajęcia z instruktorem oraz współpraca grupowa) rozmieszczonych w sposób symetryczny lub asymetryczny w programach studiów. WP 4.1 ROZPOCZECIE KURSU TESTUJĄCEGO Rozpoczęcie edukacyjnej fazy testowania jest uzależnione od zakończenia przynajmniej jednego modułu przygotowanego w WP3. Rozpoczęcie tej fazy następuje po: zapisaniu się studentów na test, zakończeniu fazy testowej oprogramowania, zakończeniu i sprawdzeniu materiału edukacyjnego z minimum „dobrą” oceną uzyskaną przed wewnętrzną/zewnętrzną komisją ekspertów. WP 4.2 FAZA NUCZANIA KURSU SPRAWDZAJĄCEGO Po rozpoczęciu eksperymentalnego edukacyjnego kursu pilotażowego możliwe jest wprowadzenie pewnych poprawek (o ile będzie to możliwe w trakcie procesu nauczania), co będzie analizowane przez recenzentów (PMM). Pomimo wielu zalet Internetu, dostęp do tego środka łączności może nadal stanowić ograniczenie dla zainteresowanych podjęciem kursu. Dlatego w projekcie CeLGAS rozwinięto szereg alternatywnych metod dostępu do kursu, które przedstawiono w tabeli E.1.4.2 Tab. E.1.4.1 Klasyfikacja modeli kształcenia na odległość wg R.H. Jackson’a 1 Nie – interakcyjne, asynchroniczne – kursy na odległość oparte w głównej mierze na czytaniu i testach „on-line” z niewielką lub bez pomocy instruktora. Kursy korespondencyjne z wykorzystaniem sieci. Obecnie większość kursów „on-line” zalicza się do tej kategorii. 2 O ograniczonej interakcyjności, asynchroniczne lub synchroniczne kursy na odległość emitowane poprzez jedną lub kilka stacji radiowo-telewizyjnych. Przekazy sieciowe mogą być uzupełniane łączami telefonicznymi lub pocztą elektroniczną. Internetowa wersja programów telewizji stacjonarnej i satelitarnej. Przekazy sieciowe mogą być archiwizowane i przekształcane jako asynchroniczne kursy odtwarzane z kaset wideo. 3 a Interakcyjne, prowadzone przez instruktora, asynchroniczne kursy na odległość, w których studenci pojedynczo kontaktują się z instruktorem za pomocą komunikatorów internetowych oraz e-maili. b Interakcyjne, prowadzone przez instruktora, asynchroniczne kursy na odległość uwzględniające aktywność studentów w czasie prowadzonych zajęć. Taki sposób prowadzenia zajęć pozwala na współdziałanie oraz grupowe rozwiązywanie problemów w relacjach student-student, student-instruktor za pomocą komunikatorów internetowych i emaili. c Interakcyjne, asynchroniczne kursy na odległość, wymagające skomplikowanych symulacji generujących odpowiedzi na wprowadzane przez studenta dane wejściowe. Model ten może być uzupełniony w synchronicznie współpracujące narzędzia dla zapewnienia konferencji grupowej, technika ta używana jest na Uniwersytecie Tenessee. d Interakcyjne, prowadzone przez instruktora, asynchroniczne kursy na odległość jak wyżej, lecz z elementami synchronicznymi takimi jak: wirtualne zajęcia klasowe na żywo, sesje pomocnicze, prezentacje grupowe lub pojedyncze, godziny konsultacyjne, czat. 4 Interakcyjne, prowadzone przez instruktora, synchroniczne kursy na odległość jako serie jedno lub dwugodzinne prowadzone na żywo w internecie, często uzupełniane notatkami, programami zajęć oraz oceną stopnia opanowania materiału poprzez system asynchronicznego uczenia.

44

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

Tab. E.1.4.2. 1. Dystrybucja materiałów kursowych na stronach internetowych

2. Dystrybucja materiałów kursowych poprzez pocztę elektroniczną (e-mail) 3. Dystrybucja materiałów kursowych na płytach CD i dyskietkach 4. Dostępność materiałów kursowych z CeLGAS

5. Dostępność materiałów kursowych z centrów edukacyjnych współpracujących z CeLGAS 6. Wykorzystanie materiałów drukowanych

Jest to podstawowa metoda rozpowszechniania materiałów kursowych. Metoda ta jest szczególnie ważna dla osób mających łatwy dostęp do internetu i stron WWW. Oprócz materiałów kursowych uczestnicy kursu mają dostęp do całego zakresu pomocy i serwisu zamieszczonych na stronach internetowych kursu. Sposób ten może być dostępny dla uczestników kursu mających dostęp do internetu, lecz preferujących uzyskiwanie materiałów pocztą elektroniczną. Sposób dostarczenia taki sam jak w przypadku dystrybucji materiałów na stronach internetowych „on-line”. Ta metoda dystrybucji materiałów kursowych jest dostępna dla tych studentów, którzy mają dostęp do komputera, lecz nie mają dostępu do internetu i poczty elektronicznej lub tych, którzy chcą mieć materiał kursu na płytach CD i dyskietkach. Uczestnicy kursu niemający dostępu do komputera będą mogli korzystać z udogodnień projektu CeLGAS. W rzeczywistości taką możliwość będą mieli wszyscy uczestnicy kursu bez względu na ich preferencje w dostępie do materiałów kursowych. Oprócz dostępu do materiałów kursowych w ramach projektu CeLGAS studenci mają dostęp do profesjonalnej pomocy naukowej i technicznej. Użytkownicy kursów niemający dostępu do komputera oraz mieszkający z dala od CeLGAS mają możliwość przystąpienia do kursu i zaopatrzenia się w materiały w centrach edukacyjnych współpracujących z CeLGAS.

Konsorcjum nie przygotowuje materiałów kursowych w formie drukowanej. Jednakże materiał jest przygotowywany dla zapewnienia, że będzie on kompatybilny z procesem drukowania. Zatem Ci użytkownicy, którzy chcą wydrukować materiał mogą to uczynić. Drukowanie i oprawa materiałów kursowych jest możliwa w CeLGAS za właściwą opłatą.

WP 4.3 Konsultacje i współpraca ze studentami Konsultacje ze studentami stanowią integralną część kursu. System konsultacji jest głównie organizowany przez CeLGAS. Każdy student ma prawo do kontaktu z personelem odnośnie wszelkich problemów dotyczących kursu. Centra edukacyjne zatrudniają personel o odpowiednim przygotowaniu, który jest w stanie odpowiedzieć na większość pytań. Studenci mają także możliwość konsultacji z autorami kursów poprzez e-mail. Pytania studentów zamieszczane są na stronach dyskusyjnych, gdzie są dostępne na bieżąco. Istnieje także tablica ogłoszeń oraz lista adresowa przygotowana dla celów dyskusji pewnych kwestii i problemów powstałych wśród uczestników kursu. Ważną formę pomocy tworzy przewodnik „Jak studiować?”, który będzie rozprowadzany wśród zapisanych studentów. Przewodnik wyjaśnia uczącemu wszystkie aspekty kursu, np. jak dotrzeć do materiałów kursowych, jak je używać, harmonogram wszystkich trzech modułów, harmonogram egzaminów i wyznaczenie terminów ich zaliczenia, instrukcje dotyczące odpowiedzi na pytania egzaminacyjne, jak pracować nad przydzielonymi tematami, itp. Oprócz wcześniejszych podpowiedzi technicznych podawane są wskazówki wyjaśniające uczestnikowi kursu, w jaki sposób dotrzeć do CeLGAS po pomoc, adresy centrów edukacyjnych, adresy autorów kursów oraz sposoby i terminy kontaktów z nimi itp.

45

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

WP 4.4 Zadania i ocena WP 4.4.1 Zadania Metody oceny studentów oparte są o przerabiane prace domowe, pisemne lub ustne egzaminy. Prace domowe są praktycznymi zadaniami rozdawanymi uczestnikom kursu. Ich celem jest rozwój praktycznych umiejętności studentów. Od każdego studenta wymagane jest wykonanie pracy domowej i oddania jej w pierwszym dniu egzaminów z danej części materiału. Tematy prac domowych rozprowadzane są wraz z materiałem kursowym każdej części tak, aby każdy z uczestników miał czas na przerobienie go. 1. Egzaminy pisemne składają się z testów o krótkich i długich odpowiedziach. Testy z krótkimi odpowiedziami zawierają więcej pytań, na które wymagane są jedynie krótkie odpowiedzi. Ten typ testów ma na celu zrozumienie podstawowych definicji, zasad i koncepcji przez uczącego się. Testy z długimi odpowiedziami zawierają mniej pytań, które wymagają od studenta dłuższego przemyślenia, zrozumienia oraz analizy. 2. Testy z krótkimi i długimi odpowiedziami stanowią samoocenę studenta. Są to testy pisane i rozprowadzane poprzez internet w określonym czasie (na koniec każdej części materiału). Każdy uczestnik jest zobowiązany do ich rozwiązania w określonym nieprzekraczalnym czasie i zwrócenia do Konsorcjum. Rozprowadzanie i zbieranie jest realizowane całkowicie poprzez internet. Egzaminy są tak zaplanowane tak, aby wypadały w ostatnim tygodniu każdego kursu. 3. Drugą formą egzaminów jest egzamin końcowy. Jest to jedyny egzamin wymagający osobistego udziału każdego studenta. Egzamin ten odbywa się pod koniec kursu, po zakończeniu wszystkich części i przygotowaniu studenta do egzaminu. Egzamin końcowy składa się z krótkich testów i ustnej odpowiedzi, obie części obejmują całość materiału z przedmiotu. Istnieje możliwość wyboru miejsca i czasu odpowiedniego dla zdającego egzamin studenta. WP 4.4.2 Ocena Oceny z kursu będą określane następująco: • •

•

•

10%: Udział w zajęciach klasowy z zaliczeniem wszystkich indywidualnych prac domowych. 20%: Prezentacja wśród semestralna: Oczekuje się, że studenci będą mieli ukończone pierwsze cztery etapy opracowania semestralnego. Każdy student przygotuje 15 minutową prezentację dla grupy i uzyska jej opinię. 50%: Opracowanie. Studenci przeprowadzą zajęcia szkoleniowe wg ich wyboru i opiszą je na 8-10 kartkach papieru. Wypracowanie powinno zawierać: cele szkolenia, analizę szkolenia, charakterystykę opracowania, poruszane zagadnienia, punkty testu, strategię szkolenia oraz krótki opis rodzajów kształtowania oceny i podsumowania. 20%: Zastosowanie multimediów w projekcie: Studenci będą częściowo wprowadzać w życie projekty opisane w ich opracowaniach wśród semestralnych.

46

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

WP 5: OCENA, POPRAWA ORAZ ZARZĄDZANIE JAKOŚCIĄ PROJEKTU CELE Głównym celem tej części projektu jest zapewnienie jakości nauczania za pomocą zmodyfikowanego modelu Kirkpatrick’a. Dodatkowym celem jest uzyskanie akredytacji od właściwych organizacji edukacyjnych. DATA ROZPOCZĘCIA I ZAKOŃCZENIA ORAZ CAŁKOWITY CZAS TRWANIA

Kierownictwo (ISCO 1) Badacze (ISCO 210, 220, 240) Nauczyciele i instruktorzy (ISCO 230) Technicy (ISCO 3) Administracja (ISCO 4)

WP5 7.8 11.5 6.8 6.8 4.2

ROLA I ZADANIA PARTNERÓW Jest to główne zadanie promotora Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. TECHNIKI I METODY PRACY WP 5.1 Zastosowanie zmodyfikowanego modelu Kirkpatrick’a w kursie ADDIE Ostatnim elementem w systemie kursowym ADDIE jest ocena kursu (zob. rys. 5.1) składającego się z: analizy, projektu, rozwinięcia, zastosowania i oceny. Najistotniejszym problemem odnoszącym się do nauczania jest: 1/ JAKA JEST EFEKTYWNOŚĆ PROCESU UCZENIA? 2/ CZY ZAŁOŻONE CELE SĄ ZREALIZOWANE? W typowym systemie szkolenia (dane z Ernst & Young) 55% firm Europejskich stosuje uproszczoną procedurę oceny uczenia stosując procedurę kwestionariuszy przez przeszkolone osoby. W systemie CeLGAS zastosowany zostanie model efektywności uczenia D. Kirkpatrick’a (1975) składający się z czterech poziomów: reakcje studentów, rezultaty uczenia, postępowanie w miejscu pracy, uzyskiwane wyniki w biznesie. Schemat Kirkpatrick’a został zmodyfikowany poprzez wprowadzenie oceny zawartości kursu przez dwie grupy ekspertów: wewnętrznych i zewnętrznych (w odniesieniu do projektu). Proponowana OCENA JAKOŚCI zostanie przeprowadzona w sześciu (zamiast czterech) krokach. Opis oceny każdego poziomu kursu opisany jest w tabeli 5.1. Przedstawiony schemat powinien być rozszerzony w procesie akredytacji (np. przez Europejskie Stowarzyszenie Uczenia na Odległość (EADL)).

47

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

Analysis

Analysis

Evaluation

Design

Implementation

Evaluation

Design

Implementation

Analysis

Development

Development

Rys. 5.1 Model powtarzania schematu ADDIE uczenia na odległość. Tab. 5.1 Schemat oceny (model Kirkpatrick’a) ADDIE systemu uczenia na odległość Poziom Nazwa poziomu Opis poziomu 0.A Wewnętrzne Jakość treści kursu sprawdzana jest przez wewnętrznych ekspertów sprawdzenie jakości sprawdzających: treść materiału oraz użytych w procesie uczenia narzędzi. treści kursu 0.B Zewnętrzne Jakość treści kursu sprawdzana jest przez zewnętrznych (niezależnych) sprawdzenie jakości ekspertów po przygotowaniu materiału kursowego oraz po zakończeniu treści kursu pisania kursu w oparciu o: spis treści, zadania, opis materiału edukacyjnego i narzędzi itp. I Sugestie studentów Ocena treści kursu przez przeszkoloną osobę (sugestie studentów) na podstawie kwestionariusza. Kwestionariusz powinien zawierać pytania przekrojowe adekwatne do założeń kursu, stopień i znaczenie oddziaływania ćwiczeń, przekazanie wiedzy i technologii, itp. II Wyniki uczenia Ocena treści kursu przez właściwie przygotowany i przeanalizowany system testów. Na podstawie serii testów (test początkowy/ test końcowy) możliwa jest ocena wzrostu: współzawodnictwa, wiedzy, umiejętności odpowiednich do danego etapu szkolenia. Analiza dużej ilości testów systemowych pozwoli zdobyć dane dla oszacowania słabych punktów kursu. III Postępowanie w Ocena postępowania osoby przeszkolonej w miejscu pracy po 3-6 miejscu pracy miesiącach od zakończenia kursu. Ocena jest możliwa po przeprowadzeniu przygotowanego tzw. „kursu krytycznego” wyszczególnionych elementów postępowania przeszkolonej osoby. IV Wyniki biznesowe Ocena jakości kursu oparta na określonych danych biznesowych odnośnie jakości pracy szkolonej osoby (indeks efektywności pracy).

48

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

0A. Internal quality content course check

IV.Business Results

III.Behavior in the Workplace

"CeLGAS" QUALITY EVALUATION SCHEME

II Learning Results

0B. External quality content course check I Student's Reaction

Rys. 5.2 Ocena jakości kursu proponowana w systemie CeLGAS. WP 5.2 Proces akredytacji i certyfikacji centrów Proces akredytacji jest jedną z najważniejszych kwestii, ze względu na różnorodność innych krótkich kursów istniejących na europejskim rynku edukacyjnym, niekoniecznie wysokiej jakości, a często niskiej. WP 5.2.1 Sprawdzanie wymagań EADL lub podobnych organizacji, przygotowanie formularza zgłoszeniowego Po rozpoczęciu fazy pilotażowej, powołany zostanie specjalny zespół, którego zadaniem będzie wyszczególnienie i przystosowanie wszystkich wymagań EADL (lub podobnych organizacji) oraz rozpoczęcie procesu akredytacji. WP 5.2.2 Rozpoczęcie procesu akredytacji Partnerzy rozważają możliwość użycia prostych procedur koniecznych dla uzyskania tytułu Inżyniera Europejskiego (FEANI EUROPEAN ENGINEERING) przez inżynierów z krajów Europy Wschodniej. Przez ponad 40 lat, FEANI (Europejska Federacja Krajowych Stowarzyszeń Inżynierskich) reprezentowała połączone głosy inżynierów europejskich. Obecnie FEANI reprezentuje 27 krajów łącząc około sto krajowych stowarzyszeń inżynierskich. Wszystkie stowarzyszenia są uznawane faktycznie i z mocy prawa przez ich rządy jako reprezentacje zawodów inżynierskich na poziomie krajowym; jak również wszystkie stowarzyszenia przyjmują cele FEANI poprzez zapisy statutowe. FEANI zatem reprezentuje interesy indywidualnych członków tych stowarzyszeń na forum europejskim. Pozostałe procesy akredytacyjne będą analizowane i proponowane przez partnerów po spotkaniu inauguracyjnym. WP 5.2.3. Centrum certyfikacji Dla wszystkich uczestników zostanie stworzone jedno centrum certyfikacji. Po zarejestrowaniu użytkownik będzie miał dostęp do kursu uczenia na odległość. Zarejestrowany uczestnik może używać: ogólnego forum oraz forum współpracy studenckiej. Ocena projektu CeLGAS jest częścią procedury certyfikacji. Tylko pozytywna ocena pozwoli uczestnikom uzyskać CERTYFIKAT (test będzie także dostarczony). Certyfikat ten pozwoli uczestnikom być bardziej konkurencyjnymi na rynku pracy (student, bezrobotny, itp.).

49

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

WP6: SPOSOBY POPULARYZACJI I ROZPOWSZECHNIANIA

Zagadnienia Nowa metoda otwartego i zdalnego kształcenia użyta w zawodowym nauczaniu inzynierów gazowych będzie rozpowszechniana na różne sposoby takie jak: 1. Publikacja treści kursu na stronach WWW, 2. Otwarte furum expertów dostępne dla całej społeczności użytkowników Internetu, 3. Zoorganizowanie kilku dyskusji panelowych (workshops) powiązanych krajowymi konferencjami technicznymi dla inżynierów gazowniczych, 4. Publikowanie serii boszur zawierających zagadnienia kursu, 5. Organizowanie spotkań z regionalną społecznością gazowniczą, 6. Przygotowywanie artykułów o celu i treści każdego z metod szkolenia ROZPOCZĘCIE I ZAKOŃCZENIE KURSU Okres od rozpoczęcia do zakończenia całego projektu - 30 miesięcy. CAŁKOWITA LICZBA DNI PRACY PERSONELU POKAZANA JEST W PONIŻSZEJ TABELI

Kierownictwo(ISCO 1) Badacze (ISCO 210, 220, 240) Nauczyciel i instruktorzy (ISCO 230) Technicy (ISCO 3) Administracja (ISCO 4)

WP6 33.7 49.9 29.4 29.6 18.3

ROLA I ZADANIE PARTNERÓW To jest główna rola partnera P6 – Głównego Instytut Górnictwa - instytucji o wysokiej pozycji naukowej, dużym doświadczeniu w rozpowszechnianiu projektu, gwarantującym wysoki poziom popularyzacji i przejście do fazy popilotażowej projektu. Planowana jest kontynuacja projektu CeLGAS w komercyjnej formie. W przyszłości – partnerzy mają zamiar uzyskiwania stopnia mgr inż. studiując w systemie mieszanym – system konwencjonalny i system zdalnej nauki. Wszyscy partnerzy są mocno zaangażowani w przedsięwzięcie od początku rozpoczęcia projektu. Szczegóły podane są poniżej i w dołączonej tabeli. P6 – Odpowiedzialność za zadanie P1,P2,P3,P4,P5,P6,P7: Przygotowanie szczegółowego programu rozpowszechniania projektu. Organizowanie dyskusji panelowych (workshops), konferencji, wystaw, prezentacji itd. P6: Przygotowanie szczegółowego programu rozpowszechniania projektu. P4: Wewnętrzna kontrola jakości. Czas trwania Czas trwania zadania: 643 dni (30 miesięcy – od rozpoczęcia). (patrz tabele z planem całego projektu)

50

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

Główna idea pakietu WP6 jest przedstawiona poniżej stosując techniki schematów ideowych (rys.1) Internet Forum

Web server

WP6:Diffusion & Dissemination Project

Internet chat

Dissemination strategy

Televideo streaming

Rys. 1 WP6: Popularyzacja i rozpowszechnienie projektu

Techniki i metody pracy Patrząc na zakres pracy całego projektu , projekt CeLGAS będzie budował i rozszerzał nową generację modelu kształcenia zawodowego do europejskich wymiarów. Te innowacyjne propozycje formułuja zadania w siedniu głównych punktach w odniesieniu do głównych problemów: technologicznych, ekologicznych, ekonomicznych i menadżerskich. Projekt jest odniesiony do podziemnych i powierzchniowych problemów inżynierii gazownictwa.

Oczekiwane wyniki i rezultaty pakietu prac Patrząc na zakres pracy całego projektu , projekt CeLGAS będzie budował i rozszerzał nową generację modelu zawodowego kształcenia do europejskich wymiarów. Zanim zacznie się druga faza projektu (patrz WP2), musi być wykonana analiza lokalnych potrzeb kształcenia zawodowego. Główny rezultat pilotowego projektu będzie konstruowany i sterowany przez Centrum Internetowego Kształcenia Zawodowego, które będzie utrzymywało zespół praktyków oparty na specjalistach w powszechnych zagadnieniach treningowych, rozwiniętych metodach badawczych i wymianie informacji. To jest główny trzon wyjściowy i podstawowe narzędzie projektu pilotowego a zasadnicze wysiłki tego centrum będą kierowane na tworzenie nowego otoczenia edukacyjnego, które będzie udostępniać oraz wymieniać wiedzę i umiejętności pomiędzy partnerami ze sfery badań do praktycznego zastosowania. Informacja w centrun nauki i baza danych forum zawodowego oparta jest na kompetencjach trzonu kluczowych partnerów mających strukturę łatwą do wykożystania i unowocześnienia. Użycie opartego o Internet otoczenia naukowego pozwala na rozwinięty dostęp do zdalnych technik ćwiczenia inzynierów bezwzględu na miejsce nauki i daje możliwość opracowania elastycznego planu niezbędnego dla uczących się, aktywnie zaangażowanych w ich miejscach pracy.

51

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

Rys. 3 Proponowane dziedziny działania w rozpowszechnianiu projektu (WP6)

Istnieje wiele rodzajów i sposobów rozpowszechniania które są planowane w projekcie (patrz rys.3)           

Publikowanie broszur, Prezentacje słowne programu projektu pilotowego, Ciągłe wystawy (na uniwersytetach), Czasowe wystawy, Klasysyczne i internetowe forum, Zamieszczenie programu na serwerach WWW, Międzynanrodowe konferencje w Polsce, Niemczech, Rumunii, Słowacji itp. Krajowe konferencje techniczne, prezentacje słowne, prezentacje wizualne, prezentacje medialne, Publikacje w prasie zawodowej, periodykach i specjalistycznych raportach, Informacja w prasie lokalnej, wywiady i forum dyskusyjne, Ogłoszenia w zawodowej i lokalnej prasie,

Strategia rozpowszechniania jest podzielona na 3 fazy: Faza I. Wysiłki będą koncentrować się na informacji o projekcie (informacyjna promocja) i angażowaniu potencjalnych użytkowników wyników projektu oraz reprezentantów do zespołów i docelowych sektorów. W czasie fazy prac pilotażowych kursu, wybrane instytucje, będą odgrywać rolę tzw. testerów kursu (testerzy beta). Opierając się na wynikach testów, partnerzy będą zdolni do tworzenia takiego kursu, który najlepiej spełni ich potrzeby i będzie najbardziej efektywnym w realizacji. W chwili ukończenia kursu będą oni przygotowani do wzięcia w nim udziału.

Faza II. Wysiłki skierowane na informowanie o postępie prac nad przygotowaniem kursu. Praca w kolejnych rozdziałach kursu będzie generować:

52

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes

 całkowicie nowe materiały edukacyjne w inżynierii gazowniczej,  artykuły, które będą kompilować i sumować materiał, Wykreowane nowe materiały będą:  wykorzystane na konferencjach organizowanych przez partnerów,  publikowane w magazynach , sieciach internetowych itp. Faza III. Promocja skierowana na wprowadzanie na rynek produktów finalnych nauczania i praktyki. Finalna faza projektu będzie harmonizować ze szczytem aktywności promocyjnej. W czasie trwania projektu wiele jego rezultatów będzie dostępne bezpłatnie w internecie w części lub całkowicie: Internauci będą mogli włączyć się do nieukończonych części kursu i podzielić się opinią w czasie prowadzonych forum. Końcowe rozdziały kursu (stanowiące sedno kursu) będą sukcesywnie prezentowane w Internecie. Ogólne forum skierowane na Inżynierię Gazowniczą będzie miało miejsce od rozpoczęcia projektu (nie później jak 3 – 4 miesiące od rozpoczęcia projektu). Zawsze w trakcie trwania projektu wielu reprezentantów wszystkich zaangażowanych grup będzie informowanych o projekcie, mało tego, będzie angażowanych do uczestnictwa w nim. To będzie prowadziło do sytuacji gdzie potencjalni uczestnicy kursu będą zawsze czekać na zakończenie projektu. Adresy uzyskane w czasie rozpowszechniania pozwolą poinformować wszystkie zainteresowane instytucje i indywidualne osoby o końcu projektu i dostępności wyników tego projektu. Grupy celowego rozpowszechniania. I. Kampania promocyjna w magazynach skierowanych do kompanii gazowniczych (w szczególności praktyka inżynierów i techników)  artykuły  ogłoszenia  promocja na portalach WWW  konferencje  tworzenie materiałów do dystrybucji w zakładach gazowniczych,  włączanie instytucji projektowych, izb przemysłowych itp. II. Strategia rozpowszechniania na uniwersytetach i w instytucjach promocji zawodowej oraz w magazynach ukierunkowanych na wydawnictwa SME (w szczególności praktyka, kurs)  artykuły  ogłoszenia  promocja na portalach WWW ukierunkowanych na sektor edukacyjny,  tworzenie materiałów promocyjnych rozprowadzanych w zakładach gazowniczych,  artykuły i anonse w wydawnictwach poszczególnych partnerów (zwłaszcza: uniwersytety), biuletynach, skryptach itp. Program naukowego i zawodowego komitetu. Będzie wyłoniony Komitet Naukowy składający się z:  profesorów akademickich zaangażowanych w inżynierie gazowniczą,  reprezentantów biznesu zainteresowanych w rozwijaniu i podnoszeniu kompetencji zakładów gazowniczych na rynku europejskim. III. Rozpowszechnianie na szczeblu lokalnym/krajowym – rozpowszechnianie na szczeblu europejskim (włączając kraje niebędące partnerami). Praca mająca miejsce w czasie trwania projektu doprowadzi do sytuacji, że projekt będzie się upowszechniał po jego zakończeniu. Ten samo napędzający się proces będzie możliwy dzięki wymianie informacji. Po zakończeniu projektu strony WWW będą odgrywać rolę materiału promocyjnego. Ponieważ w czasie procesu rozpowszechniania adres (URL) będzie zarejestrowany w katalogu i wyszukiwarce, co spowoduje, że będzie on promował projekt jeszcze długo po jego zamknięciu. Po zakończeniu projektu strategia rozpowszechniania mogłaby przyjąć formę „ Umacniającej promocji” a nie formę informacyjnej a pobudzającej aktywności promocyjnej.

53

LEONARDO DA VINCI PROGRAMME Application form annexes