Energetyka odnawialna w legislacji

Biomasa na cele energetyczne – założenia i realizacja Energetyka odnawialna w legislacji Warszawa, 3 grudnia 2008 r. Dlaczego odnawialne źródła en...
1 downloads 1 Views 272KB Size
Biomasa na cele energetyczne – założenia i realizacja

Energetyka odnawialna w legislacji

Warszawa, 3 grudnia 2008 r.

Dlaczego odnawialne źródła energii? •

Zapobieganie niekorzystnym zmianom klimatu,



Zapobieganie zanieczyszczaniu oraz degradacji środowiska naturalnego: – ograniczenie emisji gazów, – utylizacja i zagospodarowanie odpadów;



Wzrost bezpieczeństwa energetycznego,



Możliwość zastąpienia konwencjonalnych (ograniczonych) źródeł energii, energią wytwarzaną ze źródeł odtwarzalnych;



Możliwość wykorzystania rolniczej przestrzeni produkcyjnej; 2

Traktat o Unii Europejskiej Zgodnie z zapisami art. 174 Traktatu, Polityka Wspólnoty w dziedzinie środowiska naturalnego: – przyczynia się do osiągania następujących celów: • • • •

zachowania, ochrony i poprawy jakości środowiska naturalnego, ochrony zdrowia ludzkiego, ostrożnego i racjonalnego wykorzystywania zasobów naturalnych, promowania na płaszczyźnie międzynarodowej środków, zmierzających do rozwiązywania regionalnych lub światowych problemów środowiska naturalnego.

– opiera się na zasadach działania zapobiegawczego, naprawiania szkody w pierwszym rzędzie u źródła - „zanieczyszczający płaci”. Na podstawie art. 175 Rada po konsultacji z Komitetem EkonomicznoSpołecznym oraz Komitetem Regionów, decyduje o działaniach służących 3 osiągnięciu celów w dziedzinie środowiska naturalnego.

Podstawowe przepisy UE w zakresie stosowania energii ze źródeł odnawialnych •

Dyrektywa 2001/77/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspierania produkcji na rynku wewnętrznym energii elektrycznej wytwarzanej ze źródeł odnawialnych (Dz.U. L 283 z 27.10.2001): – dyrektywa wyznacza orientacyjny udział energii elektrycznej produkowanej ze źródeł odnawialnych w łącznym zużyciu energii we Wspólnocie do 2010 r. na poziomie 21%, – określa krajowe cele orientacyjne dla poszczególnych państw członkowskich (dla Polski 7,5%), zachęca do korzystania z krajowych systemów wsparcia, pokonania przeszkód administracyjnych oraz wprowadza obowiązek wydawania producentom energii odnawialnej gwarancji pochodzenia, jeżeli tego zażądają.



Dyrektywa 2003/30/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspierania użycia w transporcie biopaliw lub innych paliw odnawialnych (Dz.U. L 123 z 17.5.2003): – dyrektywa wyznacza docelowy udział biopaliw we wszystkich benzynach i olejach napędowych do celów transportu umieszczonych na rynku do dnia 31 grudnia 2010 r. na poziomie 5,75%. – od państw członkowskich zażądano ustalenia orientacyjnych celów na 2005 r., uwzględniających wartość referencyjną wynoszącą 2%. 4

Działania na poziomie Unii Europejskiej • W marcu 2007 r. Rada Europejska podjęła decyzję, że do 2020 r. Unia Europejska: – zmniejszy o 20% emisję gazów cieplarnianych w stosunku do poziomu emisji z 1990 r., – zwiększy o 20% udział energii odnawialnej w finalnym zużyciu energii, – poprawi o 20% efektywności energetyczną (zmniejszenie zużycia energii pierwotnej), – osiągnie w 2020 r. 10% udział biopaliw w ogólnym zużyciu paliw transportowych.

• Ustanawiając cele 3x20 Rada Europejska przyjęła wytyczne w zakresie ich realizacji: – w zakresie wkładów państw członkowskich w redukcję gazów cieplarnianych potrzebne jest zróżnicowane podejście, sprawiedliwe i przejrzyste, uwzględniające uwarunkowania krajowe, – cele powinny być osiągane z myślą o sprawiedliwym dzieleniu wysiłków i korzyści między państwa członkowskie, z uwzględnieniem zróżnicowania warunków, – z uwagi na znaczenie energochłonnych gałęzi przemysłu, środki powinny poprawiać zarówno ich konkurencyjność, jak i wpływ na środowisko. 5

Pakiet energetyczno-klimatyczny Na podstawie ustaleń Rady, Komisja Europejska opracowała zestaw instrumentów legislacyjnych, które mają przyczynić się do osiągnięcia celów politycznych w zakresie przeciwdziałania zmianom klimatu. W jego skład wchodzą: –

Wniosek dotyczący Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej Dyrektywę 2003/87/WE w celu usprawnienia i rozszerzenia wspólnotowego systemu handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych – COM(2008),



Wniosek dotyczący Decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie starań podejmowanych przez państwa członkowskie zmierzających do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w celu realizacji do 2020 r. zobowiązań Wspólnoty dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych – COM(2008),



Wniosek dotyczący Dyrektywy Parlamenty Europejskiego i Rady w sprawie geologicznego składowania dwutlenku węgla oraz zmieniającej Dyrektywę Rady 85/337/EWG, 96/61/WE, Dyrektywy 2000/60/WE, 2004/35/WE, 2006/12/WE i Rozporządzenie (WE) Nr 1013/2006 – COM(2008),



Wniosek dotyczący Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych – COM(2008). 6

Zmiany przepisów UE w zakresie stosowania energii ze źródeł odnawialnych • Postanowienia Dyrektyw 2001/77/WE i 2003/30/WE zostaną zastąpione nową Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych z dniem 1 kwietnia 2010 r. Postanowienia obowiązujących dyrektyw, które dotyczą celów na 2010 r. i sprawozdawczości za ten rok będą obowiązywać do dnia 31 grudnia 2011 r. • Nowa dyrektywa określa zasady, zgodnie z którymi państwa członkowskie muszą zapewnić osiągnięcie do 2020 r. co najmniej 20%-ego udziału energii odnawialnej w zużyciu energii ogółem (cel dla Polski 15%). Energia odnawialna dotyczy trzech sektorów: – energetyki, – ciepłownictwa i chłodnictwa – transportu.

• Państwa członkowskie będą miały możliwości decydowania o udziale tych sektorów w osiągnięciu celu krajowego, jednak zalecane jest, aby każde państwo członkowskie osiągnęło do 2020 r. co najmniej 10%-owy udział energii odnawialnej (przede wszystkim biopaliw) w sektorze transportu.

7

Wyliczenie emisji gazów cieplarnianych C. Metodologia 1. Emisję gazów cieplarnianych spowodowaną produkcją i stosowaniem paliw transportowych, biopaliw i innych biopłynów oblicza się w następujący sposób: E = eec + el + ep + etd + eu – eccs - eccr – eee, gdzie: E = całkowita emisja spowodowana stosowaniem paliwa; eec = emisja spowodowana wydobyciem lub uprawą surowców; el = emisja w ujęciu rocznym spowodowana zmianami pokładów węgla w związku ze zmianą sposobu użytkowania gruntów; ep = emisja spowodowana procesami technologicznymi; etd = emisja spowodowana transportem i dystrybucją; eu = emisja spowodowana stosowanym paliwem; eccs = ograniczenie emisji dzięki wychwytywaniu dwutlenku węgla i jego sekwestracji; eccr = ograniczenie emisji dzięki wychwytywaniu dwutlenku węgla i jego zastępowaniu; oraz eee = ograniczenie emisji dzięki zwiększonej produkcji energii elektrycznej w wyniku kogeneracji. Źródło: Załącznik VII do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych

8

Wspólna Polityka Rolna UE w zakresie OZE Płatności bezpośrednie do upraw •

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001, (WE) nr 1454/2001, (WE) nr 1868/94, (WE) nr 1251/1999, (WE) nr 1254/1999, (WE) nr 1673/2000, (EWG) nr 2358/71 i (WE) nr 2529/2001, – Rozporządzenia Komisji (WE) nr 1973/2004 z dnia 29 października 2004 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 w odniesieniu do systemów wsparcia przewidzianych w tytułach IV i IVa tego rozporządzenia oraz wykorzystania odłogowanych gruntów do produkcji surowców

Pomoc finansowa w ramach rozwoju obszarów wiejskich •

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz 9 Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW)

Przegląd Wspólnej Polityki Rolnej (Health Check) Komisja Europejska odeszła od wspierania upraw roślin energetycznych z końcem 2009 r. Stanowisko prezentowane przez Polskę: Biorąc pod uwagę nałożony na kraje członkowskie obowiązek udziału energii z OZE: – dotychczasowe środki na dopłaty do roślin energetycznych powinny nadal być związane z rozwojem odnawialnych źródeł energii. – wsparcie ukierunkowane na uprawy prowadzone na glebach słabych (działania niekonkurencyjne wobec produkcji żywności) - z przeznaczeniem dla elektroenergetyki, produkcji biogazu i biopaliw, szczególnie II-ej generacji – wsparcie na pozyskanie surowców z przeznaczeniem na cele energetyczne: • biomasa pochodząca z trwałych użytków zielonych, niewykorzystywanych w chowie i hodowli bydła, kóz, koni i owiec; • biomasa z produktów ubocznych (słoma, liście roślin okopowych itp.); • płynne i stałe odchody zwierzęce; • biodegradowalne pozostałości przemysłu rolno-spożywczego. 10

Krajowe przepisy w zakresie OZE • • •

Rezolucja Sejmu RP z dnia 8 lipca 1999 r. w sprawie wzrostu wykorzystania energii ze źródeł odnawialnych (M.P. 1999 nr 25 poz. 365) Strategia Rozwoju Energetyki Odnawialnej (Ministerstwo Środowiska,

Wrzesień 2000 r.)

Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, (Dz. U. z 2006 r. Nr

89, poz. 625 z późn. zm.)



Obwieszczenie Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 1 lipca 2005 r. w sprawie polityki energetycznej państwa do 2025 r. (M.P. 2005 nr 42 poz. 562),



Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 14 sierpnia 2008 r. (Dz. U. Nr 156, poz. 969) regulujące: • szczegółowy zakres obowiązków uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw pochodzenia, • uiszczenia opłaty zastępczej, • zakupu energii elektrycznej i ciepła wytworzonych w odnawialnych źródłach energii, • obowiązku potwierdzania danych dotyczących ilości energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródle energii. 11

Krajowe przepisy w zakresie OZE cd. •

Ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 169, poz. 1199) – Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 czerwca 2007 r. w sprawie Narodowych Celów Wskaźnikowych na lata 2008-2013 (Dz. U. Nr 110 poz. 757),

– Uchwała Nr 134/2007 Rady Ministrów z dnia 24 lipca 2007 r. w sprawie "Wieloletniego programu promocji biopaliw lub innych paliw odnawialnych na lata 2008-2014„ (M.P. Nr 53 poz. 607), – Projekt programu „Innowacyjna Energetyka. Rolnictwo Energetyczne program „Rozwój energetyki rozproszonej do 2020 w oparciu o biogaz pochodzenia rolniczego”.



Ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257, z późń. zm.)

– Projekt ustawy o podatku akcyzowym (prace parlamentarne) 12

Narodowy Cel Wskaźnikowy Na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych Narodowe Cele Wskaźnikowe zostały ustalone w wysokości: – – – – – –

3,45 % na 2008 r.; 4,60 % na 2009 r.; 5,75 % na 2010 r.; 6,20 % na 2011 r.; 6,65 % na 2012 r.; 7,10 % na 2013 r.

13

Wieloletni programu promocji biopaliw lub innych paliw odnawialnych na lata 2008-2014 •

W ramach Programu poszczególnym organom i jednostkom zostały przydzielone działania, które mają na celu wypracowanie tego rodzaju rozwiązań, które jednocześnie zapewnią opłacalność ekonomiczną całego procesu - począwszy od pozyskiwania surowców rolniczych, przez wytwarzanie biokomponentów, produkcję biopaliw ciekłych i paliw ciekłych z dodatkiem biokomponentów, a kończąc na użyciu tego paliwa.



Koordynatorem Programu jest Minister Gospodarki.



Działania przewidziane do realizacji przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w ramach Programu: – wsparcie dla upraw roślin energetycznych stanowiących surowiec do produkcji biokomponentów, – wsparcie dla inwestycji w zakresie produkcji biokomponentów w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich. 14

Realizacja działań przewidzianych dla Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi •

Na podstawie ustawy z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (Dz. U. z 2007 r. Nr 35, poz. 217, z późn. zm.) producenci rolni mogą ubiegać się o pomoc finansową do następujących upraw: – upraw roślin energetycznych - o której mowa w art. 88 rozporządzenia nr 1782/2003, – rzepaku - dodatkową krajową płatność do powierzchni uprawy rzepaku objętej wnioskiem o przyznanie płatności do upraw roślin energetycznych, – plantacji trwałych - pomoc finansową, o której mowa w art. 90a rozporządzenia nr 1782/2003.



W Programie Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007- 2013 przewidziano możliwość finansowania inwestycji w zakresie OZE. 15

Dziękuję za uwagę

16