sPRAWZ6N

&

POD WZeLED

k!E

CEARAKTERYSTYKA PWODUKTU LECZNICZEGO 1. NAZWA WEASNA PRODUKTU LECZNICZEGO

Apo-Flutam, 250 mg, tabletki powlekane

Kajda tabletka powlekana zawiera 250 mg flutamidu (Flutarnidurn). Pelny wykaz substancji pomocniczych, patrz p& 6.1.

3. P O S T A ~FARMACEUTYCZNA Tabletka powlekana. Bide, okrqgle, podw6jnie wypukle tabletki powlekane z napisem ,,FLUT" powyzej ,,250" na jednej stronie i ,,APO" na drugiej. 4. SZCZEG~LOWEDANE KLINICZNE 4.1. Wskazania do sto&owania

Flutamid jest wskazany: - W leczeniu raka gruczolu krokowego (stadium D2) z przerzutami, W skojarzeniu z agonistami hormonu uwalniajqcego hormon luteinizujqcy (LHRH), np. z octanem leuproreliny. By osiqgnqC najlepsq skutecznoSC W leczeniu uzupdniajqcym, oba leki naleiy stosowaC W tym samym czasie (patrz punkt 4.2.); - W leczeniu uzupelniajqcym po amputacji jqler, aby uzyskaC cdkowiQ blokadg androgenowzl; - przed rozpocz~ciemoraz W trakcie radioterapii U pacjentbw z masywnym, miejscowo zaawansowanym rakiem gmczdu krokowego (stadium B2 i stadium C), W skojarzeniu z agonistami hormonu uwalniajqcego hormon luteinizujqcy (LHRH). 4.2. Dawkowahie i spos6b podawania

Flutamid m o a a podawaC niezalehe od posilk6w. W leczeniu raka gruczolu krokowego (stadium D2),W skojarzeniu z agonistami hormonu uwalniaj~egohormon luteinizujqcy (LHRH) oraz W leczeniu uzupelniajqcym po amputacji jqder: zwyMe 250 mg (1 tabletka powlekana) trzy razy na dobg CO osiem godzin.

JeSli flutamid ma by6 stosowany W skojarzeniu z agonisQ LHRH, flutamid naleiy zastosowak 3 dni przed podaniem agonisty LHRH. U pacjent6w z masywnym, miejscowo zaawansowanym rakiem gruczdu krokowego (stadium B2 i stadium C): 250 mg (1 tabletka powlekana) trzy razy na dobg CO osiem godzin. Zaleca sig rozpoczq6 stosowanie flutamidu 3 dni przed podaniem agonis MINIS WiParMQ

&k#i%*

3 d.

IS

1

Flutarnid naleiy pod& osiem tygodni przed rozpoczpiem radioterapii. Stosowanie leku nalezy kontynuowak W trakcie radioterapii. 4.3. Pnedwwskazania

Lek Apo-Flutam jest przeciwwskazany U pacjent6w z nadwajliwoSciq na flutarnid lub inne skladniki leku.

4.4. Specjalne o s k e k n i a i Brodki ostraknoBci dotyczqce stosowania U okdo 9% pacjent6w po amputacji jqder i leczonych flutarnidem wystqila ginekomastia. Przed jednoczesnym zastosowaniem flutamidu i agonist6w hormonu uwalniajqcego horrnon luteinizujqcy naleiy dobrze zapoznak siq z wlaSciwoSciami lek6w z grupy LHRH.

W badaniach przedklinicznych wykazano, i k jednym z metabolitliw flutamidu jest 4-nitro-3(trifluoromety1o)anilina. Prawdopodobnie metabolit ten w y w h j e methemoglobinemiq, niedoknvistoSC hemolitycq oraz 8 h c z k q cholestatycznq, M r e sq dzidaniarni niepozqlanymi charakterystycznymidla pochodnych aniliny. U pacjentciw z nadwrailiwoSciq na pochodne aniliny (niedob6r dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, methemoglobinemia, palacze tytoniu) naleiy monitorowak st~ieniemethemoglobiny. U pacjentow, U kt6rych konieczne jest dlugotrwale stosowanie flutamidu, zaleca siq okresowe monitorowanie czynnoSci wqtroby oraz badanie nasienia. W badmiach na szcmach, po dlugotrwalym podawaniu flutarnidu stwierdzono wyst~powaniegruczolak6w kom6rek Sr6dmi@szowychjqder i zalejne od dawki, zwi~kszenieliczby przypadkbw gruczolaka lub raka gruczd6w sutkowych. Nie ustalono znaczenia wynik6w tych badari W odniesieniu do stosowania flutamidu U ludzi. Naleiy zachowak ostroinoSC. U pacjent6w z niewydolnoiciqwqtroby, dl-ugotrwde leczenie flutarnidem naleiy zalecak wylqcznie po wnikliwyrn ronvaieniu potencjalnych korzySci i ryzyka. W okresie stosowania leku moze d e n i k siq zabarwienia moczu na bursztynowe lub ioltozielone, CO jest wywdane obecnaiciq flutarnidu i jego metabolitbw W moczu. He~atotoksvcznoiC U pacjentbw stosujqcych flutmid mogq wystqpik zaburzenia aktywnoSci aminotransferaz, 26hczka cholestatyczna, martwica wqeoby, encefalopatia wqtrobowa. Naleky niemlocznie zalecik badanie czynnoSci wqtroby, jeili wystqiqjakiekolwiek objawy niewydolnoSci, np.: Swiqd, ciernny mocz, dhgotmde zmniejszenie laknienia, z6ltaczka, tkliwoSC uciskowa W prawej g6rnej czqSci okolic brzucha, niewyjdnione objawy grypopodobne. JeSli badania laboratoryjne p o t w i e r h niewydolno~kwqtroby lub W c z k q , oraz &! nie jest to przerzut raka do wqtroby (zaleca siq wykonanie biopsji), dawkq naleiy zmniejszyt lub przerwak leczenie W przypadku wystqienia Bhczki, a takie 2 - 3 krotnego zwi~kszeniaaktywnoici aminotransferaz (bez objaw6w klinicznych). Zwykle po zmniejszeniu dawki lub odstawieniu flutamidu, czynnoik wqtroby powraca do stanu sprzed leczenia. Naleiy zachowak szczeg6lnq ostroinoSC, gdyz ciqikie uszkodzenie wqtroby W wyniku stosowania flutarnidu moze prowadzik do Smierci pacjenta. Pacienci z niewdolnoicia nerek U pacjent6w z niewydolnoiciq nerek nie jest konieczne zmniejszenie dawki flutamidu.

U mqzczyzn leczonych flutamidem odnotowano nieliczne przypadki raka piersi. Dotychczas nie potwierdzono zwiqdm ze stosowaniem flutamidu. Flutamid moke zwiqkszab stqienie testosteronu i estradiolu W surowicy krwi, CO powoduje zatrzymywanie h 6 w W organizmie. NaleZy zachowd ostroinoSC U pacjent6w z niewydolnosciq kr@enia. Naleiy zachowa6 ostroinoSC U pacjent6.w ze sklonnoBciq do zakrzep6w. 4.5. Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji

ivie shvierdzono interakcji pomiqdzy flutamidem i octanem leuproreliny.

U pacjenthw stosujqcych diugotrwale warfarynq, flutamid m o k nasila6 przeciwzakrzepowe dziaianie warfaryny i wydhiiaC czas krzepniqcia krwi. Naleiy zaleciC badanie czasu protrombinowego. Moze by6 konieczne zmniejszenie dawki leku przeciwzakrzepowego. Naleiy poinformowaC pacjenta, Ze lek Apo-Flutam i octan leuproreliny naleiy stosowak jednoczesnie i zgodnie z zaleconym schematem dawkowania. Pacjent nie powinien przerywab stosowania flutamidu bez uzgodnienia z lekarzem. 4.6. C w a i laktacja Chociaj flutamid jest wskazany wylqznie U mqkczyzn, opisano jego zastosowanie U kobiet W leczeniu nadmiernego owiosienia i torbielowatoscijajnika. JeSli podawanie flutamidu U kobiet W wieku rozrodczym jest konieczne, zaleca siq stosowanie odpowiednich Srodk6w antykoncepcyjnych. ~ i przeprowadzono e dobrze kontrolowanych bad& U kobiet W ci@. KorzySci wynikajqce z zastosowania flutamidu U kobiet W ci@ nie przewyiszajq ryzyka zwizpmego z toksycznoSciq leku dla piodu. Jest prawdopodobne, ze flutamid moze dzialaC szkodliwie na pi6d. Nie zaleca siq stosowania leku Apo-Flutam U kobiet W c i w . Stosowanie leku W okresie karrnienia viersiq Brak danych z dobrze kontrolowanych bad& klinicznych dotyczqcych stosowania flutamidu przez kobiety W okresie laktacji. Flutamid moie przenikaC do mleka kobiet karmiqcych piersiq, Ze wzglqdu na niebezpieczenstwo wywdania przez flutamid dziaiati niepozqlanych U niemowlqt, kobiety stosujqe lek Apo-Flutam powinny zaprzesta.6 karmienia piersiq. 4.7. W p m na zdolnoid prowadzenia pojazd6w mechanicznych i obslugiwania ungdzen mechanicznych W ruchu

U niektbrych pacjent6w mogqwystqpik takie dziaiania niepozqlane jak: sennoSC, dezorientacja, znuienie, zawroty glowy, zamazane widzenie. Nie nale2y wtedy prowadzik pojazd6w mechanicznych i obsiugiwaC urzqdzen mechanicznych W ruchu. 4.8. Dzialania niepoZqdane

Najczqkiej wystqpujw W monoterapn maiania niepo@iane to: ginekomastia i (lub) nadwmtliwoSC sutk6w, niekiedy wlqznie z mlekotokiem, kt6re usepujq po zmniejszeniu

dawki lub odstawieniu flutamidu. Ryzyko wyswienia ginekomastii znacznie sic zrnniejsza, jeSli flutamid stosuje siq jednoczeinie z lekami z grupy agonist6w LHRH. W jednoczesnym stosowaniu flutamidu z agonisR LHRH najczqhciej (wiqcej niz 5% przypadk6w) wystepujq dzidania n i e p o w e , kt6re podano W tabeli. Dla porbwnania przedstawiono tez dzidania niepoiqdane wystepujv po zastosowaniu placebo z agonisQ LHRH.

Uderzenie krwi do glowy Utrata popedu plciowego Niemoc plciowa Biegunka NudnoScU wymioty Ginekomastia Inne Objawy ze strony p&ewodu pokarmowego

Flutamid + agonista LHRH Placebo + agonista LHRH (n = 294) (n = 285) % pacient6w % ~acient6w 61 57 31 36 33 29 12 4 11 10 9 11 7 9 6

4

: W obu grupach pacjentbw, najczqficiej wystepujqcymi dzidaniami niepowdanymi (uderzenie krwi do glowy, utrata popqdu plciowego, niemoc plciowa) byly te, kt6re wystqpujq przy zrmiejszonym stqzeniu androgen6w lub po podaniu agonist6w LHRH. Inne dzidania niepo%dane ze strony: - zaburzenia serca i naczyri: nadciSnienie (Uokdo 1% pacjentbw); rzadko zator t e c y phcnej ,zawal miqSnia sercowego; - zaburzenia uMadu nerwowego: sennoSC, dezorientacja, depresja, niepokbj, nerwowoSC (1%); rzadko bezsennoSC, zneenie, b61 glowy, zawroty glowy, oslabienie, zle sarnopoczucie, zarnazane widzenie; - zaburzenia u W u rozrodczego ipiersi: U okdo 9% pacjent6w ginekomastia; rzadko nadwrailiwoSC sutkbw, niekiedy wlqcznie z mlekotokiem; - zaburzenia idqdkowo-jelitowe: mdlofci, wymioty (1 l%), biegunka (12%), vnniejszone laknienie, inne (6%). Rzadko zwiqkszone laknienie, niestrawnoSC, zaparcie; - zaburzenia h i i uWadu chlonnego: niedokrwistoSC hemolityczna lub makrocytowa (6%), h e j s z e n i e liczby bialych krwinek we krwi obwodowej (3%), mdoptytkowoSC (1%), methemoglobinemia; - zaburzenia wqtroby i drdg idlciowych: zapalenie wqtroby, 26ltaczka (mniej ni2 l%), z6hczka cholestatycna, encefalopatia wqtrobowa, martwica wqtroby - ustqpujqce po odstawieniu leku. Odnotowano nieliczne przypadki Smierci pacjenta z powodu ciqikiego uszkodzenia wqboby W wyniku nietolerancji flutamidu; - zaburzenia sMry i tkankipo&Mrnej: sporadycznie nadwraAiwoSC na hwiatlo, m i e n , owrzodzenie, wysypka pqcherzowa, martwica nask6rka; - zaburzenia ogdlne i stany W miejscupoQaniu: rzadko, W leczeniu dhgotrwalym - Swiqd, wybroczyny, peasiec, zwiqkszone pragnienie, obrzqk limfatycmy, zespa toczniopodobny, krwiomocz, zmniejszona objqtofid spermy. Obrzqk wystqpil U 4% pacjentbw, dzidania n i e p o M e ze strony ukladu nerwowo-miqSniowego oraz moczowo-plciowego U 2% pacjent6w. Dzidania niepo2qhne ze strony +c U mniej nii 1% pacjentbw.

Dzialania niepoiqdane odnotowane po wprowadkeniuJEutamidudo lecznictwa otwartego Niedokrwisto.46hemolityczna lub makrocytowa, methemoglobinemia, nadwrailiwo.46 na iwiatlo - nunieli, owrzodzenie, wysypka pqcherzowa, martwica naskbrka, zrniana zabarwienia moczu. h'Ataczka cholestatyczna, encefalopatia wqkobowa, martwica wqtroby - ustepujqce po odstawieniu leku. Odnotowano nieliczne przypadki Smierci pacjenta z powodu ciqzkiego uszkodzenia wqtroby W wyniku nietolerancji flutamidu. Opisano dwa przypadki raka piersi U mqzczyzn. Dotychczas nie potwierdzono zwiqku przyczynowego ze stosowaniem flutamidu. 4.9. Pnedawkowanie

Objawy przedawkowania: zrnniejszona aktywno.46Qciowa, spowolnione oddychanie, bezlad, lzawienie, senno.46, wymioty, methemoglobinemia. CiqMe objawy przedawkowania zdarzaly siq rzadko. Wystqpowala niewydolno.46wqtroby. W badaniach klinicznych stosowano flutamid W dawkach wiqkszych niz 1,5 g na dobq przez ponad 36 miesiqcy. Nie stwierdzono ciqikich dzialari niepo@danych. Wystqpila ginekomastia, nadwrai?liwoSC sutk6w, zwiqkszona aktywno.46AspAT. Nie ustalono wielkoSci pojedynczej dawki dobowej, kt6ra wywolywdaby objawy pnedawkowania lub wskazujqce na zagrokenie iycia pacjenta. Flutamid silnie wi@e siq z bialkami surowicy krwi. Hemodializa nie jest skuteczna W przedawkowaniu. JeSli wymioty nie wystqpily samoistnie, naleQ je sprowokowa6. Zaleca siq monitorowanie podstawowych parametr6w kyciowych pacjenta i zastosowanie leczenia objawowego.

5. WLASCIWOSCIFARMAKOLOGICZNE 5.1. Wlakiwoici famakodynamiczne Grupa fztrmakoterapeutyczna W kodzie ATC : L02BB01. Leki przeciwnowotworowe i imrnunomoduluj~e.AntagoniSci hormon6w i ich pochodne. Antyandrogeny. Flutamid jest doustnyrn, niesteroidowyrn i niehormonalnym antagonis& androgen6w z grupy pochodnych fenylopropanoarnidu, stosowanym W leczeniu raka stercza z przemtami. Wykazuje najwiqkszq skuteczno.46terapeutycznq, gdy jest podawany W skojarzeniu z agonistami hormonu uwalniajrgego hormon luteinizujqcy (LHRH), np. z octanem leuproreliny. Flutamid nie jest skuteczny W leczeniu innych, zaleinych od hormon6w nowotwor6w takich jak rak piersi lub lagodny przerost stercza.

Mecharrim dziulania Flutamid hamuje transport i/(lub) wi&e dihydrotestosteronu W j e a c h kom6rek tkanki gruczdu krokowego. Kom6rki stercza wykazujq dw& wrailiwoS6 na dzidanie czynnik6w wplywajqcych na m i m e stqzenia androgen6w. W rezultacie dochodzi do zahamowania wzrostu i podzialu kom6rek gruczolu krokowego. Indukowane flutamidem hamowanie dzialania androgen6w W kom6rkach stercza dopelnia dzialanie agonist6w LHRH. Flutamid moze by6 stosowany W monoterapii lub W skojarzeniu z agonistami LHRH. Flutamid wykazuje najwiqkszq skutecn0.46U pacjentbw, kt6 hormonami.

5.2. Wlagciwo5ci farmakokinetyczne Wchlanianie Wykonano badania na zdrowych ochotnikach, kt6rym podano doustnie W dawce pojedynczej 200 mg flutamidu znakowanego izotopem trytu. Na podstawie analizy surowicy krwi, moczu i kalu ustalono, ze flutamid szybko i calkowicie wchlaniania siq przewodu pokarmowego. POdoustnym podaniu zdrowym ochotnikom 250 mg flutamidu W dawce pojedynczej stwierdzono, ze maksyrnalne stezenie aktywnego metabolitu (a-hydroksyflutamidu) wystqpuje W surowicy krwi po okdo 2 godzinach, CO wskazuje, ze flutamid jest szybko metabolizowany do a-hydroksyflutamidu. Dystrybucja Samcom myszy podawano 14c-flutamid W dawce 5 mg/kg mc./dobq. Nie stwierdzono by flutamid lub jego aktywne metabolity kurnulowaly siq W innych tkankach niz kom6rki gruczdu krokowego. Najwiqksze stqkenie flutamidu wystqpilo po uplywie 6 godzin. Stqzenie flutamidu zrnniejszalo siq systematycznie W r6wnych odstqpach czasu. Najmniejsze stqzenie flutamidu oznaczono po okdo 18 godzinach. We wszystkich badanych tkankach, gl6wny metabolit wystqpowal W wiqkszych stqzeniach niz flutamid. U zdrowych ochotnik6w po doustnyrn podaniu 250 mg flutamidu W dawce pojedynczej, W surowicy krwi oznaczano wylqcznie male stqzenie flutamidu. Okres p6bwania metabolitu a-hydroksyflutamidu W surowicy krwi wynosi okolo 6 godzin. W badaniach in vivo, po podaniu wielokrotnym (Wstanie r6wnowagi), Srednie stqzenie flutamidu W surowicy krwi wynosilo od 24 do 78 ng/ml. Flutamid wi@ siq z bialkami surowicy krwi W 94 - 96%. W badaniach in vivo po podaniu wielokrotnym (W stanie r6wnowagi), aktywny metabolit flutamidu wystqpowal W stqzeniach Srednio od 1556 do 2284 nglml i w i e siq z bialkami surowicy krwi W 92 - 94%. Metabolizrn POdoustnym podaniu zdrowym ochotnikom 200 mg flutamidu maczonego izotopem trytu stwierdzono, ze jest szybko i calkowicie metabolizowany. W 1 godzinq po podaniu, znaczony flutamid stanowil tylko okolo 2,5% radioaktywnodci W surowicy krwi. W surowicy krwi zidentyfikowano CO najmniej 6 metabolitbw flutamidu. PO 1 godzinie od podania, gl6wnym metabolitem by1 biologicznie aktywny a-hydroksyflutamid, kt6ry stanowil 23% radioaktywnoSci W surowicy krwi. Gl6wnym metabolitem wystqpujqcym W moczu jest 2-amino-5-nitro-4-(trifluoromety1o)fenol. Eliminacja Flutamid i jego metabolity wydalane sq g46wnie W moczu. PO72 godzinach, tylko 4,2% podanej dawki wydalane jest z kalem.

Pacjenci W podesziym wieku Wyniki badad farmakokinetyki flutamidu i hydroksyflutamidu U zdrowych ochotnik6w W podeszlym wieku (wartoSL. Srednia k SD)

lax \"W""/ rec nrihnunr

POpodaniu 250 rng flutamidu trzy razy na dobq zdrowym ochotnikom W podeszlym wieku, stqkenie flutamidu i jego aktywnego metabolitu W surowicy krwi ustalalo siq po czwartej dawce (mpudstawie symulacji fannakokinetycznej). POpodaniu dawki pojedynczej zdrowym ochotnikom W podeszlym wieku, okres pMnvania aktywnego metabolitu wynosil okolo 8,l godziny, a po podaniu wielokrotnym okdo 9,6 godziny.

Rasa pacjenta Nie stwierdzono r6jrric dotyczqcych wchlaniania, dystrybucji i metabolinu lub eliminacji flutafnidu W mleinoSci od rasy pacjenta. NiewydoEnoSt. nerek POpodaniu 250 mg flutamidu W dawce pojedynczej pacjentom z przewleklq niewydolnoiciq nerek, nie stwiedzono zale2no5ci pomiqdzy klirensem kreatyniny a Cm, lub polem pod krzyw4 AUC flutamidu. NiewydolnoSe nerek nie mida tez wplywu na C, lub pole pod krzywq AUC a-hydroksyflutamidu. U pacjent6w z klirensern kreatyniny mniejszy~nniz 29 mUmin, okfes p6hmania aktywnego metabolitu by1 niemacznie wyduony. Flutanid oraz a-hybsoksyflutamid nie dajq siq usunq6 z surowicy krwi metodq hemodializy. Niewpdoinos't. wqtroby Brak danych: z dobrze kontrolowanych bdati klinicmych dotycqcych fmakokinetyki flutamidu U pacjent6w z niewydolno5ciqwq$roby. 5.3. Pnedkliniczne dane o bezpieczenstwie

Toksycznos't.ostra C1)opodaniu doustnym) Gatunek

Plei

LDS mg/kg

Myszy Swinki morskie Dawka LDsoU ps6w i kot6w wynosi pond l000 mg/kg. Objawy toksycznoSci flutamidu: spowolnienie czynnoici iyciowycn, jezenie siq siersci, spowolnione oddychanie, beztad i/(lub) Izawienie U myszy, szczurbw i Swinek morskich. U psbw i kotdw wystagilo zmniejszone laknienie, uspokojenie, wymioty.

ToksycznoSt.przewlekta W 52 tygodniowych badaniach na szczurach obserwowano zaleine od podanej dawki flutamidu zmniejszenie masy ciala. Wystqpowaly nastqpujqce objawy toksycnoici: zmniejszenie stercza, pqcherzyk6w nasiennych i nerek U samc6w. U zwierzqt, otrzymujqcych dawkq 18 razy wiqkszq niz zwykle stosowana U ludzi, wystagilo zmniejszeniejqder lub macicy, powiqkszenie wqtroby, zmiany struktury tkanki i zabarwieniajqder, U samic zmniejszenie laktacji. U samc6w wystqpowd rozrost, obrzqk i gruczolaki kom6rek Sr6drni@szowychjqder, gruczolaki komorek Sr6dmi@szowych7zmniejszenie spermatoge pqcherzyk6w nasiennych, rak sutk6w, zanikanie kom6rek przysa

Rakotwdrczoid Flutamid podawano szczurom przez 52 tygodnie, Srednio W dawkach 3,8 lub 17 razy wiqkszych ni8 zwykle stosowane U ludzi. U z w i e q t wystqily gruczolaki komdrek Srddmi@szowychjqder, rak sutkdw. Mutagennoid Wykonano badania mutagennoSci flutamidu (testy Ames'a) na mikrosomach Salmonelli. Nie stwierdzono modyfikacji DNA. Ciqia, reprodukcja W badaniach na szczurach, M r y m podawano flutamid W dawkach Srednio 3,9 i 19 razy wiqkszych niz zwykle stosowane U ludzi, stwierdzono zmniejszenie pmewalnoSci potomstwa o 24 godziny. U pkod6w samic, M r y r n podavGano najwiqksze dawki, wystqpily zaburzenia W rozwoju czqiici mostkowej kqgoslupa i h g d w . U samcdw, ktdrych matkom podawano najwiqksze dawki, stwierdzono feminizacjq. W badaniach na krdlikach, ktdrym podawano flutamid W dawce 15 mgkg mc./dobq, stwierdzono zmniejszenie przeiywalnoSci potomstwa.

S

Wptyw na plodnoid Flutamid nie mid wplywu na cykl estrogenowy oraz zachowanie szczur6w podczas parzenia. Samce, M r y m podawano flutamid W dawce 150 mgkg mc./dobq nie by@ W stanie parzyC siq. Objawy te ustqpowaly po odstawieniu flutamidu. Obserwowano zmniejszenie liczby poczqc. Wykonano dhgotrwde badania na szczurach i psach. Stwierdzono zrnniejszonq spermatogenezq i zmiany histologicme, charakterystyczne dla dzidania antyandrogenowego. 6.DANE FARMACEUTYCZNE 6.1. Wykaz substancji pomocniczych

Rdzeri tabletki: Magnezu stearynian Krzemionka koloidalna bezwodna Laktoza jednowodna 250 mg Celuloza mikrokrystalicma (PH 102) Sodu kroskarmeloza. Otoczka tabletki: Hypromeloza 29 10 E5, Hydroksypropyloceluloza 400 CPS, Glikol polietylenowy 3350 (Carbowax), Tytanu dwutlenek (E171), Wosk Carnauba Woda oczyszczona

r izyczne: Nie odnotowano Chemiczne:Nie odnotowano

6.3. Okres wainoici 3 lata

6.4. Specjalne irodki ostroinoici pny pnechowywaniu

Lek przechowywa6 W temperaturze ponikej 25°C . 6.5. Rodzaj i zawartoid opakowania

Lek Apo-Flutarn W postaci tabletek powlekanych jest pakowany W nieprzezroczyste, okrqgle butelki z polietylenu o wysokiej gqstosci (HDPE), zamykane polipropylenowa,(PP) zakrqtkq, Zawieraja,30 lub 90 tabletek powlekanych po 250 mg. 6.6. Instrukcja dotyczgca przygotowania leku do stosowania

Brak szczeg6lnych wymagari.

si.

I:

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJACY POZWOLENIE NA - DOPUSZCZENIE DO OBROTU Apotex Europe Limited 41 London Street Reading, Berkshire, RG1 4PS Wielka Brytania 8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU ~wiad.Rej . MZ nr 94 1 Pozwolenie nr 94 16.

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTUI DATA PRZEDLUZENIA POZWOLENIA

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZQSCIOWEJ ZMIANY TEKSTU

CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO