Projekt współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko

Wyniki inwentaryzacji przyrodniczej w ramach Zadania: Opracowanie projektów planów ochrony obszarów Natura 2000 w rejonie Zatoki Gdańskiej i Zalewu Wiślanego

Spotkanie informacyjne Gdynia, 25.03.2013 r.

Ocena stanu i dynamiki strefy brzegowej Helena Boniecka

Wykorzystane materiały i dane Analizę opracowano na podstawie: • map strefy brzegowej • banku danych o budowlach • danych historycznych i literaturowych • wizji terenowej • banku danych o strefie brzegowej ,,BRZEG’’(pomiary archiwalne i monitoringowe) Ilość pomiarowych profili brzegowych w banku danych "Brzeg" ogółem - Stan z grudnia 2012 r. Profile Profile nie należące monitoringu ,,co do monitoringu "co Profile 500 m” (Pomiary 500 m” (Pomiary ogółem od 2004 do 2008 od 1934 do 2008 r.) r.)

Strefa pomiarów

Kilometraż strefy pomiarów

1

2

3

4

5

0,0 - 175,4

543

583

1126

H 0,0 - 71,0

217

1717

1934

UM Gdynia bez Płw. Helskiego UM Gdynia, Płw. Helski

Wizja terenowa

http://pl.wikipedia.org/wiki/Zatoka_Pucka

Na wybranych profilach: • określono współrzędne geograficzne profilu (nawigacja satelitarna GPS) • wykonano dokumentację fotograficzną • zmierzono szerokość plaży • stworzono notatkę zawierającą opis stanu brzegu i siedliska w jego rejonie

Ochrona brzegów morskich

Stan brzegu w Kuźnicy przed realizacją Kompleksowego programu ochrony (1989 r.)

Łączna długość opasek brzegowychstrona odmorska- 4,0 km, w tym Kuźnica 1,75 km strona odzatokowa -12,78 km tj. ok. 40 % linii brzegowej (stan na 2012 rok) Ostrogi-161 szt, 12,3 km brzegu morskiego

1909

Na odcinku km H 0,0- 23,0 wykonano sztuczne zasilanie o łącznej objętości około 16,1 mln m3 (stan na grudzień 2012)

Odcinek Mechelinki-Puck (km 95,0116,9): • 2,5 km linii brzegowej zajmują opaski

chroniony

Antropogenizacja strefy brzegowej Półwyspu Helskiego Klif:

192 6

194 2

niechroniony

Klif pucki

198 0

199 6

Kuźnica-uzyskane rezultaty ochronne 1993 r.

Kuźnica-uzyskane rezultaty ochronne 2012 r.

Klif w Babich Dołach

Klif osłoniński

Wyniki • Analizując wyniki pomiarów kartometrycznych z okresu 1875-1979 w odniesieniu do obszarów Natura 2000 : – wyróżniono 10 odcinków erozyjnych ≥ 2km długości (odcinki I i II klasy) – średnia prędkość przemieszczania się linii brzegowej dla części odmorskiej Półwyspu Helskiego (km H 0,0-36,5) wynosiła -0,11 m/rok, a dla części zatokowej (km H 39,0-71,0) -0,21 m/rok, na brzegach Z. Puckiej km 99,0-102,0 i 118,0-123,0 wynosiła ok. 0,45 m/rok (Zawadzka 1999). • Współcześnie, nastąpiło przyspieszenie procesów erozji. Na odmorskich brzegach P. Helskiego w okresie 1980-1987 prędkość przemieszczania linii brzegowej oszacowano na ok. -1,2 m/rok (od 0,7 do 3,0 m/rok). • Na prawie całym odcinku od Władysławowa do Juraty wał wydmowy został sztucznie odtworzony. • Naturalne kompleksy wydm występują w rezerwacie Helskie Wydmy, w rejonie cypla i na zatokowym odcinku brzegu od cypla do Juraty. • Erozja utrzymuje się na trzech odcinkach: km H 0,0-5,5, km H 9,5-13,5 i km H 19,0-20,5. Zasoby osadów maleją również w rejonie km H 25,5-27,0 i H 32,0-36,5. • Wszystkie odcinki brzegów klifowych w rejonie Zatoki Puckiej należy uznać za zagrożone zjawiskiem abrazji. • Zagrożeniem dla Półwyspu Helskiego obok zachodzących procesów brzegowych i silnej presji urbanizacyjnej (dwa porty i trzy przystanie rybackie) jest intensywne użytkowanie rekreacyjne- 13 kempingów (w tym 9 w Chałupach), około 140 wejść na plaże wzdłuż brzegów otwartego morza jak i brzegów zatokowych, trzy pomosty cumowniczo-rekreacyjne.

Wyniki inwentaryzacji siedlisk i gatunków obszaru PLH

Zatoka Pucka i Półwysep Helski

Siedlisko Duża płytka zatoka - 1160

Monika Michałek

Duża płytka zatoka – 1160 „Duże płytkie zatoki to wcinające się w ląd, oddzielone lądem od otwartego morza i osłonięte od wpływu falowania akweny o ograniczonym wpływie wód słodkich (w przeciwieństwie do estuarium). Zbiorowiska roślinne i zwierzęce charakteryzuje duża różnorodność biologiczna. Istotnym wyróżnikiem jest występowanie zbiorowisk trawy morskiej (Zosteretea) i rdestnic (Potametea)”.

Duża płytka zatoka – 1160 Wskaźnik Powierzchnia siedliska

Wskaźniki bioróżnorodności zgodnie z DRSM Obecność samodzielnych populacji wybranych gatunków typowych ryb Obecność typowych gatunków makrofitów Występowanie szuwaru trzcinowego Gatunki obce Stan ekologiczny wód

Zasolenie Wskaźnik antropogenizacji strefy brzegowej Stan naturalnego zachowania okresowo odsłanianych spod wody łach Szansa zachowania siedliska

Duża płytka zatoka – 1160 – zakres badań Gatunek

Wskaźnik Wskaźniki bioróżnorodności zgodnie z DRSM

płoć szczupak okoń sieja

Obecność samodzielnych populacji wybranych gatunków typowych ryb Obecność typowych gatunków makrofitów Występowanie szuwaru trzcinowego Gatunki obce Stan ekologiczny wód Zasolenie Wskaźnik antropogenizacji strefy brzegowej Stan naturalnego zachowania okresowo odsłanianych spod wody łach Szansa zachowania siedliska

troć iglicznia* wężynka*

Duża płytka zatoka – 1160 – wyniki Wskaźnik

Wynik/Ocena stanu

Wskaźniki bioróżnorodności zgodnie z DRSM

U1

Obecność samodzielnych populacji wybranych gatunków typowych ryb

U1

Obecność typowych gatunków makrofitów

FV

Występowanie szuwaru trzcinowego

U1

Gatunki obce

U1

Stan ekologiczny wód

U2

Zasolenie

FV

Wskaźnik antropogenizacji strefy brzegowej

U1

U2

Stan naturalnego zachowania okresowo odsłanianych spod wody łach

U1

Szansa zachowania siedliska

U1

właściwy niezadawalający zły

Zagrożenia • czynniki będące obecnie powodem niewłaściwego stanu • czynniki, które potencjalnie utrudnią lub uniemożliwią osiągnięcie właściwego stanu Eutrofizacja – zły stan ekologiczny wód Antropogenizacja strefy brzegowej Niezrównoważone wykorzystywanie przestrzeni morskiej, w tym np. nadmierna presja turystyczna, niszczenie trzcinowisk itd.

Siedlisko Ujścia rzek (estuaria) - 1130

Monika Michałek

Ujścia rzek (estuaria) - 1130 Za granicę siedliska Ujścia rzek (1130) w przypadku obszaru Natura 2000 PLH Zatoka Pucka i Półwysep Helski przyjęto: od strony lądu granicę średniego (z wielolecia) zasięgu oddziaływania wód morskich (cofki) w nurcie rzeki, od strony morza obrys najdalej wysuniętych wzdłuż brzegu morskiego elementów morfologicznych budowanych przez materiał sedymentacyjny nanoszony przez rzekę (łachy, mielizny). Ze względu na to, że oddziaływanie wód morskich w delcie Redy i Zagórskiej Strugi wykracza poza koryto rzeki, zasięg siedliska poszerzono o tereny przyległe (obszar Rezerwatu Beka). Pozostaje to w zgodności z definicją zasięgu siedliska 1130 w Interpretation Manual of European Union Habitats, która mówi (tłum. z ang.), że „estuarium tworzy jednostkę ekologiczną łącznie z otaczającymi je typami lądowych siedlisk przybrzeżnych”.

Ujścia rzek (estuaria) -1130 Wskaźnik Powierzchnia siedliska Charakterystyka przepływu

Charakter i modyfikacja brzegów Zabudowa techniczna Wskaźnik antropogenizacji strefy brzegowej w bezpośrednim sąsiedztwie ujścia Stan naturalnego zachowania okresowo odsłanianych spod wody łach Szanse zachowania siedliska

Ujścia rzek (estuaria) - 1130 - zakres badań Wskaźnik Charakterystyka przepływu Charakter i modyfikacja brzegów Zabudowa techniczna Wskaźnik antropogenizacji strefy brzegowej w bezpośrednim sąsiedztwie ujścia Stan naturalnego zachowania okresowo odsłanianych spod wody łach Szanse zachowania siedliska

Okres pomiaru

Parametr

Reda

Zagórska Struga

2006-2008 (ujście)

Q [m3 s-1]

5,14

0,91

q [dm3 s1 km2]

10,09

8,65

listopad

5,33

0,78

sierpień

4,85

0,68

Q [m3 s-1]

5,94

0,67

q [dm3 s1 km2]

10,60

4,70

22.11.2011

5,41

0,50

30.08.2012

5,70

0,84

2012 (ujście)

Ujścia rzek (estuaria) – 1130 – wyniki Wskaźnik

Wynik/Ocena stanu

Charakterystyka przepływu

FV

Charakter i modyfikacja brzegów

FV

Zabudowa techniczna

FV

Wskaźnik antropogenizacji strefy brzegowej w bezpośrednim sąsiedztwie ujścia

FV

Stan naturalnego zachowania okresowo odsłanianych spod wody łach

FV

Szanse zachowania siedliska

FV właściwy niezadawalający zły

Zagrożenia

•

• • •

Z uwagi na położenie siedliska 1130 na obszarze rezerwatu Beka zagrożenia związane np. nadmierną z penetracją turystyczną są zminimalizowane. Potencjalnymi zagrożeniami są natomiast m. in.: zaburzenie naturalnych warunków odpływu wód w tym głównie jego drastycznego zmniejszenia (np. pobór wody, budowa zbiornika retencyjnego). zabudowa techniczna koryta kłusownictwo zanieczyszczenia wód ze źródeł obszarowych i punktowych wynikające z działalności człowieka

Siedliska lądowe

Jerzy Solon

Siedliska lądowe i gatunki roślin Zespół autorski: Kierownictwo merytoryczne i opracowanie tekstu J. Solon (IGiPZ PAN Warszawa) Prace terenowe i dokumentacja H. Ratyńska (UKW Bydgoszcz) P. Czortek (UKW Bydgoszcz) E. Wachowiak (UKW Bydgoszcz) B. Waldon-Rudzionek (UKW Bydgoszcz) Pomoc kartograficzna i podkłady do kartowania A. Horbacz (NFOŚ Warszawa)

Siedliska lądowe Siedliska wymienione w SDF Kod 1210 1230 1330 2110 2120 2130 2140

Reprezentaty wność wg Siedlisko wymienione w SDF SDF C Kidzina na brzegu morskim B Klify na wybrzeżu Bałtyku Solniska nadmorskie (Glauco-Puccinietalia A część-zbiorowiska nadmorskie) B Inicjalne stadia nadmorskich wydm białych Nadmorskie wydmy białe (ElymoB Ammophiletum) A Nadmorskie wydmy szare Nadmorskie wrzosowiska bażynowe D (Empetrion nigri)

2160 Nadmorskie wydmy z zaroślami rokitnika wydmy z zaroślami wierzby 2170 Nadmorskie piaskowej i nizinne torfowiska zasadowe o 7230 Górskie charakterze młak, turzycowisk i mechowisk mieszane i bory na wydmach 2180 Lasy nadmorskich 6410 Zmiennowilgotne łąki trzęślicowe (Molinion) 9110 Kwaśne buczyny (Luzulo-Fagenion) 9160 Grąd subatlantycki (Stellario-Carpinetum) Bory i lasy bagienne (Vaccinio uliginosi91D0 Betuletum pubescentis, Vaccinio uliginosiPinetum)

Proponowana zmiana C

A

D

A B A B D D

C

Albo D albo należy się zastanowić czy jest to siedlisko samodzielne, czy raczej powinno wejść w obręb wydmy białej i szarej jako podtyp z udziałem wierzby

Siedliska lądowe Siedliska nie wymienione w SDF Kod

Siedlisko przyrodnicze Łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (Salicetum albae, Alnenion glutinoso-incanae, olsy 91E0 źródliskowe) Łęgowe lasy dębowo-wiązowo-jesionowe Ficario91F0 Ulmetum

Proponowana reprezentatywność

D D

Suche wrzosowiska (Calluno-Genistion, Pohlio4030 Callunion, Calluno-Arctostaphylion)

C

6230 Górskie i niżowe murawy bliźniczkowe (Nardion)

D

Ziołorośla górskie (Adenostylion alliariae) i 6430 ziołorośla nadrzeczne (Convolvuletalia sepium) Ekstensywnie użytkowane niżowe łąki świeże 6510 (Arrhenatherion) 2190 Wilgotne zagłębienia międzywydmowe Żyzne buczyny (Dentario glandulosae-Fagenion, 9130 Galio odorati-Fagenion)

C D C D

Siedliska lądowe Zbiorcza ocena zachowania lądowych siedlisk przyrodniczych Powierzchnia Ogólnie struktura i funkcje Siedlisko FV U1 U2 (ha) 1210 2.1 2.1 1230 15.4 15.4 1330-1 59.7 2.7 52.7 4.3 1330-2 37.0 33.3 3.7 2110 4.9 4.9 2120 122.3 122.3 2130 146.8 146.8 2140 1.7 1.7 2160 0.7 0.7 2170 0.6 0.6 2180-1 401.0 401.0 2180-2 1553.0 1553.0 4030 4.9 1.0 3.9 6230 2.1 2.1 6410 10.4 1.3 9.1 6430 1.6 1.6 6510 18.5 18.5 2190 4.3 4.3 7230 4.0 4.0 9110 12.7 12.7 9130 1.5 1.5 9160 143.9 143.9 91D0 72.4 72.4 91E0 20.6 20.6 91F0 1.6 1.6 Razem 2643.7 265.9 2373.5 4.3

Perspektywy ochrony FV U1 U2 2.1 15.4 43.5 13.5 2.7 33.1 0.5 3.4 4.9 122.3 146.8 1.7 0.7 0.6 401.0 1553.0 4.9 2.1 10.4 1.6 18.5 4.3 4.0 12.7 1.5 143.9 72.4 20.6 1.6 468.7 2023.5 151.5

Ocena ogólna FV U1 2.1 15.4 42.7 15.9 33.3 0.3 4.9 122.3 146.8 1.7 0.7 0.6 401.0 1553.0 4.9 2.1 1.3 9.1 1.6 18.5 4.3 4.0 12.7 1.5 143.9 72.4 20.6 1.6 302.6 2336.6

U2

1.1 3.4

4.5

Siedliska lądowe Zbiorcza ocena zachowania lądowych siedlisk przyrodniczych Na powierzchni ostoi zarejestrowano 2643.7 ha powierzchni zajęte przez lądowe siedliska przyrodnicze, co stanowi ponad 66% powierzchni całej lądowej części ostoi. W ogólnym ujęciu dominują powierzchnie siedlisk, dla których strukturę i funkcje, perspektywy ochrony i ocenę ogólną oceniono jako niezadawalający (U1). Stan właściwy (FV) dla struktury i funkcji zidentyfikowano na 266 hektarach a dla perspektyw ochrony na 469 hektarach. W ocenie ogólnej stan właściwy (FV) wystąpił na 303 hektarach, czyli na około 15% powierzchni wszystkich siedlisk przyrodniczych.

Siedliska lądowe Wątpliwości i problemy do rozwiązania 1) 2170 - Nadmorskie wydmy z zaroślami wierzby piaskowej – czy rzeczywiście jest takie siedlisko przyrodnicze, czy raczej należy mówić o stanowiskach GATUNKU 2) Czy zaznaczać siedlisko 9190 - Kwaśne dąbrowy (Quercetea roboripetraeae) i jak rozgraniczyć przestrzennie 9190 od 2180-1 Las brzozowo-dębowy Betulo pendulae-Quercetum roboris (relacja prawie pełnego zawierania). Co z lasami (np. Empetro nigri–Pinetum ericetosum tetralicis), które NIE są na wydmach ani w misach deflacyjnych, lecz na piaskach mierzei

3) 1330-1 Halofilne łąki i pastwiska (Juncetum gerardi, PuccinelioSpergularietum salinae) i 1330-2 Halofilne półszuwary (Scirpetum maritimi p. p.) - Trwałość granic, formy przejścia i kompleksy z innymi zbiorowiskami - czy sensowne jest precyzyjne rozgraniczenie na mapie

Gatunki roślin Gatunki wymienione w SDF Kod 1903 2216

Gatunek wymieniony w Reprezentatywność wg SDF SDF Lipiennik (Liparis loeselii) C Lnica wonna Linaria B loeselii (Linaria odora)

Proponowana zmiana

A

Gatunki nie wymienione w SDF Kod 1393

Gatunek Sierpowiec błyszczący (Drepanocladus vernicosus)

Proponowana reprezentatywność C

Ssaki morskie Michał Olenycz

Ssaki morskie chronione w obszarze • foka szara (kod 1351), • morświn (kod 1364).

Obserwacje Okres: • 03. – 10. 2011 r., • 07. – 10. 2012 r. Wyniki: • brak rejestracji foki szarej i morświna, • pojedyncza rejestracja foki pospolitej w odległości 500 m od Rzucewa (14.08.2011r.).

Założenia do oceny wyjściowego stanu ssaków morskich Morświn

Badania poprzedzające monitoring: - cel: określenie stanu wyjściowego oraz ocenę istotności obszaru dla morświna, - czas badań: trzy lata, - metoda: rozmieszczenie detektorów C-POD na granicy obszaru PLH w odległości odpowiadającej zasięgowi detektora (co 300 m) wzdłuż linii łamanej (zygzak). Dodatkowe detektory w rejonie Głębinki oraz przejścia kuźnickiego w celu zbadania wędrówek morświna z Zatoce Puckiej zewnętrznej do Zalewu Puckiego. Monitoring: - sposób, metoda, częstotliwość, zakres obserwacji i rejestracji zostaną opracowane na podstawie wyników badań poprzedzających.

Założenia do oceny wyjściowego stanu ssaków morskich Foka szara Monitoring: - coroczne obserwacje z powietrza przeprowadzone jednego dnia w okresie linienia fok (trzykrotny przelot w odstępach dwu- trzytygodniowych od maja do czerwca), - ocena stanu ochrony zostanie dokonana na podstawie dokumentacji fotograficznej obserwacji z największą liczbą rejestracji, - pierwsza ocena stanu zostanie przeprowadzona po 6 latach badań monitoringowych, kolejne oceny stanu w cyklach sześcioletnich.

Ryby

Marek Szulc

Lokalizacja stacji badawczych • • • • •

Stacje i transekt badawczy wyznaczono w następujących rejonach w Zatoce Puckiej wewnętrznej oraz zewnętrznej w granicach obszaru PLH220032: Jama Rzucewska i Kuźnicka, Długa Mielizna, Głębinka, Ujścia rzek: Zagórska Struga, Reda i Płutnica, Rezerwat Beka.

Skład gatunkowy połowów Złowiono łącznie 37 gatunków ryb, w tym: • • • •

słodkowodnych słonawowodnych morskich wędrownych

15 1 17 4

z zał. II Dyrektywy Siedliskowej – 2 z wymienionych w SDF - 1

Ocena populacji (SDF)

Gatunek (zał. II DS)

Propozycja oceny populacji

Ustalenia na podstawie połowów badawczych oraz przeglądu literatury

C

Brak w połowach badawczych Obszar nie jest typowym siedliskiem (na podstawie biologii gatunku - Maitland i Hotton-Ellis 2003, Hesse T. 2004).

minóg rzeczny Lampetra fluviatilis 1099

B

D

Brak w połowach badawczych. Wykorzystanie obszaru tylko jako korytarz migracyjny (Witkowski A. 2004).

łosoś Salmo salar 1106

D

D

Obecny w połowach badawczych. Chroniony tylko w wodach słodkich (wg. zał. II Dyrektywy Siedliskowej).

parposz Alosa fallax 1103

boleń Aspius aspius 1130

Brak w połowach badawczych. Obszar nie jest typowym siedliskiem (na podstawie biologii gatunku Mamcarc A., Kujawa R., 2004).

D

piskorz Misgurnus fossilis 1145 obniżenie oceny

brak

D podwyższenie oceny

Złowiony w Rezerwacie Beka w kanale bezimiennym. W celu weryfikacji oceny populacji proponuje się dalsze badania. ocena bez zmian

usunięcie z SDF

dodanie do SDF

Gatunek chroniony (zał. II DS) Misgurnus fossilis piskorz Stwierdzony został wyłącznie w jednej pułapce umieszczonej w kanale Bezimiennym na terenie rezerwatu Beka podczas połowów wykonanych w sierpniu 2012 roku na kanałach odwadniających pastwiska. Złowiono dwa osobniki tego gatunku o długościach 216 i 209 mm.

Rezerwat Beka

Połów ichtiofauny w Zatoce Puckiej

Zaciąg ze stynkami. Przygotowanie próby losowej.

Wyniki inwentaryzacji gatunków ptaków obszaru PLB

Zatoka Pucka

Ptaki

Włodzimierz Meissner Szymon Bzoma

Metodyka liczeń Wykonano liczenia ptaków lęgowych w sposób dostosowany do każdego gatunku oraz ptaków nielęgowych trzema metodami w różnych częściach obszaru: • Liczenia brzegowe (raz w miesiącu od maja 2010 do kwietnia 2012, czerwona linia na mapie), • Liczenia na Ryfie Mew (dwa lub trzy razy w miesiącu od lipca do października 2011 i 2012 – niebieska linia na mapie) • Liczenia transektowe na morzu (sześć całodziennych transektów morskich od września 2011 do kwietnia 2012, żółta kreska na mapie, próba ok. 15% akwenu zewnętrznej Zatoki Puckiej w granicach obszaru Natura 2000)

Suma policzonych ptaków w trakcie badań:

Najważniejsze obszary dla nielęgowych ptaków

Ujście Płutnicy – 11.000 Ryf Mew – 10.000 Ujście Redy, Rewa – 12.600

Zatoka Pucka

Zatoka Pucka Port Północny – 7.300

Główne zagrożenia dla nielęgowych ptaków

Antropopresja

Przyłów

Gatunek Łabędź krzykliwy (A038) Bielaczek (A068) Szlamnik (A157)

Mewa mała (A177) Rybitwa czubata (191) Nurzyk (A199) Perkoz dwuczuby (A005) Łabędź niemy (A036) Czernica (A061), Ogorzałka (A062)

obniżenie oceny

Ocena populacji (SDF)

Propozycja oceny populacji

Ustalenia na podstawie liczeń

C

C

Spełnia kryterium C2 (>1% populacji UE, załącznik I DP)

C

C

Spełnia kryterium C2

D

C

Nie spełnia kryterium C2, ale jest licznym i trwałym elementem awifauny obszaru

D

C

Nie spełnia kryterium C2, ale jest licznym i trwałym elementem awifauny obszaru

A

C

Nie spełnia kryterium C2, ale jest licznym i trwałym elementem awifauny obszaru

D

C

Nie spełnia kryterium C2, ale jest licznym i trwałym elementem awifauny obszaru

C

C

Nie spełnia kryterium C3, ale jest licznym i trwałym elementem awifauny obszaru

C

C

Spełnia kryterium C3 (>1% populacji UE, niezagrożone)

B, C

B, C

podwyższenie oceny

Spełnia kryterium C3, czernica także C4

ocena bez zmian

usunięcie z SDF

dodanie do SDF

Gatunek

Ocena populacji (SDF)

Kormoran (A017)

C

C

Spełnia kryterium C3

D

B

Spełnia kryterium C3 i C4 (ponad 20.000 osobników), oraz C1 - status VU wg IUCN

C

C

C1- status EN wg IUCN

C

C

Nie spełnia kryterium C3, ale jest licznym i trwałym elementem awifauny obszaru

C

C

Nie spełnia kryterium C3, ale jest licznym i trwałym elementem awifauny obszaru

Nurogęś (A070)

C

C

Spełnia kryterium C3

Łyska (A125)

C

C

Spełnia kryterium C3 i C4

B

B

Nie spełnia kryterium C3, ale jest licznym i trwałym elementem awifauny obszaru

C

C

C1 – status NT wg IUCN

-

A

Spełnia kryterium C3, najważniejsza ostoja w Polsce

Lodówka (A064) Uhla (A066) Gągoł (A067) Szlachar (A069)

Biegus zmienny (A149) Kulik wielki (A160) Alka (A200)

obniżenie oceny

podwyższenie oceny

Propozycja oceny populacji

Ustalenia na podstawie liczeń

ocena bez zmian

usunięcie z SDF

dodanie do SDF

Najważniejsze obszary dla ptaków lęgowych

Rezerwat Beka

Port Północny w Gdańsku

Najważniejsze obszary dla ptaków lęgowych

Sukcesja

Antropopresja

Rozbudowa portu

Gatunek

Ocena populacji (SDF)

Czapla siwa (A028)

B

B

FV, kolonia w Mostach, ok. 200 par

Ohar (A048)

A

A

U1, dużo par lęgowych (16-25), ale mało rodzin (2-4), głównie Ujście Redy

C

C

FV, dużo par lęgowych (8-14), kilka rodzin. Głównie Port Północny w Gdańsku,

A

A

FV, dużo par lęgowych (7-9), dobrze zarządzane siedlisko – rezerwat Beka

C

U2 – populacja malejąca (5-7 par), narażona na antropopresję na plażach, niski sukces lęgowy, pozostały tylko w Porcie Północnym w Gdańsku i okolicach Beki

B

U2 – populacja zanikająca (0-1 par), narażona na antropopresję na plażach, niski sukces lęgowy, pozostały tylko w rejonie Beki i ujścia Redy

B

U1 – liczna populacja (ok. 90 par), zasilana ptakami gniazdującymi w portach, ale miejsca lęgowe źle zarządzane. Najwięcej par w Gdyni (port, Babie Doły)

A

D

Jedyny przypadek lęgu w 2006 r. nie powtórzył się mimo zapewnienia kompensacji. Ta sama populacja gniazduje w sąsiednim obszarze

C

C

FV – kolonia w porcie Północnym w Gdańsku jest odpowiednio chroniona

B

B

U2 - populacja zanikająca (0-12 par), narażona na antropopresję na plażach, głównie Port Połnocny

Nurogęś (A070) Pliszka cytrynowa (A569) Sieweczka obrożna (A137)

Ostrygojad (A130)

C D

Propozycja oceny populacji

Mewa srebrzysta (A184)

B Rybitwa czubata (A191)

Rybitwa rzeczna (A193) Rybitwa białoczelna (A195)

obniżenie oceny

podwyższenie oceny

ocena bez zmian

Ustalenia na podstawie liczeń

usunięcie z SDF

dodanie do SDF

DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ