Warunki handlowe FarmSaat AG

Warunki handlowe FarmSaat AG Ogólne warunki sprzedaży i dostaw nasion zgodne z niemiecką ustawą o obrocie materiałem siewnym z wyłączeniem sadzeniaków...
Author: Kinga Gajewska
1 downloads 2 Views 81KB Size
Warunki handlowe FarmSaat AG Ogólne warunki sprzedaży i dostaw nasion zgodne z niemiecką ustawą o obrocie materiałem siewnym z wyłączeniem sadzeniaków ziemniaka i nasion buraka cukrowego (w skrócie Warunki ogólne) – FarmSaat AG 1. Informacje ogólne 1.1 Poniższe warunki obowiązują dla wszystkich ofert, dostaw i związanych z nimi czynności prawnych, których przedmiotem jest materiał siewny (z wyłączeniem sadzeniaków ziemniaka i nasion buraka cukrowego) zgodnie z niemiecką ustawą o obrocie materiałem siewnym. 1.2 Warunki te obowiązują tylko rolników i pozostałych przedsiębiorców w rozumieniu § 14 niemieckiego Kodeksu cywilnego. 1.3 Kupujący akceptuje Warunki ogólne najpóźniej w momencie odbioru pierwszej dostawy. Warunki ogólne obowiązują przez cały czas trwania stosunku handlowego. Powyższe nie ma zastosowania, jeśli kupujący do momentu zawarcia pierwszej umowy nie miał możliwości zapoznania się z treścią Warunków ogólnych. 1.4 O zmianach niniejszych warunków stronę umowy zawiadamia się pisemnie. Zmiany uważa się za zaakceptowane, jeśli strona umowy nie wyrazi sprzeciwu w formie pisemnej w terminie sześciu tygodni od dnia powiadomienia. W momencie powiadomienia o zmianach strona stosująca Warunki ogólne w szczególny sposób zwróci uwagę drugiej stronie na ten skutek prawny. 1.5 Warunki handlowe kupującego, których treść odbiega od niniejszych Warunków ogólnych, oraz inne ustalenia, takie jak gwarancje, zmiany i dodatkowe zastrzeżenie umowne, mają moc obowiązującą tylko wówczas, gdy zostaną one w sposób jednoznaczny zaakceptowane przez sprzedającego. 1.6 O ile czynności prawne zawarte ustnie lub telefonicznie zostały potwierdzone z zachowaniem formy pisemnej, treść tego pisemnego potwierdzenia uznaje się za uzgodnioną, chyba że odbiorca niezwłocznie się od niego odwoła. 2. Dostawy i terminy dostaw 2.1 Za datę dostawy uważa się datę wysyłki. 2.2 Jeśli został ustalony termin lub okres realizacji dostawy, kupujący ma obowiązek najpóźniej pięć dni przed terminem lub początkiem okresu realizacji dostawy bez wezwania wskazać sprzedającemu miejsce, do którego towar ma zostać dostarczony („dyspozycja wysyłki”). W przypadku

gdy dyspozycja wysyłki nie zostanie wydana na czas, sprzedający może odstąpić od umowy i zażądać wypłaty odszkodowania zamiast świadczenia, jeżeli przedłuży kupującemu termin o co najmniej trzy dni robocze i również po upływie tej prolongaty nie otrzyma dyspozycji wysyłki. Terminy dostaw i okresy realizacji dostaw zostają przedłużone o czas prolongaty. Jeśli dyspozycja wysyłki wbrew ustaleniom obejmuje tylko część dostawy, tę samą zasadę stosuje się w odniesieniu do pominiętej części dostawy. 2.3 Jeśli termin wysyłki jest zależny tylko od momentu otrzymania przez sprzedającego dyspozycji wysyłki, to w przypadku wątpliwości obowiązuje jako uzgodniona dostawa bezzwłoczna zgodnie z punktem 2.5. 2.4 Jeśli zostało ustalone, że kupujący udziela dyspozycji wysyłki w określonym terminie lub okresie, obowiązują ustalenia zawarte w punkcie 2.2 z wyłączeniem pierwszego zdania. W przypadku braku takiego ustalenia sprzedający wyznaczy kupującemu odpowiedni termin wydania dyspozycji wysyłki. W takim wypadku ustalenia punktu 2.2 obowiązują z wyłączeniem pierwszego zdania. 2.5 Jeśli nie zostało ustalone inaczej, dostawa odbywa się w przypadku klauzuli: – „natychmiast” – w ciągu 5 dni roboczych od otrzymania dyspozycji wysyłki; – „bezzwłocznie” – w ciągu 10 dni roboczych od otrzymania dyspozycji wysyłki; – „na początku miesiąca” – w okresie od 1 do 10 dnia danego miesiąca włącznie; – „środek miesiąca” – w okresie od 11 do 20 dnia danego miesiąca włącznie; – „pod koniec miesiąca” – w okresie od 21 dnia do końca danego miesiąca; – „na czas wysiewu” – najwcześniej w okresie 5 dni roboczych po otrzymaniu dyspozycji wysyłki. 2.6 W przypadku ustalania dostaw w przybliżonej wielkości (ok.) odchylenie od ilości dostawy może zgodnie z umową wynosić do 5% ilości wymienionej w umowie. W takim przypadku należna cena zakupu zostaje pomniejszona stosownie do odchylenia. 2.7 Kupujący zobowiązuje się odebrać częściowe dostawy, chyba że w pojedynczych przypadkach jest to dla niego niewykonalne. 2.8 Jeśli sprzedający nie zrealizuje dostawy w stosownym terminie lub okresie, kupujący wyznaczy sprzedającemu prolongatę obejmującą co najmniej 3 dni robocze. Dla dostaw w okresie prolongaty obowiązuje odpowiednio punkt 2.7. Jeśli w czasie prolongaty sprzedający nie zrealizuje dostawy lub zrealizuje ją niezgodnie z umową, kupujący może odstąpić od umowy i, jeśli naruszenie obowiązku wynika z winy sprzedającego, domagać się odszkodowania zamiast dostawy. 2.9 Jeśli mimo wyznaczenia odpowiedniego terminu dodatkowego sprzedający zrealizuje dostawę tylko częściowo, w stosunku do niewykonanej

części dostawy obowiązuje odpowiednio punkt 2.8, zdanie 3. Kupujący może jednak całkowicie odstąpić od umowy i żądać odszkodowania zamiast dostawy tylko wtedy, gdy nie jest zainteresowany częściową dostawą. 2.10 Kupujący nie może odstąpić od umowy i żądać odszkodowania zamiast dostawy, jeśli sprzedający dostarczył ilość do 5 procent mniejszą niż wymieniona w umowie; ewentualne naruszenie obowiązku przez sprzedającego w takim zakresie nie ma znaczenia. W przypadku dostawy w przybliżonej ilości (w myśl punktu 2.6) zdanie 1 ma zastosowanie, jeśli ilość towaru dostarczona przez sprzedającego jest o maks. 10 procent mniejsza od przybliżonej ilości wymienionej w umowie. 2.11 Przy sprzedaży z zastrzeżeniem możliwości dostawy sprzedający nie ponosi ryzyka zaopatrzenia ani nie jest zobowiązany do dostawy, jeśli z przyczyn prawnych lub faktycznych nie jest w stanie dostarczyć towaru. Dotyczy to zwłaszcza przypadku, gdy: – poddostawca, z którym sprzedający zawarł transakcję prawną w celu wypełnienia zobowiązania dostawy względem kupującego, nie wypełnił swojego zobowiązania i nie dostarczył sprzedającemu terminowo właściwego towaru; – właściwy urząd odmówi akceptacji dostawy; – w sposób wyraźny lub milczący została ustalona dostawa towaru pochodzącego z własnej reprodukcji, a towar z własnej reprodukcji się wyczerpał. Zobowiązanie sprzedającego do odszkodowania zamiast dostawy w tym przypadku określa punkt 9. 3. Wysyłka Jeśli strony nie ustaliły inaczej, sprzedający określa sposób wysyłki towaru oraz miejsce jego załadunku. 4. Obróbka nasion 4.1 Nasiona, które zwykle stosuje się w postaci zaprawionej lub poddanej innej obróbce, dostarczane są w postaci zaprawionej lub poddanej innej obróbce, chyba że ustalono inaczej. 4.2 Jeśli zamówienie zostało wbrew przyjętemu zwyczajowi złożone na nasiona niezaprawione lub niepoddane obróbce, wynikające z tego ryzyko związane z późniejszą obróbką ponosi kupujący. W przypadku gdy kupujący po przeprowadzeniu przez siebie lub na własne zlecenie zaprawienia lub innej obróbki towaru dostarczonego w postaci niezaprawionej lub nieobrobionej chce powołać się na wadę tego towaru, musi przedłożyć odpowiednie dowody świadczące o tym, że wada powstała przed zaprawieniem towaru lub poddaniem go obróbce w inny sposób. Za odpowiedni dowód uważa się w szczególności próbkę pobraną przed zaprawieniem zgodnie z punktem 8.2.

5. Płatność 5.1 Miejscem realizacji płatności jest siedziba firmy sprzedającego. 5.2 O ile nie ustalono inaczej, faktury wystawiane przez sprzedającego należy regulować bez potrąceń w okresie 14 dni od otrzymania materiału siewnego; w przeciwnym wypadku kupujący popada w zwłokę bez wysyłania wezwania do zapłaty. Jeśli faktura wystawiona zostanie dopiero po otrzymaniu materiału siewnego, należy ją uregulować bez potrąceń w okresie 14 dni od daty jej wystawienia; w przeciwnym wypadku kupujący popada w zwłokę. 2 zdanie nie ma zastosowania, jeśli kupujący nie otrzymał faktury w ciągu 3 dni roboczych od daty jej wystawienia; w takim przypadku zwłoka następuje dopiero po upływie 7 dni roboczych od otrzymania faktury. Jeżeli data otrzymania faktury lub żądania zapłaty jest niepewna, dłużnik popada w zwłokę najpóźniej 30 dni po upływie terminu wymagalności i otrzymaniu świadczenia wzajemnego. 5.3 Sprzedający jest zobowiązany do przyjęcia weksli tylko wówczas, gdy taka forma płatności została ustalona w sposób wyraźny. Weksle i czeki w każdym przypadku przyjmowane są jedynie w celu realizacji płatności, w związku z czym należność z tytułu ceny kupna/sprzedaży uznaje się za uregulowaną dopiero z chwilą wypłaty kwoty podanej w wekslu lub czeku i tylko w tej wysokości. 5.4 Jeśli sprzedający dowie się o znacznym pogorszeniu sytuacji finansowej kupującego lub jego niewypłacalności, sprzedający jest uprawniony do zażądania natychmiastowej spłaty wszelkich należności wynikających ze stosunku handlowego łącznie z należnościami odroczonymi i wynikającymi z weksli lub uzależnienia dalszych dostaw od płatności z góry lub ustanowienia zabezpieczenia. Jeśli został ustanowiony termin płatności z góry, to po jego bezskutecznym upływie sprzedający jest upoważniony do odstąpienia od umowy i zażądania odszkodowania zamiast świadczenia. 5.5 Potrącenie z wierzytelności sprzedającego jest dozwolone wyłącznie na podstawie bezspornych lub prawnie ustalonych roszczeń wzajemnych. Wykluczone jest korzystanie z prawa zatrzymania rzeczy, które nie opiera się na tym samym stosunku umowy. 6. Postanowienia dot. właściwości; zapisy dot. inżynierii genetycznej 6.1 Zgodnie z § 434 ust. 1 zdanie 1 niemieckiego Kodeksu cywilnego jako ustaloną właściwość materiału siewnego uznaje się wyłącznie, co następuje: 1. Materiał siewny posiada tożsamość gatunkową i odmianową. 2. Materiał siewny wytwarzany w Niemczech spełnia wymogi zgodnie z załącznikiem 3 do niemieckiego rozporządzenia w sprawie obrotu materiałem siewnym gatunków rolniczych oraz materiału siewnego warzyw

z 21 stycznia 1986 r. w obowiązujących wersjach; materiał siewny wytwarzany w innych krajach odpowiada wymogom odpowiedniej dyrektywy europejskiej w sprawie materiału siewnego. 6.2 Odmiany, których materiał siewny dostarcza się do wysiewu, są – o ile w sposób wyraźny nie ustalono inaczej – odmianami wyhodowanymi w sposób klasyczny przy zastosowaniu tradycyjnych metod hodowli, bez wykorzystywania inżynierii genetycznej, z komponentów rodzicielskich o niezmienionym kodzie genetycznym. 6.3 Przy wytwarzaniu tego materiału siewnego zastosowano procesy, które mają na celu uniknięcie przypadkowego występowania organizmów modyfikowanych genetycznie (GMO). Rozmnażanie materiału siewnego odbywa się na otwartym polu w naturalnych warunkach przy swobodnym pyleniu. Z tego względu nie można całkowicie wykluczyć przypadkowego wystąpienia GMO ani zapewnić, że dostarczony materiał siewny jest wolny od wszelkich śladów GMO. 7. Reklamacja z tytułu wad 7.1 Jeśli kupujący jest handlowcem, ma obowiązek niezwłocznego sprawdzenia materiału siewnego, najpóźniej w ciągu 2 dni roboczych od dostarczenia. Jeśli materiał siewny został nabyty w zamkniętych pojemnikach w celu dalszej sprzedaży, obowiązek sprawdzenia istnieje tylko, gdy pojemnik został otwarty lub gdy widoczne są, na przykład na opakowaniu, oznaki wskazujące na wadę materiału siewnego. 7.2 Jeśli kupujący jest handlowcem, ma obowiązek niezwłocznego zgłoszenia sprzedającemu oczywistych wad materiału siewnego, nie później niż w ciągu 3 dni roboczych od dostarczenia. Kupujący, jeśli jest handlowcem, ma obowiązek niezwłocznego zgłoszenia sprzedającemu również wad ukrytych, nie później niż w ciągu 2 dni roboczych od ich ujawnienia. Decydujące znaczenie ma data otrzymania reklamacji przez sprzedającego. Sprzedający może wymagać od kupującego reklamacji w formie pisemnej, przez co terminy określone w zdaniu 1 i 2 ulegają wydłużeniu do 5 dni roboczych, przy czym decydujące znaczenie ma data otrzymania reklamacji przez sprzedającego. 7.3 W przypadku gdy kupujący jest przedsiębiorcą, ale nie handlowcem, terminy zdefiniowane w punktach 7.1 i 7.2 ulegają wydłużeniu każdorazowo o 2 dni robocze. 8. Pobieranie próbek, zlecanie ekspertyz 8.1 Jeśli po otrzymaniu dostawy kupujący odkryje wadę, na którą chce się powołać, musi niezwłocznie pobrać z dostawy próbkę uśrednioną w myśl punktu 8.3, o ile dysponuje jeszcze materiałem siewnym. Pobranie próbki uśrednionej nie jest konieczne, jeśli sprzedający uznał wadę.

8.2 Zgodnie z przepisami Stowarzyszenia Niemieckich Instytutów Rolniczych dotyczącymi pobierania próbek, próbka uśredniona musi zostać pobrana i sporządzona przez osobę wyznaczoną lub zobowiązaną do tego przez izbę rolniczą, izbę przemysłowo-handlową lub odpowiedni urząd. Z próbki uśrednionej należy utworzyć trzy równe próbki częściowe. Pierwszą próbkę częściową należy niezwłocznie przesłać do jednego z laboratoriów badania materiału siewnego (zob. załączony spis) w celu przebadania. Drugą próbkę częściową należy przesłać sprzedającemu, trzecia próbka zaś pozostaje u kupującego. Jeśli jedna ze stron ma wątpliwości co do wyników badań przeprowadzonych przez wybrane laboratorium badania materiału siewnego, powinna niezwłocznie przesłać posiadaną przez siebie próbkę do zbadania przez inne laboratorium badania materiału siewnego, któremu jeszcze nie zlecono badania. Laboratorium to musi zostać wyznaczone przez urząd certyfikacji nasion właściwy dla kupującego zgodnie z prawem krajowym. Ustalenia dokonane przez drugie laboratorium badania materiału siewnego są wiążące dla obu stron, o ile pokrywają się z ustaleniami dokonanymi przez pierwsze laboratorium. Jeśli ustalenia nie są zgodne, należy niezwłocznie przesłać pozostałą próbkę częściową do innego laboratorium badania materiału siewnego, które jeszcze nie przeprowadzało badania. Również to laboratorium musi zostać wyznaczone przez urząd certyfikacji nasion właściwy dla kupującego zgodnie z prawem krajowym. Ustalenia dokonane przez trzecie laboratorium badania materiału siewnego są wiążące dla obu stron, o ile pokrywają się z ustaleniami dokonanymi przez jedno z angażowanych wcześniej laboratoriów. W przypadku braku zgodności za ostatecznie obowiązujący wynik uznaje się wartość średnią z tych trzech badań. 8.3 W sytuacji gdy materiał siewny nie jest już dostępny, a sprzedający materiał siewny nie uzna niezwłocznie reklamacji kupującego, należy niezwłocznie przeprowadzić oględziny uprawy przez właściwego rzeczoznawcę w obecności sprzedającego i kupującego. Rzeczoznawcę wyznacza właściwy wg prawa krajowego urząd certyfikacji nasion, na którego obszarze jurysdykcji mają zostać przeprowadzone oględziny. Celem oględzin przeprowadzonych przez rzeczoznawcę jest ustalenie faktów i możliwych przyczyn zaistniałych wad. Powyższe ustalenie nie ma zastosowania, jeśli materiał siewny został nabyty w celu dalszej sprzedaży. 9. Gwarancja i odpowiedzialność sprzedającego 9.1 Sprzedający jest zobowiązany do uznania roszczeń odszkodowawczych z tytułu niedopełnienia obowiązków tylko w przypadku winy umyślnej i rażącego zaniedbania, chyba że sprzedający spowoduje utratę życia, uszkodzenie ciała lub naruszenie zdrowia kupującego bądź naruszy istotny obowiązek wynikający z umowy, niezbędny do osiągnięcia celu umowy. 9.2 W przypadku wad, za które ponosi odpowiedzialność sprzedający, wedle własnego wyboru usunie on wadę towaru lub dostarczy nowy towar. Dopiero gdy sprzedający nie usunie wady towaru lub nie dostarczy nowego,

pozbawionego wad towaru, kupujący może zażądać zmniejszenia ceny lub odstąpić od umowy i, jeśli sprzedającemu udowodniono winę umyślną lub rażące zaniedbanie, zażądać odszkodowania zamiast dostawy. Zdanie 2 nie ma zastosowania, jeśli zaistnienie wady stanowi istotne naruszenie obowiązku wynikającego z umowy, bez którego osiągnięcie celu umowy nie jest możliwe. 9.3 Roszczenia gwarancyjne przedawniają się w ciągu jednego roku od momentu przekazania towaru. To samo obowiązuje w przypadku naruszenia obowiązków przez sprzedającego, które nie dotyczy wad przedmiotowych ani prawnych, chyba że sprzedający spowoduje utratę życia, uszkodzenie ciała lub naruszenie zdrowia kupującego bądź naruszy istotny obowiązek wynikający z umowy, niezbędny do osiągnięcia celu umowy. 10. Obowiązek minimalizacji szkody Kupujący musi podjąć wszelkie możliwe środki, którą są odpowiednie do zminimalizowania szkody. Jeśli szkodzie można było zapobiec lub zmniejszyć jej rozmiary poprzez zgłoszenie reklamacji niezwłocznie po rozpoznaniu wady, należy to również uwzględnić przy ustalaniu wysokości odszkodowania. 11. Zastrzeżenie prawa własności, przeniesienie własności w celu zabezpieczenia wierzytelności 11.1 Wszelkie towary dostarczone kupującemu przez sprzedającego pozostają własnością sprzedającego aż do momentu uregulowania wszelkich należności wynikających ze stosunku handlowego z kupującym (towar objęty zastrzeżeniem prawa własności). Ma to zastosowanie również wówczas, gdy pojedyncze lub wszystkie roszczenia sprzedającego zostały uwzględnione w bieżącym rachunku, a saldo zostało wyprowadzone i uznane. Ma to zastosowanie również do należności z tytułu czeków i weksli wystawionych w związku ze stosunkiem handlowym. 11.2 W wyniku obróbki lub przetworzenia towaru objętego zastrzeżeniem prawa własności w myśl punktu 12.1 kupujący nie nabywa prawa własności do tego towaru, jako że podejmuje je na rzecz sprzedającego, nie powodując w ten sposób powstania zobowiązań dla kupującego. Jeśli towar objęty zastrzeżeniem prawa własności zostanie przetworzony z wykorzystaniem towarów niebędących własnością sprzedającego lub zostanie z nimi połączony bądź zmieszany, sprzedający nabywa prawo współwłasności nowego przedmiotu w proporcji równej stosunkowi wartości towaru objętego zastrzeżeniem prawa własności do pozostałego przetworzonego towaru w momencie przetworzenia, połączenia lub zmieszania. Jeśli kupujący nabędzie wyłączne prawo własności do nowej rzeczy, sprzedający i kupujący zgadzają się, że kupujący przyznaje sprzedającemu prawo współwłasności nowej rzeczy, proporcjonalnie do wartości przetworzonego wzgl. połączonego lub zmieszanego towaru

objętego zastrzeżeniem prawa własności i przechowuje ją nieodpłatnie dla sprzedającego. 11.3 Kupujący może odsprzedać towar objęty zastrzeżeniem prawa własności lub wykorzystać go do wysiewu tylko w ramach zwykłej działalności gospodarczej. 11.4 Własność uprawy pochodzącej z materiału siewnego dostarczonego przez sprzedającego w momencie jej oddzielenia od gruntu zostaje przeniesiona na sprzedającego w celu zabezpieczenia wierzytelności i pozostaje jego własnością aż do momentu całkowitej spłaty przez kupującego wszelkich należności wynikających ze stosunku handlowego. Przez ten czas uprawa jest nieodpłatnie pozostawiona we własności sprzedającego. 11.5 Wszelkie należności kupującego wynikające z odsprzedaży towaru objętego zastrzeżeniem prawa własności zostają w momencie zawarcia umowy scedowane na sprzedającego w celu zabezpieczenia wszelkich należności sprzedającego wynikających ze stosunku handlowego, do nominalnej wysokości 150% zabezpieczonych należności sprzedającego. Jeśli suma faktycznie zbywalnych scedowanych należności przekracza 120% zabezpieczonych należności sprzedającego, należy zwolnić zabezpieczenia przekraczające tę sumę. Kupujący jest upoważniony do inkasa tych należności na rzecz rachunku sprzedającego do odwołania przez sprzedającego. Uprawnienie sprzedającego do samodzielnej windykacji należności pozostaje nienaruszone. Sprzedający zobowiązuje się jednak wstrzymać z windykacją tych należności, dopóki kupujący prawidłowo wywiązuje się ze swoich zobowiązań płatniczych i innych. 11.6 Kupujący zobowiązuje się na własny koszt odpowiednio zabezpieczyć towar objęty zastrzeżeniem prawa własności, o ile jest to przyjęte, i w przypadku zaistnienia szkody zgłosić ją niezwłocznie sprzedającemu. Należności z tytułu umowy ubezpieczenia zostają z góry scedowane na sprzedającego, aż do momentu całkowitej spłaty przez kupującego wszelkich należności wynikających ze stosunku handlowego. 12. Wykorzystanie materiału siewnego 12.1 Kupujący zobowiązuje się do wykorzystania materiału siewnego w sposób zgodny z przeznaczeniem. Zwłaszcza nie wolno kupującemu, bez wcześniejszej pisemnej zgody posiadacza praw do odmiany, wykorzystywać materiału siewnego do tworzenia materiału rozmnożeniowego. Posiadacz praw do odmiany decyduje o udzieleniu takiej zgody według własnego uznania. Pozostające w sprzeczności postanowienia niemieckiej ustawy o ochronie odmian roślin i europejskiego rozporządzenia o ochronie odmian

roślin, zwłaszcza dotyczące tzw. przywileju rolnika do reprodukcji we własnym gospodarstwie, pozostają nienaruszone. 12.2 W przypadku naruszenia przez kupującego obowiązku wynikającego z punktu 12.1 musi on na żądanie sprzedającego lub posiadacza praw do odmiany uiścić karę umowną w wysokości trzykrotnej ceny zakupu materiału siewnego. Nie narusza to zobowiązania kupującego do dalszego odszkodowania. 13. Spory 13.1 W przypadku gdy strony umowy kupna-sprzedaży są handlowcami, spory wynikające lub powstałe w powiązaniu z umową kupna-sprzedaży rozstrzyga, zgodnie z wyborem wnoszącego roszczenie, sąd arbitrażowy dla sporów związanych z materiałem siewnym lub sąd powszechny. 13.2 Sądem właściwym jest sąd arbitrażowy dla sporów związanych z materiałem siewnym lub sąd powszechny właściwy dla miejsca siedziby pozwanego, chyba że strony postanowią inaczej. 13.3 Postępowanie arbitrażowe reguluje kodeks postępowania właściwego sądu arbitrażowego. 14. Inne Nieważność lub niewykonalność jednego lub wielu postanowień Warunków ogólnych nie narusza ważności pozostałych postanowień. W miejsce nieważnego lub niewykonalnego postanowienia strony uzgodnią postanowienia ważne i wykonalne, które najlepiej odpowiadają interesom gospodarczym stron. To samo dotyczy przypadku, gdyby Warunki ogólne zawierały niezamierzoną lukę prawną. Spis sądów arbitrażowych dla sporów związanych z materiałem siewnym zgodnie z §13.1 Warunków ogólnych. 1. Schiedsgericht für Saatgutstreitigkeiten bei der Landwirtschaftskammer Hannover, Johannsenstr. 10, 30159 Hannover 2. Süddeutsches Schiedsgericht für Saatgutstreitigkeiten, Kerner Platz 10, 70182 Stuttgart 3. Schiedsgericht für Saatgut- und Sortenschutzstreitigkeiten bei der Mitteldeutschen Produktenbörse e. V., Räcknitzhöhe 35, 01217 Dresden