20

30

40

50

TPS1100 Professional Series

Programy użytkowe – Podręcznik terenowy - część 1 Język polski Wersja 2.0

Podręcznik ten umożliwi Pastwu szybką i sprawną pracę z programami użytkowymi profesjonalnej serii tachimetrów elektronicznych TPS1100.

W celu uzyskania dodatkowych informacji odnośnie poszczególnych programów TPS1100, prosimy zajrzeć do “Podrecznika obsługi programów TPS1100”, który znajduje się na załączonej płycie CD. Aby sam sprzęt używany był w sposób odpowiedni, prosimy koniecznie zapoznać sie ze wskazówkami szczegółowo opisanymi w “Podręczniku użytkownika”. © 2000 Leica Geosystems AG Heerbrugg, Szwajcaria ® Wszelkie prawa zastrzeżone.

2

Przegląd rozdziałów Jak korzystać z podręcznika?

4

Funkcje podstawowe

6

Orientacja + wyznaczenie wysokości

8

Wcięcie wstecz (2p)

16

Czołówki

24

Tyczenie

30

Wysokość punktów niedostępnych

46

Wcięcie kombinowane wstecz (10p)

51

Tyczenie osi budowli

62

Pomiar punktów ukrytych Orientacja+wyzn. Wysok.

Wcięcie wstecz (2p)

Czołówki

Tyczenie

Wysok. pkt niedostępnych

Wcięcie komb.wstecz (10p)

Tyczenie osi budowli

76 Pomiar punktów ukrytych

3

Jak korzystać z podręcznika? W podręczniku przedstawiono tryb postępowania “krok po kroku”, dzięki któremu mozna używać funkcji podstawowych oraz zaawansowanych w programach pomiarowych TPS1100. Wszelkie czynności należy wykonywać bezpośrednio podczas pracy z tachimetrem lub na komputerowym symulatorze. Zaproponowana sekwencja czynności poprowadzi Użytkownika od rozpoczęcia do zakoczenia programu.

Przykład MC

stwierdzić, czy pracujesz w odpowiednim oknie dialogowym

KONT F1

Wc2p\ Nr punktu Wys.r eflek| Wys.reflek| SZUK

LIST

: :

ST 1.60 m POKAż

Aby zdefiniować listę punktów nawiązania oraz określić kolejność pomiarów.

MC

czynności

1001 1.65 m

Pasek tytułowy pozwala

Uruchom “Wcięcie kombinowane wstecz (10p)” z menu programowego.

Sekwencja wykonywanych

WCIĘC\ Stanowisko Stanowisko : Wys.instr : Wys.instr..

MC

Wybór pr ogramu programu PROG

Dodatkowe funkcje wskazywane przez “palec”

4

Symbole używane podczas wykonywania kolejnych kroków

PROG

Przyciśnij stały klawisz “PROG” Konieczne wprowadzenie danych przez Użytkownika.

ALL F1

Przyciśnik klawisz funkcyjny F1 w celu uruchomienia funkcji ALL. Powtórz czynność.

Inne symbole

Ważne informacje i wskazówki.

Struktura podręcznika terenowego

Każdy program opisany jest według tej samej struktury. W każdym rozdziale znajduje się odpowiedź na pytanie:

1. Wprowadzenie

Co dany program wykonuje? Jakie są typowe zastosowania?

2. Czynności podstawowe

W jaki sposób można uruchomić program? Jak go używać?

3. Czynności zaawansowane

Których funkcji specjalnych należy użyć w celu zoptymalizowania pracy w terenie?

4. Konfiguracja

Jak skonfigurować program, by najlepiej spełniał nasze potrzeby?

5. Przebieg programu

W jaki sposób należy poruszać sie w strukturze programu? Gdzie znaleźć funkcje specjalne?

5

Funkcje podstawowe

Funkcje pomiaru

POLE\ Pomiar punktu

ALL ODLEG ZAPIS KONT

Przycisk ALL

Kombinacja ODLEG+ZAPIS

ALL F1

ODLEG F2

ZAPIS F3

KONT

KONT F4

MC

W rozdziale omówione zosatły funkcje podstawowe uzywane przez prawie wszystkie programy pomiarowe (patrz również “Szybki start”).

IMPOR

Mierzy odległość i zapisuje dane z zgodnie z aktualną REC-Maską

Mierzy odległość i wyświetla wartość na ekranie. Zapisujewyświetlone wartości odległości i kąta zgodnie z aktualną REC-Maską. Akceptacja wyświetlonych wartości odległości i kąta oraz przejście do następnego okna dialogowego, bez wcześniejszego zapisu danych.

6

Poniższe okno dialogowe pozwala na:

Ekran szukania punktów

• importowanie współrzędnych punktów z pliku roboczego lub • wprowadzenie współrzędnych punktów w sposób manualny. DOMYLN-1.gsi

MC

contr ol.gsi control.gsi Obkt. - dane

:

contr ol.gsi control.gsi

Szukanie Nr punktu

: :

Nr punktu+X+Y 100

SZUK

WPISZ

POKAŻ

Najpierw wprowadź numer punktu. Wybierz odpowiedni plik z danymi, jeśli jest to konieczne.

Współrzędne dostępne w pliku danych

SZUK F1

POKA¿ F2

Współrzędne NIE dostepne w pliku danych

WPISZ F3

MIERZ F2

Import współrzędnych z pliku danych oraz przejście do następnego kroku, bez wyświetlania tych współrzędnych na ekranie. Import współrzędnych z pliku danych oraz przejście do następnego kroku, po wcześniejszym wyświetleniu tych współrzędnych. Manualne wprowadzenie współrzędnych. Pomiar i zapis współrzędnych punktu. Tryb nie jest dostępny w każdym programie!

7

Orientacja + wyznaczenie wysokości Wprowadzenie

Program wykorzystywany jest do następujących celów: • wyznaczenie orientacji instrumentu na stanowisku, • wyznaczenie wysokości stanowiska, • łaczne wyznaczenie orientacji wraz z wysokością stanowiska. Orientację oraz wysokość stanowiska wyznaczane są z pomiarów wykonanych do maksymalnie 10 punktów nawiązania. Program “Orientacja + wyznaczenie wysokości” używany jest, gdy istnieje możliwość nawiązania się do więcej niż jednego punktu o znanych współrzędnych. Pomiary wykonane do wielu punktów nawiązania podnoszą dokładnośc wyznaczenia orientacji oraz stanowią element kontroli.

Procedura podstawowa

Przed uruchomieniem programu “Orientacja + wyznaczenie wysokości”, należy wczesniej “założyć” nowe stanowisko przy użyciu wymienionych procedur: • założenie nowego stanowiska (STAN), • wcięcie wstecz (2p) lub • wcięcie kombinowane wstecz (10p).

8

=0 Hz

Orientacja

od

leg

.1

Hz1

1. cel (Y, X)

odleg.2

Hz2

∆H

Punkty o znanej tylko wysokości mogą być użyte do wyznaczenia wysokości stanowiska tachimetru. Orientacja+ wyzn. ysok.

1100pr02

2. cel (Y,X, H)

1. T ylko orientacja Tylko Dane: Współrzędne punktu nawiązania: - Y, X Niewiadome: - wartość orientacji, Pomiar minimalny: - kierunek do punktu nawiazania 2. Orientacja + wyznaczenie wysokości Dane: Współrzedne punktów nawiązania: - Y, X, H Niewiadome: - orientacja, wysokość stanowiska Pomiar minimalny: - odległość i kierunek do 1 punktu nawiązania

9

Rozpoczęcie procedury orientacji z poziomu menu programowego. MC

Wybór pr ogramu programu Orien\ Punkt celu Nr punktu : Wys.r eflek : Wys.reflek

1001 1.60 m

SZUK LIST A LISTA

POKAż

MC

PROG

Aby zdefiniować listę punktów nawiązania oraz określić sekwencję działania programu. Wprowadź numer punktu oraz wysokość lustra na pierwszym punkcie nawiązania. F1

Szukanie oraz import współrzędnych punktów z pliku danych. Orien\ Pomiar : Nr Pkt Hz :

ALL F1

1001 363.5754 g

MC

SZUK

Pomiar i zapis nowego punktu nawiązania. Zobacz rozdział: “Funkcje pomiaru”. Powtórzyć w kolejności: “Wprowadzenie punktu nawiązania oraz jego pomiar” dla kolejnych punktów nawiązania. Instrumenty zmotoryzowane naprowadzą się na punkt nawiązania automatycznie.

10

LICZ F6

Obliczenie orientacji i wysokości stanowiska Na ekranie z wynikami przedstawiono:

Wyniki

Orient\ Wyniki (Met.najmn.kwa ST1 Stanowisko : Ilość Ptów : 3 Wys.instr : 1.65 Wys.instr.. Y : 5003.542 : 2356.703 X : 453.344 Wys.

MC

• bieżące współrzędne stanowiska, • zorientowany kierunek Hz, • wartości odchyleń standardowych dla wyznaczonej orientacji oraz wysokości stanowiska.

m m m m

ORIST WYSST ZAPIS MIERZ DALEJ ZAPIS F3

ORIST F1

WYSST F2

ORIST F1

+ DALEJ F1

Ustawienie samej orientacji.

+ DALEJ F1

Ustawienie samej wysokości stanowiska.

+ BOTH F2

Ustawienie zarówno orientacji jak i wysokości stanowiska.

MIERZ F4 Orientacja+ wyzn. ysok.

Zapis wyników procedury “Orientacja + wyznaczenie wysokości”.

Pomiar dodatkowych punktów nawiązania. Powrót do okna dialogowego “Punkt celu”.

11

Funkcje zaawansowane Analiza wyników pomiaru

Uruchom analizę rezultatów pojedynczego pomiaru, która znajduje się 12 na ekranie z wynikami. MC

Orien\ Wyniki (Met.najm.kwa) Orien\ W ięcej informacji Więcej

MC

DALEJ F5

Znacznik błędu ŻADEN Hz ODLEG WYS

Możliwe wartości Pomiar bez zastrzeżeń Błąd kąta poziomego Hz Błąd odległości Błąd różnicy wysokości

Nr punktu Status Pkt Zna. błędu ∆Hz ∆Odleg. NLICZ

: : : : :

Podaj numer punktu i wysokoϾ instrumentu

MC

Przebieg programu

SHIFT KONF

KONT

F2

Wc2p\ Punkt celu > Podaj nr pierwszego punktu i wysokoϾ reflektora SZUK



MC

KONF

POKAż

MC

Wc2p\ Pomiar > Pomiar pierwszego punktu

Wc2p\ Punkt celu > Podaj numer drugiego punktu i wys. reflekt. SZUK



ODLEG

MC

ALL ODLEG ZAPIS KONT

Konfigurację można uruchomić tylko w pierwszym oknie dialogowym tego programu.

MC

Wc2p\ Pomiar > Pomiar drugiego punktu

Wc2p\ Wyniki (Met.najmn.kwad) > Y,X, Wys., Orientacja UST AW USTA

ZAPIS

MC

ALL ODLEG ZAPIS KONT

LICZ

LICZ F3

Ustawienie stanowiska i opuszczenie programu.

SHIFT WYJDź

F6

Wcięcie wstecz (2p)

Numer stanowiska WI 11 Poprawka do orientacji WI 25 Współrzędne stanowiska WI 84-86 Ostatnio użyta wysokość lustra WI 87

Wyjście z programu (możliwe w każdej chwili).

23

Czołówki Program “Czołówki” uzywany jest do obliczenia miar czołowych oraz azymutu odcinka zdefiniowanego przez dwa punkty.

Wprowadzenie

Kolejne punkty mogą byc mierzone bezpośrednio przez instrument, importowane z pliku danych lub też wprowadzone manualnie. W celu obliczenia czołówek, użyć można dwóch dostępnych trybów: “POLIGONU” i “RADIALNEGO” (patrz rysunek poniżej). Przed rozpoczęciem programu “Czołówki” Stanowisko musi być założone i zorientowane.

Tryb poligonu N

Az 1-2

2

Punkty poligonowe 1, 2, 3, 4

Az 2-3

1

3

Az 3-4

Niewiadome:

Czołówka 1-2

Czołówki i azymut (Az)

Czołówka 2-3 Czołówka 3-4 4

1100pr04

Hz

=0

°0

0'0

0''

Dane lub pomierzone:

między Pkt.1 – Pkt. 2, Pkt. 2 – Pkt. 3 ...

24

Tr yb radialny N ''

Dane lub pomierzone:

1-

Punkt centralny: 1

2

Punkt radialny: 2, 3, 4

3

2

4

Niewiadome:

Czołówka 1-3

Punkt centralny

Czołó

wka

3 1-4

4

Czołówka 1-2

Procedura podstawowa

Czołowka i azymut (Az) od punktu centralnego do punktów radialnych 2,3,4.

Uruchom program “Czołówki” z poziomu menuprogramowego. Wybór pr ogramów programów

PROG

Pierwsze dwa punkty

CZOŁ\ Pierwszy punkt : NrPkt Wys.r eflek : Wys.reflek

MC

Hz

1

1-

100 1.65 m

MC

=0

°00

Az Az

1-

1100pr05

'00

Az

Procedura postępowania dla pierwszej czołówki jest taka sama dla trybu poligonu jak i radialnego. Czołówki

25

Wprowadź numer punktu i wysokość reflektora dla pierwszego punktu. ALL F1

lub

IMPOR

F6

Pomiar i zapis pierwszego punktu (patrz rozdział “Funkcje pomiaru”) Import współrzędnych punktów z pliku danych

CZOŁ\ T ryb Poligonu Tryb : 1szy Punkt 2gi Punkt : Odl. poz. : : Azymut ∆Wys : Odl.skośna :

Wyniki tr ybu poligonu

NAST F1

ZAPIS F3

NAST F1

10 11 25.453 m 15°34'21'' 0.987 m 25.472 m

ZAPIS F2

F3

RAD F4

Zapis wyników pomiaru czołówki. Pomiar lub import następnego punktu poligonu.

MC

Powtórz sekwencję dla drugiego punktu. Obliczona zostanie pierwsza czołówka, a wyniki podane zostaną na ekranie.

F5

F6

Zdefiniowanie nowego punktu centralnego. Przełączenie między trybem poligonu a radialnym.

26

10 11 25.453 m 15°34'21'' 0.987 m 25.472 m

NAST NAST ZAPIS F1

F2

F3

POLIG F4

Zdefiniowanie nowego punktu centralnego. ZAPIS F3

NAST F1

MC

CZOŁ\ T ryb radialny Tryb : Centr.. Pkt Centr Pkt. Radial : Odl. poz. : Azymut : : ∆Ht. : Odl.skośna

Wyniki tr ybu radialnego

F5

F6

Przełączenie między trybem poligonu a radialnym.

Zapis wyników pomiaru czołówki. Pomiar lub import następnego punktu poligonu.

Czołówki

27

Uruchom konfigurację z poziomu pierwszego okna dialogowego tego programu. KONF

CZOŁ\ Pierwszy punkt

F2

CZOŁ\ Konfiguracja : Dwa położ

Ekr. Użytk. Dwa położ. Pliki Log Naz.Pl.Log

WYJDź F1

MC

SHIFT

Nie

MC

Konfiguracja

Ekran zgodny z maską wyświetlacza zdefiniowaną przez Użytkownika. Pomiar w jednym lub w dwóch położeniach lunety. Tworzenie plików typu “log”.

Obkt.-dane

Tworzenie plików “log” z nazwą nadana przez Uzytkownika Wybór pliku z danymi, który zawiera współrzedne określonych punktów (osnowa itp.).

Obkt.-pom.

Wybór pliku, do którego zapisywane będą wyniki pomiarów.

Wyjście z ekranu koniguracji.

28

Przebieg programu

SHIFT

WYJDź

CZOŁ\ Pierwszy punkt > Pomiar pierwszego/centralnego punktu ALL ODLEG ZAPIS KONT CONF

III

IMPOR

ALL

Konfiguracja dostępna tylko z poziomu pierwszego okna dialogowego tego programu.

POKAż

MC RAD

MC

CZOŁ\ T ryb radialny - rrezultat ezultat Tryb > Punkt centr/ Punkt radialny NAST CENTR ZAPIS

F2

IMPOR

CZOŁ\ T ryb radialny - rrezultat ezultat Tryb > Punkt centr/ Punkt radialny ZAPIS

KONF

MC

ODLEG ZAPIS KONT III

NAST

SHIFT

POKAż

CZOŁ\ Następny punkt > Pomiar nastêpnego punktu

Wyjście z programu (możliwe w każdej chwili).

MC

F6

RAD F5

Ostatnia aktywna funkcja. Przełączanie przyciskiem F5 (RAD/ POLIG) POLIG

POLIG

F5

ZAPIS F3 Czołówki

Zmiana na tryb radialny

Przełączenie na tryb poligonowy Zapis wyników w pamięci: WI11,25,35,37,39,79

29

Tyczenie Program “Tyczenie” używany jest podczas wyznaczania w terenie punktów o znanych współrzędnych. Umożliwia to wykonywanie prac realizacyjnych.

Wprowadzenie Mierzony punkt

Istnieje możliwość pracy w trybie: biegunowym, ortogonalnym, punktów pomocniczych oraz w układzie współrzędnych. Odpowiednie elementy do tyczenia są obliczane stosownie do wybranej metody pracy, której zmiana możliwa jest w każdej chwili.

Elementy do tyczenia

Tyczenie wstępne jest dodatkowym krokiem, pomocnym w tyczeniu punktów metodą kolejnych przybliżeń (iteracji). W ten sposób można dalej “naprowadzać” pomiarowego, który stoi na punkcie już wytyczonym i zamarkowanym. Punkty do tyczenia można definiować na dwa sposoby:

1100pr06

Tyczony punkt

Procedura podstawowa

• Gdy znane są współrzędne - w ramach programu, można takie punkty importować z pliku lub też wprowadzać manualnie. • Gdy znane są azymut i odległość zrdukowana.

Przed rozpoczeciem programu “T yczenie”: “Tyczenie”: Instrument musi być ustawiony na stanowisku i zorientowany.

30

PROG

Uruchom tyczenie z poziomu menu programowego. MC

Wybór pr ogramów programów TYCZ\ Szukanie punktu Podaj punkt do wytyczenia Obkt.-dane : Szukanie : Nr punktu+X+Y Nr punktu : 12

SZUK

AZ.D

WPISZ

MC

Tyczony punkt

POKAż

Wprowadź numer tyczonego punktu. SZUK F1

AZ.D F2

Szukanie oraz import współrzędnych punktów z pliku danych. Przejście do kolejnego okna dialogowego. Wprowadzenie punktu przez podanie azymutu i odległości: • Manualne wprowadzenie wartości azymutu i odległości zredukowanej ze stanowiska do tyczonego punktu. • Przyciśnięcie klawisza TYCZ zatwierdza wprowadzone wartości i F1 powoduje przejście do kolejnego ekranu. Tyczenie

31

Tycz\ Azymut i odległość : Nr punktu: Azymut : Hz : Odl. skośna : Odl. poz. : ∆Wysok :

Hz

Az

ym

ut

a ść wan legło Od reduko niez

12 30°03'23'' 15°43'02'' 35.60 m 34.97 m 0.75 m

TYCZ

12 1100pr07

Hz

=0

°00

'00

"

X

MC

Obliczane są elementy do tyczenia między stanowiskiem tachimetru a 32 wyznaczanym w terenie punktem.

Tyczenie wstępne Tr yb: Azymut i odległość

TYCZ F1

Nastaw instrument tak, aby wartości azymutu oraz odległości były jak najbliższe zadanym. ∆Wysok jest różnicą wysokości między stanowiskiem a tyczonym punktem. Kontynuacja i przejście do głównego okna dialogowego Instrumenty zmotoryzowane nastawią się na kierunek tyczonego punktu automatycznie.

∆O

dl

eg

l.-

TYCZ\ T yczenie biegunowe Tyczenie : 12 Nr punktu Wys.r eflek : 1.65 m Wys.reflek ∆Hz: : 16°03'23'' -1.23 m ∆Odlegl. : ∆H : PODN Wys. : ALL ODLEG ZAPIS KONT

POZYC

z+

ODLEG Pomiar odległości i obliczenie elementów do tyczenia: ∆Hz,

12 1100pr08

∆H

MC

Obliczane są elementy w odniesieniu do linii bazowej, która zdefiniowana jest przez stanowisko tachimetru oraz teoretyczne położenie mierzonego punktu.

Główne okno dialogowe Tr yb: Tyczenie biegunowe

F2

∆Odlegl. i ∆H.

∆H jest rożnica wysokości między punktem faktycznie pomierzonym a tyczonym. Pojawia się tylko wtedy, jeśli wybrano tryb tyczenia 3D. Powtarzaj całą procedurę aż do momentu uzyskania wymaganej dokładności wyznaczenia punktu. ALL F1

Pomiar i zapis tyczonego punktu. Kontynuacja i przejście do ekranu szukania punktów, w celu przygotowania kolejnego punktu do tyczenia. Tyczenie

33

TYCZ\ Azymut i odległość TYCZ\ Wybierz metodę TrybWSTĘPN : AZYM. i ODLEGŁ.

F2

MC

Uruchom ekran konfiguracji z poziomu dowolnego ekranu programu “Tyczenie”.

MC

Funkcje zaawansowane Konfiguracja metod tyczenia SHIFT METOD

TrybWSTĘPN

Wybór metody wstępnego tycznia (patrz rozdział “Funkcje zaawansowane: Tryb wstępny”).

TrybDOKŁAD

Wybór głównego trybu tyczenia (patrz rozdział “Funckje zaawansowane: Tryb tyczenia”).

Auto. Poz.

Wybór funkcji automatycznego pozycjonowania tyczonego punktu (dotyczy tylko instrumentów zmotoryzowanych).

- WYŁĄCZ

Automatyczne pozycjonowanie wyłączone.

- 2D lub 3D

Pozycjonowanie dwuwymiarowe (2D) lub trójwymiarowe (3D).

Przes. Wys.

Przesunięcie (domiar) dodane do ustalonej wysokości punktu tyczonego. Komunikaty domiarów ZNIZ i PODN odnoszą sie do wysokości zawierających przesunięcie (domiar).

Grafika

Wybór trybu graficznego, który wyświetlany będzie w głównym oknie dialogowym (patrz rozdział “Funkcje zaawansowane: Tryb graficzny”).

34

Symbole

Wybór sposobu wyświetlania symboli na ekranie tyczenia. Symbole używane są do naprowadzania pomiarowego na tyczony punkt.

• OD STAN. (▲▼)

Naprowadzanie pomiarowego od stanowiska instrumentu.

• DO SAN. (▼▲)

Naprowadzanie uruchomione na tyczce z lustrem w kierunku stanowiska instrumentu (np. podczas pracy z kontrolerem zdalnym RCS).

Funkcje zaawansowane: Tryb wstępny Tr yb wstępny = NIE

Tryb wstępny jest wyłączony. Po wprowadzeniu punktu do tyczenia w ekranie wyszukiwania, pojawi sie automatycznie główne okno dialogowe programu.

Tyczenie

35

d.+

12

TYCZ

Wz

11

topa

TYCZ\ Przyr osty od linii baz Przyrosty : 12 Nr punktu Azymut : 30°03'23'' Hz : 15°43'02'' Wzdł. linii : 1.550 m ostopad. : 1.430 m Pr Prostopad. : 0.982 m ∆H

dł.

lin

ii +

Pros

Elementy do tyczenia obliczane są w stosunku do linii bazowej, która zdefiniowana jest przez dwa ostatnio tyczone punkty. MC

Tr yb wstępny = od linii bazy

ostopad. wyświetlone będą po Wartości Wzdł. linii i Pr Prostopad. wytyczeniu dwóch punktów. ∆H jest różnicą wysokości liczoną od ostatnio tyczonego punktu.

1100pr09

10

TYCZ F1

Kontynuacja i przejście do głównego okna dialogowego programu. Instrumenty zmotoryzowane ustawią się na kierunek tyczonego punktu automatycznie.

36

luż

.–

TYCZ\ T yczenie ortogonalne Tyczenie : 12 Nr punktu Azymut : 30°03'23'' Hz : 15°43'02'' ∆Podluż. : -1.550 m ∆Poprzecz. : 1.430 m ∆H : 0.982 m

∆P

od

11

prze

cz.

+

TYCZ

12

1100pr10

∆P o

Elementy do tyczenia obliczane sa w odniesieniu do linii bazowej, która zdefiniowana jest przez stanowisko instrumentu oraz ostatnio tyczony punkt. MC

Tr yb wstępny = ortogonalna

TYCZ F1

Wartości ∆ Podluż. oraz ∆ Poprzecz. zostaną wyświetlone przy wytyczaniu pierwszego punktu. ∆H jest różnicą wysokości od ostatniego tyczonego punktu.

Kontynuacja i przejście do głównego okna dialogowego programu. Instrumenty zmotoryzowane ustawią się na kierunek tyczonego punktu automatycznie. Tyczenie

37

38

Funkcje zaawansowane Tyczenie główne

od

luż

.–

TYCZ\ T yczenie ortogonalne Tyczenie : Nr punktu Wys.r eflek : Wys.reflek ∆Poprzecz : ∆Podluż : ∆H : Wys. :

∆P

ALL ODLEG ZAPIS KONT

prze

cz.

m m m m m POZYC

ODLEG Pomiar odległości oraz obliczenie elementów do tyczenia

+ 12

F1

∆Poprzecz i ∆Podluż.

∆H jest rożnica wysokości między punktem faktycznie pomierzonym a tyczonym. Pojawia się tylko wtedy, jeśli wybrano tryb tyczenia 3D. Powtarzaj całą procedurę aż do momentu uzyskania wymaganej dokładności wyznaczenia punktu.

1100pr11

∆P o

12 1.65 1.430 -1.550 0.982 0.750

MC

Elelmenty do tyczenia są obliczane w stosunku do linii bazowej, która zdefiniowana jest przez stanowisko instrumentu i mierzony punkt.

Tr yb tyczenia = tyczenie ortogonalne

ALL F1

Pomiar i zapis tyczonego punktu. Kontynuacja i przejście do ekranu szukania punktów, w celu przygotowania kolejnego punktu do tyczenia.

TYCZ\ Punkty pomocnicze : Nr punktu Wys.r eflek : Wys.reflek Hz 1 :* Odleg 1 :* Hz 2 : Odleg 2 :

Kąt Hz 1

Od leg .1

ALL ODLEG ZAPIS KONT

12 1.65 -----------------

MC

Jeśli tyczone punkty będą niewidoczne ze stanowiska, wszystkie niezbędne elementy wyznaczone zostaną poprzez pomiar do dwóch pomocniczych punktów.

Tr yb tyczenia = punkty pomocnicze

m m m m m POZYC

12

Od

leg

.2

Punkt pomocniczy zamarkowany jest na ekranie gwiazdką (*). ODLEG Pomiar odległości do pierwszego punktu pomocniczego oraz 1100pr12

Kąt Hz 2

F2

obliczenie elementów tyczenia; kąt Hz 1 i Odleg. 1 Znak gwiazdki przełączy się na drugi mierzony punkt pomocniczy.

ODLEG Pomiar odległości do drugiego punktu pomocniczego oraz F2

obliczenie elementów tyczenia: kąt Hz 2 i Odleg. 2

KONT Tyczenie następnego punktu. Kontynuacja i przejście do F4

ekranu wprowadzania danych do tyczonych punktów. Tyczenie

39

Tr yb tyczenia = w układzie współrzędnych

W tym trybie tyczenia, program oblicza przesunięcia wzdłuż poszczególnych osi układu współrzędnych, w kierunku od punktu mierzonego do tyczonego. TYCZ\W układzie współrzędny : 12 Nr punktu Wys.r eflek : 1.65 m Wys.reflek ∆Y : 1.430 m : ∆X -1.550 m :FILL 0.982 m ∆H 0.750 m Wys. :

POZYC

∆X

–

ALL ODLEG ZAPIS KONT

MC

Oś X (północ)

12

Oś Y (wschód)

DIST F2

1100pr13

∆Y+

Pomiar odległości i obliczenie elementów do tyczenia: ∆X, ∆Y oraz ∆H .

∆H jest rożnicą wysokości między punktem pomierzonym a tyczonym. Wartość będzie dostępna, jeżeli wcześniej wybrano tyczenie trójwymiarowe 3D. Powtórz procedurę do momentu otrzymania żądanej dokładności. ALL F1

Pomiar i zapis tyczonych punktów. Kontynuacja oraz przejście do ekranu wyszukiwania w celu przygotowania kolejnego punktu do wytyczenia.

40

Funkcje zaawansowane: Funkcja graficzna

W celu przedstawienia grafiki podczas tyczenia, należy wybrać jedną z przedstawionych możliwości: Brak wyświetlania grafiki.

NIE

OD STANOWISKA Obraz graficzny zorientowany jest od stanowiska instrumentu w kierunku punktu tyczonego. Dzięki temu można naprowadzać pomiarowego trzymającego lustro, od stanowiska tachimetru do celu. DO STANOWISKA Obraz graficzny zorientowany jest od aktualnej pozycji lustra w kierunku stanowiska tachimetru. Sposób ten zaleca się podczas prac prowadzonych przy użyciu zdalnego kontrolera RCS. NA PÓŁNOC

Obraz graficzny zorientowany jest w kierunku północy. Sposób ten zaleca się podczas prac prowadzonych przy użyciu zdalnego kontrolera RCS oraz w trybie “w układzie współrzędnych”.

NA POŁUDNIE

Obraz graficzny zorientowany jest w kierunku południa. Sposób ten zaleca się podczas prac prowadzonych przy użyciu zdalnego kontrolera RCS oraz w trybie “w układzie współrzędnych”.

Tyczenie

41

Poniższa ilustracja przedstawia ekran tyczenia biegunowego, po wykonaniu pomiaru odległości. TYCZ\ T yczenie biegunowe Tyczenie 12 hr : 0.000 m ∆Hz : 16°03'23'' -1.230 m ∆D : 0.150 m ∆H : 159.900 m Wys. : ALL ODLEG ZAPIS KONT

MC

Tr yb graficzny = od stanowiska Tr yb tyczenia = tyczenie biegunowe

5

*

POZYC

Symbole: Stanowisko instrumentu Pozycja lustra Tyczony punkt

*

Wyświetlona skala przedstawia odległość między aktualną pozycją lustra a tyczonym punktem.

Obraz graficzny aktualizowany jest na bieżąco, podczas obrotu instrumentu w kierunku tyczonego punktu.

42

KONF

TYCZ\ Szukanie punktu TYCZ\ Konfiguracja Tyczenie3D :

F2

Tyczenie3D

Włączony

MC

SHIFT

MC

Uruchom konfigurację z poziomupierwszego okna dialogowego tego programu.

Konfiguracja

Tyczenie trójwymiarowe (3D).

☞ Elementy wysokościowe wyświetlane będą jedynie wtedy, gdy do tyczenia punktu włączono również wysokość.

KONT F1

Pliki Log

Tworzenie plików typu “log”.

Naz.Pl.Log

Tworzenie plików “log‘ z nazwą nadana przez Uzytkownika

Obkt.-dane

Wybór pliku z danymi, który zawiera współrzedne określonych punktów (osnowa itp.).

Obkt.-pom.

.Wybór pliku, do którego zapisywane będą wyniki pomiarów.

Opuszczenie ekranu konfiguracji.

Tyczenie

43

44

Przebieg programu

SZUK

Opuszczenie programu

SHIFT KONF

Ekran konfiguracji może być wywołany jedynie w pierwszym oknie dialogowym.

MC

TYCZ\ Szukanie punktu > Podaj numer punktu

SHIFT WYJDź F6

Az.D. WPISZ

POKAż

F2

KONF

MC

TYCZ\ Wpr owadzanie rręczne ęczne Wprowadzanie > możliwe w każdejchwili

TYCZ METOD

POKAż

TYCZ\ Wybierz metodę TrybWTĘPN: TrybDOKŁAD:

nie/orto/AzODL TO/PKTY POMOC/W BIEGUN/ORTO/PKTY BIEGUN/OR UKŁ.WSP Przes.Wys.: [m] Edyc.Wys.: Wyłaczony/Włączony Grafika: NIE/DO ST AN./OD ST AN./NA PÓŁN. STAN./OD STAN./NA AN./NAPÓŁN. Symbole: OD ST AN./DO ST AN./NIE STAN./NIE STAN./DO

KONT

MC

TYCZ\ T ryb wstępny Tryb > Ekran zależny od danej metody

MC

TYCZ

MC

TYCZ\ Wybierz metodę >możliwe możliwe w każdej chwili

METOD

POKAż

POZYC III

TYCZ\ Wybierz metodę TrybWTĘPN: TrybDOKŁAD:

nie/orto/AzODL TO/PKTY POMOC/W BIEGUN/ORTO/PKTY BIEGUN/OR UKŁ.WSP Przes.Wys.: [m] Edyc.Wys.: Wyłaczony/Włączony Ht. Of fset: [m] Offset: Grafika: NIE/DO ST AN./OD ST AN./NA PÓŁN. STAN./NA STAN./OD Symbole: OD ST AN./DO ST AN./NIE STAN./DO STAN./NIE

MC

ALL ODLEG ZAPIS KONT

KONT NIE F1

SHIFT WYJDź F6

Tyczenie

F2

L.BAZ OR TO AZODL ORTO F3

F4

F5

F6

Opuszczenie programu

45

Wysokość punktów niedostępnych Wprowadzenie

Linia pionu

Procedura podstawowa

Punkt niedostępny

1100pr14

pozioma Odległość a) wan (zreduko

Punkt bazowy

Program używany jest do wyznaczania wysokości punktów niedostępnych, np. przy badaniu zwisu lin lub przy pomiarze fasad budynków. Najpierw należy wykonać pomiar do punktu bazowego, który powinien znajdować się w płaszczyźnie pionowej, tuż pod (lub nad) interesującym nas punktem. Następnie trzeba wycelować na ten niedostępny punkt. Współrzędne punktu niedostępnego obliczane są na podstawie odległości pomierzonej do punktu bazowego oraz kątów pomierzonych do punktu niedostępnego. Przed uruchomieniem programu: Instrument na stanowisku musi być ustawiony i zorientowany. Dane: - Odległość do punktu bazowego - Kierunki Hz i V do punktu niedostępnego Niewiadome: - Współrzędne punktu niedostępnego: H, Y, X

46

W praktyce nie jest możliwe idealne, współosiowe ustawienie punktu bazowego i niedostępnego. Zależnie od wymaganej dokładności, można ustalić pewną maksymalną granicę tolerancji takiego przesunięcia (patrz rodział “Konfiguracja”).

Pomiar punktu bazowego

Uruchom program “Wysokość punktów niedostępnych” z poziomu menu programowego.

MC

Wybór pr ogramu programu WNPkt\ Pomiar pkt bazowego Nr pkt : 102 Hz : 123°32'23'' V : 10°34'20'' Wys.r eflek : 1.60 m Wys.reflek Odl.skośna : ----- m Różn.wys. : ----- m

MC

PROG

ALL ODLEG ZAPIS P_NDS

Wprowadź numer punktu i wysokość lustra dla punktu bazowego. ALL F2

Pomiar i zapis punktu bazowego (patrz rozdział “Funkcje pomiaru”). Kontynuacja i przejście do następnego okna dialogowego.

Wysok. pkt niedostępnych

47

∆H

P_BAZ

MC

WNPkt\ Pomiar pkt niedostępn : 103 Nr pkt Hz : 123°32'23'' V : 10°34'20'' Odl.skośna : ----- m ∆H : ----- m Y : 45300.654 m

Punkt niedostępny

1100pr15

48

Ekran pomiaru punktu niedostępnego:

Pomiar punktu niedostępnego

ZAPIS

Aby zdefiniować nowy punkt bazowy. Wprowadź numer punktu niedostępnego, po czym na niego wyceluj.

Punkt bazowy

Wartości kątów oraz współrzędne będą się zmieniały w sposób dynamiczny.

∆H: różnica wysokości między punktem bazy a niedostępnym

ZAPIS Zapis pomiarów punktu niedostępnego. Należy zauważyć, że F3

SHIFT

współrzędne zapisywane są tylko wtedy, gdy zdefiniowano to uprzednio w odpowiedniej REC-Masce. WYJDź Opuszczenie programu. F6

Uruchom konfigurację z poziomu pierwszego okna dialogowego: KONF F2

WNPkt\ Pomiar pkt bazowego WNPkt\ Konfiguracja : .Użytk. Ekr.Użytk. Ekr

MC

SHIFT

NIE

MC

Konfiguracja

Tol.Odl.Hz :

1100pr16

Punkt niedostępny

Od

l.

io poz

ma

Tol.Odl.Hz

Ekr.Użytk.

Używa maski wyświetlacza, która została zdefiniowana przez Użytkownika.

Tol.Odl.Hz

Tolerancja przesunięcia pionowego: wprowadź maksymalną wartość odległości poziomej między punktem bazowym a niedostępnym, która będzie podlegała tolerancji. ☞ W przypadku przekroczenia zadanej tolerancji, na ekranie pojawi się ostrzeżenie.

Zapis ΔWys = ZAPIS w WI37

Zapis różnicy wysokości między punktem bazowym a niedostępnym, jako rekord WI37.

Obkt.-dane

Wybór pliku danych w celu zapisania pomiarów.

Obkt.-pom.

Wybór pliku danych, który zawiera współrzędne określonych punktów.

Wysok. pkt niedostępnych

49

50

WNPkt\ Pomiar pkt bazowego > Mierzy punkt bazowy

MC

Przebieg programu

ALL ODLEG ZAPIS P_NDS KONF

SHIFT KONF

F2

WNPkt\ Pomiar pkt niedostępn > Mierzy punkt niedostêpny P_BAZ

ZAPIS

MC

III

Ekran konfiguracji może być wywołany jedynie w pierwszym oknie dialogowym.

ZAPIS F3

SHIFT WYJDź F6

Zapis pomiarów wykonanych do punktów niedostępnych. W zależności od ustawień konfiguracji: zapis dodatkowego bloku pomiarów z różnicą wysokości (WI 37) Opuszczenie programu (możliwe w każdej chwili).

Wcięcie kombinowane wstecz (10p) Wprowadzenie

Program “Wcięcie kombinowane wstecz (10p) używany jest w celu założenia stanowiska tachimetru nad nieznanym punktem. Współrzędne, jak też orientacja Hz, obliczane są na podstawie pomiarów wykonanych do maksimum 10 znanych punktów. Celując kolejno na punkty nawiązania, możemy wykonywać pomiar kierunków i odległości lub tylko kierunków. Jeśli w wyniku obliczeń, stwierdzone zostanie, że któryś z punktów celu został pomierzony błędnie, można go albo usunąć z dalszych opracowań, albo zmierzyć ponownie. Program “ Wcięcie kombinowane wstecz (10p)” najczęściej używany jest wówczas, gdy w okolicach stanowiska, mamy do dyspozycji co najmniej dwa punkty celu. Każdy kolejny, pomierzony punkt, pozwala na wprowadzenie elementów kontrolnych oraz zwiększa dokładność wyznaczenia stanowiska i orientacji instrumentu. W budownictwie i pracach inżynierskich, program znajduje swoje zastosowanie ze względów praktycznych –trudności z trwałą stabilizacją i markowaniem punktów. Z powodów prowadzonych tam ciągłych prac, punkty takie zostałyby łatwo zniszczone. Dla celów tyczenia, pozyskiwania danych lub też pomiarów katastralnych “ Wcięcie kombinowane wstecz (10p)” umożliwi optymalny dobór stanowiska tachimetru, w miejscu dogodnym dla prowadzenia pomiaru. Wcięcie komb.wstecz

51

52

Hz

Orientacja

=0

Procedura podstawowa

od

Hz1

leg

Dane: Współrzędne punktu celu:

.1

- Y, X, - H (dodatkowo)

1. cel Hz2

Niewiadome: Współrzędne stanowiska:

odleg.2

Hz3 odleg

2. cel 3

- HSTAN (dodatkowo),

Stanowisko 1100pr17

- YSTAN, XSTAN, Orientacja

3. cel

Pomiar minimalny: Odległość i kierunki do 2 punktów celu lub tylko kierunki do 3 punktów celu.

Punkty posiadające tylko wysokości mogą być użyte w programie “Wcięcie kombinowane wstecz (10p)”.

Uruchom “ Wcięcie kombinowane wstecz (10p)” z poziomu menu programowego. Wybór pr ogramu programu WCIĘC\ Stanowisko Stanowisko : Wys.instr : Wys.instr..

1001 1.65 m

MC

PROG

KONT F1

WCIĘC\ Punkt celu : Nr punktu Wys.r eflek : Wys.reflek

1001 1.60 m

SZUK LIST A LISTA

POKAŻ

MC

Wprowadź numer stanowiska i wysokość instrumentu.

Aby zdefiniować listę punktów celu, według których, w kolejności będzie wykonany poimiar. Wprowadź numer punktu i wysokość lustra dla pierwszego punktu celu. SZUK F1

Szukanie i import współrzędnych punktów z pliku danych. Wcięcie komb.wstecz

53

1001 363.5754 99.5647 1.60 -----

MC

WCIĘC\ Pomiar : NrPkt Hz : V : eflek : Wys.r Wys.reflek : Odl.skośna

g g m m

ALL ODLEG ZAPIS KONT

F1

Pomiar i zapis pierwszego punktu celu (patrz rozdział “Funkcje pomiaru”). WCIĘC\ Punkt celu : Nr punktu Wys.r eflek : Wys.reflek

1002 1.60 m

MC

ALL

Wprowadź numer punktu i wysokość lustra dla drugiego punktu celu. SZUK F1

Szukanie i import współrzędnych z pliku danych.

54

ALL F1

1002 175.5768 g

MC

WCIĘC\ Pomiar : NrPkt Hz :

Pomiar i zapis drugiego punktu celu. Powtarzaj czynności dla kolejnych punktów celu. Zauważ, że począwszy od trzeciego punktu, instrumenty zmotoryzowane naprowadzą się na cel automatycznie.

LICZ F6

Obliczenie współrzędnych stanowiska instrumentu oraz orientacji Hz. Obliczenia zostaną wykonane po pozyskaniu co najmniej: • odległości i kątów dla 2 punktów celu lub • kątów do 3 punktów celu.

Wcięcie komb.wstecz

55

Wyniki programu “Wcięcie kombinowane wstecz (10p)”

56

Ekran z wynikami przedstawia: • współrzędne stanowiska, • kierunek orientacji Hz, • odchylenia standardowe (a posteriori) dla współrzędnych stanowiska i dla orientacji Hz,

WCIĘC\ Wyniki (Met.najmn.kwa) ST1 Stanowisko : Ilość Ptów : 3 Wys.instr : 1.65 Wys.instr.. : 5003.542 Y 2356.703 X : Wys. : 453.344 UST AW USTA ZAPIS F3

USTAW F1

MIERZ F4

MC

• lokalny współczynnik skalujący.

m m m m

ZAPIS MIERZ DALEJ

LICZ

Zapis wyników programu. Ustawienie współrzędnych stanowiska, wartości orientacji Hz oraz opuszczenie programu. Pomiar dodatkowych punktów celu. Powrót do ekranu “Punkt celu”

Przez uruchomienie tej funkcji, wykonane zostanie porównanie współrzędnych i orientacji obliczonych przez program na danym stanowisku z bieżącymi współrzednymi i orientacją wprowadzoną przez Użytkownika.

Funkcje zaawansowane: Analiza wyników pomiaru

Uruchom funkcję porównawczą z poziomu okna wynikowego. WCIĘC\ Zestawienie rrezultatów ezultatów ST Stanowisko : ∆Ori. : 0°00'03'' ∆Y : 0.002 : 0.012 ∆X : 0.034 ∆Wys. : 5003.542 Ustaw .Y Ustaw.Y

MC

F5

MC

WCIĘC\ Wyniki (Met.najmn.kwa) LICZ

m m m m

KONT

Wartości “delta” są wartościami odchyłki praktycznej, np. : ∆Y = YOBLICZONE - YDANE KONT F1

Powrót do ekranu z wynikami

Wcięcie komb.wstecz

57

Uruchom analizę rezultatów pojedynczego pomiaru, która znajduje się na ekranie z wynikami. F5

WCIĘC\ W ięcej informacji Więcej

Znacznik błędu

Możliwe wartości

ŻADEN

Pomiar bez zastrzeżeń Błąd kąta poziomego Hz Błąd odległości Błąd różnicy wysokości

Hz ODLEG WYS

WCIĘC\ Wyniki (Met.najmn.kwa)

MC

DALEJ

Nr punktu Status Pkt Zna.błędu ∆Hz ∆Odleg. NLICZ

: : : : :