Scenariusz lekcji wychowawczej Temat: Cele zajęć:
Pomoce: Miejsce zajęć:
Media – zagrożenie czy błogosławieństwo? • Dostarczenie wiedzy na temat mediów i regulacji ustawowych w tej dziedzinie w Polsce • Uświadomienie uczniom ważnej roli mediów we współczesnym świecie i ich wpływu na nasze życie i poglądy Definicja terminu „media”, fragmenty ustawy o radiofonii i telewizji, kartki papieru, długopisy Sala lekcyjna
Plan zajęć: 1) 2) 3) 4)
Dyskusja nad definicją mediów. Praca w grupach: rola mediów w naszym życiu. Prezentacja wyników Dyskusja
Przebieg: 1) Nauczyciel zapisuje temat na tablicy i wspólnie z klasą ustala definicję terminu MEDIA. Na zakończenie dyskusji prosi jednego z uczniów po odczytanie załączonej definicji. 2) Nauczyciel dzieli klasę na 46 osobowe grupy rozdaje kartki papieru (najlepiej A4) i prosi uczniów o podzielenie kartki na dwie części i prosi o zapisanie po jednej stronie kartki pozytywnych ról mediów (np. informacja, nauka , rozrywka, itp.) a po drugiej stronie negatywnych (propagowanie ryzykownych zachowań, pokazywanie przemocy, szokujących scen, wpływ na nasze zachowania jako konsumentów, itp.) 3) Prezentacja wyników na forum klasy. Na podzielonej na dwie połowy tablicy po każdej prezentacji dopisywane są kolejne przykłady pozytywnych i negatywnych ról mediów w naszym życiu. 4) Dyskusja: • Czy media mogą być zagrożeniem? • Czy my jako odbiorcy powinniśmy mieć wpływ na treści przekazywane przez media? • Czy potrzebna jest cenzura i czy w ogóle media powinny być kontrolowane? • Kto powinien decydować o tym kto i co może nadawać (publikować)? • Czy potrzebny jest akt prawny regulujący pracę mediów? • Czy potrzebne są media publiczne? Odczytanie fragmentów ustawy o radiofonii i telewizji na podsumowanie dyskusji. (Lekcję można rozszerzyć o dyskusję nad ustawą o radiofonii i telewizji – czy wystarczająco chroni ona interesy odbiorców) Opracowała: Barbara Świder
Scenariusz lekcji wychowawczej Temat: Cele zajęć:
Pomoce: Miejsce zajęć:
Stronniczość w mediach – redagowanie wiadomości • Rozwijanie umiejętności odróżniania faktów od komentarzy • Zrozumienie w jaki sposób relacja staje się stronnicza • Uświadomienie w jaki sposób relacja może ulegać zniekształceniu • Doskonalenie umiejętności współpracy Kartki papieru (a4 lub A5) , długopisy Sala lekcyjna, lub boisko
Plan zajęć: 1) Redagowanie sprawozdania, 2) Prezentacja i pytania prowadzącego do reporterów i odbiorców relacji 3) Dyskusja 4) Podsumowanie 1) Nauczyciel dzieli klasę na 56 osobowe grupy , z których każda pisze relację z wydarzenia w którym uczestniczyła cała klasa (np. klasowa wycieczka, ustalanie kolejności dyżurów, negocjacje z nauczycielem w sprawie przełożenia sprawdzianu, przygotowania do wyjazdu do kina, itp) 2) Przedstawiciel każdej grupy relacjonuje wybrane wydarzenie. Po zakończeniu prezentacji zadaje reporterom pytanie: Co robiliście , gdy nie pamiętaliście czegoś dokładnie? oraz pyta pozostałych uczniów: Czy relacja była zgodna z rzeczywistym przebiegiem wydarzeń? Czy była dokładna? Czy jakieś ważne szczegóły nie zostały pominięte? Czy te pominięcia i niezgodności mogą być celowe i mieć wpływ na opinię odbiorców? 3) Dyskusja : jak stwierdzić wiarygodność relacji z wydarzeń w których nie uczestniczyliśmy, jak odróżnić fakty od komentarzy. 4) Podsumowanie. W ocenie wiarygodności każdej relacji istotne jest wysłuchanie wszystkich stron biorących udział w wydarzeniu, oglądanie różnych stacji, czytanie różnych gazet. Opracowała : Barbara Świder
Scenariusz lekcji wychowawczej Temat: Cele zajęć:
Pomoce: Miejsce zajęć:
Szansa na sukces • Uświadomienie uczniom faktu utożsamiania przez media sukcesu społecznego z sukcesem ekonomicznym • Ustalenie przyczyn dyskryminacji (cechy świadczące o sukcesie i porażce) • Doskonalenie umiejętności współpracy Kartki papieru (A4 na plakaty, kartki A5 na notatki, pisaki i długopisy, taśma klejąca lub masa mocująca do przylepiania plakatów) Sala lekcyjna
Plan zajęć: 1) 2) 3) 4)
Dyskusja w grupach : cechy społecznego zwycięzcy i osoby społecznie przegranej Przygotowanie plakatów Wymiana plakatów i próba ich interpretacji Dyskusja
Przebieg: 1) Nauczyciel dzieli uczniów na 68 osobowe grupy. Połowa grup dyskutuje i notuje cechy „społecznego zwycięzcy” , pozostała połowa osoby „społecznie przegranej”. Brane są pod uwagę: wykształcenie, zawód, sytuacja finansowa, płeć , zwyczaje, styl życia, hobby, sposób wydawania pieniędzy, sposób ubierania się, ideały i wartości. 2) Każda z grup rysuje portret swojego bohatera, który powinien odzwierciedlać wszystkie wynotowane cechy, ale nie może zawierać żadnych słów. 3) Nauczyciel zbiera portrety i rozdaje rysunki ponownie, ale grupy które rysowały „społecznego zwycięzcę” otrzymują portret „osoby społecznie przegranej” i na odwrót. Grupy przyklejają plakaty na ścianie i opisują kogo ich zdaniem przedstawiają, jaka jest pozycja tej osoby w społeczeństwie i na jakiej podstawie wyciągają takie wnioski. (Autorzy plakatu nie mogą zabierać głosu) 4) Dyskusja. Jakie cechy reprezentują sukces społeczny a jakie porażkę? Co decyduje o sukcesie lub porażce? Czy wszyscy mają takie same szanse na sukces? Czy sukcesom w życiu i pracy zawsze towarzyszy sukces ekonomiczny? Opracowała: Barbara Świder
Scenariusz lekcji wychowawczej Temat: Cele zajęć:
Pomoce: Miejsce zajęć:
Co widzisz ? – stronniczość w mediach • Dostarczenie wiedzy na temat celów używania obrazów w mediach • Rozwijanie umiejętności krytycznej analizy 56 różnych zdjęć(stwarzających możliwości różnej interpretacji), kartki papieru i długopisy, taśma klejąca lub masa mocująca (do przylepiania zdjęć) Sala lekcyjna
Plan zajęć: 1) 2) 3) 4)
Pisanie nagłówków do zdjęć Porównanie nagłówków Dyskusja Podsumowanie
Przebieg: 1) Nauczyciel przykleja zdjęcia na tablicy lub ścianie (tak aby były dobrze widoczne dla wszystkich uczestników zajęć) i prosi o napisanie dwóch różnych nagłówków: pozytywnego i negatywnego – w zależności od liczebności klasy w parach lub 34 osobowych grupach. 2) Uczniowie przyklejają nagłówki pod właściwymi zdjęciami a następnie porównują nagłówki. 3) • • • • •
Dyskusja: Czy wszyscy odczytali treść zdjęć tak samo? Czy było łatwo opatrzyć każde zdjęcie zarówno pozytywnym jak i negatywnym komentarzem? Czy zdjęcia w pełni przekazują prawdę o wydarzeniach? Czy jako czytelnicy najpierw patrzycie na zdjęcie czy na nagłówek? W jakim celu autorzy artykułów lub programów informacyjnych używają zdjęć? (wzbudzenie emocji, przyciągnięcie uwagi, zaszokowanie odbiorcy, wywołanie współczucia , sympatii, utrwalenie stereotypów itp.)
4) Podsumowanie: te same zdjęcia mogą być użyte zarówno pozytywnie jak i negatywnie: ten sam obraz każdy może odebrać inaczej , każdy też może chcieć osiągnąć inny cel używając tego samego zdjęcia. Opracowała: Barbara Świder
Scenariusz lekcji wychowawczej
Temat: Cele zajęć:
Pomoce: Miejsce zajęć:
Nieuczciwa reklama • Dostarczenie wiedzy na temat nieuczciwej reklamy • Rozwijanie świadomości umożliwiającej krytyczny odbiór reklam • Doskonalenie umiejętności współpracy Fragmenty ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (art.16), kartki papieru, długopisy Sala lekcyjna
Plan zajęć: 1) Dyskusja na temat celów i form reklam 2) Praca w grupach – uczniowie dyskutują nt produktów, które nie powinny być reklamowane oraz sposobów reklamowania, które uważają za nieuczciwe 3) Zapoznanie się z aktem prawnym dot. nieuczciwej konkurencji. 4) Podsumowanie Przebieg: 1) Nauczyciel wprowadza uczniów w temat opowiadając o ciekawej reklamie, która pojawiła się ostatnio i zachęca uczniów do wypowiedzi na forum klasy które reklamy podobają im się, a które nie i dlaczego. 2) Nauczyciel dzieli klasę na 6 grup. Zadaniem każdej grupy jest spisanie po jednej stronie kartki produktów, które ich zdaniem nie powinny być reklamowane a po drugiej stronie nieuczciwych sposobów reklamowania. Po 510 min . uczniowie kierujący pracą grup przedstawiają wyniki dyskusji. Uczniowie porównują i uzupełniają wypowiedzi kolegów i koleżanek. 3) Każda grupa otrzymuję jeden fragment w/w ustawy i po zapoznaniu się przedstawia go w skrócie na forum klasy. 4) Dyskusja: • Czy ustawa wystarczająco zabezpiecza przed nieuczciwą konkurencją? • Czy wystarczająco chroni interesy konsumentów? • Czy zmienilibyście lub uzupełnili zapisy ustawy? W jaki sposób?
Opracowała: Barbara Świder
BIBLIOGRAFIA: 1. 2. 3. 4. 5.
„Psychologia dla nauczycieli ” David Fontana „Pakiet edukacyjny : każdy inny – wszyscy równi” – HBW „Horyzonty” John Robertson – „Jak zapewnić dyscyplinę, ład i uwagę w klasie” Ustawa o radiofonii i telewizji z dnia 29 grudnia 1992 r. Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (art. 16)
KRAJOWA RADA RADIOFONII I TELEWIZJI
Sejm, senat i prezydent powołują Krajową Radę Radiofonii i Telewizji i przyjmują coroczne sprawozdanie z jej działalności. W przypadku odrzucenia sprawozdania wygasa kadencja wszystkich członków (Jeśli wniosek o odrzucenie podpisze prezydent.) Kadencja KRRiT trwa 6 lat – z tym , że co 2 lata kończy się kadencja 1/3 członków.
Powołuje radę nadzorczą spółki Polskie Radio i Telewizja Polska
Powo uje rady programowe (kadencja 4 lata) publicznej radiofonii i telewizji
Przewodnicz cy KRRiT udziela koncesji na rozpowszechnianie programów nadawcom niepublicznym
Opracowała: Barbara Świder