Przyjaciele UEFA EURO 2012 Ukraina

Wiktor Anisimow Urodzony w Doniecku Anisimow jest znanym projektantem mody męskiej i kobiecej. Zasłynął niekonwencjonalnymi rozwiązaniami i złożoną budową swoich kreacji. Spódnica zmieniająca się w spodnie, kaptur będący jednocześnie szalikiem, czy kieszeń, która staje się torebką. Duża część jego twórczości inspirowana jest stylem militarnym, co może być pozostałością po czasie spędzonym w Narodowym Instytucie Militarnym Edukacji Fizycznej w St Petersburgu, uczelni sił zbrojnych Związku Radzieckiego. Kariera zawodowa Anisimowa poszła jednak w inną stronę od kiedy historyk mody Aleksander Wasiliew przypisał mu „kolosalny potencjał".

Kateryna Bondarenko Zajmująca deblowym zasłynęły Australian Azarenką i

w przeszłości dziewiąte miejsce w światowym rankingu (i 29. w singlu) Kateryna i jej starsza siostra Olena w 2008 roku zwycięstwem w turnieju deblowym Open, wygrywając w finale 2:6, 6:1, 6:4 z Wictorią Shahar Pe'er.

Najmłodsza z trzech grających w tenisa sióstr, triumfowała w 2004 roku na turnieju w Wimbledonie, pokonując kilka najlepszych zawodniczek, wliczając Venus Williams i Anę Ivanović. Trenowana przez własnych rodziców Kateryna ma na koncie trzy tytuły deblowe WTA i turniej singlowy w Birminghamie w 2008 roku.

Olena Bondarenko Wraz z młodszą siostrą Kateryną, Olena Bondarenko wygrała turniej deblowy Australian Open w 2008 roku. Ma na koncie również zwycięstwo w Grand Slam i pięć finałów singlowych Międzynarodowej Federacji Tenisowej (ITF). W 2008 roku zajmowała 19. miejsce w światowym rankingu. Urodzona w Krzywym Rogu córka tenisistów, po raz pierwszy chwyciła za rakietę tenisową w wieku pięciu lat, a karierę zawodową rozpoczęła mając 14, wygrywając pierwszy turniej trzy lata później. Z początku występowała ze starszą siostrą Walerią, zanim połączyła siły z młodszą o dwa lata Kateryną. Obecnie mieszka w Charkowie.

1 / 14

Przyjaciele UEFA EURO 2012 Ukraina

Walery Borzow Walery Borzow, złoty medalista na 100 i 200 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1972 roku, był znanym ukraińskim sprinterem. Szczytem jego wspaniałej kariery były występy w Monachium. Poza tym trzy razy z rzędu sięgał po złoty medal na 100 metrów na lekkoatletycznych mistrzostwach Europy w latach 1969-1974. W 1971 roku zdobył również złoto na dystansie 200 metrów. Siedmiokrotny mistrz Europy w hali, zakończył karierę w 1979 roku. Następnie był ministrem sportu i młodzieży oraz przewodniczącym Ukraińskiego Komitetu Olimpijskiego. Jest doktorem pedagogiki, prezesem Ukraińskiego Związku Lekkiej Atletyki oraz członkiem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego.

Serhij Bubka Serhij Bubka był przez niemal dwie dekady najlepszym skoczkiem o tyczce na świecie, od kiedy w 1983 roku zdobył pierwszy z sześciu złotych medali na lekkoatletycznych mistrzostwach świata. Aż 35 razy pobijał rekord świata. Po zakończeniu kariery jego rekordy w hali i na stadionie otwartym do dziś nie zostały pobite. Zdobył tylko jeden złoty medal olimpijski, ale jest podziwiany u siebie w kraju oraz poza nim. Jego pomnik stoi obok stadionu w Doniecku, gdzie mieszkał od wieku 15 lat. Zakończył karierę w 2001 roku, został członkiem IAAF oraz przewodniczącym Ukraińskiego Komitetu Olimpijskiego. W latach 2002-2006 był posłem.

Łeonid Buriak Łeonid Buriak, jeden z najlepszych pomocników ukraińskich, był czołową postacią Dynama Kijów, które znakomicie radziło sobie pod wodzą Walerego Łobanowskiego w latach 70. i 80. Urodzony w Odessie rozgrywający podczas 11 lat gry w stolicy zdobył pięć tytułów mistrzowskich, cztery Puchary Związku Radzieckiego oraz Puchar Zdobywców Pucharów UEFA w 1975 roku. Buriak odnosił również sukcesy z Metalistem Charków, ale zawsze będzie kojarzony z sukcesami Dynama i ZSRR, dla którego zdobył osiem goli w 49 występach reprezentacyjnych. Następnie był trenerem. Jego szybkie sukcesy sprawiły, że prowadził reprezentację Ukrainy oraz Dynamo.

2 / 14

Przyjaciele UEFA EURO 2012 Ukraina

Dmytro Czyhrynski Filar obrony w klubie i reprezentacji. Urodził się w Zasławiu. W wieku 17 lat zadebiutował w Szachtarze Donieck w ostatniej kolejce sezonu 2003/04. 7 lutego 2007 roku po raz pierwszy zagrał w reprezentacji i stał się jej podstawowym zawodnikiem w eliminacjach UEFA EURO 2008 i Mistrzostw Świata FIFA 2010. Odegrał kluczową rolę w zdobyciu przez Szachtar krajowego dubletu w sezonie 2007/08 i Pucharu UEFA w kolejnym sezonie. W 2009 roku Barcelona zapłaciła za niego 25 milionów euro, jednak Chyhrynski zagrał w Hiszpanii tylko 12 meczów i wrócił do Szachtara. Z tym klubem ponownie zdobył dublet i awansował do ćwierćfinału Ligi Mistrzów UEFA.

Marko Dević Dević urodził się w Belgradzie, gdzie grał w klubach serbskiej pierwszej ligi. W 2005 roku przeniósł się do ukraińskiego Wołynia Łuck. Po dwóch latach ofensywny pomocnik lub napastnik przeszedł do Metalista Charków, gdzie strzelał średnio gola w co drugim meczu. Obecnie ma na koncie ponad sto meczów dla klubu, który w pierwszych pięciu sezonach zajmował trzecie miejsce w lidze. W 2008 roku Dević otrzymał obywatelstwo ukraińskie, a pięć miesięcy później zadebiutował w reprezentacji tego kraju. W lutym 2011 roku wykorzystując rzut karny strzelił swoją pierwsza bramkę w drużynie narodowej w zremisowanym 1:1 meczu ze Szwecją.

Artem Fedecki Fedecki zyskał wypożyczeniach Charków. Potem sezonie 2009/10

sobie opinie solidnego obrońcy grając na z Szachtara Donieck w Arsenale Kijów i FK został wypożyczony do Karpat Lwów, z którymi w podpisał stały kontrakt.

Ten prawy obrońca strzelił wyrównującego gola w doliczonym czasie gry z Galatasaray Stambuł w barażach Ligi Europejskiej UEFA 2010/11, dzięki czemu Karpaty awansowały do fazy grupowej. Fedecki w maju 2010 roku zadebiutował w reprezentacji Ukrainy w wygranym 4:0 meczu z Litwą.

3 / 14

Przyjaciele UEFA EURO 2012 Ukraina

Fred Finn Najwięcej podróżujący człowiek na świecie. Finn przebył ponad 24 miliony kilometrów, od kiedy odbył swój pierwszy lot w ojczystej Anglii w wieku 18 lat. Odwiedził 70% państw na kuli ziemskiej. Jest rekordzistą podróży Concordem, którym leciał 718 razy i zawsze siedział na tym samym miejscu. Emerytowany licencjonowany międzynarodowy menedżer osiedlił się w ukraińskim Komsomolsku z żoną Ałłą. Zamiłowanie do podróży jednak pozostało, bo Finn jeździ do ojczyzny kupować ulubiony ser. Obecnie podróżnik promuje swój przybrany kraj wśród turystów, a wcześniej pracował również jako gospodarz programu telewizyjnego, dziennikarz i doradca handlowy.

Olga Freimut Prezenterka telewizyjna, dziennikarka i modelka. Olga Freimut jest przede wszystkim znana jako jeden z gospodarzy programu śniadaniowego Pidjom (Pobudka). Freimut urodziła się w Kijowie, studiowała w Londynie, a dzisiaj jest jedną z najważniejszych postaci promujących turniej finałowy UEFA EURO 2012 na Ukrainie. Została uznana za jedną z 25 najpiękniejszych kobiet na Ukrainie. Pracowała również jako dziennikarka BBC. Jej opinia jest szanowana w świecie mody. Wiosną 2010 roku została twarzą kolekcji New York Oksany Karawańskiej.

Gaitana Gaitana jest jedną z największych gwiazd muzyki pop na Ukrainie. Zdobywała wiele laurów, m.in. nagrodę w dla najlepszej wokalistki i najlepszego albumu w 2008 roku przyznanych podczas rozdania nagród muzyki krajowej. Śpiewa po ukraińsku, angielski i w języku rosyjskim, mówi także po francusku i lingala, który jest językiem używanym w Demokratycznej Republice Konga, gdzie urodził się jej ojciec. Piosenkarka ma również wykształcenie ekonomiczne, gra na saksofonie i miała szansę stać się zawodową zawodniczką tenisa stołowego, zanim skoncentrowała się na muzyce. Wydany w 2007 roku singiel Shaleniy spędził siedem tygodni jako numer jeden na listach przebojów, a w 2001 roku, podczas obchodów 75-lecia Szachtara Donieck wykonała specjalną piosenkę: Szachtar jest mistrzem!

4 / 14

Przyjaciele UEFA EURO 2012 Ukraina

Jewhenija Gapczynska Jewhenija Gapczynska to popularna ukraińska artystka, której dzieła wystawiane są w galeriach w Kijowie, Odessie, Dniepropietrowsku oraz Moskwie. Jej prace są pokazywane również w całej Europie, a ostatnio prywatnymi kolekcjonerami dzieł Gapczynskiej są m.in. Luciano Pavarotti oraz rosyjski reżyser i producent filmowy Nikita Michałkow. Gapczynska słynie przede wszystkim z ilustracji do znanych dziecięcych książek, takich jak Charlie i fabryka czekolady autorstwa Roalda Dahla. Kształciła się w Akademii Sztuk Pięknych w Norymberdze, której absolwentami są m.in. szwajcarski malarz Diego Bianconi oraz XIX-wieczny rzeźbiarz niemiecki Adolf von Hildebrand.

Olexandr Gływinskij Gływinskij jest znanym dziennikarzem i komentatorem, a także aktualnym rzecznikiem prasowym piłkarskiej reprezentacji Ukrainy. Największą popularność przyniósł mu program telewizyjny „Gol”. Jako dziennikarz relacjonował dwa razy finały mistrzostw świata, UEFA EURO 2000 i Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2002. Rozpoczynał swoją karierę w radiu we Lwowie, by szybko stać się świadkiem najważniejszych wydarzeń sportowych na Ukrainie. Następnie pracował w telewizji, najpierw jako komentator, a następnie prezenter programów sportowych w kanale UT-1, by przenieść się do kanału Era i prowadzić programy „Dzień dobry Ukraino” oraz „Dobranoc Ukraino”.

Wiktor Graczow Wiktor Graczow w latach 80. przyczynił się do powrotu Szachtara Donieck na szczyt. Filigranowy napastnik grał także w Torpedo Moskwa i Spartaku Moskwa oraz zaliczył jeden występ w reprezentacji ZSRR plus sześć w reprezentacji olimpijskiej. Najlepsze lata kariery spędził w Szachtarze w rodzinnym Doniecku. Graczow w 346 meczach w zespole Górników strzelił 82 bramki. W ciągu siedmiu lat Szachtar cztery razy zagrał w finale Pucharu ZSRR, zdobywając go w 1980 i 1983 roku. Graczow z powodzeniem występował na Węgrzech, a na ostatni sezon kariery w 1995 roku wrócił do Szachtara, do już niepodległej Ukrainy. Zdobył z drużyną Puchar Ukrainy i strzelił trzy gole.

5 / 14

Przyjaciele UEFA EURO 2012 Ukraina

Stepan Jurczyszyn Stepan Jurczyszyn to jeden z najwybitniejszych piłkarzy w historii Karpat Lwów, dla których strzelił 83 gole w 196 meczach. Ponad połowę tych bramek zdobył w sezonie 1979. Ten rekord ekstraklasy Związku Radzieckiego - 42 trafienia w jednym sezonie - nigdy nie został pobity. W reprezentacji narodowej wystąpił cztery razy. W karierze grał również w Dynamie Kijów, gdzie nabawił się kontuzji i CSKA Moskwa. Pobyt w tym klubie nie był udany, ponieważ nie chciała pogodzić się z tym matka. - Mówiła, że nie będę jej synem, jeśli dłużej zostanę w Rosji - wspomina Jurczyszyn. W 1990 roku zakończył karierę w Karpatach i po kilku sezonach pracy jako trener wrócił do macierzystego klubu w roli dyrektora sportowego.

Leonid Kadeniuk Urodzony w południowo-zachodniej części kraju Kadeniuk jest jedynym obywatelem niezależnej Ukrainy, który odbył lot w kosmos, kiedy w wieku 46 lat dołączył do NASA. Jego podróż kosmiczna miała miejsce w wahadłowcu Columbia w 1997 roku wraz z astronautami ze Stanów Zjednoczonych i Japonii. Po powrocie z 16-dniowej misji zajął się współpracą z ukraińskim programem kosmicznym. Radziecki pilot wojskowy miał zaledwie 25 lat kiedy został wybrany do korpusu kosmonautów, a po rozpadzie ZSSR pozostał w Wojskach Specjalnych Rosji. W 1995 roku powrócił do domu i po historycznym locie zajął się polityką, sprawując mandat w parlamencie w latach 2002-2006.

Witalij Kliczko Trzykrotny mistrz świata wagi ciężkiej jest niemal czczony w swojej ukochanej Ukrainie. W 15-letniej karierze, w której stoczył 43 walki, nigdy nie został znokautowany. Wspólnie z bratem Władimirem jest posiadaczem najważniejszych pasów mistrzowskich wagi ciężkiej. Witalij zna się nie tylko na pięściarstwie. Mówi płynnie w czterech językach, gra w szachy na wysokim poziomie i jest doktorem nauk o sporcie. Nie dziwi więc jego przydomek dr Stalowa Pięść. Angażuje się w wiele akcji charytatywnych, jest wiceprzewodniczącym Ukraińskiego Komitetu Olimpijskiego, a od 2010 roku liderem partii politycznej.

6 / 14

Przyjaciele UEFA EURO 2012 Ukraina

Władimir Kliczko Władimir, młodszy z braci Kliczko, zyskał sławę zdobywając złoty medal na igrzyskach olimpijskich w Atlancie w 1996 roku. Potem przeszedł na zawodowstwo. Obecnie posiada pasy mistrza świata wagi ciężkiej federacji IBF, IBO i WBO. W zawodowym ringu stoczył 58 walk. Wygrał 55, z czego 49 przed czasem. Władimir, podobnie jak jego brat, płynnie mówi w czterech językach, jest doktorem nauk o sporcie i zdolnym graczem szachowym. Poświęca się akcjom charytatywnym, a od 2002 roku jest jednym z Mistrzów Sportu UNESCO. Czasem grywa w golfa i próbuje sił jako aktor.

Jana Kłoczkowa Znana jako „Złota rybka”, wywodząca sie z Charkowa pływaczka Kłoczkowa, zdobyła cztery złote medale w Sydney i Atenach, wygrywając na dystansie 200 i 400 metrów stylem zmiennym podczas obu igrzysk. Ustanowiła rekord świata na dystansie 400 metrów stylem zmiennym na długim i krótkim basenie, bijąc stary rezultat ustanowiony sześć lat wcześniej Inne wyróżnienia, które zawodniczka otrzymała to m.in. tytuł najlepszej pływaczki roku przyznany przez Swimming World Magazine oraz medal Bohater Ukrainy – oba wyróżnienia otrzymane w 2004 roku. Nagroda została wręczona około 300 obywatelom, w tym takim jak Witali Kliczko, Walerij Łobanowski i Andrij Szewczenko.

Igor Kulczycki Kulczycki został legendą w rodzinnym Lwowie, kiedy poprowadził Karpaty Lwów do zdobycia jedynego trofeum - Pucharu ZSRR w 1969 roku. Większość kariery spędził w Karpatach, gdzie przez wiele lat był kapitanem. W 1971 roku dwa razy zagrał w reprezentacji ZSRR. Oba mecze z Meksykiem zakończyły się wynikami 0:0. Kulczycki grał w kilku zespołach ze Lwowa, a także w Dynamie Kijów. Po zakończeniu kariery zajął się pracą szkoleniową. Był trenerem w akademii Karpat. Nadal pracuje w klubie, a po nominacji na Przyjaciela EURO, dwudziestego na Ukrainie, obiecał, że zrobi wszystko, aby pomóc swojemu miastu jak najlepiej przygotować się do turnieju.

7 / 14

Przyjaciele UEFA EURO 2012 Ukraina

Ihor Kutiepow Ihor Kutiepow w kwietniu 1992 roku założył koszulkę reprezentacji Ukrainy i stanął w bramce w pierwszym meczu po odzyskaniu niepodległości. Potem jeszcze trzykrotnie reprezentował kraj, aż zastąpił go Ołeksandr Szowkowski. Kutiepow w swojej karierze grał w Dynamie Kijów i CSKA Moskwa. Bramkarz zdobył Puchar ZSRR z Metalistem Charków, dwa mistrzostwa oraz Puchar Ukrainy z Dynamem, a w barwach CSKA Moskwa wywalczył wicemistrzostwo Rosji. Karierę zakończył w 2000 roku. Obecnie mieszka w Charkowie i prowadzi szkółkę piłkarską Metalista.

Kost Ławro Kost Ławro, nagradzany artysta i rysownik, jest postacią dobrze znaną na Ukrainie. Pracuje nad książkami dla dzieci i w magazynach. Jego ostatnie prace to ilustracje do książek Święta Bożego Narodzenia, Ulubione wiersze oraz 100 opowiadań. Jego ilustracje znalazły się również w książkach na całym świecie, od Brazylii po Iran, od Szwajcarii po Japonię. Ławro od dawna współpracuje z poetą i wydawcą Iwanem Małkowyczem. Jest dyrektorem artystycznym w szanowanym wydawnictwie literatury dziecięcej Małkowycza A-BA-BA-HA-LAMA-HA. Jego unikalny styl ma ogromny wpływ na wysokiej jakości wydania ukraińskiej literatury i poezji.

Iwan Małkowycz Iwan Małkowycz zyskał sławę jako autor pięciu zbiorów poezji: Biały Kamień (1984), Klucz (1988), Wiersze (1992), Z aniołem na ramieniu (1997), Wiersze na zimę (2006). Wiersz Napuczuwania sil skowo uczytiela (Pragnienia wiejskiego nauczyciela) był milczącym manifestem generacji lat 80. Nigdy się nie spiesz – to motto Małkowycza, który czasami latami pracował nad wierszami. Obecnie zajmuje się on również sprawami wydawniczymi. Jest właścicielem wydawnictwa literatury dziecięcej A-BA-BA-HA-LA-MA-HA, które znane jest z wydawania specjalnych, często ilustrowanych edycji ukraińskiej literatury i poezji. Małkowycz jest laureatem wielu nagród branżowych.

8 / 14

Przyjaciele UEFA EURO 2012 Ukraina

Ołeksij Mychajłyczenko Jako pomocnik Ołeksij Mychajłyczenko był gwiazdą Dynama Kijów w latach 80. Zdobył cztery razy mistrzostwo ZSRR, trzy razy krajowy puchar, a później w jedynym sezonie gry we Włoszech pomógł Sampdorii wywalczyć jedyne mistrzostwo kraju. Później przeszedł do Glasgow Rangers, gdzie został mistrzem Szkocji pięć razy z rzędu. Grał w reprezentacji ZSRR, która została wicemistrzem Europy w 1988 roku, a później w Seulu zdobyła złoty medal olimpijski. Pracy trenera uczył się od Walerego Łobanowskiego w Dynamie, a później doprowadził ten klub dwukrotnie do mistrzostwa Ukrainy. Następnie prowadził ukraińską kadrę U21, a w latach 2008-2010 był selekcjonerem pierwszej reprezentacji.

Wołodymyr Nieczyporuk Wołodymyr Nieczyporuk to wiodąca postać ukraińskiego stylu od 15 lat. Jest dyrektorem generalnym Ukraińskiego Tygodnia Mody od 1997 roku. Podczas wręczenia nominacji na Przyjaciela UEFA EURO przed 28. edycją tego wydarzenia powiedział, że piłka nożna będzie najpopularniejszym trendem w najbliższych kilku latach. Nieczyporuk od lat pracował w reklamie i promocji, był także prezesem agencji Yanko. Jego nazwisko jest blisko związane z popularnymi wydawnictwami ze świata mody. Był także wydawcą magazynu Eva and L'Officiel – Ukraina.

Ołeksandr Pedan Ołeksandr Pedan to popularny prezenter telewizyjny, znany z programu śniadaniowego Pidjom (Pobudka) oraz show kabaretowego Zrobi meni smiszno (Rozśmiesz mnie). Jest również komikiem, który zyskał popularność wcielając się przez dziewięć lat w rolę jednego z zawsze znanych trzech grubych facetów. Od 2006 roku regularnie występuje w show Comedy Club UA, od dwóch lat łączy to z porannym prowadzeniem programu Pidjom. Pedan gra również w piłkarskim zespole artystów ukraińskich FC Maestro - jedenaście lat spędzonych na ćwiczeniach tańca ludowego, które prowadził ojciec choreograf, dały mu wytrzymałość.

9 / 14

Przyjaciele UEFA EURO 2012 Ukraina

Andrij Pjatow Pjatow karierę rozpoczął w klubie Worskła Połtawa. W grudniu 2006 roku przeszedł do Szachtara Donieck. W kolejnym sezonie zastąpił w bramce Bohdana Shusta i stał się numerem jeden zespołu. Zagrał we wszystkich meczach w sezonie 2008/09, w którym Szachtar zdobył Puchar UEFA. Stał także w bramce od pierwszej do ostatniej minuty wszystkich meczów swojego klubu w Lidze Mistrzów UEFA w sezonach 2007/08, 2008/09 i 2010/11. Od eliminacji Mistrzostw Świata FIFA 2010, kiedy z gry zrezygnował Olexand Szowkowski, Pjatow jest pierwszym bramkarzem reprezentacji.

Serhij Prytuła Serhij Prytuła to prezenter telewizyjny, komik, aktor, radiowiec i felietonista. W telewizji pracuje w programie Fajna Ukraina (Cudowna Ukraina), show dla talentów Ukraina sljozam nie wirut (Ukraina nie wierzy łzom), ale chyba najbardziej znany jest z programu śniadaniowego Pidjom (Pobudka). Podobnie jak Ołeksandr Pedan, współprowadzący program Pidjom, Prytuła występuje również w show Comedy Club UA, gdzie rozwija swą pasję rozpoczętą na uniwersytecie. W tamtych czasach prowadził też studenckie radio, a w 2005 roku zaczął pracować w kijowskiej rozgłośni Music-radio. Rolę prezentera łączy obecnie z pracą w telewizji i produkcją teatralną.

Serhij Rebrow Po rozpoczęciu swojej kariery w Szachtarze Donieck, Rebrow – zdobywca największej liczby bramek w ukraińskiej Premier Lidze ma ich na swoim koncie 123 – zdobył sławę grając w Dynamie Kijów u boku Andrija Szewczenki w latach 90tych. Zdobył tytuły grając w Dynamie, w Turcji (Fenerbahce SK) i Rosji (Rubin Kazań). Obecnie asystent trenera drużyny rezerw Dynama, w przeszłości grał w Anglii w takich klubach jak Tottenham Hotspur i West Ham United FC. Na swym koncie ma 75 występów w drużynie narodowej, w tym cztery rozegrane podczas Mistrzostw Świata FIFA w 2006 roku. Mistrzostwa te, były pierwszym poważnym turniejem dla Ukrainy jako niepodległego państwa.

10 / 14

Przyjaciele UEFA EURO 2012 Ukraina

Olga Romanowa Romanowa, urodzona w Tarnopolu, jest projektantką, która została Przyjacielem UEFA EURO 2012 w nagrodę za zwycięstwo w konkursie na odzwierciedlenie charakteru UEFA EURO 2012 w Tygodniu Mody 2011 we Lwowie. - Szczerze mówiąc nie spodziewałam się wygranej, ponieważ nigdy wcześniej nie zajmowałam się stylem sportowym. – przyznała. – Moją specjalnością jest moda damska. Romanowa realizuje swe zdolności na Narodowej Akademii Sztuki we Lwowie w dziedzinie wyrobów artystycznych ze skóry, szczególnie różnego rodzaju akcesoriów, toreb i obuwia. Jej umiejętność w podkreśleniu elegancji i kobiecości wywarła wrażenie na jury złożonym z celebrytów, liderów przemysłu i ukraińskiego dyrektora turnieju UEFA EURO 2012 Markijana Łubkiwskiego.

Walentyna Semerenko Semerenko, podobnie jak jest siostra bliźniaczka Wiktoria, jest biathlonistką. Obie zawodniczki w 2008 i 2011 roku zdobyły srebrne medale mistrzostw świata w sztafecie 4 x 6 km. Ostatnio większe sukcesy indywidualne święci Wiktoria, ale to Walentyna jako pierwsza zdobywała medale. Była mistrzyni świata i Europy juniorek w 2007 roku na zimowej uniwersjadzie w Turynie zdobyła trzy srebrne i jeden brązowy medal. Rok wcześniej na tym samym torze podczas igrzysk olimpijskich zajęła 46. miejsce. Później Walentyna zajmowała miejsca na podium Pucharu Świata.

Wiktoria Semerenko Bardziej znana jako Wita, Semerenko jest biathlonistką, podobnie jak jej siostra bliźniaczka Walentyna. Obie zawodniczki w 2008 i 2011 roku zdobyły srebrne medale mistrzostw świata w sztafecie 4 x 6 km. Na tej drugiej imprezie Wiktoria zdobyła brąz indywidualnie w biegu na 15 kilometrów. W kwietniu 2011 roku wygrała w rozgrywanym po raz piąty Międzynarodowym Memoriale Witalija Fatjanowa na rosyjskiej Kamczatce. Wygrała bieg sprinterski i pościgowy zdobywając główną nagrodę – samochód. Podobnie jak siostra, Wiktoria jest nauczycielką wychowania fizycznego.

11 / 14

Przyjaciele UEFA EURO 2012 Ukraina

Ołeksandr Sydorenko Sydorenko jest prezenterem najpopularniejszego na Ukrainie programu piłkarskiego Tretij Tajm (Trzecia Połowa) w ICTV. Prowadzi go z innym Przyjacielem EURO Mykołą Wasylkowem. Oprócz pracy w telewizji 'Fozzi' jest wokalistą popularnego na Ukrainie zespołu hip-hop TNMK. Gra też na gitarze. Jego muzyczna kariera rozwinęła się również jako piłkarska, gdy napisał stadionową piosenkę Viva Ukraina. Utwór stał się hitem i często jest grany dla kibiców przed meczami reprezentacji. W młodości Sydorenko zdobył lokalne mistrzostwo w piłce nożnej w Charkowie, dzisiaj gra w reprezentacji celebrytów FC Maestro.

Ołeksandr Szowkowski Ołeksandr Szowkowski był podporą reprezentacji Ukrainy przez ponad dekadę, a zadebiutował w niej w wieku 19 lat. Wystąpił w blisko stu meczach, a najbardziej pamiętne okazało się spotkanie ze Szwajcarią podczas Mistrzostw Świata FIFA 2006, gdy obronił dwa rzuty karne i Ukraina awansowała do ćwierćfinału. W meczu o Superpuchar Ukrainy w 2004 roku w serii rzutów karnych obronił dwa strzały zawodników Szachtara Donieck, a później sam wykorzystał decydującą jedenastkę dla Dynama Kijów, w którym występuje przez całą karierę. Zdobył aż 12 tytułów mistrzowskich, a także osiem razy wywalczył Puchar Ukrainy. Tylko ośmiu zawodników zagrało więcej spotkań w barwach Dynama.

Pawło Szyłko Szyłko jest jednym z najpopularniejszych prezenterów radiowych na Ukrainie. Jego pseudonim to DJ Pasza, którego używa niemal od początku swojej kariery na antenie w 1996 roku. Specjalizuje się w światowych wydarzeniach kulturalnych i sportowych. Relacjonował m.in. letnie i zimowe igrzyska olimpijskie, UEFA EURO 2000 i Mistrzostwa Świata FIFA 2006. Regularnie pojawia się w telewizji. Podkłada głos do kreskówek i jest prezenterem Konkursu Eurowizji. Szyłko miał również okazję bliżej zaistnieć w tym wydarzeniu, pisząc słowa do ukraińskiej piosenki konkursowej w 2010 roku. Jest też autorem książki Angielski z DJ-em Paszą, bestsellera w latach 2001-2004.

12 / 14

Przyjaciele UEFA EURO 2012 Ukraina

Ołesia Teliżenko Ołesia Teliżenko jest projektantką mody, czerpiącą wzory z tradycyjnej ukraińskiej kultury i sztuki. W 2005 roku otrzymała dotację od prezydenta na stworzenie kolekcji Drewo rodu (Drzewo rodu), której głównym motywem były ruszniki (haftowane ręczniki), tradycyjnie stosowane w środkowej Ukrainie. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych we Lwowie, zajmowała się również pracami naukowymi związanymi w ukraińską sztuką ludową. Teliżenko wystawiała swoje kolekcje na Ukrainie i za granicą. Wkrótce jej praca będzie jeszcze lepiej znana na świecie to ona projektuje stroje dla hostess na turniej UEFA EURO 2012.

Swiatosław Wakarczuk Swiatosław Wakarczuk jest wokalistą rockowego zespołu Okean Elzy, odnoszącego największe sukcesy na Ukrainie po upadku Związku Radzieckiego. Od powstania w 1994 roku we Lwowie nagrał sześć płyt. W tym mieście ojciec Wakarczuka Iwan był profesorem fizyki na uniwersytecie, pełnił również funkcję ministra szkolnictwa i nauki. Swiatosław podążał podobną, choć nieco inną drogą. Zdobył tytuł doktora w dziedzinie fizyki teoretycznej i zasiadał w ukraińskim parlamencie do roku 2008, gdy został uznany 55. najbardziej wpływowym człowiekiem w kraju. Trzy lata wcześniej wygrał milion hrywien w ukraińskiej edycji konkursu Who Wants to be a Millionaire? i przeznaczył je na cele charytatywne.

Mykoła Wasylkow Wasylkow to jeden z najpopularniejszych prezenterów piłkarskich na Ukrainie. Znany jest w pracy w programie Tretij Tajm (Trzecia Połowa) w ICTV. Po raz pierwszy program nadano podczas Mistrzostw Świata FIFA 2010, a Wasylkow prowadził go z Ołeksandrem Sydorenką – także Przyjacielem EURO. Podczas wręczania nominacji dyrektor turnieju na Ukrainie Markijan Łubkiwski powiedział, że taka ceremonia powinna się odbyć już dawno, ponieważ Wasylkow - również prezenter programu Inszyj Futboł (Inna Piłka Nożna) - jest przyjacielem ukraińskiego futbolu i osobą łączącą piłkarzy z kibicami.

13 / 14

Przyjaciele UEFA EURO 2012 Ukraina

Jorge Zukoski Pochodzący z Florydy Zukoski jest byłym inwestorem bankowym, a od 1999 roku prezesem Amerykańskiej Izby Handlowej na Ukrainie, która reprezentuje zagranicznych inwestorów i pomaga w wejściu potencjalnych inwestorów na rynek ukraiński. Do Kijowa przyjechał w połowie lat 90. jako wolontariusz Korpusu Pokoju. Obecnie jest członkiem Rady Doradczej Inwestycji Zagranicznych i Komisji reform Ekonomicznych ukraińskiego rządu. Założyciel Międzynarodowego Instytutu Biznesu na Ukrainie.

14 / 14