PROGRAM WYCHOWAWCZO-PROFILAKTYCZNY DLA PRZEDSZKOLA PUBLICZNEGO NR18 W RZESZOWIE PODSTAWA PRAWNA DO PROWADZENIA DZIAŁAŃ PROFILAKTYCZNYCH I WYCHOWAWCZYCH: Program opracowano w oparciu o: 1. Podstawa Programowa Wychowania Przedszkolnego zatwierdzona przez MEN(Rozporządzenie MEN z dnia 30.05.2014r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego);(Dziennik Ustaw z dnia 30 maja 2014r. Nr 3,poz.803) 2. Konwencja o Prawach Dziecka - art. 3; art. 19; art. 33. 3. Koncepcja Pracy Przedszkola, 4. Program edukacji przedszkolnej wspomagający rozwój aktywności dzieci: „Nasze Przedszkole”– M. Kwaśniewska, W. Żaba – Żabińska.

Charakterystyka programu: Wychowanie to całość wpływów i oddziaływań kształtujących rozwój człowieka przygotowujących go do życia w społeczeństwie. Wychowanie rozpoczyna się w rodzinie, a Przedszkole tylko je kontynuuje i ukierunkowuje. Jak powiedział J. Dewey: „przedszkolne życie powinno wyrastać stopniowo z życia domowego (…), powinno podejmować i kontynuować zachowania z którymi dziecko oswoiło się już w domu”. Profilaktyka, to proces wspierania dziecka w radzeniu sobie z trudnościami zagrażającymi rozwojowi oraz eliminowanie czynników zagrażających zdrowiu. Program ma na celu poprawę jakości pracy edukacyjnej, uwzględnia potrzeby społeczności przedszkolnej: dzieci, rodziców i środowiska oraz pracowników. Integruje nauczycieli i rodziców w realizowaniu celów wychowawczych. Ma on za zadanie określać, jakimi wartościami kierujemy się w stosunku do naszego wychowanka, jego rodzica, jakie normy postępowania czy zachowania są pożądane, aby dziecko umiało funkcjonować w środowisku zgodnie z przyjętymi normami społecznymi. Program ten przeznaczony jest dla dzieci w wieku przedszkolnym. Ma on na celu tworzyć warunki do kształtowania postaw i wartości, ułatwiać dzieciom dokonywanie wyborów, mających znaczenie dla ich obecnego i przyszłego życia, uświadamiać dzieciom zagrożenia, które mogą wystąpić w przedszkolu, domu, na drodze oraz ograniczyć liczbę niebezpiecznych zdarzeń z udziałem dzieci. 1

Przygotować dzieci do tego, by potrafiły współżyć z innymi, poznawać zasady dbania o własne zdrowie i bezpieczeństwo w sytuacjach. takich, że będą mogły się nauczyć, jak radzić sobie z trudnościami a w okresie dorastania i dorosłości, lepiej radzić sobie z problemami i kryzysami. Promować i kształtować zdrowy styl życia. Zadania przedszkola:      

Wszechstronny, bezpieczny i radosny rozwój wszystkich wychowanków, Podmiotowe i indywidualne traktowanie dzieci, Rozwój zdolności , umiejętności i zainteresowań, Budowanie pozytywnych stosunków międzyludzkich i dobrej komunikacji, Współpraca z rodzicami i środowiskiem lokalnym, Umożliwianie dzieciom samorealizacji, kreatywnego myślenia, działania, poczucia akceptacji, własnej wartości, wiarę w swoje możliwości,

 Przygotowywanie do przeżywania sukcesu i do radzenia sobie z porażkami, do podjęcia z sukcesem nauki w szkole i dalszej edukacji,  Wprowadzanie w świat wartości uniwersalnych: dobro, prawda, piękno, miłość, w rzeczywistość przyrodniczą, społeczno-kulturową, techniczną. Cele główne programu:  Kształcenie umiejętności rozpoznawania, wyrażania i akceptowania siebie i drugiego człowieka w duchu poszanowania godności osobistej.  Wspomaganie rozwoju dziecka poprzez świadome podejmowanie zorganizowanych działań edukacyjnych, przyczyniających się do aktywnego nabywania doświadczeń,  Przyzwalanie dziecku na rozwój, zgodnie z jego indywidualnym tempem rozwoju, upodobaniami, zakresem potrzeb,  Wyzwalanie w dziecku postawy twórczej, zdolnej do specyficznego postrzegania, interpretowania i przekształcania otaczającej rzeczywistości,  Włączanie rodziców do współpracy z przedszkolem i umożliwianie im udziału w tworzeniu warunków do wszechstronnego i harmonijnego rozwoju dzieci. Cele szczegółowe programu:  Wzmacnianie roli rodziców w planowaniu i organizowaniu zajęć,  Dążenie

do

jednolitości

oddziaływań

dydaktyczno

–

wychowawczych

przedszkola i środowiska rodzinnego,  Wzmacnianie więzi rodzinnych i relacji międzypokoleniowych,  Zaangażowanie rodziców w prace na rzecz przedszkola,  Podnoszenie świadomości edukacyjnej rodziców poprzez pedagogizację,  Przekazanie wiedzy na temat funkcjonowania dziecka w przedszkolu,

2

 Stwarzanie okazji do zdobywania przez dzieci doświadczeń w mówieniu i byciu słuchanym poprzez sytuacje edukacyjne: rozmowy, kontakty indywidualne i grupowe,  Zachęcanie do doskonalenia swej wypowiedzi i czynienia jej bardziej zrozumiałej,  Rozmowy

przy

obrazkach,

historyjkach

obrazkowych,

organizowanie

różnorodnych form teatralnych, tworzenie swobodnych tekstów, wierszy, dialogów, opowiadań twórczych, zabaw ze słowem i rytmem w sposób ekspresyjny, wyrazisty, jasny,  Wykorzystanie literatury dziecięcej,  Udział w koncertach i przedstawieniach teatralnych,  Współpraca z rodzicami, z logopedą,  Ujednolicenie oddziaływań przedszkola z domem rodzinnym,  Gotowość do radzenia sobie z trudnościami wieku dziecięcego,  Wzmacnianie poczucia wartości,  Budowanie pozytywnego obrazu siebie,  Uświadomienie dziecku jego praw i obowiązków,  Uczenie porozumiewania się oraz rozwiązywania problemów i podejmowania decyzji,  Kształtowanie osobowości dziecka i wspieranie jego rozwoju,  Wskazywanie właściwych rozwiązań w różnych sytuacjach życiowych,  Stworzenie klimatu zaufania między nauczycielem a dzieckiem mającym problemy. Dokumentowanie programu:  Dokumentowanie przez nauczycieli realizacji programu wychowawczoprofilaktycznego:

scenariusze,

dziennik,

wycieczki,

plan

uroczystości

przedszkolnych, 

Protokoły z posiedzeń Rad Pedagogicznych i Szkoleniowych,



Prowadzenie Kroniki Przedszkolnej,



Analiza projektów edukacyjnych pod kątem programu,



Hospitacje,



Rejestr wydanych zaświadczeń o ukończeniu kursów, szkoleń, warsztatów,



Kodeks Przedszkolaka - opracowanie i zapoznanie z nim dzieci i ich rodziców,



Wykaz literatury wykorzystywanej do pracy z dziećmi. 3

Standardy osiągnięć: Dziecko:  Dostrzega i rozumie potrzeby innych , akceptuje ich odrębność,  Rozumie i przestrzega zasady zgodnego współżycia w grupie,  Potrafi kulturalnie zwracać się do innych, używa zwrotów grzecznościowych,  Ma

poczucie

własnej

wartości,

wiary

we

własne

siły,

możliwości

także

dostrzega

i umiejętności,  Potrafi nazywać, wyrażać i kontrolować swoje emocje,  Szanuje wolność innych, cudze zdanie,  Wyraża

swoje

uczucia,

potrzeby i

oczekiwania,

a

je u innych,  Rozumie znaczenie dialogu w rozwiązywaniu sporów, potrafi argumentować swoje racje, oceny i odczucia,  Zna i kultywuje tradycje rodzinne, lokalne, regionalne i narodowe,  Ma świadomość przynależności narodowej: rozpoznaje godło i barwy narodowe, rozumie pojęcie ojczyzna,  Rozumie konieczność przestrzegania zasad zgodnego współżycia ze światem przyrody, przejawia postawy proekologiczne,  Rozumie potrzebę stosowania profilaktyki prozdrowotnej,  Zauważa sytuacje zagrażające bezpieczeństwu własnemu i innych, potrafi unikać zagrożeń,  Umie funkcjonować w środowisku zgodnie z przyjętym powszechnie kanonem norm społecznych,  Zna swoje prawa i obowiązki,  Szanuje wartości: prawdę, dobroć, piękno, sprawiedliwość, uczciwość, życzliwość, szacunek, wyrozumiałość,  Rozumie swoje prawo do pomocy ze strony dorosłych w trudnych sytuacjach,  Ma poczucie obowiązkowości, odpowiedzialności i wytrwałości decydujące o doprowadzeniu do końca rozpoczętej pracy,  Potrafi cieszyć się z własnych sukcesów, docenia sukcesy innych, umie z godnością przyjmować porażki,  Interesuje się otaczającym światem, poszukuje odpowiedzi na nurtujące go pytania. Metody realizacji programu:  podające: opowiadanie, pogadanka, opis, objaśnienie, historyjka obrazkowa, wiersze, piosenki, praca z obrazkiem, 4



problemowe: gry dydaktyczne, doświadczenia,



aktywizujące: drama, burza mózgów, Orffa, Labana, Sherborne, pedagogika zabawy, kinezjologia edukacyjna,



praktyczne: pokaz, ćwiczenia, trening, prace plastyczne, wystawki, gry i zabawy ruchowe,



zabawy relaksacyjne, konkursy, spotkania, degustacje.

Formy realizacji programu:  praca indywidualna, 

zabawy oraz inne rodzaje działalności dzieci pozwalające na rozwijanie własnej inicjatywy,



czynności samoobsługowe,



prace użyteczne,



spacery, wycieczki,



zajęcia zorganizowane,



uroczystości przedszkolne,



konkursy.

Ewaluacja programu: Oceny efektów realizacji „Programu wychowawczo-profilaktycznego”, obok bieżącego monitorowania, dokonuje się na półrocznej i końcowej Radzie Pedagogicznej. Podstawę dla formułowania oceny realizacji programu będą stanowiły: 

wnioski z obserwacji zachowań dzieci,



rozmowy z rodzicami,



rozmowy z nauczycielami,



analiza dokumentów - dziennik, plany miesięczne, wytwory dzieci, osiągnięcia w konkursach,



analiza wytworów dziecięcych



analiza ankiet.

Cele wychowawcze Podawanie informacji o sobie, o swojej rodzinie.

Sukces dziecka -podaje swoje dane osobowe, zna adres, -wie, komu można podawać informacje o sobie, -swobodnie wypowiada się o swojej rodzinie, wie gdzie 5

Sposób realizacji -zabawy dydaktyczne, -słuchanie różnych opowiadań wybranych przez nauczyciela, omawianie ich, -rozmowy przy ilustracjach,

pracują bliscy i czym się zajmują, -zna zakres swoich obowiązków w domu rodzinnym, -umie okazywać uczucia miłości i szacunku w stosunku do rodziny,

-stwarzanie sytuacji zabawowych „ Mój dom”, „ Moja rodzina”, -wykonywanie prac plastycznych przeznaczonych na prezent,

Samodzielne wykonywanie czynności samoobsługowych.

-przejawia samodzielność w czynnościach samoobsługowych, -potrafi poradzić sobie samodzielnie w sytuacjach życiowych i próbuje przewidzieć skutki swojej działalności, -umie poprawnie umyć się i wytrzeć oraz umyć zęby, -właściwie zachowuje się przy stole podczas posiłków, nakrywa do stołu, sprząta po sobie, -samodzielnie korzysta z toalety, -samodzielnie się ubiera i rozbiera, dba o osobiste rzeczy i nie naraża ich na zgubienie, -utrzymuje porządek w swoim otoczeniu,

-stwarzanie sytuacji zabawowych odzwierciedlających rzeczywistość- zabawa w dom, sklep itp., mycie lal, ubieranie itp., -historyjki obrazkowe - „W łazience”, -umieszczanie w łazience w miejscu dostępnym dla dzieci informacji w formie uproszczonych rysunków„Dbamy o czystość”,

Rozpoznawanie i nazywanie stanów emocjonalnych w czasie zabaw,

-rozpoznaje i nazywa swoje emocje, -potrafi właściwie przyjmować pochwały i krytykę. -potrafi mówić o rzeczach miłych, wyraża krytykę dla zachowań negatywnych. -umie w sposób właściwy przekazać swoje zdanie, wyrazić opinię, -potrafi w sposób czytelny określić swoje uczucia, -rozumie, że wyrażanie werbalne uczuć jest potrzebne w celu rozładowania napięć pomiędzy ludźmi, -rozumie, że inni mają prawo wyrażać swoje uczucia,

6

-systematyczne rozmowy, wyjaśnienia, wymiana zdań dotyczące własnych ocen i odczuć, uczymy liczenia się z odczuciami drugiej osoby- zabawy dramowe, -prezentowanie własnych umiejętności na forum publicznym- uroczystości dla bliskich. -uczestniczenie w zabawach pozwalających na rozładowanie napięć emocjonalnych, -eliminowanie przejawów złośliwości, drwin poprzez rozmowy, słuchanie utworów literackich, teatrzyki interaktywne, ocenianie postaw bohaterów, uzasadnianie swoich ocen. -bajki terapeutyczne,

Uczestniczenie w działaniach pozwalających na poznanie swoich możliwości.

-bierze udział w uroczystościach przedszkolnych, -potrafi pokonać tremę, -rozumie konsekwencje łamania przyjętych umów, -jest odpowiedzialny za swoje zachowanie, -podejmuje działania konstruktywne na rzecz grupy, -wykazuje się inicjatywą w sytuacjach nowych,

Poznanie wartości moralnych.

- rozróżnia prawdę, fałsz, fantazje, kłamstwa w utworach literackich i w sytuacjach codziennych, przewiduje skutki złego postępowania, wyciąga wnioski, -nazywa pozytywne cechy charakteru, koleżeńskość, życzliwość, uprzejmość, tolerancja. -wie, co to znaczy być koleżeńskim, życzliwym, uprzejmym, tolerancyjnym, -potrafi być odpowiedzialne za swoje zachowanie, -potrafi przyznać się do błędu, -potrafi dostrzec negatywne zachowania, -potrafi zadośćuczynić i przeprosić za popełnioną krzywdę, -potrafi hamować odruchy agresji, przestrzega zasad i kontraktu, -obdarza uwagą dzieci i dorosłych, aby zrozumieć to , co mówią i czego oczekują, -potrafi zgodnie funkcjonować w grupie, -umie przeprosić w przypadku wyrządzenia komuś krzywdy, -posiada nawyk witania się z kolegami, innymi osobami, -zgodnie bawi się z kolegami, nie wyrządza nikomu krzywdy, -umie się podzielić z kolegami zabawką, słodyczami, kanapką, -potrafi grzecznie zwracać się do innych w domu, w

Współtworzenie przyjaznej atmosfery w grupie. Rozwijanie wzajemnych relacji opartych na szacunku i akceptacji. Współdziałanie w grupie. Komunikowanie się w grupie.

7

- uczestniczenie w zabawach, ćwiczeniach i tańcach integracyjnych, dających poczucie przynależności do grupy, -okazywanie radości i przeżyć w sytuacjach zacieśniających więzi emocjonalne, wzmacniające pozycję dziecka w grupieuroczyste obchodzenie urodzin, wykonywanie drobnych upominków dla kolegów-albumy, -stwarzanie różnych rodzajów aktywności , podczas których omawiamy zachowania bohaterów literackich, -burza mózgów, -wykorzystanie metod i technik pozwalających rozładować stres i napięcie w sposób społecznie akceptowany: relaksacja przy muzyce, mandale, , automasaż, Ruch Rozwijający W. Sherborne, -utworzenie kodeksu przedszkolaka i zawarcie kontraktu z dziećmi, przestrzeganie go, -ustalenie norm i reguł życia w grupie, w sposób pozytywny: siedzimy prosto, myjemy ręce mydłem, zęby myjemy 3 minuty itp., uczymy ich przestrzegania, jasno określając konsekwencje, -stosowanie systemu nagród: minki, -prawidłowo rozumie pojęcie nagrody(wykorzystujemy wzmocnienie pozytywne oraz postępujemy w myśl zasady „ brak nagrody to kara”.) -zabawy dydaktyczne,

Aktywne uczestniczenie w dbaniu o porządek i wystrój sali zajęć.

przedszkolu, na ulicy, -wie, że nie należy chwalić się bogactwem i nie należy dokuczać dzieciom, które wychowują się w trudniejszych warunkach, -potrafi samodzielnie dobierać materiały do zajęć, -umie posprzątać po zakończeniu pracy, -podejmuje się dyżurów, -utrzymuje porządek w swoim otoczeniu,

Poznawanie swojej miejscowości. Rozwijanie poczucia przynależności narodowej. zainteresowanie Unią Europejską.

-potrafi określić swoje miejsce w świecie: jestem Polakiem, mieszkam w Polsce, mówię po polsku, -potrafi nazwać godło i flagę państwową, zna hymn Polski, -wie, że Polska należy do Unii europejskiej, -wie, że wszyscy ludzie mają równe prawa,

Poznanie zasad bezpieczeństwa, przestrzeganie ich.

-wie, jak trzeba zachować się w sytuacji zagrożenia , -wie, gdzie można otrzymać pomoc i umie o nią poprosić, -zna podstawowe zasady ruchu drogowego, -wie, jak bezpiecznie poruszać się po drodze, -uważnie porusza się po budynku oraz w ogrodzie przedszkolnym, -wie, że nie wolno oddalać się z określonego miejsca, -przestrzega zakazu zabawy urządzeniami elektrycznymi, -unika zabawy ogniem, -rozumie zakaz brania do rąk nieznanych przedmiotów, roślin, 8

-wykonywanie prac plastycznych służących do dekoracji sali, -zachęcanie do dyżurowania – dbanie o porządek wśród lal, samochodów, podlewanie kwiatów, itp., -rozmowy, samodzielne doświadczenia i przeżycia dzieci, opowiadanie o nich, -spacery, wycieczki, działanie przykładem z literatury, -historyjki obrazkowe, literatura dziecięca, -plansze demonstracyjne, -oglądanie albumów, encyklopedii, wyszukiwanie informacji na interesujące tematy, czytanie ich. -sytuacje edukacyjne: „ Moja Ojczyzna”, „Warszawa stolicą Polski”, edukacja regionalna: legendy krakowskie, stroje ludowe, rzemiosło artystyczne, tańce regionalne, itp. -loteryjki, gry, układanki, plansze z ilustracjami, -działanie przykładem z literatury dziecięcej, -historyjki obrazkowe, -rozmowy, działanie własnym przykładem, -zabawy tematyczneprzyjmowanie w zabawach pozytywnych postaw obserwowanych w otoczeniu lub zaczerpniętych z literatury, -zabawy przeciwko agresji, rozmowy, zakaz przynoszenia do przedszkola militarnych zabawek, zakaz celowania do siebie, zakaz słownej

Dbałość o higienę i zdrowe odżywianie.

-nie próbuje nieznanych produktów, nie przyjmuje żadnych cukierków od nieznajomych, -nie zbliża się do nieznanych zwierząt, -wie, że nie może samodzielnie zażywać lekarstw i stosować środków chemicznych, -rozumie konieczność częstego przebywania na świeżym powietrzu, -potrafi dbać o swoje narządy zmysłów- unika hałasu i nie jest jego źródłem, -wie, jak należy się ubierać i dobiera strój do pory roku, -dba o zdrowie i orientuje się w zasadach zdrowego żywienia, -uczestniczy w zabawach ruchowych i grach w ogrodzie przedszkolnym i w sali gimnastycznej,

Uświadomienie niebezpieczeństw wynikających z nieprzestrzegania zakazów.

Budowanie dziecięcej wiedzy o świecie przyrodniczym.

- zachowuje ostrożność w kontaktach z obcymi, -informuje dorosłych o swoich dolegliwościach, złym samopoczuciu,

-rozpoznaje i nazywa zjawiska atmosferyczne, -wymienia rośliny i zwierzęta żyjące w różnych środowiskach, -wie, jakie warunki są potrzebne do rozwoju zwierząt i wzrostu roślin, -potrafi wymienić zmiany zachodzące w życiu roślin i zwierząt

Opracowanie: Zespół ds. programowych .

9

agresji, -wycieczka na skrzyżowanie, pokaz właściwego zachowania się na ulicy,

-organizowanie zabaw i zajęć na świeżym powietrzu z wykorzystaniem pomocyobręcze, woreczki, chusta animacyjna, -układanki, dobieranki„Ubierz misia”, -rozmowy na temat zdrowego odżywiania się, wiersze o zdrowiu, piosenki,

-omawianie sytuacji zagrażających dzieciom, ustalenie jasnych zasad korzystania z urządzeń na placu przedszkolnym, przestrzeganie kontraktów grupowych, -spotkania z policjantem, strażnikiem miejskim, lekarzem, weterynarzem, -dostarczanie dzieciom wzorców zachowaniafilmy edukacyjne, teatrzyki, pogadanki, scenki dramowe, -poznanie zasad przebywania w środowisku naturalnym- las, wycieczki, spacery, ocenianie zachowań pod względem bezpieczeństwa swojego i innych, -unikanie zagrożeń, -poznanie zasad poszanowania roślin i zwierząt

PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

SCENARIUSZ ZAJĘCIA NR 1 Temat: „Grunt to dobre wychowanie...” – wdrażanie dzieci do przestrzegania reguł kulturalnego zachowania na podstawie wiersza „Kwoka” Jana Brzechwy. Treści programowe: 

Dziecko obdarza uwagą dzieci i dorosłych, aby rozumieć to, co mówią i czego oczekują; grzecznie zwraca się do innych w domu, w przedszkolu, na ulicy;



Dziecko przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych;

Cel główny: 

rozwijanie umiejętności społecznych dzieci, które są niezbędne w poprawnych relacjach z dziećmi i dorosłymi;

Cele szczegółowe: dziecko 

uważnie słucha utworu literackiego (wiersza)



rozumie zasady zachowania się w roli gospodarza przyjmującego gości



rozumie znaczenie zwrotów grzecznościowych i wie, kiedy się ich używa



potrafi używać zwrotów grzecznościowych: Dzień dobry, Do widzenia, Proszę, Dziękuję, Przepraszam w kontaktach z dziećmi i dorosłymi



rozpoznaje właściwe formy zachowania



rozpoznaje i nazywa zwierzęta domowe

Metody: słowne, działania praktycznego 10

Organizacja pracy: zajęcia z całą grupą, indywidualne

Pomoce: tekst wiersza Kwoka J. Brzechwy, ilustracja do wiersza, pacynka lub sylweta kury, postacie konturowe zwierząt domowych, farby , pędzelki, duże kartki bloku, kleje. Przebieg zajęcia: 1. Powitanie. Dzieci siedzą w półkolu. Nauczyciel rytmizuje: Dzień dobry, dzieci. Dzieci odpowiadają w ten sam sposób: Dzień dobry, pani. 2. Nauczyciel odsłania na tablicy ilustrację i recytuje wiersz, manipulując pacynką lub sylwetą kury (w czasie przedstawiania jest narratorem i bohaterem-kwoką). 3. Rozmowa z dziećmi na temat wiersza. Dzieci z pomocą nauczyciela ustalają, jakie zwierzęta przyszły do kwoki (osioł, krowa, świnia, baran). Nauczyciel zadaje pytania, np.: Kto zaprosił gości? Jakie zwierzęta odwiedziły kwokę i co się wtedy działo? Dlaczego kwoka mówiła, że jej goście są źle wychowani? Jak zachowywała się kwoka? Dlaczego nie podoba nam się takie zachowanie? Jak kwoka powinna się zachować? Kto waszym zdaniem był źle wychowany? Co mówimy, gdy przychodzimy do kogoś w odwiedziny? Jak należy zachowywać się u kogoś w domu? Co powiemy, wychodząc? 4. Dzieci wybierają postacie konturowe zwierząt domowych i przy stolikach malują je farbami. 5. Rozwieszenie gotowych prac w szatni. 6. Zakończenie. Porządkowanie miejsc pracy. Wspólne śpiewanie znanej dzieciom piosenki na zgłoskach „ko ko ko”.

11

2. SCENARIUSZ ZAJĘCIA NR 2 TEMAT: DBAJ O SWOJE ZDROWIE Treści podstawy programowej: - „Dziecko dba o swoje zdrowie, zaczyna orientować się w zasadach zdrowego żywienia”. Cele: - stwarzanie okazji do zapoznania dzieci z niezdrowymi produktami spożywczymi - umożliwienie dokonywania wyborów w odżywianiu się - zachęcenie do spożywania zdrowej żywności: warzyw, owoców, soków, nabiałów - kształtowanie właściwego stosunku do informacji przekazywanych w reklamach. Cele szczegółowe: - dziecko zdobywa wiedzę na temat skutków spożywania niezdrowej żywności, - odróżnia zdrowe i niezdrowe produkty, - dostrzega różnic smakowe pokarmów - utrwala prawidłowe przyzwyczajenia i nawyki żywieniowe. Metody: - metoda przekazu wiedzy - metoda pobudzania zachowań sprzyjających zdrowiu - metody aktywizujące - metoda utrwalania pożądanych zachowań i przyzwyczajeń zdrowotnych. Formy aktywności dziecka: - ruchowa - językowa. Środki dydaktyczne: Bajka „Kraina Paskudy”, kartoniki z ilustracjami niezdrowych produktów, obrazki przedstawiające zdrową żywność, kartoniki z obrazkami produktów żywnościowych słonych, słodkich, gorzkich, tłustych, nagranie z reklamami zdrowych i niezdrowych artykułów spożywczych, monitor. Przebieg zajęcia: 1. Słuchanie bajki „Kraina Paskudy” opowiadanej przez nauczycielkę. 2. Rozmowa z dziećmi na temat zaprezentowanej bajki. 3. Zabawa dydaktyczna „Co mogą paskudy”- nauczycielka przedstawia dzieciom ilustracje niezdrowych produktów. Wspólnie z nimi ustala, dlaczego je tak nazywamy w celu zrozumienia przez dzieci do czego prowadzi nadmiar spożywania niezdrowych artykułów. Zgromadzone obrazki dzieci dzielą ze względu na wywoływane dolegliwości. 4. Zabawa ruchowa „Uciekaj przed paskudą” – nauczycielka pokazuje kartoniki przedstawiające zdrowe produkty i takie, które są dla organizmu szkodliwe. Gdy dzieci widzą ilustrację z produktem zdrowym, poruszają się, przeskakując z nogi na nogę. Kiedy nauczycielka przedstawia obrazek ilustrujący produkt niezdrowy, dzieci szybko gromadzą się w wyznaczonym miejscu. 12

5. Zabawa dydaktyczna „Jaka jest paskuda?”. Nauczycielka prowadzi rozmowę, zadając pytanie „Jakie mogą być produkty które zjadamy?- dzieci określają cechy np. słone, słodkie, tłuste. Następnie rozdaje dzieciom ilustracje z różnymi produktami, dzieci segregują je na dywanie wg ich cech. Dochodzą do wniosku, że produkty zdrowe i szkodliwe mogą mieć podobne cechy. 6. Zabawa techniczna „Ukryte produkty”- oglądanie wraz z nauczycielką reklamy telewizyjnych na temat produktów żywnościowych, wyszukują „paskudy” czyli szkodliwe produkty i uzasadniają swój wybór. 7. Zabawa ruchowa „ Zaczarować w Paskudę”. Dziecko pełniące rolę paskudy biega pomiędzy dziećmi, które pląsają swobodnie do wesołej muzyki. Zaczarowane (dotknięte) przez Paskudę dziecko staje nieruchomo i czeka na odczarowanie przez kogoś innego.

13

SCENARIUSZ ZAJĘCIA NR 3 TEMAT: ODWIEDZINY W KRAINIE MUZYKI Treści programowe:  identyfikowanie i nazywanie różnych stanów emocjonalnych  uczenie sposobów radzenia sobie z własnymi emocjami  właściwe reagowanie na przejawy emocji innych  kontrolowanie zachowań Cel główny:  rozwijanie wyobraźni twórczej w połączeniu z procesem działania Cele szczegółowe: ( dziecko)  potrafi się zrelaksować  rozładowuje negatywne emocje za pomocą ruchu i gry na instrumentach perkusyjnych  wyczuwa możliwość własnego ciała Formy:  koncert relaksacyjny Organizacja pracy:  praca z całą grupą  praca indywidualna Przebieg zajęcia: Odreagowanie 1. Marsz po kole z piosenką. Po uprzedniej zapowiedzi nauczyciel kolejno zmienia charakter muzyki, przechodząc z marszu do biegu i podskoków. Podczas przerwy w muzyce dzieci zatrzymują się, tworząc różne figury własnym ciałem. 2. Dzieci rozbiegają się po całej sali. Każde otrzymuje krążki. Nauczyciel wyjaśnia dzieciom, iż kolejno usłyszą dwa fragmenty muzyki, które będą się różniły. I fragment - powolny, dzieci siadają na krążkach i "usypiają" w dowolny sposób II fragment - agresywny, dzieci biorą do ręki krążki ( lusterka), robią do nich różne miny Zabawę powtarzamy trzy razy. Zrytmizowanie 1. Dzieci kładą krążki na podłodze i stają na nich. Kiedy usłyszą melodię z "Krainy robotów"- będą się rytmicznie poruszały po swoim królestwie. Gdy muzyka cichnie, roboty wchodzą na najbliższy krążek. 2. Dzieci odkładają krążki i dobierają się parami. Będą dla siebie odbiciem lustrzanym ( dynamika ruchu zależy od rodzaju muzyki) Uwrażliwienie 1. Dzieci siadają wokół przygotowanych instrumentów. Nauczycielka odtwarza z kasety lub płyty 3 fragmenty melodii o różnym charakterze o muzyka nastrojowa o melodia wesoła o tajemnicza muzyka z elementami grozy Po wysłuchaniu muzyki dzieci określają charakter utworu i próbują dobrać instrument, który w pewnym stopniu odtworzyłby nastrój muzyki. Potem następuje konfrontacja instrumentu z utworem. 2. Dzieci odkładają instrumenty i stają w luźnej gromadce. Za chwilę ponownie usłyszą wcześniejsze fragmenty, teraz będą nieco dłuższe, dzieci zaś ruchem i gestem będą odtwarzały nastrój muzyki. 14

melodia A: jestem zmęczony, ciężko mi iść, powoli kładę się i usypiam melodia B: jest mi bardzo wesoło, cieszę się, bo dostałem wymarzoną zabawkę o melodia C; jestem bardzo groźnym potworem, jestem taki zły, że mógłbym kogoś zjeść 3. Relaksacja przy muzyce "Fale oceanu" Mini aerobik- przy współbrzmieniu skocznej melodii dzieci powoli rytmicznie wstają: o rozluźnienie rąk: wymachy, obroty o rozluźnienie nóg: strzepywanie, wymachy o rozluźnienie głowy i szyi: naśladowanie zegara o luźne ruchy ciała: "Jestem z gumy" 4. Zakończenie Krótka rozmowa na temat odbytych zajęć: o która zabawa najbardziej wam się podobała ? o dlaczego akurat ta ? o która zabawa była najśmieszniejsza? o czy chcecie jeszcze kiedyś pobawić się muzyką ? o o

15

SCENARIUSZ ZAJĘCIA NR 4

TEMAT: ZABAWY Z CIENIEM Treści programowe:  okazywanie pozytywnych emocji drugiej osobie  akceptowanie siebie takim, jakim jestem Cel główny:  dziecko odkrywa swoje możliwości Cele szczegółowe: ( dziecko)  podejmuje nowe zadania, zdobywa nowe doświadczenia, rozwija swoje zdolności i umiejętności  dokonuje autokonceptacji, przezwycięża strach przed niepowodzeniem, staje się śmielsze i pewniejsze siebie  rozwija twórcze postawy, wykorzystuje wyobraźnię i myślenie abstrakcyjne  rozwija percepcję wzrokowo- słuchową, sprawność manualną i ekspresję ruchową Metody:  czynna  oglądowa  słowna Formy pracy:  oglądanie widowiska w teatrze cieni  rozmowa  zabawa ruchowa  zabawa dydaktyczna- dobieranka sylabowa- ćwiczenie spostrzegawczości wzrokowej  czytanie ze zrozumieniem Organizacja pracy:  praca z całą grupą  praca indywidualna Pomoce dydaktyczne: Sylwety do teatru cieni, bajka A. Świerszczyńskiej "O wesołej Ludwiczce", prześcieradło, lampa, latarka, przedmioty z sali ( balon, auto, lizak, maska, pędzel, itp. ), kserokopia ćwiczenia dla wszystkich dzieci "Odszukaj cień", muzyka, sylaby, plansza z tekstem do afirmacji. Przebieg zajęcia: 1. Teatr cieni "O wesołej Ludwiczce", akompaniament dowolnej muzyki relaksacyjnej. 2. Rozmowa na temat cech bohaterki, ze wskazaniem jej pogodnego usposobienia. 3. Afirmacja: Jestem mądra i wspaniała, chociaż jestem jeszcze mała. Jeśli coś mi pójdzie źle, wcale tym nie przejmuję się. 4. Zabawa z latarką Dzieci oglądają, jaką literę, cyfrę lub figurę geometryczną nauczycielka ,,rysuje" światłem latarki na suficie. 5. Zabawa "Wesoły taniec Ludwiczki" przy dowolnej żwawej muzyce. Dzieci stoją w kole, jedno odchodzi w inne miejsce sali i odwraca się tyłem, pozostałe naradzają się kto będzie "Ludwiczką" i wymyśli taniec z różnymi figurami. Wszystkie dzieci naśladują "Ludwiczkę". Wybrane dziecko wraca do i odgaduje kto jest "Ludwiczką". 16

6. Zabawa pt. "Jakie to słowo?"( dziecko dokonuje analizy i syntezy słuchowej) Nauczycielka pokazuje w teatrze cieni przedmioty, dzieci odgadują ich nazwę, a następnie układają nazwy z liter np. balon, auto, itd. 7. Odszukaj taką samą sylabę lub wyraz: Dzieci wybierają sylaby lub wyrazy rozrzucone na dywanie, dobierają w pary i odczytują: np. ma-ma, ta-ta, la-la, lato-lato, Tola-Tola, itd. 8. Zabawa pt. "Odszukaj cień" ( doskonalenie percepcji wzrokowej) Dzieci otrzymują karty ksero odszukują który cień należy do postaci malarza. 9. Zabawa "Sukienka dla Ludwiczki" ( dziecko rozwija zdolności manualne) Rysowanie pisakami wzorów literopodobnych na sylwecie sukienki Lidwiczki. 10. Ocena pracy dzieci: o zaangażowanie o ilość włożonego wysiłku o efekty 11. Prace porządkowe i dzielenie się swoimi wrażeniami.

17

SCENARIUSZ ZAJĘCIA Z RODZICAMI NR 5 TEMAT: „MAMO, TATO BĄDŹ ZE MNĄ”- zajęcie z elementami metody W. Sherborne i wizualizacji. Treści programowe:  rozwijanie empatycznych zachowań  wspólne przeżywanie przyjemności i radości Cel ogólny:  osiąganie wzajemnego zrozumienia i szacunku dla drugiej osoby Cele szczegółowe: ( dziecko)  powita jak największą liczbę osób  pokaże pantomimiczne swoje ulubione zajęcia  powtórzy ruchy partnera zabawy  nawiąże bliski kontakt ze współćwiczącym  zaufa drugiej osobie  zrelaksuje się i wyciszy  wykona portret rodziny Metody:  elementy metody W. Sherborne  wizualizacja  metody czynnego udziału dzieci  metody aktywizujące Formy:  ruchowa  muzyczna Organizacja pracy:  w parach  zbiorowa Przebieg zajęcia: 1. Zabawa pt. "Poznajmy się" Na dany znak prowadzącego, uczestnicy podają rękę jak największej liczbie napotkanych osób i przedstawiają się. 2. Zabawa pantomimiczna "Odgadnij co lubię" Uczestnicy zabawy pokazują co najlepiej lubią robić, a inni odgadują zadanie. 3. Zabawa "Lustrzane odbicie".Dziecko z rodzicem siadają naprzeciw siebie. Jeden z uczestników się porusza a drugi go naśladuje 4. "Kołysanie" 5. Pozycja siedząca, tworzenie "fotelika" przez dorosłego i obejmowanie go, łagodnie kołysząc do przodu. 6. Zabawa "Prowadzenie ślepca" Dziecko zamyka oczy i jest prowadzone przez rodzica. Następnie zamiana ról. 7. Wizualizacja 8. Jestem dobrym czarodziejem. Potrafię uśpić różne części twojego ciała. ( W tym momencie rodzic wykonuje nieco teatralne gesty i mówi cichym , łagodnym głosem, kładąc palce na powieki dziecka). Zamykam twoje oczy. Dwa małe okienka twojej twarzy. Twoje oczy zasypiają wiem, że pozostałe części twego ciała jeszcze są rozbudzone. Głaszcze twoje policzki i twoje policzki też zasną. A teraz jednym ruchem magicznej pałeczki dotknę twego prawego ramienia i natychmiast poczujesz, że i ono zasypia. Poczujesz, jak staje się miękkie, jakby było z materiału. ( w tym momencie "czarodziej" dotyka palcami lub linijką, w dość zdecydowany sposób, ramienia dziecka). A teraz uśpię twoją rękę. ( Dotyka ręki dziecka. Może żartować mówiąc, że jeszcze jeden paluszek nie całkiem zasnął i że trzeba go jeszcze raz dotknąć, by zasnął na 18

dobre). Dotykam twojej lewej ręki i czujesz jak ona zasypia. Zasypia i jest bardzo przyjemne uczucie. Ty jesteś całkowicie obudzony, ale twoja twarz i obydwie ręce już śpią. Ty czuwasz i jesteś bardzo uważny, widzisz swoje uśpione ręce, one zasnęły, bo ty tego chciałeś, żeby zasnęły i żeby czarodziej ich dotykał. Dotykam twojej klatki piersiowej i ona zasypia. Dotyka twego brzucha, i cały twój brzuch razem ze wszystkim, co jest w środku, zasypia. Dotykam twoich nóg ( należy dotknąć tuż nad kolanami) twoje nogi zasypiają. Dotykam twojej prawej stopy i od razu czujesz cały sen, który jest w niej. Dotykam twojej lewej nogi i ona zasypia. A teraz już wszystkie części twego ciała są uśpione. 9. Zabawa plastyczna pt. "Moja rodzina" – wspólny rysunek z rodzicami. 10. Tworzenie wystawy prac plastycznych.

19

SCENARIUSZ ZAJĘCIA NR 6 TEMAT: „JESTEM DZISIAJ ZŁA JAK SA „ - scenariusz zajęcia terapeutycznego w oparciu o wiersz „ Zły humorek” Doroty Gellner Cele ogólne:  Kształtowanie empatii oraz umiejętności rozpoznawania i nazywania uczuć własnych i innych ludzi  Rozwijanie umiejętności werbalnego i pozawerbalnego wyrażania swoich uczuć  Odreagowanie napięć psychiczno-fizycznych za pomocą różnorodnych form ekspresji Cele operacyjne: : Dziecko potrafi :  określić uczucia drugiego człowieka odwołując się do własnych przeżyć,  odzwierciedlić swoje uczucia za pomocą niewerbalnych środków komunikacji ( gestu i ruchu ),  wypowiadać się nt wiersza,  współdziałać w parach , zespole,  potrafi rozładować napięcie emocjonalne podczas zabaw przy muzyce Formy organizacyjne :  praca z całą grupą , w parach , w małych zespołach Metody: ( wg Kwiatkowskiej ) Czynne : - zadania stawiane dziecku do wykonania - kierowanie własną działalnością dziecka - zadania inspirujące Percepcyjne : - uprzystępnianie sztuki - pokaz i obserwacja Słowne :- żywe słowo - rozmowa - opowiadanie twórcze uruchamiające wyobraźnię dziecka Środki dydaktyczne: tekst wiersza , piktogramy twarzy ( złość , radość , zdziwienie, smutek , strach ) , lusterka , gazety , reklamówki , kasety z nagraniami , taśma klejąca , PRZEBIEG ZAJĘCIA : 1.Powitanie „ Iskierka „ 2.Słuchanie wiersza D. Gellner „ Zły humorek „ Jestem dzisiaj zła jak osa ! Złość mam w oczach i we włosach ! Złość wyłazi mi uszami I rozmawiać nie chcę z wami ! A dlaczego ? Nie wiem sama Nie wie tata , nie wie mama … Tupię nogą , drzwiami trzaskam I pod włos kocura głaskam . Jak tupnęłam lewą nogą , 20

Nadepnęłam psu na ogon . Nawet go nie przeprosiłam Taka zła okropnie byłam . Mysz wyjrzała z mysiej nory : Co to znowu za humory ? Zawołałam : - Moja sprawa ! Jesteś chyba zbyt ciekawa . Potrąciłam stół i krzesło , co mam zrobić , by mi przeszło ?! Wyszłam z domu na podwórze , Wpakowałam się w kałużę. Widać , że mi złość nie służy , Skoro wpadłam do kałuży. Siedzę w błocie , patrzę wkoło, Wcale nie jest mi wesoło… Nagle co to ? Ktoś przystaje Patrzcie ! Rękę mi podaje ! To ktoś mały , tam ktoś dużyWyciągają mnie z kałuży . Przyszedł pies i siadł koło mnie Kocur się przytulił do mnie, Mysz podała mi chusteczkę : Pobrudziłaś się troszeczkę ! Widzę , że się pobrudziłam , Ale za to złość zgubiłam Pewnie w błocie gdzieś została . Nie będę jej szukała ! 3.Rozmowa nt wiersza dobieranie „ minek „ ( piktogramów twarzy ) do urywków wiersza ( złość , zdziwienie , smutek , radość ) 4. Gra mimiczna z lusterkami Dzieci siedzą w kole na dywanie , każde z nich trzyma lusterko . Do każdego wypowiedzianego przez n-lkę zdania muszą zrobić odpowiednia minę , wyrażającą uczucia : np. Dostałam wymarzony prezent . Popsuła mi się ulubiona zabawka . Do klasy wchodzą krasnoludki . Spotkałam bardzo groźnego psa. 5. „Kłótnia instrumentów „ – gra na instrumentach perkusyjnych zespołów 2-3 osobowych. Obserwatorzy opowiadają o wrażeniach , jak się czuli , gdy instrumenty się kłóciły 1. Burza mózgów „ Dlaczego się złościmy ? „ Jak odczuwamy złość ? „ 2. „ Moja złość jest jak … - rysowanie mazakami symbolu swojej złości np. błyskawice , czarne , kłębiące chmury , ogniste kule . Następnie dzieci objaśniają swój rysunek np. zygzakowate linie jak błyskawica , bo moja złość jest jak burza z piorunami , ciemne chmury , bo moja złość przychodzi powoli , gromadzi się przez długi czas , a dopiero potem wybucha , ognista kula , bo moja złość wszystko po drodze niszczy 21

3.

Rozmowa nt „ Co zrobić , by złość odeszła ? - rundka

6. Dokończ zdanie „ Kiedy jestem zły … Najbardziej złości mnie…. Kiedy kłótnia lub złość się kończy , to…. 7. „ Atak na zamek „ Dziewczynki tworzą koło ( zamek ) . Chłopcy usiłują siłą wedrzeć się do niego . Zmiana . Chłopcy tworzą zamek . Dziewczynki nie używając przemocy atakują go . Rozmowa : „ Czy rzeczywiście za każdym razem siła fizyczna była zaletą ? Jak czuły się dzieci w poszczególnych rolach ? Który sposób zdobycia zamku był lepszy ? 8. „ Dwa radia „ - podział grupy na 2 zespoły . Każdy zespół wybiera krótkie hasło ( np. pożar , gola ). Prowadzący „ włącza „ radio prze podniesienie ręki , wyłącza – opuszczeniem ręki . W momencie „ włączenia „ grupa głośno wykrzykuje swoje hasło . 9. „ Byk i pisklę „ W zależności od słyszanej muzyki ( kontrastowa w charakterze i dynamice ) odzwierciedlenie płynności ruchów stada bydła i piskląt . Muzyka : M. Musorgski „ Obrazki z wystawy „ – „ Bydło „ , „ Taniec piskląt w skorupkach „ 10. Zabawy z gazetami. Rytmiczne darcie gazet przy muzyce P. Czjkowskiego „ Dziadek do orzechów . „Marsz przy muzyce – odgarnianie gazet na boki stopami Siad skrzyżny – podrzucanie do góry podartych gazet 11. Zamknięcie złości – dzieci zbierają podarte gazety do reklamówek i zaklejają je taśmą klejącą. 12. Ewaluacja „ Minki „

22

SCENARIUSZ ZAJĘCIA NR 7 TEMAT: „CHODNICZEK – WĘDROWNICZEK” – gra ekologiczna Cele ogólne:  Opanowanie elementów wiedzy przyrodniczo – ekologicznej  Kształtowanie czynnej postawy proekologicznej Cele szczegółowe: Dziecko:  Śpiewa piosenki o treści ekologicznej  Wskazuje na mapie morze, góry, jeziora, rzekę Wisłę  Zna warstwy ziemi  Wie, jakie są zagrożenia wód, powietrza, lasów i jak im przeciwdziałać  Rozpoznaje i nazywa ptaki pozostające na zimę  Wie, jak nazywa się legowisko niedźwiedzia  Zna pojęcie „kwaśny deszcz” i potrafi je objaśnić  Rozumie potrzebę segregacji śmieci  Wie, co to jest akcja ”Sprzątanie świata”, rozumie jej sens  Recytuje wiersze o tematyce jesiennej  Rozwiązuje zagadki słowne i słuchowe  Przedstawia uczucia radości, smutku w sposób niewerbalny  Rozpoznaje cyfry 0 – 4 i podstawowe kolory  Inscenizuje utwór literacki  Wykonuje pracę plastyczną techniką collage Metody:  Słowna  Czynna  Oglądowa Formy:  Z całą grupą  Indywidualna Pomoce: Zestaw obrazków do gry, tworzący chodniczek i oznaczony cyframi 0 - 4 w 3 kolorach (każdy obrazek jest przykryty), medale – czterolistne koniczynki dla każdego uczestnika, worek z cyframi do losowania przez dzieci, odtwarzacz Cd, kaseta z piosenkami: „Pięknie żyć”, „Ale plucha…”, rekwizyty do inscenizacji, sylweta wróbelka dla każdego dziecka, materiały do wykonania pracy plastycznej: kawałki tkanin, piórka, papier, nożyczki, klej, flamastry Przebieg: 1. Wejście do sali z wesołą piosenką na jesienną szarugę, pt. „Ale plucha…” Powitanie - zabawa integracyjna z elem. pedagogiki zabawy „Przywitają się, posyłając uśmiech i machając dłonią wszystkie osoby, które: mają niebieskie oczy, kochają przyrodę, itp. 2. Zaproszenie do gry „Chodniczek – wędrowniczek” Indywidualne losowanie przez dzieci numeru zadania od 0 do 4 (cyfry w 3kolorach) Odszukanie go na chodniczku Odkrycie obrazka i wykonanie polecenia, prezentowanego przez nauczyciela Wręczenie odznaczenia (medal – czterolistna koniczynka) Propozycje zadań: Kolor czerwony: 23

0 – Rozwiązanie zagadki słuchowej (głosy ptaków) Jak pomagamy ptakom w zimie? 1 – Ułóż obrazek z części Powiedz, jakie przedstawia zagrożenia? 2 – Wymień, na podstawie ilustracji, z jakich warstw składa się ziemia: (skały, glina, piasek, węgiel, sól, gleba) 3 – Wskaż na mapie Polski, gdzie leżą: morze, góry, najdłuższa rzeka, jeziora, stolica 4 – Zaśpiewaj piosenkę ekologiczną Kolor niebieski: 0 – Jaką porę roku przedstawia ilustracja? ( jesień) Powiedz wiersz o jesieni 1 - Co powoduje zanieczyszczenie wód? W jaki sposób Ty oszczędzasz wodę? Dlaczego? 2 – Co to jest kwaśny deszcz? 3 – Gdzie nie wolno palić ognisk i dlaczego? 4 – rozwiązanie zagadki: Przez całą zimę słodko śpi. A słodko dlatego, że miód mu się śni. (niedźwiedź) 5 - Jak nazywa się zimowe legowisko niedźwiedzia? Przegłoskuj wyraz gawra. Kolor zielony: 0 –Przedstaw miną, gestem drzewo „smutne” i „wesołe”. -Dlaczego drzewo jest smutne? 1 –Rozpoznaj i nazwij ptaki, które przylatują najczęściej do naszych karmników. Podpisanie ilustracji wyrazami do globalnego czytania. 2 –Gdzie należy wyrzucać śmieci? Jakie kolory maja pojemniki do segregacji śmieci i dlaczego je segregujemy? 3 –Co zanieczyszcza powietrze? Jak temu przeciwdziałać? 4 –Co to jest akcja „Sprzątanie świata”? 3. Zabawa ilustracyjna do piosenki pt. „Pięknie żyć”. Zaproszenie gości do wspólnej zabawy. 4. Pasowanie dzieci na „Strażników przyrody”

-

Dziś ekologia modne słowo. Przyrodę wszyscy chcemy mieć zdrową. Jej strażnikami Was ogłaszamy. Od dziś przyrodzie przyrzekamy: W lesie będę zachowywał spokój i ciszę…- PRZYRZEKAMY! Będę pamiętał o dokarmianiu ptaków…- PRZYRZEKAMY! Będę oszczędzał wodę…- PRZYRZEKAMY! Nie będę niszczył drzew, kwiatów, aby cieszyły innych swoim pięknem… – PRZYRZEKAMY! Nie będę śmiecił…- PRZYRZEKAMY

24