Christoph-Mathias Mueller şef conductor David Kadouch piyano piano

Paris, mon Amour

Saygun Filarmoni Korosu Saygun Philharmonic Chorus Çiğdem Aytepe koro şefi chorusmaster

Konzertmeister Ellen Jewett

11 Mart March 2017 Cumartesi Saturday, 20.00 Bilkent Konser Salonu | Concert Hall

Değerli Dinleyicilerimiz, Gittikçe artan sayılarla yeni dinleyicilerimizin aramıza katılmasından mutluluk ve gurur duyuyoruz. İzleyicilerimizin beğenilerini içten alkışlarıyla sergilemeleri, bizler için paha biçilmez bir destek. Konserlerimizde ses ve görüntü kaydı yapılmaktadır. Seslendirilen eserlerin bazıları birkaç bölümden oluşmaktadır. Eserin tümü bittikten sonra alkışlamanız bizlere kolaylık sağlayacaktır. Aynı nedenle konser esnasında cep telefonlarınızı tamamen kapatmanızı ve flaşla fotoğraf çekmemenizi rica ederiz. Dear Listeners, We are happy and proud to perform to a growing audience. The applause we receive from the audience is an invaluable expression of appreciation. All our concerts are audio-visually recorded. Some of the works performed by the artists are composed of several parts. It would be highly convenient if the listeners hold their applause until the end of the work. For the same reason, we kindly ask our listeners to turn off their cell phones and not to take any photographs with flash during the concert.

BSO konserlerini Radyo Bilkent Klasik Müzik Kuşağı’nda dinleyebilirsiniz. You may listen BSO concerts on Radio Bilkent Classical Music Hours. Pazartesi | Monday 22.00 - 24.00 Pazar | Sunday 08.00 - 10.00

Program M. Ravel Piyano Konçertosu, Sol El için, Re majör Piano Concerto for left Hand in D major

M. Ravel

Piyano Konçertosu, Sol majör Piano Concerto in G major I. Allegramente II. Adagio assai III. Presto

ara interval C. Debussy

Noktürnler | Nocturnes I. Bulutlar | Nuages II. Festivaller | Fêtes III. Sirenler | Sirènes

Zorunlu durumlarda program değişikliği yapılabilir. Programs may be subject to changes due to reasons beyond our control.

Christoph-Mathias Mueller şef conductor

“Christoph-Mathias Mueller, kuşkusuz kendi kuşağının en yetenekli ve ilgi çekici şeflerinden biridir.” Gazeta Kultura, Moskova İsviçre doğumlu orkestra şefi Christoph-Mathias Mueller, yüksek lisans derecesini keman dalında Basel Müzik Okulundan, orkestra şefliği alanında Cincinnati Üniversitesinden almıştır. Mueller, Massachusetts Tanglewood’da Seiji Ozawa, Robert Spano ve Leon Fleisher ile çalışıp becerilerini mükemmelleştirdikten kısa bir süre sonra, 2000 yılında İspanya’nın Cadaqués bölgesinde düzenlenen Uluslararası Orkestra Şefliği Yarışmasında birincilik ödülünü almasının ardından uluslararası üne kavuşmuştur. Mueller 2005 yılından beri Göttingen Senfoni Orkestrasının Genel Müzik Direktörlüğünü yapmaktadır. Onun yönetiminde orkestra, Almanya’daki müzik toplulukları arasında önde gelen esin kaynaklarından biri haline gelmiştir. Mueller daha önce de Claudia Abbado tarafından Gustav Mahler Gençlik Orkestrasına (2001-05) yardımcı şef olarak atanmış, Lucerne Festival Orkestrasında (2003-05) da yardımcı şef olarak görev yapmıştır. Mueller’in müziğe olan yaklaşımının temel özellikleri, sınırsız enerjisi, sanatsal doğruluğu ve yüksek entelektüel standartlarıdır. Dünya çapında yakın zamanda yönettiği orkestralar arasında, Norveç Oslo Radyo Orkestrası, Rus Ulusal Orkestrası, Çek Filarmoni, Lyon Ulusal Orkestrası, Zürih Tonhalle, Liverpool Kraliyet Filarmoni, Galler Ulusal BBC Orkestrası, DSO Berlin, Frankfurt Radyo Senfoni Orkestrası, Lozan Oda Orkestrası, İskoç Oda Orkestrası, Berlin Filarmoninin Scharoun Topluluğu ve Ensemble Modern ile verdiği konserler bulunmaktadır. Sanatçı tüm dünyadaki opera salonlarına da sık sık konuk olmakta ve beğeniyle izlenmektedir. 2010 yılında Moskova’daki Bolşoy Tiyatrosunda, Johann Strauss’un Yarasa operetinin yeni bir prodüksiyonunun ilk sahnelenişinde elde ettiği başarı, orkestra şefinin hemen bir sonraki sezon bu sefer Richard Strauss’un Rosenkavalier’ini yönetmek üzere yeniden davet edilmesini sağlamıştır. Çağdaş müziğin değerini anlayan

ve anlatmak için de yorulmak bilmeksizin çaba harcayan Mueller, pek çok yapıtın dünya prömiyerini yönetmiştir. Mueller, Viyana’daki Musikverein, Düsseldorf’taki Tonhalle, Cologne’deki Filarmoni Salonu, Stavanger’deki Konserthaus, Tokyo’daki Suntory Salonu ve Seul’deki KBS Salonu gibi pek çok ünlü mekanda orkestra yönetmiştir. Aralarında Frank Peter Zimmermann, Simone Kermes, Reinhold Friedrich, Hakan Hardenberger, Igor Levit, Tine Thing Helseth, Julian Steckel ve Maurice Steger’in bulunduğu sanatçılarla sık sık çalışmaktadır. Mueller’in kayıtları, hem repertuvarının hem de ilgi alanlarının genişliğini yansıtır. Bu kayıtlar arasında, Liverpool Kraliyet Filarmoni Orkestrasıyla Kenneth Hesketh’in orkestra yapıtları; dünyanın önde gelen barok orkestrası Concerto Köln ve Simone Kermes ile bel canto aryaları (Sony), Rachel Barton Pine ile Mendelssohn ve Schumann Keman Konçertoları (Cedille) ve Beethoven’un Egmont müziklerinin tamamı yer almaktadır. Enrico Fagone ve Orchestra della Svizzera Italiana ile icra ettiği Bottesini’nin kontrbas konçertoları ile Kolja Lessing ile kaydettiği Max Reger’in keman ve orkestra için bestelediği yapıtların tamamı, Mueller’in diskografisinin zengin ve ödüllü parçalarıdır. Son olarak şefin Reinhold Friedrich ve Göttingen Senfoni Orkestrasıyla yaptığı “Rus Trompet Konçertoları” ECHO Klasik ödülüne (2013) layık görülmüştür. “Without doubt, Christoph-Mathias Mueller is one of the most gifted and interesting conductors of his generation.” Gazeta Kultura, Moscow Swiss-born conductor Christoph-Mathias Mueller received his master’s degree in violin performance at the Basel College of Music, and his master of Music in conducting at the University of Cincinnati. He came to international attention by winning the first prize at the International Conducting Competition in Cadaqués, Spain in 2000, shortly after perfecting his skills in Tanglewood, Massachusetts, by working closely with Seiji Ozawa, Robert Spano and Leon Fleisher. Mueller has been General Music Director of the Göttingen Symphony Orchestra since 2005. Under his guidance, the orchestra has become one of the leading inspirational ensembles in Germany. Prior to this, he was appointed by Claudio Abbado as assistant conductor for the Gustav

Mahler Youth Orchestra (2001-05) and for the Lucerne Festival Orchestra (2003-05). His limitless energy, artistic integrity and high intellectual standards characterize Mueller’s approach to music. Recent appearances worldwide include concerts with the Norwegian Radio Orchestra Oslo, the Russian National Orchestra, the Czech Philharmonic, Orchestre National de Lyon, Tonhalle Orchestra Zurich, the Royal Liverpool Philharmonic Orchestra, BBC National Orchestra of Wales, DSO Berlin, the Frankfurt Radio Symphony Orchestra, Orchestre de Chambre de Lausanne, Scottish Chamber Orchestra, Scharoun Ensemble of the Berlin Philharmonic and Ensemble Modern. Besides symphony concerts, ChristophMathias Mueller is also a frequent and well-received guest at opera houses around the globe. His debut at the Bolshoi Theater in Moscow in 2010 with a new production of Johann Strauss’ Die Fledermaus created a stir that led to a re-invitation to conduct Richard Strauss’ Rosenkavalier immediately the next season. Understanding and tirelessly promoting the value of contemporary music, Mueller conducts numerous world premieres. Orchestra tours and guest performances have led him to renowned venues such as the Musikverein in Vienna, the Tonhalle in Düsseldorf, the Philharmonic Hall in Cologne, as well as Konserthus in Stavanger, Suntory Hall in Tokyo, and KBS Hall in Seoul. Frequent collaborations with highly acclaimed artists, that include Frank Peter Zimmermann, Simone Kermes, Reinhold Friedrich, Hakan Hardenberger, Igor Levit, Tine Thing Helseth, Julian Steckel and Maurice Steger approve the musicians’ trust in Mueller’s high level skills. Mueller’s recordings reflect the wide scope of his repertoire and his artistic interests. Kenneth Hesketh’s orchestral works with the Royal Liverpool Philharmonic; bel canto arias with the leading baroque orchestra Concerto Köln and Simone Kermes (Sony); the Mendelssohn and Schumann Violin Concertos with Rachel Barton Pine (Cedille); and the complete version of Beethoven’s Egmont (Sony). Double Bass Concertos by Bottesini with Enrico Fagone and the Orchestra della Svizzera Italiana and the complete works for violin and orchestra by Max Reger with Kolja Lessing are a part of his abundant, award-winning discography. Most recently, the Album “Russian Trumpet Concertos” with Reinhold Friedrich and Göttingen Symphony Orchestra (MDG) was awarded the prestigious ECHO Classic Prize (2013).

David Kadouch piyano piano

1985’te Nice’de doğan David Kadouch, çalışmalarına Nice Konservatuvarında Odile Poisson’la başladı. On dört yaşında Paris Konservatuvarına girdi ve Jacques Rouvier’in öğrencisi oldu. Birincilik ve şeref derecesiyle mezun olduktan sonra Madrid’de Reina Sofia Okulunda efsane Dmitri Bashkirov ile çalıştı. Ayrıca Murray Perahia, Mauricio Pollini, MariaJoao Pires, Daniel Barenboim, Vitay Margulis ve Itzak Perlman ile çalışmalar yaptı. Kadouch kısa sürede kuşağının en beğenilen piyanistleri arasına girdi. 2005’te Beethoven Bonn Yarışması ve 2009’da Leeds Uluslararası Piyano Yarışmasında ödül kazanan piyanist, önemli orkestralarla, resital dizilerinde ve uluslararası festivallerde konuk olarak sahneye çıktı. Kadouch, on üç yaşındayken Itzhak Perlman tarafından New York’taki Metropolitan Sanat Müzesinde kendi yönettiği bir konsere davet edildi. 2008’de Perlman, Kadouch’u Carnegie Hall’de Schumann Piyano Beşlisiyle sahneye çıkmak üzere yeniden davet etti. David Kadouch, Pierre Boulez yönetiminde Lucerne’de Çağdaş Müzik Festivali, Klavier-Festival Ruhr, Gstaad Festivali, Verbier Festivali (2009’da Verbier Festival Prix d’Honneur’e değer görüldü), Montreux, Schwetzingen, Jerusalem, La Roque d’Anthéron, Les Flâneries Musicales de Reims, Japonya’da “Folles Journées”, Çin’de Piano aux Jacobins, Zürih’te Tonhalle ve Paris’te Louvre gibi önemli festivallere katıldı. Sanatçı, Renaud Capuçon, Gautier Capuçon, Antoine Tamestit, Michel Dalberto, Nikolaj Znaider, Radovan Vlatkovic, Frans Helmerson ve Quiroga, Ebène, Ardeo Dörtlüleriyle oda müziği yapıyor. Kadouch, 2011’de New York’ta, Metropolitan Sanat Müzesinde ilk resitalini verdi. David Zinman yönetimindeki Zürih Tonhalle Orkestrası, Monte Carlo Filarmoni, Lille Ulusal Orkestrası, Jean-Claude Casadesus yönetimindeki Gulbenkian Vakfı Orkestrası, Marc Alrecht yönetimindeki Strazburg Orkestrası, Robin Ticciati yönetiminde Halle Orkestrası, İsrail Filarmoni

gibi orkestralarla konserler verdi. Paris, Bordeaux, Toulouse, Reims, Madrid, Verbier, Luzern, Elmau, Münih ve Strazburg’da resitaller veren sanatçı, Japonya’da solo bir resital ve Renaud Capuçon ile konser verdi. Kadouch, 2011-12 sezonunda İsrail Filarmoniyle sahneye çıktı, Frankfurt, Moskova, Paris, Bordeaux, Cannes ve Pau’da konserler, Paris, Avignon, Lyon, Toulouse, Luzern, Münih, Lizbon, Nantes’deki Folles Journees’de resitaller verdi ve Saint-Denis, Montpellier, Colmar, Nohant, La Grange de Meslay ve Verbier festivallerine katıldı. Yakın zamanda Daniele Gatti yönetimindeki Fransa Ulusal Orkestrası, Mark Minkowski yönetiminde Budapeşte Festival Orkestrası, Michael Schonwandt yönetiminde Marseille Operası Orkestrası, Lawrence Foster yönetiminde Monte Carlo Orkestrası, Fayçal Karoui yönetiminde Ochestra Lamoureux ile sahneye çıktı, Nantes’de Folles Journees Festivalinde, Montreal, Japonya ve Tayvan’da konserler verdi, ayrıca Paris, Aixen-Provence, Nice, Toulon, İspanya, İtalya, Hollanda’da sahneye çıktı ve Renaud Capuçon ile Japonya’da ikili piyano turnesine çıktı. David Kadouch, 2013-14 sezonunda Myung-Whun Chung yönetimindeki Fransız Radyo Filarmoni Orkestrası, Londra’daki Barbican Center’da Mark Minkowski yönetimindeki BBC Senfoni Orkestrası ve Münih Senfoni Orkestrasıyla ilk performanslarını sergiledi, Paris’teki Pleyel Hall’de Martha Argerich ile Bach projesine, Nantes’de Folles Journees Festivaline katıldı, Japonya’da sahneye çıktı ve Londra, Moskova, İstanbul ve Liege’de resitaller verdi. Kadouch, Daniel Barenboim’den Lang Lang’ın da yer aldığı Beethoven Sonat DVD’si projesine katılması için çağrı aldı. Barenboim ayrıca sanatçıyı 2008’de Kudüs’te Murray Perahia’nın yerini alması ve 2009’da da kendisiyle birlikte Fransız 2. Kanalının “Thé ou Café” programına katılması için davet etti. Yakın zamanda Kadouch, Arte tarafından hazırlanan “Maestro” adlı belgeselde, Ramallah’ta (Batı Şeria) Lang Lang’ın yerine geçmesi için Barenboim’dan davet aldı. Kadouch’un albümleri arasında, Cologne Filarmoniyle canlı kaydettiği Beethoven’in 5. Konçertosu, Shostakovich’in Prelüdleri ve kısa süre önce piyasaya çıkan Schumann’ın Orkestrasız Konçertosu ile Piyano Beşlisi yer alıyor.

David Kadouch, 2010 yılında Fransız Victoires de la Musique tarafından “Yılın Genç Yeteneği” ödülüne aday gösterildi ve 2011’de “Yılın Genç Sanatçısı” dalında Uluslararası Klasik Müzik Ödülüne değer görüldü. Born in Nice in 1985, Kadouch began his studies at the Nice Conservatoire with Odile Poisson. At the age of 14, he entered the Paris Conservatoire in the classes of Jacques Rouvier. After receiving First Prize with Honors from the Paris Conservatoire, he moved to the Reina Sofia School in Madrid, where he studied with the legendary Dmitri Bashkirov. He has been perfecting as well with Murray Perahia, Mauricio Pollini, Maria-Joao Pires, Daniel Barenboim, Vitaly Margulis, Itzak Perlman… He is quickly becoming one of the most acclaimed pianists of his generation. A prize winner at the Beethoven Bonn Competition in 2005 and Leeds International Piano Competition in 2009, Kadouch has become a regular guest of some of the most important orchestras, recital series and international festivals. At the age of 13, Kadouch was invited by Itzhak Perlman to play under his baton at the Metropolitan Museum of Art in New York. In 2008, Perlman invited him again to perform the Schumann Piano Quintet, this time at Carnegie Hall. He performs at major festivals: Contemporary Music Festival in Lucerne under Pierre Boulez, Klavier-Festival Ruhr, Gstaad Festival, Verbier Festival (where he was awarded the Verbier Festival Prix d’Honneur in 2009), Montreux Festival, Schwetzingen Festival, Jerusalem Festival, La Roque d’Anthéron Festival, Les Flâneries Musicales de Reims, “Folles Journées” in Japan, Piano aux Jacobins in China, in the Tonhalle in Zürich and Louvre in Paris. He is playing chamber music with Renaud Capuçon, Gautier Capuçon, Antoine Tamestit, Michel Dalberto, Nikolaj Znaider, Radovan Vlatkovic, Frans Helmerson, as well as the Quartets Quiroga, Ebène and Ardeo. In 2011, he made his New York debut recital at the Metropolitan Museum of Art. He performs with the Tonhalle Orchestra of Zürich under David Zinman, Orchestre Philarmonique de Monte Carlo, Orchestre National de Lille and the Gulbenkian Foundation Orchestra under Jean-Claude Casadesus, Orchestre de Strasbourg under Marc Alrecht, Halle Orchester

under Robin Ticciati, Israel Philharmonic Orchestra… He gives recitals in Paris, Bordeaux, Toulouse, Reims, Madrid, Verbier, Luzern, Elmau, Munich, Strasbourg, as well as solo recital and duo concert with Renaud Capuçon in Japan. In 2011-12 he is playing with the Israel Philharmonic, with orchestras in Frankfurt, Moscow, Paris, Bordeaux, Cannes, Pau, recitals in Paris, Avignon, Lyon, Toulouse, Lucerne, Munich, Lisbon, at the Folles Journees in Nantes, as well as at the festivals of SaintDenis, Montpellier, Colmar, Nohant, La Grange de Meslay, and Verbier, among others. His recent engagements include Orchestre National de France/Daniele Gatti, Budapest Festival Orchestra/Mark Minkowski, Orchestre de l’Opéra de Marseille/Michael Schonwandt, Orchestre de Monte-Carlo/Lawrence Foster, Orchestre Lamoureux/Fayçal Karoui, “Folles Journees” in Nantes, Montreal, Japan and Taiwan, as well as recitals in Paris, Aix-en-Provence, Nice, Toulon, Spain, Italy, Holland and duo recital tour with Renaud Capuçon in Japan. Highlights of the season 2013-14 are debuts with the Orchestre Philharmonique de Radio France and MyungWhun Chung, BBC Symphony Orchestra and Mark Minkowski at the Barbican Center in London, Munich Symphony Orchestra, Bach project in the Pleyel Hall in Paris with Martha Argerich, “Folles Journees” in Nantes and Japan, as well as recitals in London, Moscow, Istanbul, Liège. Daniel Barenboim invited him to participate in his Beethoven Sonata DVD project, which also featured Lang Lang. Barenboim also invited him to replace Murray Perahia in Jerusalem in 2008 and to participate with him at the France 2 TV show “Thé ou Café” in 2009. Most recently, he invited him to step in for Lang Lang in Ramallah (West Bank), filmed by Arte for the documentary “Maestro”. Kadouch’s recordings include a live recording of the Beethoven Concerto No. 5 “Emperor” with the Cologne Philharmonic, Shostakovich’s Preludes and just released Schumann Concerto without orchestra and Piano Quintet. In 2010, David Kadouch is nominated “Young Talent of the Year” by French Victoires de la Musique and in 2011 he is the winner of the International Classical Music Awards in the category “Young Artist of the Year”.

Saygun Filarmoni Korosu Philharmonic Chorus Saygun Filarmoni Korosu (SFK), koro şefleri Çiğdem Aytepe ve Atilla Çağdaş Değer tarafından Kasım 2014’de kuruldu. 2013 yılında Mozart’ın “Ave Verum Corpus” ve Bujor Hoinic’in “Gordion Kantatı” eserlerini seslendirmek üzere MÜZED Muammer Sun Korosu, Ertuğrul Oğuz Fırat Korosu ve Muzaffer Arkan Kızlar Korosu üyelerinin katılımıyla ortaya çıkan büyük koro, Saygun Filarmoni Korosunun çekirdeğini oluşturmuştur. Ulusal-uluslararası zeminde koroları ve bireyleri bir araya getirerek büyük ölçekli eserler seslendirmek, ülkemizdeki koro potansiyelini “a capella” kültürünün yanı sıra orkestralı yapıtlarla da geliştirmek, koronun başlıca amaçları arasındadır. SFK üyelerinin ortak özelliği koro müziğine gönül vermiş; bu alanda eğitim ve deneyim sahibi koro üyeleri olmalarıdır. Üyelerin çoğunluğu çeşitli müzik okullarından mezun olmuş müzisyenler veya müzik öğrencileridir. Bununla birlikte koro deneyimleri yüksek, çeşitli meslek gruplarından koro üyeleri de SFK bünyesinde yer almaktadır. Kuruluşundan itibaren Ankara’nın köklü orkestraları ve ülkemizin önde gelen orkestra şefleri ile projeler gerçekleştiren koro, başarılı icraları ile kısa sürede adını duyurmuş; 2016 yılında Donizetti Klasik Müzik ödülleri kapsamında “Yılın Korosu” ödülüne layık görülmüştür. Seslendirdiği başlıca yapıtlar arasında J. Brahms Requiem, G. Holst - Gezegenler, M. Sun - Kurtuluş Süiti, A. Saygun - Eski Üslupta Kantat ve Can A. Akın - Aziz Nesin Senfonisi bulunan SFK, Hacettepe Üniversitesi Ankara Devlet Konservatuvarı, Bilkent Üniversitesi Müzik ve Sahne Sanatları Fakültesi desteği ve Koro Eğitimcileri Derneği eşgüdümünde çalışmalarını sürdürmektedir. Saygun Philharmonic Choir (SFK) was founded by choral conductors Çiğdem Aytepe and Atilla Çağdaş Değer in November 2014. The large choir formed with the gathering of MÜZED Muammer Sun Choir, Ertuğrul Oğuz Fırat Choir and Muzaffer Arkan Ladies’ Choir to perform Mozart’s “Ave Verum Corpus” and Bujor Hoinic’s

Cantata “Gordion” in 2013 made up the core of Saygun Philharmonic Choir. The main aims of the choir include performing large-scale works by bringing choirs and individuals together at national and international levels and developing the choir potential of our country through works performed with orchestras, along with the “a capella” culture. All members of SFK share a passion for choral music and have been educated or acquired experience in this field. Most of the SFK members are either graduates or students of various music schools. Additionally, SFK has members who, despite coming from other backgrounds, have considerable experience in choral singing. Involved in projects with major orchestras of Ankara and leading orchestra conductors of our country since its foundation, the choir made a name for itself in a short time and was granted the “Choir of the Year” award in Donizetti Classical Music Awards in 2016. SFK, which has sung J. Brahms’ Requiem, G. Holst’s The Planets, M. Sun’s Suite Kurtuluş, A. Saygun’s Cantata in the Old Style, and Can A. Akın’s Aziz Nesin Symphony, continues its activities with support from the Ankara State Conservatory of Hacettepe University and the Faculty of Music and Performing Arts of Bilkent University and in coordination with the Association of Choral Educators.

Çiğdem Aytepe

koro şefi chorusmaster Müzik eğitimine 6 yaşında Muzaffer Arkan ile çocuk korosunda başladı. 1997 yılında Ankara Anadolu Güzel Sanatlar Lisesi Keman Bölümünden ve Hacettepe Üniversitesi Yarı Zamanlı Koro Bölümünden mezun oldu. Hacettepe Üniversitesi Kompozisyon ve Orkestra Şefliği Bölümünde İstemihan Taviloğlu ve Turgay Erdener ile çalıştı, 2003 yılında lisans diploması aldı. Yüksek lisans eğitimini aynı okulda orkestra ve koro şefliği dalında Rengim Gökmen’in sınıfında aldı, 2009’da mezun oldu. Eğitim süresince Muzaffer Arkan, Sevim-Saadettin Ünal, Süreyya Çağlar, İbrahim Yazıcı, Elena Puşkova, Yiğit

Aydın, Elnara Kerimova ve Ahter Destan’ın yönettiği korolarda yer aldı, 1999’da Ankapella Korosunda Ahter Destan ile koro şefliği çalışmalarına başladı. 2005 yılından beri Hacettepe Üniversitesi Ankara Devlet Konservatuvarında öğretim görevlisidir. Kurum bünyesinde meslektaşı Atilla Çağdaş Değer ile korolar kurmuş, çok sayıda proje gerçekleştirmiş, çocuklara yönelik iki kitap hazırlamıştır. 2008-09 akademik yılında Hacettepe Üniversitesi Senatosu tarafından Sanatta Teşvik Ödülüne layık görülmüştür. Halen Hacettepe Konservatuvarı Lisans Korosu, TRT Ankara Radyosu Çoksesli Gençlik Korosu, Ertuğrul Oğuz Fırat Korosu ve Saygun Filarmoni Korosunun şefliğini sürdürmektedir. Çiğdem Aytepe started receiving music education from Muzaffer Arkan in a children’s choir, when she was six. In 1997, she graduated from the Violin Department of Anadolu Fine Arts High School and Half-Time Choir Department of Hacettepe University. She studied with İstemihan Taviloğlu and Turgay Erdener at the Composition and Orchestral Conducting Department of Hacettepe University. After completing her undergraduate education in 2003, she received her master’s degree from the same school where she studied in the orchestral and choral conducting class of Rengim Gökmen in 2009. During her education, Çiğdem Aytepe performed in choirs conducted by Muzaffer Arkan, Sevim-Saadettin Ünal, Süreyya Çağlar, İbrahim Yazıcı, Elena Pushkova, Yiğit Aydın, Elnara Kerimova and Ahter Destan. In 1998, she started studying choral conducting with Ahter Destan in the Ankapella Choir. Aytepe has been on the faculty of the Ankara State Conservatory of Hacettepe University since 2005. While working at this institution, she founded choirs with her colleague Atilla Çağdaş, carried out numerous projects and prepared two books for children. In the 2008-09 academic year, Aytepe was given the Encouragement Award in Arts by the Hacettepe University Senate. Currently, Çiğdem Aytepe serves as the conductor of Hacettepe University Undergraduate Choir, TRT Ankara Radio Polyphonic Youth Choir, Ertuğrul Oğuz Fırat Choir and Saygun Philharmonic Choir.

Program Notları|Notes Maurice RAVEL (1875-1937) Piyano Konçertosu, Sol majör Piano Concerto in G major

Ravel, I. Dünya Savaşı sonrası oluşan ortamda kendine saygın bir yer edinmişti. Geçmişe verilen referanslar üzerine kurulan tarzı, dönemin giderek yaygınlaşan yeni-klasikçilik akımıyla uyumluydu. Ravel, Alman romantizminin dışında kalan pek çok etkiyi müziğine dâhil ederek yeni eserlerinde de aynı çizgiyi sürdürmüştü. Özellikle 1920’li yıllarda İngiltere’de, Amerika’da ve uluslararası alanda önemli başarılar elde etmiş; Oxford Üniversitesinden aldığı onursal doktora unvanı da dahil olmak üzere İskandinav ülkeleri, İspanya ve İtalya’da prestijli ödüllere layık görülmüştü. Bestecinin 1929 yılında yazmaya başlayıp 1931 yılında tamamladığı Piyano Konçertosu da benzer eğilimlere sahip bir yapıttır. Ravel bu eseri dönemin önemli Fransız piyanist ve eğitimcilerinden Marguerite Long için yazmıştır. Kendisi de şef olarak pek çok kez yapıtın seslendirmelerinde görev almıştır. Long, bu konçertoyu Ravel’le birlikte çıktıkları Avrupa turnesinde seslendirmiştir. Eserin birinci bölümü yeni-klasikçilikte sık görülen kesintisiz nabız içeren ritimlerden ortaya çıkan ironi ile, özellikle solistin ön planda olduğu bölümlerdeki lirizmin diyalektiği üzerine kurgulanmıştır. Ravel’in o dönemlerde yoğun olarak ilgilendiği caz ritimleri ve armonileri bu bölümün genel karakterinin önemli öğelerindendir. Ayrıca yine dönemin dikkat çeken Amerikalı bestecisi Gershwin ve Stravinsky’den alıntılar da dinleyiciyi esere yakınlaştıran unsurlardandır. Besteci ikinci bölümü, kendisinin de belirttiği gibi, Mozart’ın Klarnet Beşlisini model alarak bestelemiştir. Ravel’in kendi müzikal dilini koruyarak yapmış olduğu bu modelleme son derece başarılı sonuç vermiş, yirminci yüzyıl orkestra müziğinin en bilinen bölümlerinden biri olmuştur. Son bölüm, birinci bölümde olduğu gibi kesintisiz nabızlı ritimlerin enerjisi üzerine kurulmuştur.

Stravinsky ile özdeşleştirilen birbiri ardına sıralanmış bloklardan oluşan yapı bu final bölümünün dikkat çekici özelliklerindendir. Ravel had secured himself a prestigious place in the postWorld War I setting. His style based on references to the past suited well with the rapidly spreading neo-classicist movement of the time. Incorporating many influences that fell outside German Romanticism into his music, Ravel kept to the same pattern in his new works. He achieved considerable success especially in England and the United States, and in the international arena during 1920s. In addition to the honorary doctorate he was awarded from Oxford University, Ravel received many prestigious awards in Scandinavian countries, Spain, and Italy. The Piano Concerto the composer started writing in 1929 and finished in 1931 displays a similar tendency. Ravel composed the work for Marguerite Long, a leading French pianist and educator of the period. He appeared in many performances of the work as conductor. Long played the concerto on the Europe tour they went on with Ravel. The first movement of the work is structured on the dialectics between the irony arising out of the uninterrupted pulsating rhythms commonly found in neoclassicism and the lyricism of the parts where the soloist comes to the fore. The jazz rhythms and harmonies with which Ravel was deeply engaged at the time form the major elements of the general character of the movement. Additionally, quotes from the noteworthy American composer of the time Gershwin, and Stravinsky help the work appeal strongly to the audience. While writing the second movement, the composer, as he said, modelled the second movement on Mozart’s Clarinet Quintet. This modelling in which Ravel preserved his own musical language was very successful and produced one of the best-known pieces of the 20th century orchestra music. The last movement, like the first, is based on the energy of the uninterrupted pulsing rhythms. The construct consisting of consecutive blocks and associated with Stravinsky is one of the remarkable characteristics of this final movement.

Piyano Konçertosu, Sol El için, Re majör Piano Concerto for left Hand in D major 1887 doğumlu Avusturyalı piyanist Paul Wittgenstein, ünlü filozof Ludwig’in ağabeyidir. Wittgenstein’ler Avusturya’nın en zengin ailelerinden biridir. Paul Wittgenstein, I. Dünya Savaşı sırasında Ruslarla savaşırken sağ kolunu kaybetmiştir. Bundan sonra yaşamını yalnızca sol elini kullanarak piyano çalmaya adamış bu alanda büyük başarılar elde etmiştir. 1938 yılında New York’a yerleşmiş, 1946 yılında Amerikan vatandaşlığına kabul edilmiştir. Ravel dışında Strauss, Britten, Prokofiev, Hindemith de Wittgenstein için eserler yazmıştır. Konçerto, Wittgenstein tarafından Ravel’e sipariş edildiğinde besteci Amerika turnesi için Sol majör Piyano Konçertosunu yazmaktadır. Teklifi kabul etmiş ve iki konçerto üzerinde eş zamanlı olarak çalışmıştır. Konçertonun dramatik kurgusu, trajedi ve zafer kavramlarının zıtlığı üzerine kurulmuştur. İkinci bölümde dönem bestecileri için gündemde bir konu olan caz etkileri ile Ravel’in özel ilgi alanı olan İspanyol ezgileri bir arada kullanılmıştır. Konçerto, kâğıt üzerinde üç bölüme ayrılmış olsa da genellikle kesintisiz tek bölüm olarak çalınır. Wittgenstein girişteki uzun kadenza bölümüne itiraz etmiş, Ravel’den eseri revize etmesini istemiş, Ravel bu isteği geri çevirmiştir. Büyük gerginlik yaşanmıştır. Sonuçta, Wittgenstein ister istemez durumu kabullenerek konçertoyu ilk kez 27 Kasım 1931 tarihinde Viyana’da seslendirmiştir. Austrian pianist Paul Wittgenstein, born in 1887, is the well-known philosopher Ludwig’s brother. Wittgensteins are among the wealthiest families of Austria. Paul Wittgenstein lost his right arm while fighting against the Russian in the First World War. He dedicated the rest of his life playing the piano with his left hand only and achieved considerable success. Paul Wittgenstein moved to New York in 1938 and was granted American citizenship in 1946. Besides Ravel, Strauss, Britten, Prokofiev and Hindemith also wrote works for Wittgenstein. When Wittgenstein commissioned him the concerto, Ravel was writing his Piano Concerto in G major for his U.S. tour. Accepting the offer, the composer worked on both concertos simultaneously.

The dramatic structure of the work is based on the opposition between tragedy and victory. The second movement uses both the jazz influence which was on the agenda of the composers of the period and Spanish melodies that Ravel had a personal interest in. Although divided into three parts on paper, the concerto is usually played as a single movement without any break. Wittgenstein objected to the extended cadenza in the introduction and asked Ravel to revise it, but Ravel did not comply. This created high tension. In the end, Wittgenstein had to yield and played the concerto on November 27, 1931 in Vienna.

Claude DEBUSSY (1862-1918) Noktürnler | Nocturnes

Debussy üç bölümlü senfonik eser olan Noktürnler'i yazarken, James McNeill Whistler’in aynı başlıklı resimlerinden etkilenmiştir. Debussy bu başlığı aynı isimle bilinen müzikal biçim anlamında kullanmadığını, kelimenin çağrıştırdığı imgelerden yararlanmak için kullandığını belirtir. Fetes’deki (2. Bölüm, Festivaller) motifler Gustave Charpentier’in Louise isimli operasını, Nuages (1. Bölüm, Bulutlar) bölümündekiler de Mussorgsky’nin Güneşsiz isimli şarkısını anımsatır. Son bölümde besteci bizlere denizkızlarının şarkısını, kızlar korosunun seslendirdiği sözsüz ezgilerle sunar. Debussy, müziğinde bu imgesel çağrışımların derininde var olanı açığa çıkartmayı amaçlar. Kendisi bu durumu: “Fétes bize atmosferin titreşimlerini, dans eden ritimlerini ve ışığın aniden beliriveren parlamalarını sunar” şeklinde ifade etmiştir. Onun müziğinde tını dokuyu oluşturur; motifler, temalar bu dokunun içerisinden beliriverir. Diğer romantik bestecilerde olduğu gibi zaman motiflerin değişimi ve dönüşümü üzerine kurgulanmaz. Debussy’nin müziğinde dönüşen ortamın, dokunun kendisidir. Yani doku, ortaya konulan müzikal evrenin tamamıdır. Ortamın sabit kalıp, yalnızca figürlerin dönüştüğü bir yapı değildir. Böylelikle Boulez’in Debussy’nin müziği için kullandığı “geriye döndürülemez zaman” diye tanımladığı kavram ortaya çıkmış olur. Yard.Doç.Dr. Onur Türkmen

A symphonic work with three movements, Nocturnes was influenced by James McNeill Whistler’s homonymous paintings. Debussy noted that he did not use this title to denote the musical form that goes under the same title, but to make use of the images associated with the word. The motifs in Fetes (2nd movement, Festivals) remind Gustave Charpentier’s opera Louise, while those in Nuages (1st movement, Clouds) are reminiscent of Mussorgsky’s song Sunless. In the last movement, the composer presents the song of the sirens through nonverbal melodies sang by a female choir. In his music, Debussy seeks to reveal what lies deep beneath these imaginary associations. In his own words, “Fêtes' gives us the vibrating, dancing rhythm of the atmosphere with sudden flashes of light.” The tone in his music forms the texture, from which motifs and themes suddenly appear. Time is not built upon the change and transformation of motifs, as it is in other romantic composers’ works. In Debussy’s music, what is transformed is the atmosphere, the texture itself. In other words, the texture is the entire musical universe that is presented. It is not a structure where the atmosphere is the same and only the figures are transformed. That is how the concept described by Boulez as “irreversible time” manifests itself. Assist.Prof. Onur Türkmen

Saygun Filarmoni Korosu Saygun Philharmonic Chorus Soprano Ayşenur Yardım Begüm Sivri Beste Gül Çınar Canan Temel Sayın Cansu İncegül Yücetürk Cemile Kimyonoğlu Ceren Erenler Gökçe Nur Semerci Hayriye Çiftçi İlknur Bütüner Melike Bozkuş Özler Yalçıner Kelecioğlu Selin Asar Sema Sak Yonca Kaynar

Alto Ayşegül Çağlak Banu Manap Bengisu Özlük Dagmar Arman Didem Molla Sal Dilara Özcan Ece Teke Halise Devrimci Özgüven Neslihan Özdemir Nilgün Tuzkaya Nilüfer Tatman Peren Tuzkaya Seçil Vural Sevda Çetin Şeyma Tuğcu Ülkü Özgür

Bilkent Senfoni Orkestrası Bilkent Symphony Orchestra I. Keman | 1st Violin Ellen Jewett, konzertmeister Irina Nikotina, konzertmeister asst. Suzanna Bezhani Bahar Kutay Refik Zamanalioğlu Adilhoca Aziz Vseslava Kudinova Süreyya Defne Eda Delikçi Davut Aliyev Elena Postnova Arif Möhsünoğlu II. Keman | 2nd Violin Feruza Abdullayeva, grup şefi | principal Rasim Bağırov Elena Rihsi Marina Görmüşoğlu Adelya Ateşoğlu İskender Okeev Ferhat Gülmehmet Seyran Ahundzade Hüseynali Hüseynaliyev Viyola | Viola Cavid Cafer, grup şefi | principal Elena Gnezdilova Sema Hakioğlu Uluğbek Rihsi Ece Akyol Elif Onay Barış Simolin İrşad Mehmet Viyolonsel | Violoncello Hayreddin Hoca, grup şefi | principal Serdar Rasul Artur Rahmatulla Adil Babacan Yiğit Ülgen Verda Çavuşoğlu Salim Gayıblı Kontrbas | Double Bass Sergey Margulis, grup şefi | principal Dritan Gani Zurab Tsitsuachvili Burak Noyan Şalva Gagua

Flüt | Flute Albena Sezer, grup şefi | principal Zita Zempleni Ebru Aykal Obua | Oboe Selçuk Akyol, grup şefi | principal Violetta Lupu Viktoriya Tokdemir Klarnet | Clarinet Nusret İspir, grup şefi | principal Selen Akçora Leonid Volkov Umay Şafak * Fagot | Bassoon Ozan Evruk, grup şefi | principal Ezgi Tandoğan Onat Sefa Erşahin * Korno | Horn Laszlo Gyarmati, grup şefi | principal Güloya Altay Hasan Erim Hacat Tayfun Avcıoğlu * Trompet | Trumpet Renato Lupu * Krassimir Koniarov Billur Ongun Tuba Noriyoshi Murakami Vurmalı Çalgılar | Percussion Aydın Mecid, grup şefi | principal Kerem Öktem * Tokay Raman * Berk Şençolaklar * Elman Mecid * Arp | Harp Özlem Başabak * Mehmet Şahin * * Misafir Sanatçı | Guest Artist

Gelecek Programlar Next Programs 18 Mart March 2017 Cumartesi Saturday, 20:00 Viyana’da Bahar Spring in Vienna Mathieu Herzog şef conductor Elena Bashkirova piyano piano L. van Beethoven Piyano Konçertosu No.3, Do minör, Op.37 Concerto for Piano No.3 in C minor, Op.37 J. Brahms Senfoni No.3, Fa majör, Op.90 Symphony No.3 in F major, Op.90

25 Mart March 2017 Cumartesi Saturday, 20:00 Bahar Rüyaları Spring Dreams BSO Yaylı Çalgılar Topluluğu Konzertmeister: Irina Nikotina Cem Babacan piyano piano | Mevlan Mecid keman violin Murat Cangal viyola viola | Ece Akyol viyola viola Serdar Rasul viyolonsel violoncello | Burak Noyan kontrbas double bass F. Mendelssohn P.I. Tchaikovsky

Piyanolu Altılı, Re majör, Op.110 Piano Sextet in D major, Op.110 Serenad, Do majör, Op.48 Serenade in C major, Op.48

3 Nisan April 2017 Pazartesi Monday, 20:00 İhsan Doğramacı Özel Konseri İhsan Doğramacı Special Concert Gürer Aykal şef conductor Gülsin Onay piyano pieno L. van Beethoven Piyano Konçertosu No.4, Sol majör, Op.58 Concerto for PianoNo.4 in G major, Op.58 B. Tarcan Orkestra Süiti No.3 | Suite for Orchestra No.3 A. Borodin Senfoni No.3, La minör | Symphony No.3 in A minor

Bilkent Senfoni Orkestrası | Bilkent Symphony Orchestra

www.bso.bilkent.edu.tr [email protected]

Bilkent Üniversitesi kültür ve sanat faaliyetidir. Cultural and artistic activity of Bilkent University.