XIII Zjazd Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego SYMPOZJUM PIELEGNIAREK, POŁOZNYCH I DIETETYKÓW „Dzień po dniu z edukacją w diabetologii”
NOWE LEKI W LECZENIU CUKRZYCY Dorota Zozulińska-Ziółkiewicz Katedra i Klinika Chorób Wewnętrznych i Diabetologii, Uniwersytet Medyczny w Poznaniu Kierownik Kliniki: Prof. B. Wierusz-Wysocka
Najskuteczniejsze leczenie choroby ?
Zwalczanie przyczyny
Naturalna historia cukrzycy typu 2 Insulinooporność
2hPPG FPG HbA1c
Sekrecja insuliny Norma
Kompensacja IFG/IGT
DeFronzo RA i wsp. Diabetes Care 1992 w modyfikacji własnej
Cukrzyca
Skala dysfunkcji komórek β w przebiegu zaburzeń metabolizmu glukozy 400
mg/dl
Stopień 5- Dekompensacja- Cukrzyca typu 1,- ketoza Masa komórek β - Znaczna redukcja
300
Stopień 4- Dekompensacja- cukrzyca typu 2 i wczesna typu 1 Masa komórek β - Redukcja
200
Stopień 3 - Dekompensacja- Przemijająca Masa komórek β - Graniczna
100
0
Weir G.C. Diabetes 2004; 53 (Suppl.3): S16
Stopień 2- Adaptacja – Prediabetes, Masa komórek β - Graniczna Stopień 0 (‘norma’) i 1 (kompensacja) Masa komórek β prawidłowa lub zwiększona (insulinooporność/otyłość)
Naturalna historia cukrzycy typu 2 Insulinooporność
2hPPG FPG HbA1c
Norma
Sekrecja insuliny Kompensacja Cukrzyca typu 2 IFG/IGT
DeFronzo RA i wsp. Diabetes Care 1992
Funkcja komórki beta ulega stopniowemu pogorszeniu
Funkcja kom. beta (%, HOMA)
100 Rozpoznanie Cukrzycy
80 60 40 20
Ekstrapolowana funkcja komórek beta przed rozpoznaniem 0 –12
–10
–8
–6 –4 –2 0 Lata od rozpoznania
2
4
6
8
HOMA: homeostasis model assessment Lebovitz. Diabetes Reviews 1999;7:139–53 (dane z populacji UKPDS: UKPDS 16. Diabetes 1995;44:1249–58)
Ograniczona w czasie skuteczność terapii przeciwhiperglikemicznej Konwencjonalne* Glibenklamid Metformina Insulina
UKPDS
Mediana HbA1c (%)
9
Rosiglitazon Metformina Glibenklamid
ADOPT 8
8.5 7.5
8 7.5
7
7
Rekomendowana wartośc docelowa 15mmol/L; †ADA clinical practice recommendations. UKPDS 34, n=1704
UKPDS 34. Lancet 1998:352:854–65; Kahn et al. (ADOPT). NEJM 2006;355:2427–43
2 3 Czas (lata)
4
5
ŚRODOWISKO ŻYCIA Otyłość brzuszna Insulinooporność
Starzenie GENY
Stres oksydacyjny Zapalenie
Defekt inkretynowy
Efekt inkretynowy GIP (zależny od glukozy polipeptyd insulinotropowy)
GLP-1Odpowiedź (glukagono-podobny peptyd-1) insulinowa
Glikemia
180
5
90
60 120 Czas(min)
180
Glukoza p.o.(50 g)
Insulina (mU/L)
10
0 –10 –5
80
270
Glikemia(mg/dL)
Glikemia(mmol/L)
15
60 40
Efekt inkretynowy
20
0
0 –10 –5 Glukoza i.v.
Nauck et al. Diabetologia 1986;29:46–52, healthy volunteers (n=8)
60 120 Czas (min)
180
Równowaga glikemiczna Tkanki obwodowe Adipocyty
Pożywienie
Mięśnie
żołądek
wątroba
glukagon
insulina
glukoza
GIP Trzustka GLP-1
Naturalna historia cukrzycy typu 2 Insulinooporność CUN Regulacja równowagi energetycznej Oś entero-insulinarna GIP i GLP-1 Inkretyny Wyspy trzustkowe Jelito Pokarm
Neurony
GLP-1 i GIP
•Sekrecja GLP-1 • Wrażliwość komórek B
2hPPG wysp trzustki na GLP-1 FPG • Sekrecja GIP nieznacznie HbA1c • Efekt GIP głęboko
Wchłonięte składniki pokarmowe
Norma
upośledzony
Sekrecja insuliny Kompensacja Cukrzyca typu 2 IFG/IGT
DeFronzo RA i wsp. Diabetes Care 1992
upośledzona
Działanie GLP-1 i GIP w komórce B wysp trzustki GLUKOZA
Glukoza Aminokwasy
Acetylocholina
INKRETYNY
GLUT- 2 Receptor dla GLP-1
Glukokinaza
Metabolizm
Kanał K ATP
K+ Depolaryzacja błony
Egzocytoza
Uwalnianie insuliny z ziarnistości
SEKRECJA INSULINY
ŻYWOTNOŚĆ KOMÓREK β
Insulina/IGF-1/2-R
GH/Prl-R
Leptin-R
SOCS IRS1/2
JAKs STATs
Insulina
Ca
MAPK cAMP
Integryna α/β
GLP-1/GIP/Glukagon-R GLP-1/GIP Diabetes 2001; 50 (Suppl.1): S28
Prawidłowa sekrecja insuliny
~50% maksymalnej zdolności sekrecyjnej
~75% maksymalnej zdolności sekrecyjnej
Czas
Czas
Czas
Maksymalna sekrecja insuliny
Diabetes. 59(5):1117-1125, May 2010.
Deficyt kk B
efekt inkretynowy
Ekspresji receptorów GIP ?
Max zdolności sekrecyjnej
Hiperglikemia Diabetes. 59(5):1117-1125, May 2010.
Sekrecji GLP-1 ???
Biologiczne działanie GLP-1 i GIP u osób z DM2 GLP-1
GIP
Komórki L Trzustka, żołądek, serce, podwzgórze
Komórki K Trzustka, CUN, adipocyty, kości
Komórki B trzustki: Zależna od glukozy sekrecja insuliny Wrażliwość na glukozę Biosynteza insuliny Różnicowanie komórek prekursorowych Apoptoza
?
Komórki A (sekrecja glukagonu)
lub
lub ? ? ? ?
Miejsce sekrecji Receptory
Opróżnianie żołądka Poposiłkowa glikemia Apetyt Masa ciała Neuroprotekcja Kardioprotekcja Nerka ( diureza, natriureza) Kości (działanie kościotwórcze)
Nowe leki związane z efektem inkretynowym (GLP-1) Natywny ludzki GLP-1
GLP-1 mimetyki Liraglutyd
2008
Homologia 97% składu aminokwasów do ludzkiegio GLP-1
Eksenatyd
2005 LAR 2011
Homologia 53% składu aminokwasów do ludzkiego GLP-1
Inhibitory DPP-IV
Sitagliptyna 2006
Wildagliptyna 2007
Saxagliptyna 2008
Linagliptyna 2011
Jak leczyć cukrzycę typu 2 ? Dobre dowody Rozpoznanie DM2 Zmiana stylu życia + Metformina Etap 1
Etap 2
Etap 3
Słabsze dowody
Styl życia + Metfomina + Insulina „bazowa” Consensus statement Diabetes Care 2009;32:193
Jak leczyć cukrzycę typu 2 ? Zmiana stylu życia + Metformina lub Wyjątkowo u osoby bez nadwagi z zachowaną funkcją kk B -PSM
Etap 1
Etap 2
Etap 3 Styl życia + Metfomina + Glitazon/Inkretyny + PSM/glinid/akarboza
Zalecenia PTD 2009
Etap 1 (monoterapia doustna) Etap 2 (terapia doustna skojarzona)
Metformina (SU) Metformina + SU
Metformina + lek inkretynowy
Metformina + 2 leki o różnych mechanizmach działania (SU lub lek inkretynowy lub akarboza) Etap 3 (insulinoterapia prosta) Etap 4 (insulinoterapia złożona) Zalecenia PTD 2010,2011
Metformina + Insulina bazowa Metformina + Insulina w 2 dawkach Metformina + Intensywna insulinoterapia
Nowe leki w terapii cukrzycy
Ewolucja czy Rewolucja ?
Terapia w cukrzycy typu 2 Polak z cukrzycą typu 2 Lekarz Oczekiwania Minimalny wysiłek maksymalny efekt
Podporządkowanie się zaleceniom Cel
Wyleczenie Komfort życia
-masa ciała -kontrola glikemii (HbA1c) -lipidogram -RR „Narzędzia”
Cudowna tabletka
Edukacja i motywacja Interwencja behawioralna Farmakoterapia
Terapia w cukrzycy typu 2
EDUKACJA ODŻYWIANIE
AKTYWNOŚĆ FIZYCZNA
DOUSTNE LEKI PRZECIWHIPERGLIKEMICZNE LEKI PRZECIWHIPERGLIKEMICZNE DO INIEKCJI PODSKÓRNYCH ŚRODKI PARAMEDYCZNE
Terapia w cukrzycy typu 2
CAKADEJU ŻNIWAODYIE
KAŚTOWYNĆ NAFYZICZ
DOUSTNE LEKI PRZECIWHIPERGLIKEMICZNE LEKI PRZECIWHIPERGLIKEMICZNE DO INIEKCJI PODSKÓRNYCH ŚRODKI PARAMEDYCZNE
Terapia w cukrzycy typu 2 Interwencja „zdrowe życie”
Główne Zalety
Główne Wady
↓ m.c. i obw. pasa ↓ cz. ryzyka CVD
Trudne w realizacji
Metformina
↓ ryzyka CVD i cz. ryzyka CVD ↓ ryzyka nowotworów Niskie ryzyko hipoglikemii Koszt terapii
Objawy uboczne ze strony p. pokarmowego Ryzyko kwasicy mleczanowej
PSM
↓ Mikroangiopatii Koszt terapii
Wtórna nieskuteczność ↑ m.c. ↑ ryzyko hipoglikemii ↑ ryzyko CVD i neo (?)
Glinidy
↓ Glikemii poposiłkowej
Brak długoterminowych badań Ryzyko hipoglikemii ↑m.c. ↑Koszt terapii
TZD
Niskie ryzyko hipoglikemii Poprawa w zakresie niektórych cz. ryzyka CVD
↑m.c. Obrzęki obwodowe ↑CHF ↑ ryzyko złamań kości ↑Koszt terapii
Diabetologia 2010;53:1264
Terapia w cukrzycy typu 2 cd. Interwencja
Główne Zalety
Główne Wady
Inhibitory αglukozydazy
Niskie ryzyko hipoglikemii Poważne zdarzenia niepożądane b. rzadko
Nietolerancja leku Nieznaczny wpływ na poprawę glikemii
Inhibitory DPP-IV
Niskie ryzyko hipoglikemii
Brak długoterminowych badań oceniających skuteczność i bezpieczeństwo Prawdopodobny związek z zapaleniem trzustki Koszt terapii
Agoniści GLP-1-R
Niskie ryzyko hipoglikemii ↓ m.c. i obw. pasa ↓ RR Protekcja kk B
Brak długoterminowych badań oceniających skuteczność i bezpieczeństwo Nudności i wymioty Prawdopodobny związek z zapaleniem trzustki Koszt terapii
Insulina
Duża skuteczność w obniżaniu glikemii
Ryzyko hipoglikemii ↑ m.c. Monitorowanie glikemii Wielokrotne iniekcje Koszt terapii
Diabetologia 2010;53:1264
Charakterystyka leków przeciwhiperglikemicznych Grupa leków
Sekrecja insuliny
IR
HbA1c
Masa ciała
Metformina
⇔
⇓
1.5 – 2.0
⇔⇓
PSM
⇑⇑
⇔
1.5 – 2.0
⇑⇔
Glinidy
⇑⇑ ⇔
⇔ ⇔
0.9 – 1.7
⇑⇔ ⇔
⇔
⇓
1.0 – 1.5
⇑
0.6 – 1.6
⇓⇓ ⇔
Inhibitory αglukozydazy TZD GLP-1 mimetyki Inhibitory DPP-IV Insulina
⇑ ⇑ ⇔
0.4 – 1.3
0.6 – 1.3
⇔
1.5 – 3.5
⇑
LEAD-6 Eksenatyd
2 x 10 µg Liraglutyd 1 x 0.6 mg 1.2 mg 1.8 mg
Cukrzyca typu 2; n=464; dotychczasowe leczenie: metformina + glimepiryd
95
~3 kg
Masa ciała [kg]
94
Tłuszczowej m.c. i redukcja tłuszczu trzewnego
93 92 91 90 89 88 0
4
8
12
16
20
26
34
40
Czas [tygodnie]
m.c. tym większy im wyższe wyjściowe BMI Diabetes Care June 2010; 33: 1300-1303
GLP-1 mimetyki w leczeniu otyłości? 564 osoby otyłe, wiek 18-65 lat, BMI 30-40 kg/m2, randomizacja:
liraglutyd 1.2 mg; 1.8 mg; 2.4 mg;3.0 mg; placebo; orlistat 120 mg 4.8 kg 5.5 kg 6.3 kg 7.2 kg vs 2.8 kg; 4.1 kg
Masy ciała po 20 tygodniach
Astrup A i wsp. Lancet 2009; 374:1606-16
GLP-1 mimetyki w leczeniu otyłości? 152 osoby otyłe, wiek 46 ±12 lat, BMI 39.6 ± 7.0 kg/m2, IGT lub IFG (25%); badanie randomizowane (zmiana stylu życia + eksenatyd lub placebo), okres obserwacji: 24 tygodnie
Placebo
Eksenatyd
Diabetes Care June 2010; 33: 1173-1175
Eksenatyd n=6280 Sitagliptyna n= 5861 Insulina n= 32398
1 Zmiana masy ciała [kg}
0,5 0 -0,5
Eksenatyd
Sitagliptyna
-1 -1,5 -2 -2,5 -3 -3,5
Diabetes Care Aug 2010; 33: 1759-65
Insulina
neuroprotekcja apetyt kardioprotekcja poprawa funkcji LK
GLP-1 mimetyki
wątrobowa produkcja glukozy
opróżnianie żołądka
wrażliwość na insulinę sekrecja insuliny biosynteza insuliny proliferacja kk β sekrecja glukagonu
wychwyt i zużycie glukozy
apoptoza kk β
Nowe leki „inkretynowe”
• Objawy niepożądane ze strony przewodu pokarmowego (nudności/wymioty): u średnio co 5 pacjenta leczonego GLP-1 mimetykiem, charakter przemijający u większości
• Zapalenie trzustki ? • Inhibitory DPP-4: infekcje ukł. oddechowego i moczowego • Brak długoterminowych badań i doświadczeń • Koszt terapii
Nowe leki Nowe nadzieje Nowe obawy
Nowe pytania