II Jelita – korzenie organizmu Albert Hesse, Ralf Mayer

Niniejszy rozdział ma na celu dostarczyć czytelnikowi ważnych informacji dotyczących zdrowia jelit. Chore jelito może być powodem wielu schorzeń. Migreny, alergie, neurodermia, katar sienny, astma, przewlekłe bóle aż po reumatyzm, depresje i stany lękowe, przewlekłe schorzenia jelit, schorzenia układu odpornościowego, choroby serca i naczyń krwionośnych, zmęczenie i problemy z koncentracją są schorzeniami, na które cierpi ponad 80% społeczeństwa, a które są bardziej powiązane z chorymi jelitami, niż mogłoby się z pozoru wydawać. Nawet ADHD może być spowodowane chorobą jelit. Mamy nadzieję, iż poniższe treści będą pomocne w zrozumieniu przyczyny i związków schorzeń jelit. Naszym celem jest uświadamianie ludzi oraz pomoc w dokonywaniu bardziej świadomych wyborów artykułów spożywczych. Większość oferowanych produktów przeszło chemiczną obróbkę, a prawie wszystkie tzw. aromaty naturalne zostały wyprodukowane na bazie pleśni, z czego niewielu konsumentów zdaje sobie sprawę. Większość składników użytych w przetwórstwie spożywczym nie jest w ogóle wymieniona na etykiecie lub określa się je jako substancje nieszkodliwe. Zaufanie konsumentów jest bez skrupułów wykorzystywane. Złe odżywianie, leki oraz konserwanty mają negatywny wpływ na nasz organizm. Niektóre składniki zostaną omówione w osobnym rozdziale. Jeśli poświęcimy nieco uwagi naszym jelitom, staniemy się zdrowsi i będziemy mogli cieszyć się dłuższym życiem. Gdy porównamy nasz organizm do drzewa, możemy określić jelita jako jego korzenie. Organizm potrzebuje zdrowych i silnych korzeni, aby móc prawidłowo funkcjonować.

43

Zdrowa flora bakteryjna składa się z 400 różnych szczepów bakterii, a nowe źródła informują o 2 tys. różnych rodzajach drobnoustrojów. Bakterie te żyją z nami w symbiozie i tworzą system odpornościowy znajdujący się w wierzchniej warstwie śluzówki jelit. Jelita dziecka są sterylne. Dopiero w trakcie porodu oraz podczas karmienia piersią dochodzi do zasiedlenia jelit przez bakterie. Zasiedlenie to wygląda jak wielki puchaty dywan. Posiadamy dziesięć razy więcej bakterii w jelicie niż własnych komórek.

2.1 Powstawanie błędnego koła Zdrowe środowisko flory jelitowej zmienia się w przeciągu życia z powodu nieodpowiedniego odżywiania oraz pod wpływem antybiotyków, konserwantów oraz barwników do tego stopnia, że dochodzi do zaniku równowagi między pożądanymi a niepożądanymi bakteriami jelit. W jelitach może dojść do nadmiernego rozmnażania się niepożądanych bakterii. Niestrawione pożywienie i substancje toksyczne powstałe w procesie fermentacji dostają się do krwioobiegu poprzez śluzówkę jelit. Z powodu utrzymującej się tygodniami bądź miesiącami dysbiozy dochodzi do zmian w śluzówce oraz ściance jelit. Prowadzi to do wysokiej przepuszczalności ścianki (rozpoznawalne po badaniu kału), co jest przyczyną przewlekłego zakwaszenia. W ten sposób powstają przewlekłe stany zapalne w organizmie. Śluzówka jelit może zostać porównana do sieci, która jest tak gęsta, że jest nieprzepuszczalna dla (dużych) toksycznych cząsteczek. W przypadku dysbiozy śluzówka rozciąga się, w związku z czym w wyniku stałego obciążenia oczka sieci powiększają się do tego stopnia, iż przedostaje się przez nie coraz więcej toksycznych cząsteczek. Uszkadza to nasz system odpornościowy, który w 80% ma bezpośredni związek z jelitami. Co dziesiąta komórka w jelitach to tzw. limfatyczna komórka odpornościowa. W przypadku dysbiozy komórki te ulegają zniszczeniu. Dochodzi do ukrytej słabości odpornościowej. Śluzówka nie jest w stanie pełnić funkcji obronnej przed czynnikami chorobotwórczymi, paso-

44

żytami i grzybami. Ponadto organizm nie jest w stanie produkować wystarczającej ilości komórek odpornościowych. 2.2 Zespół nieszczelnego jelita Takie zmiany śluzówki jelit noszą w medycynie nazwę zespół nieszczelnego jelita (Leaky–Gut–Syndrom). Nie tylko chorobotwórcze bakterie jelit bądź grzyby wytwarzają toksyny. Również zdrowe bakterie je produkują. W przypadku zespołu nieszczelnego jelita śluzówka jest tak doszczętnie zniszczona, iż staje się przepuszczalna nawet dla toksyn pożytecznych bakterii. Podczas prostej analizy stolca można dokładnie zbadać przepuszczalność śluzówki. Określa się w nich zawartość alfa1 – antytrypsyny, której podwyższona ilość świadczy o zwiększonej przepuszczalności śluzówki. Regeneracja, czyli przywrócenie funkcji śluzówki, może potrwać do półtora roku. W okresie tym należy dostarczać jelitom, a dokładniej precyzując śluzówce jelit, odpowiednie, zdrowe bakterie. Celem tego procesu jest zmniejszenie przepuszczalności śluzówki oraz przywrócenie zdrowej flory. Zdrowa śluzówka nie przyjmuje alergenów, gdyż są one niszczone przez system odpornościowy, który się w niej znajduje. W przypadku zespołu nieszczelnego jelita alergeny bez problemu przenikają przez ściankę, wywołując ogólne alergie bądź alergię pokarmową. Aby zapobiec przedostawaniu się alergenów do organizmu, śluzówka musi się zregenerować i zmniejszyć. Chcąc osiągnąć ten cel, należy przez dłuższy czas spożywać Efektywne Mikroorganizmy, które oczyszczają i regenerują śluzówkę. Życie w symbiozie Bakterie bądź mikroorganizmy od początku żyły w symbiozie z innymi organizmami. (Symbioza to trwałe i korzystne współżycie organizmów dwóch odrębnych gatunków. Istnienie jednego z organizmów

45

bez drugiego w takiej formie jest niemożliwe). Bakterie przejęły ważne funkcje związane z przemianą materii i systemem odpornościowym. Zdrowa flora bakteryjna jest tak samo ważna, jak zdrowe, funkcjonujące organy. Niestety zbyt mało uwagi poświęca się temu problemowi. Z tego powodu mamy tylu przewlekle chorych, mocno zakwaszonych pacjentów. Zapalenie Jeśli za sprawą zespołu nieszczelnych jelit znaczna ilość kwaśnych toksyn przeniknie do organizmu, zostaje ona tym samym odłożona w tkankach. Im bardziej zakłócona jest funkcja jelit, tym więcej zostanie odłożonych toksyn, które magazynowane są np. w mięśniach, tkance łącznej oraz w komórkach tłuszczowych. Organizm pozbywa się toksyn powstałych w trakcie przemiany materii poprzez odkładanie ich w tkankach. W momencie, gdy uzbiera się odpowiednia ilość toksyn, dochodzi do zapalenia, dzięki któremu organizm jest w stanie pozbyć się części substancji trujących. W przypadku zachorowania na grypę bądź rozwinięcia się infekcji, człowiek choruje nie z powodu zarazków, które dostały się do jego organizmu, ale z powodu toksyn, które są przez nie wydzielane, a których można się pozbyć jedynie, doprowadzając do zapalenia. W zależności od tego, w którym miejscu odłożone zostaną toksyny, dochodzi do konkretnego schorzenia.

46

2.3 Przykłady chorób powstałych w wyniku dysbiozy Migrena W przypadku migreny mamy do czynienia ze stanem zapalnym spowodowanym zakwaszeniem. U pacjenta cierpiącego na tę chorobę kwasy magazynują się w mięśniach w okolicy szyjnego odcinka kręgosłupa. Zapalenie prowadzi do powstania obrzęku. Mechanizm ten dotyka drogi nerwowe, które są odpowiedzialne za typowe bóle migrenowe. Są to nerwy wychodzące z rdzenia kręgowego szyjnego odcinka kręgosłupa, które biegną od tylnej części głowy aż do oczu i twarzy. Alergie, neurodermia, astma i katar sienny Podczas procesu przemiany materii część toksyn usuwana jest poprzez skórę bądź śluzówkę. Kwasy podrażniają komórki odpornościowe znajdujące się w skórze i śluzówce do tego stopnia, iż reagują one stanem zapalnym. Fakt ten mogą potwierdzić badania krwi. Dochodzi bowiem do wzrostu parametrów odpornościowych. Utrzymujące się zapalenie prowadzi do nadmiernej reakcji układu odpornościowego, tj. alergii. Jeśli śluzówka ma kontakt tylko z substancjami z zawartością białka, jak np. z pyłkami, trawami lub z białkowymi artykułami spożywczymi, dochodzi do sytuacji, w której system odpornościowy reaguje alergią na ich obecność. W przypadku, gdy komórki odpornościowe odpowiedzą alergią na obecność danej substancji, informacja o alergenie zostanie w nich zapisana i od tego momentu będą reagować w ten sposób przy każdym kontakcie z daną substancją. Przewlekłe bóle, reumatyzm I w tym przypadku organizm również stara się pozbyć toksyn. Toksyny magazynują się aż do momentu „przepełnienia się czary goryczy”. W takim przypadku organizm może zareagować tylko zapaleniem. Często kwasy odkładają się w mięśniach ramion, karku bądź w okolicy od-

47