ITALIA 2016 Otsailak 03-12

Errenteria - Venezia - Erroma Florentzia - Pisa - Errenteria

IES KOLDO MITXELENA BHI

ITALIA 2016: otsailak 03-12 EGITARAUA

Asteazkena, 3

15:30 tan Errenteriatik abiatuko gara Veneziarantz (1474 km). 52 ikasle eta 3 irakasle. Veneziara 10:00 aldera iritsi eta Campingera CAMPING VILLAGE JOLLY

Osteguna, 4

Via De Marchi, 7 – 30175 Marghera VENEZIA Tel: +39.041920312 Fax: +390415388526 Kanal Handia zeharkatzen duen “vaporetto”a hartu eta ibilbidea hirian zehar: kaleak, zubiak, San Markoren basilika, dukearen jauregia, “Campanilea”…

Ostirala, 5

10:00tan, vaporettoa hartu eta Muranora. Bertan beira lantegi bat bisitatu beira nola lantzen duten ikusteko. Veneziara itzuli eta arratsaldea libre. 9:30 Erromarantz abiatu (543 km) Campingera iritsi. CAMPING VILLAGE ROMA (logela + gosaria)

Larunbata, 6

Villa Aurelia, 831 - 00165 Roma Tel. : +39 066623018

Fax: +39 0666418147

Arratsaldean ibilbidea hirian zehar. 9:30: Erromara autobusez. Igandea, 7

Bisita: Panteoia, Piazza Navona, Fontana de Trevi, Santa Maria della Vitoria (Santa Teresaren estasia), Piazza della Republica, San Pietro in Vincoli (Moises)… Arratsaldea libre. Metroz campignera. 9:30: Erromara autobuses.

Astelehena, 8

Bisita: Koliseoa, erromatar Foroa, Viktore Manuelen monumentua, Via del Corso… Arratsaldea libre. Metroz campignera. 9:15: Vatikanoa: Pedro Deunaren baislika eta Vatikanoko museoak bisitatu. Bisita gidatua. Bazkal ondoren, 16:00tan, Florentziarantz irten (286 km). HOTEL BIJOU (logela + gosaria+ afaria)

Asteartea, 9

Via Fiume, 5 – 50123 FIRENZE, ITALIA Tel: +39.055.214156

Fax: +39.055.280515

Afaria hotelean.

Asteazkena, 10

Gosaria hotelean. Goizean, Uffizi galería bisitatu; arratsaldean, Pitti jauregia eta Galleria della Academia. Afaria hotelean. Gosaria hotelean. Hiria bisitatu: Ponte Vecchio, Duomo…)

Osteguna, 11

14:00: Pisa bisitatu 18:00: Errenteriarantz abiatu eta ostiral goizean iritsi.

ITALIA 2016: 03-12 de febrero. PROGRAMA Miércoles, 3

Salida de Errenteria a las 15:30 con destino a Venecia: 1474 km 52 alumnos + 3 profesores. llegada a Venecia hacia las 10: instalarse en el Camping. CAMPING VILLAGE JOLLY Via De Marchi, 7 – 30175 Marghera VENEZIA

Jueves, 4

Tel: +39.041920312 Fax: +390415388526 Vaporetto de la Linea 1 que atraviesa todo el gran canal. Paseo por las calles céntricas y los puentes, Camapanile… Cena en el camping. Desayuno en el camping.

Viernes, 5

Vaporetto para ir a Murano. Allí visitaremos una fábrica de vidrio para conocer la técnica utilizada en su elaboración. Regreso a Venecia y tarde libre. Desayuno en el camping. Salida a las 9:30 de la mañana hacia Roma: 543 km (6 horas) Instalarse en el Camping Village Roma

Sábado, 6

CAMPING VILLAGE ROMA (alojamiento + desayuno) Villa Aurelia, 831 - 00165 Roma Tel. : 00 39 06 6623018

Fax: 00 39 06 66418147

Desayuno en el camping. Domingo, 7

9:30: salida en bus para la visitar el centro de la ciudad: Panteón,, Piazza Navona, Fonatan de Trevi, Santa Maria della Vitoria (éxtasis de Santa Teresa), Piazza della Republica, San Pietro in Vincoli (Moises)… Desayuno en el camping.

Lunes, 8

9:30: salida en bus para visitar el Coliseo, Foro Romano, monumento a Victor Manuel II, Vía del Corso.. Tarde libre. Vuelta al camping en metro. Desayuno en el camping 9:15 : salida en bus hacia el Vaticano. Visita guiada de la Basílica de San Pedro y los Museos Vaticanos. Después de comer, 16:00: salida hacia Florencia (286 km).

Martes, 9

Instalarse en el hotel. Cena en el hotel. HOTEL BIJOU (logela + gosaria+ afaria) Via Fiume, 5 – 50123 FIRENZE, ITALIA Tel: +39.055.214156 Desayuno en el hotel.

Miércoles, 10

Fax: +39.055.280515

Por la mañana, visita Galleria degli Uffizi; tarde visita Palacio Pitti y Galleria della Academia. Cena en el hotel. Desayuno en el hotel. Visita Florencia (Ponte Vecchio, Duomo…)

Jueves, 11

14:00: salida hacia Pisa 18:00: salida hacia Errenteria. Llegada el viernes por la mañana.

OSTATUAK Camping Village Jolly (lo egin + gosaldu + afaldu) Via De Marchi 7 30175, Marghera - Venezia (VE) Tel. +39.041920312 Fax +39.0415388526 Internet: www.camping.it/veneto/jolly www.ecvacanze.it/it/camping/camping-in-town/camping-v E-mail: [email protected] - [email protected]

Camping Village Roma (lo egin + gosaldu) Via Aurelia, 831 00165, Roma (RM) GPS: N 41° 53' 15,270'' - E 12° 24' 16,290'' Tel. +39 066623018 Fax +39 0666418147 Internet: www.camping.it/lazio/romacamping www.ecvacanze.it/it/camping/camping-in-town/roma-camp E-mail: [email protected] - [email protected]

Hotel Bijou (lo egin + gosaldu + afaldu) Via Fiume, 5—50123 Firenze, Italia Tel. +39.055.214156. Fax: +39.055.280515 e-mail: [email protected]

GARRAIOA Venezian, campingetik hirira bertako garraioan mugituko gara eta, vaporettoan edo oinez hirian zehar. Florentzian, oinez mugituko gara, hiritik ez baikara aterako. Erroman, gure autobusak, egunero, campingetik Erromara eramango gaitu, baina zuen kontura itzuli behar duzue. Erroman, Piazza di Spagnan metroa hartu behar duzue, Battistini zentzuan eta CORNELIA izeneko geltokian jaitsi. Atera eta Mc Donald´s bat aurkituko duzue eta bertan 246 autobusa hartu behar duzue eta campingaren aurrean utziko zaituztete.

VENEZIA Veneziako urmaela

VENEZIA

Venezia, Veneto eskualdeko hiriburua da eta 271663 biztanle ditu Ubideen hiria goitizenarekin ezagututa, aintzira bateko irlen gainean dago eraikita. Historia handiko hiria da. Izan ere, Veneziako Errepublikak Mediterraneoko itsas—boterea izan zen mende askotan zehar. Venezia Italiako gunerik hezeena da. Hiria osoa luzera eta neurri ezberdinetako kanalez inguratuta dago. Hauetako handiena Kanal Handia izenekoa da; honek Venezia zeharkatu egiten du S bat osatuz. Kanalak 4 km-ko luzera du, 30 eta 70 metro bitarteko zabalera eta, gehienez, 5 metrotako sakonera. Bere ertzetan, XII eta XVIII. mendeen artean eraikitako 200 jauregi inguru altxatzen dira. Hiriaren ipar-mendebaldean hasi eta Adriatiko itsasoraino luzatzen da. Kanalak hiria bitan zatitzen du. Esan ohi da, San Markoren plaza dagoen aldea nobleagoa dela eta bestea, berriz, herrikoiagoa. Sortu zenetik, hiriak aldizkako uholdeak ezagutu ditu. Udaberri eta udazkenean, egunean bi aldiz, “aqua alta” izeneko fenomenoa gertatzen da, hiriko alde asko urez estalita gelditzen direlarik. Hiria sei sestiere edo auzotan dago banatuta: Cannaregio, Castello, San Marco, San Polo, Dorsoduro eta Santa Croce. Venezia, hiri artistiko bat da, UNESCOk gizon-emakume guztien ondarea kontsideratua. Edozein momentutan liluratzen duen hiria baldin bada, Inauterietan … magikoa bihurtzen da. DISFRUTATU!!!!!!

Veneziako kanalak Hiriaren sorrera, V. mendean kokatu behar dugu, erromatar inperioaren hondorapenaren ondoren, Veneto inguruko biztanleak, herri barbaroengandik babestu ahal izateko bertan ezarri zirenean. 117 uhartez osaturik, hondarrezko banku batez babestua, hiri hau, Lido izeneko lakuan aurkitzen dugu. Hasieratik, komunitate hau autonomoa izan zen eta IX. mendean independentzia lortu zuen. Harrezkero, hiriaren gobernua “dogo” edo “dux” izeneko agintariaren menpe egon zen. Kargua bizi artekoa zen, baina ez jaraunsgarria. Merkataritza jarduerari ekin eta garairik onena XV. mendearen lehen erdialdean bizi izan zuen, 1453. urtetik aurrera bere hondorapena hasiko delarik. 1797. urtean Napoleonek konkistatu eta, geroago, Austriaren menpe gelditu zen 1866. urte arte. Urte honetan Piemonteko erresumari atxiki zen, 1870 urtean Italiar estatua sortu zen arte. Inauteriak dira bertako festa famatuenak “Carna” “val” hitzak agur haragiari esan nahi. Festa hauek XI. mendean hasi omen ziren, baina XVIII. an lortu zuten ospe ikaragarria. Garai hartan, festa hauek sei hilabetez luzatzen ziren, urritik, Garizuma hasi arte. Gaur egun, hamar egunez luzatzen dira. Maskara eta jantziekin norberaren identitatea ezkutuan gorde zitekeen eta, horrela, norberaren gizarte maila, sexua eta erlijioa igartzerik ez zegoen, bakoitzak nahi zuen bezala joka zezakeen, jantzi eta itxura berriaren arabera. Horregatik, beste “pertsonaia” batekin topo egitean, Buongiorno signora maschera (Egun on maskara anderea) besterik ez zen esaten.

Veneziako inauterietako maskarak

San Marko pl aza

San Markoren plaza IX. mendean hasita, gaur duen itxura XII. mendean eman zitzaion. Hiriaren zentroa da eta baita ere gunerik baxuena. Horregatik, “aqua alta” izeneko fenomenoa gertatzean, berehala urez estalita gelditzen da. Napoleonen esanetan, plaza hau Europako plazarik politena zen. Plaza izendapena duen enparantza bakarra da, beste guztiek campo izena hartzen baitute. Plaza mugatuz ere aurki daitezke Prokuradoria zaharrak eta Prokuradoria berriak deituriko eraikinak, 3.500 metrotako luzera dutena. Fatxadak arkuz osatuta daude osotasunean.

San Markoren basilika Izen bereko plazan aurkitzen da eta hiriko eraikin ospetsuenetako bat da. San Marko ebanjelariaren erlikiak gordetzeko eraikia, hiriko eliz handiena da, bizantziar eragin duena. IX. mendean hasi zen eraikitzen, baina X. mendean erre egin zen eta XI. mendean berreraiki zen. Beranduago, XV eta XVII. mendeetan zenbait berrikuntza ezagutu zituen.

San Markoren basilika

Greziar gurutze formakoa, bost kupula ditu eta azpimarratzekoak dira bai kanpo bai barrualdeko dekorazioa: granitoa, urrea eta, batez ere, mosaikoak. Fatxada nagusian aurkitzen ditugun zaldiek Estatuaren indarraren adierazle dira. Kopiak dira, originalak barrualdean daude, lehenengo pisuan eta Konstantinopolisko hipodromotik ekarri ziren XIII. mendean. Barrualdea, plazako maila baina zertxobait altuago dago. Luxu eta handitasun sentsazioa emateko, eraikina, adreiluz egin arren, marmol, brontze eta, batez ere, mosaikoz gain estali zen. Aldare nagusiaren atzean, Pala d´Oro izeneko erretaula aurki daiteke, urre, zilar eta harri bitxiez egina. Il Campanile

San Markoren Campanile San Markoren basilikaren kanpandorrea da eta hiriko ikur garrantzitsuenetako bat. 98,6 metrotako altuera du. Beheko gorputzak, adreiluzkoa, prisma forma du eta, horren gainean, bost kanpai gordetzen dituen kanpandorrea ikus dezakegu. Lehenbizikoa, IX. mendean eraiki arren, XVI. mendean eraiki zen gaurko itxurarekin. Hala ere, 1902. urtean erori zen eta hamar urte beranduago berreraiki XVI. mendeko itxura mantenduz. Eraikina urrezko San Gabriel aingeruaren urrezko irudi batez burutzen da.

Il Campanile

Dukearen jauregia

Duken jauregia: kanpoaldea eta patioa Veneziaren boterearen adierazle bat da. Dukearen egoitza, gobernu eta justizia gortearen egoitza, eta kartzela ere Veneziako Errepublikaren garaian (IX - XVIII). Gaur egun museo bat da. Eraikuntza X - XI. mendeetan hasi zen eraikitzen, baina XVII. mende arte aldaketak ezagutu zituen. Kanpoaldetik, eraikuntza gotikoa dugu, forma kubikoa du eta bere originaltasun handiena, behealdean, hogeita hamasei kolomek sostengatzen duten arkupean datza. Honen gainean, hirurogeita hamaika koloma dituen galeria aurkitzen dugu. Patioa Berpizkunde garaikoa da. Eskulturaz beteta, aipagarria da izkina batean aurkitzen den “Scala dei Giganti” izeneko eskailera. Palazzo Dario edo Ca´Dario

Veneziar gotiko estiloan eraikitako jauregi honek ospe txar bat ere badu, horregatik “etxe hiltzailea” ezizenez ere ezagutzen da. Arrazoia, jauregi honek izan zituen hainbat jabeen patu eta heriotza tragikoetan oinarriturik dago: hilketak, suizidioak, kartzelaratzeak … Batzuen esamesen ustez, madarikatuta omen dago.

Palazzo Dario edo Ca¨Dario

Beste jauregi batzuk Ca d´oro: Berpizkunde garaiko jauregia. Marmolez egina eta urrearekin apainduta. Gaur egun, museo bat da. Venier dei leoni jauregia: XVIII. mendean eraikitako jauregia, 1949ean, Peggy Guggenheimek erosi zuen bere etxea izateko. 1969an, bere arte lanak Solomon R. Guggenheim fundazioari ematea erabaki zuen, baina museoa Venezian mantentzeko konpromisoarekin. 1979an hil zen eta, hurrengo urtean ireki zen museoa. Amerikar eta europar arte garaikideko bilduma garrantzitsuenetako bat gordetzen du.

Ca d´oro

Peggy Guggenheim fundazioa

Zubiak

Hasperen zubia: Dukearen jauregia eta kartzelak elkartzen ditu. Kartzelatuek , hau gurutzatzean eta itsasoa ikustean botatzen zituzten hasperengatik hartzen omen du izena. Rialto zubia: hiriko famatuena eta zaharrena da.

Hasperenen zubia

Rialto zubia

Akademiako zubia: egurrezko zubi hau 1933.urtean inauguratu zen. Oinutsen zubia: bertan, aurretik, burdinazko beste zubi bat egon arren, harrizko zubi hau 1934. urtean inauguratu zen.

Akademiako zubia

Oinutsen zubia

Lau zubi hauek Veneziako nagusiak kontsideratzen dira, Kanal Handia zeharkatzen dutenak baitira.

Veneziako kanalak ospe handikoak dira eta karrika-sare handia osatzen dute. Kale txiki hauek KANAL HANDIRA zabaltzen dira, hiriko etorbide nagusia dena. Kanal honetan milaka itsasontzi dabiltza egunero, tamaina desberdinekoak. Horietatik, vaporetto delako barkua da ezagunena hiritik mugitzeko, garraiobide publikoa baita. Horrez gain, hain famatuak diren gondolak turismorako erabiliak izan ohi dira. VAPORETTO LINEA NAGUSIAK Linea 1: Piazzale Romako autobus geltokitik Lidora doa, Kanal Handia zeharkatuz. Oso interesgarria. San Markoren plazan eta Rialton geratzen da. Linea 2: aurrekoaren ia berdina da, baina geldialdi gutxiago egiten ditu, zuzenagoa da. Linea 5: San Markoren plazatik Muranora doa. Linea DM: Piazzale Roma eta Murano uhartearen artean. Linea LN: San Markoren plazatik Burano eta Muranoraino iristen da eta Lidotik pasatzen da.

Murano

Veneziako urmaelean kokatutako uharte bat da, Veneziatik , gutxi gora behera, 16 kilometrotara eta 6.000 biztanle inguru ditu. Zazpi uhartek osatzen dute Murano eta beraien artean kanal txiki, ibai eta zubien bitartez komunikatuta. Mundu mailan oso ezaguna den uhartea da bertako beira produkzioa dela eta.

Murano Venetoko urmaelean

Murano

Murano. Beira

ERROMA

Antzinako Erroma

Erroma, gaur egun

Erroma, Europa hegoaldeko hiri bat da, Italiar penintsulan kokatuta, antzinako erromatar inperioaren hiriburua izan zena eta egungo estatu italiar modernoaren hiriburua dena. Penintsularen erdialdean kokatuta, Lazioren eskualdean eta Tiber (Tevere) ibaiaren bi aldeetan. Egungo populazioa 2.700.000 biztanle baino gehiago du hiriak eta beste milioi bat inguru bere area metropolitarrak. Bere garrantzi historikoa ezinbestekoa da bera izan baita mendebaldeko zibilizazioaren sorlekua. Hiriaren mendebaldean, Eliz Katolikoaren gunea eta estatu independentea duen Vatikanoa aurkitzen da. Hiriaren sorrera K.a. VIII. mendean datatzen da eta legendak esaten dionez, hiriaren sortzaileak Romulo eta Remo izan ziren. Hauek Marteren semeak ziren eta, jaiotzean, Tiber ibaiaren ertzetan utzi zituzten. Otseme batek bularra eman eta zaindu egin zituelarik, haur osasuntsuak izanik. Baina, helduak izatera iristean, Romulok Remo hil egin zuen. Berehala damutu eta horregatik, Roma izena eman zion hiriari. Hasiera batean, monarkia bat izan arren, K.a. VI. mendetik K.a. 27. urte arte, bere sistema politikoa errepublika izan zen eta urte horretatik aurrera, V. mendean desagertzen den arte, inperio bat izan zen. Garai honetan, mundua konkistatzeari ekin zion eta Europako lurralde zabalak eta Mediterraneo ingurukoak bere menpe gelditu ziren. Kristautasuna errotu egin zen Erroman eta VIII. mendean Aita Sainduaren estatuen hiriburua bihurtu zen eta horrela mantendu zen 1870. urtean, Victor Manuel II erregearekin, sortzen den italiar estatuaren barruan gelditu zen arte. Nazioarteko erakunde batzuen egoitza ere bada (FAO) eta bertan sinatu zen EEEren sorrerako itunak (1957). Antzinako aztarna eta aberastasun artistiko ugari kontserbatu da: foru erromatarraren zati handi bat, Trajanoren koloma, Karakalaren termak, Sant Angeloren gaztelua, Koliseoa, San Pedroren basilika...

Koliseoa Flavio anfiteatroa bezala eraikia. K.o. 70 eta 80. urte bitartean. Bertan animalien arteko, gladiadoreen arteko eta animali eta pertsonen arteko borrokak egiten ziren. Naumakia izeneko espektakuluak ere egin izan ziren, hau da itsasontzien arteko borrokak Horretarako, hondarra urez bete behar zen. 50.000 lagunetik gora sartu ahal ziren eraikuntza honetan, laurogei harmaila ilaretan banatuta. Hareatik gertu zeudenak, Enperadorea eta senatariak ziren eta, gorantz egin ahala, gizarteko maila baxuagoko jendea zegoen. Erromatar inperioa desagertzean, Erdi Aroan zehar, lehendabizi eliza bezala, baita hilerri bezala eta gotorleku bezala erabilia izan zen. XV eta XVI. mendeetan, harrobi bezala erabili izan zen inguruko beste hainbat eraikin egin ahal izateko. XIX. mendean zehar, zenbait eraikuntzaren berreraikuntzari ekin zitzaion eta Koliseoa horietako bat izan zen. Hauengatik izan ez balitz, ziur asko, eraikina galdua izango zen. Lan hauek gaur egun arte irauten dute.

Flavio anfiteatroa edo Koliseoa Erromatar foroa eta inperio garaiko foroak Erromatarrentzat, foroa, antzinako Erromako hiriaren gunea zen: merkataritza, negozio, erlijio eta justizia gunea hain zuzen ere. Errepublikaren bukaeran eta inperioaren ezarpenarekin, hasierako foroa zabalduz joan zen eta enperadore ezberdinek zabalgune diferenteak egin zituzten: Julio Cesar, Augusto, Nerva, Vespasiano eta Trajanok hain zuzen ere (denak K.o. I eta II. mendeetan). Hasierakoa, ERROMATAR FOROA bezala ezagutzen da eta, ondoren egindakoei FORO INPERIALAK deritze. VI. mendetik aurrera, foroak hondatzen hasi ziren eta, Berpizkundean saiakeraren bat egin arren, XIX. mende arte ez zitzaion hauen berreskuratze lanei ekin. Gaur egun garaiko tenplu, basilika eta bestelako eraikinen aztarnak besterik ez zaizkigu gelditzen, baina garaian izan behar zenaren adierazle paregabea dauzkagu.

Erromatar foroa Zirkoa Zaldi lasterketarako tokia. Lasterketa hauek gurdiekin egiten ziren: auriga, biga eta, batez ere, koadrigekin, hau da, gurdian, zaldizko bat, bi edo lau izanik. Lasterkariek Erdian zeukaten eskulturaz beteriko oholtza bati birak eman behar zizkioten (spina).

Circo maximo Garaipen arkuak Erromatarrek garaipen militar baten oroimenez eta enperadorearen lana goraipatzeko egindako arkuak dira.

Tito

Konstantino

Septimio Severo

Trajanoren koloma Trajanoren koloma Oroigarrizko koloma bat da eta Erromaren lorpenak goratzeko beste monumentu bat zen. Kolomak, Erroman, bere funtzio euslea galdu zuen elementu apaingarri bihurtuz. Koloma hauek erliebez dekoratuko dira, adibidez, Trajanoren koloma honetan espiral moduan gorantz, dazioen aurkako gerra azaltzen da. 114. urtean bukatuta, 30 metrotako altuera dauka (oholtzak beste zortzi metrotako altuera du). Vittorio Emmanuelen monumentua 1870. urtean, Italiako batasuna lortu zuen Vittorio Emmanuelle II. aren omenez eginiko monumentua da. Kapitolioko mendixka eta Venezia plazaren artean kokatua. 1895. urtean diseinatu zen, 1911ean inauguratua eta 1925ean erabat bukatua. Marmol zuriz eginda, errege beraren eskulturak eta koadriga daraman Garaipenaren jainkosaren beste bi irudiz apainduta. 135 metrotako luzera eta 81 metrotako altuerako (jainkosaren hegalak kontuak harturik) du. Monumentuaren oinarrian, Italiako Batasunaren museoa aurkitzen da.

Vittorio Emmanuelle II. aren monumentua

Panteoia Jainko guztiei eskainitako tenplu borobila da. K.a. I. mendean eraikia, Agriparen garaian hain zuzen ere, frisoko inskripzioak adierazten duen bezala. Eraikinak kalte handiak jasan zituen 80. urtean gertatutako sutearen ondorioz. Orain dagoen bezala, Hadrianoren garaian, II. mendean hain zuen ere berreraiki zen.. Erdi Arotik aurrera, erabilera ezberdinak izan ditu: eliza, Akademia … Gaur egun eliza bat da eta bertan mezak eta, batez ere, ezkontzak ospatzen dira. Zenbait pertsonaien hilobia ere bada, hala nola, Rafael pintorea edo Victor Manuel II erregea eta Hunberto I bere semea. Eraikinak bi zati ditu, gela borobil bat eta honi laukizuzen forma duen sarrera bat itsasten zaio. Gela zilindro bat eta hau estaltzen duen esferaerdiko kupula batez osatzen da. Zilindroak erradioaren neurri berdina du eta eraikinaren altuera diametroaren berdina da, beraz, barruan, esfera perfektu bat sar daiteke. Kupularen diametroak 43,44 metrotako altuera du eta, hormigoiez eginiko, munduko kupula handiena da. Eraikinaren zorua ganbila da eta kanpoko maila baino 30 zentimetro altuago dago, leihotik sartzen den euri-ura perimetroan dagoen estolderia kanaleraino iritsi ahal izateko.

Agriparen Panteoia. Piazza Navona Plaza hau, I. mendean, Domiziano enperadorearen garaian eraikitako Agonalis zirkoa zegoen tokian aurkitzen da. Hori dela eta, daukan forma obalatua eta dituen neurriak: 270 metrotako luzera eta 55 metrotako zabalera. Gaur eraikinak dauden tokian eserlekuak zeuden eta 33.000 lagunetako tokia zeukan. Erromako plazarik ospetsuenetako bat da, barrokoan eraikia. Bertan arte lan ederrak aurkitzen ditugu, lehen mailako artistek eginikoak. Plazaren erdian, Gian Lorenzo BERNINIren Lau Ibaien iturria (Fontana dei Quattro Fiumi), 1651ean eginda eta gari hartan ezagutzen diren munduko lau ibai handiak irudikatzen ditu (Nilo, Ganges, Danubio eta Zilarrezko Ibaia).

Piazza Navona Plazan bertan aurki dezakegu Francesco BORROMINIk eraikitako Sant´Agnese in Agoneren eliza. Fontana de Trevi Erroman, Barroko garaian eginiko iturririk handiena da, 25,9 metrotako altuera eta 19,8 metrotako zabalera duelarik. Palazzo Poliren alde batean eraikita dagoen XVIII. mendeko iturri hau Nicolo SALVIk diseinatu zuen eta klasizismoak eta barrokoak bat egiten dute bertan. Eskulturaren gaia, itsasoa da. Artelanaren erdi-erdian, maskor itxura duen gurdi bat ikus daiteke eta, horren gainean, Ozeano deritzon estatua dago. Alde bakoitzean, horma-hobi bat dago; batean, osasuna eta, bestean, oparotasuna. Bi tritoi gurdia eramaten duten itsas zaldien aurretik doaz. Ohitura zaharraren arabera,. Iturriari bizkarra emanez txanpon bat uretara jaurtitzen duenak zorte ona izango du, ziur asko, Erromara itzuliko baita. Hango udalak txanpon horiek jaso eta karitatezko eginkizunetarako ematen dituzte. Urte bete baino gehiago iraun duten berrikuntza lanen ondoren, iturria, 2015ko azaroan inauguratu zen berriro.

Fontana de Trevi

Piazza di Spagna Munduko plaza ospetsuenetako bat da. Izena Espainiako Vatikanoko enbaxada bertan aurkitzen delako hartzen du. Plaza honetara iristen den kale batean, Via Condottin, hain zuzen ere, Armani, Valentino edota Versace bezalako modista handiek dituzte bere dendak eta, askotan, moda desfile garrantzitsuak antolatzen dira. Plazak bi maila ezberdin ditu eta hauek elkartzeko 135 eskailera daude. Hauek 1724. urtean eraiki ziren.

Piazza di Spagna Moises San Pietro in Vincoli elizan Miguel Angelen eskultura hau Julio II.aren Aita Santuaren hilobiaren talde eskultorikoaren atal bat izan behar zuen, baina proiektua ez zen burutu. Santa Teresaren estasia Santa Maria della Vitoria elizan Berniniren lan honek barrokoa bere maila gorenera eramaten du.

Moises. Miguel Angel.

Santa Teresaren estasia. Bernini.

VATIKANOA Vatikanoa, (Vatikanoko Hiriaren Estatua da bere izen ofiziala) Erromako hirian dagoen estatu hiri txikia da. Europako mikro estatu bat da. 0,439 km² eta 900 biztanle. Munduko estatu txikiena eta populazio gutxien duena da. Basilika eta Pedro Deunaren plazaren artean zabalera osoaren % 20 okupatzen dute. Izena, Vatikano Mendia, “vaticinium” (iragarpena) latina hitzetik dator, aitzinean, bertan omen baitzegoen etruriar orakulu bat. Estatu bezala, 1929. urtean sortu zen, Mussolini eta Aita Sanduak Letrango Itunen bitartez

Vatikanoko Hiri - Estatuaren planoa.

Pedro Deunaren basilika eta kupula

Vatikanoko eraikin nagusia da eta erlijio katolikoaren munduko eraikinik garrantzitsuena. Tamainari begira, munduko bigarren basilika da, 193 m luzera eta 44,5 m altuera. Oraingo eliza hau, mendeetan zehar egindako lanen ondorioa da. Pedro deuna martirizatu eta lurperatutako tokia zelako aukeratu zen eta IV. mendean, Konstantinoren garaian, basilika kristau bat eraiki zen. XVI. mendean, basilika erortzear zegoela, eraikin berria egitea erabakitzen da. Lana Bramanteri enkargatzen zaio, baina beste artista famatu batzuk ere hartu zuten parte lan honetan, Rafael, Miguel Angel … Eliza 1626. urtean bukatu zen.

Pedro Deunaren basilika eta kupula

Pedro Deunaren plaza

Pedro Deunaren plaza

Basilikaren sarrera balitz bezala, 1656 eta 1657, urteetan Gian Lorenzo Berninik eraiki zuen. Forma eliptikoa du eta kolomaz inguratuta dago.

FLORENTZIA

Florentziako hiria Italieraz Firenze, Toscana eskualdearen erdialdean dagoen hiria da. Italiako ipar mendebaldean kokatuta, Arno ibaiaren ertzetan. 352.940 biztanle ditu eta 600.000 bere metropoli area. Hiria, mundu mailan da ezaguna, bertan sortu zelako XIV. mendean Berpizkundearen mugimendua. Berpizkundeko artelan gehien biltzen dituen hiria da eta bere hiri gunea UNESCOk 1982. urtean gizon-emakume guztien ondare kontsideratu zuen. Hiri honen sorrera, K.a. III. mendean kokatzen dugu, etruriarrekin erlazionaturik. Baina hiriak garrantzia hartuko du XII. Mendetik aurrera, hiri autonomoa bihurtzen denetik. Gora behera handien ondoren, XIV. mendearen bukaeran hiriaren gobernua Medici familiak lortu zuen, bankari, merkatari eta mezenas familia garrantzitsua. XV. mendean, Kosme de Medicik hiriaren modernizazioari ekin zion, artea eta kultura bultzatuz. Gari honetan monumentu asko egingo da artista asko elkartzen baita Florentzian, besteak beste, Alberti, Brunelleschi, Ghirlandaio, Donatello...Lan hau ondorengo urteetan Giuliano de Medicik jarraitu zuen bere laguntza, Leonardo edo Miguel Angel bezalako artistei emanez. Bera hiltzean, hiriaren hondorapena hasi zen. Alde batetik, Savonarola monjeak puritanismo handia zabaldu zuen hirian zehar.

Santa Maria dei Fiore Duomo edo katedrala Florentziako katedrala da (italieraz, duomo, latineko Domus dei izenetik datorrena, Jainkoaren etxea). Katedrala hiri gunean aurkitzen da, XIV. mendekoa da, hau da, Berpizkundearen hasierakoa. oso ezaguna da, bereziki, bere kupularengatik, 45 metrotako diametroa eta 100 metrotako altuera baitu. Egilea, BRUNELLESCHI, Berpizkundeko arkitekto onenetako bat. Barrualdean, Azken Epaiketa irudikatzen duten Giorgio Vasariren freskoak aurkitzen ditugu. Eraikina ikaragarri handia da; latindar gurutze forma du, nabe nagusi bat eta alboko beste birekin. Zorua azalera eta forma ezberdineko koloreetako marmolez gain estalita dago. Eraikin oso dago marmol txuri, berde eta arrosaz gain estalita, kupula eta teilatuak izan ezik, hauek laranja koloreko zeramikaz estalita egonik. Hau dena Berpizkunde garaian egin zen XIX. mendean egiten den fatxada izan ezik. Italiako eliz askotan gertatzen den bezala, kanpandorrea ez dago elizan bertan, berezituta baizik. Hau ere marmolez gain estalita dago eta GIOTTOrena da. Katedralaren aurrean, Bataiategia aurkitzen da, haurrak bataiatzeko lekua. Ekialdeko atea GHIBERTIren lana da, egurrezkoa eta urrezko paperez gain estalita. Katedralak, kanpandorreak eta bataiategiak, hiria erdian daude eta Florentziako bitxi artistiko eta arkitektonikorik bikainetako bat da osatzen dute.

Florentziako Santa Maria dei Fiore duomoa

Bataiotegia eta “Paradisuko ateak”

Lorenzo GHIBERTI (1378-1455). Urregintzan oso trebea zenez, bereziki brontzea landuko du. Erliebeak egiteko garaian, efektu bitxiak lortzen zituen. 1402.urtean, Florentziako Bataiategiko ate bat egiteko lehiaketa antolatzen da. Jarritako gaia Isaak-en sakrifizioa izan zen eta, zalantzarik gabe, Ghibertiren proiektua izan zen bikainena. Bataiategi honek hiru ate zituen; bat, dagoeneko, egina zegoen, Giunta Pisanoren lana zelarik. Bigarrena, Ghibertirena izango da. Bere originaltasuna, taldeari emandako paisaia giroan, argi-itzal efektuan datza. Lortutako arrakasta izugarria izan zen eta 1425. urtean, oraingo honetan, lehiaketarik gabe, hirugarren atea dekoratzeko agindua eman zitzaion. Miguel Angelek ikustean zera esan zuen “Ate hauek Paradisukoak izatea mereziko zuten”. Hori zela eta, izen horrekin ezagutuko dira aurrerantzean, “Paradisuko ateak”. Hauek besteak baino handiagoak dira eta eskuizkribuen dekorazioa imitatzen dute.

Florentziako bataiotegia

Paradisuko ateak

Cain eta Abel (goian, eskuinean)

Lorenzo Ghiberti

Campanilea

Katedraleko kanpandorrea da. Giottok diseinatu zuen, baina ez zuen dorrea bukatuta ikusi 1337. urtean hil baitzen. Laukizuzen formako sekzioa du eta, alde bakoitzak, 14,45 metrotako neurria du eta , 84,70 metrotako altuera.

Ponte Vecchio

“Zubi zaharra” Florentziako ezagunena eta zaharrena da. Erdi Aroan eraikia eta Berpizkundean birmoldatua. Munduko Bigarren Gerra ondoren, naziek alde egin zutenean, zutik iraun zuen bakarra izan zen. Gaur, hiriko turismo gune garrantzitsuenetako bat da.

Ponte vecchio (Zubi zaharra)

Vecchio Jauregia (Palazzo Vecchio) Gaur egun udaletxearen egoitza da. Oso famatua da duen kanpandorre altuarengatik eta bertatik herriko jendea biltzeko deia egiten zen. Oso gela ederrak ditu, Miguel Angel eta Andrea Verrochioren lanekin apainduta.

Palazzo Vecchio Piazza della Signoria Florentziako Plaza Nagusia da. Bertan aurkitzen ditugu: Ammannatik egindako Neptunoren iturria, Loggia dei Lantzi eta Palazzo Vecchio edo Palazzo della Signoria, Udaletxearen egoitza gaur egun. Eskultura batzuk ere aurkitzen ditugu, hala nola, Cosima “Zaharra” zaldi gainean dagoela, Herkules eta Kako eta Miguel Angelen David eskulturaren kopia bat.

Piazza della signoria Galleria degli Uffizi Ogibideen Galeria hau, munduko arte bildumarik ospetsuenetako bat duen Florentziako jauregi bat da.

Uffizi jauregiaren eraikuntza Giorgio Vasarik hasi zuen 1560an Cosme I. Mediciren aginduak jarraituz. Hasieran eman zitzaion betebeharra, florentziar magistraturen bulegoa izatea zen, Palazzo Vecchio jauregia txiki geratu ondoren. Funtzio honetatik datorkio Ogibideen Galeria izena. Eraikuntza lanak 1581ean amaituak izan ziren. Urteetan zehar, jauregiaren zati batzuk Medici familiaren bilduma bikaineko arte lanak biltzeko erabili ziren. Medici leinua XVIII. mendean desagertu ondoren, artelanek Vienara eramanak izateko arriskua jasan zuten, Florentziako dukerria austriar inperioaren menpe geratu baitzen. Zorionez, Medici familiako azken ordezkaria izan zen Ana Maria Luisa Medici dukesak bildumak Florentzian jarrai zezala erabaki zuen, bere testamentuan Florentziako herriari eman baitzizkion munduko lehen museo modernoetako baten abiapuntua izan zelarik. Galera, hala eskatzen zuten bisitarientzat irekitzen zen XVI. mendean eta 1765ean bere atean publiko osoari ireki zizkion.

Galeria degli Uffizi

Giotto Santu Guztien Ama Birjina (1306-1310) Giotto di Bondone, Trecentoko (XIV. mendea) arkitekto, eskultore eta, batez ere, pintorea izan zen. Italiako Ernaziamenduaren sortzailea kontsideratzen da. Pintore bezala nagusitzen da eta, bereziki, gai erlijiosoak errepresentatzen ditu.

2. gela

Lan hau sinatu gabe dago, baina beretzat hartzen da. Garai honetako pintura askotan bezala, elementu arkitektonikoek protagonismo handia hartzen dute eta bizantziar mosaikoen eragina nabaria da.

Simone Martini Deikundea Sienako pintoreek kolore distiratsu eta marrazkiari ematen zioten garrantziaren adierazle da pintura hau. Erdiko eszena bakarrik dagokio S. Martiniri, alboko santuak (San Ansano eta Santa Julieta) bere koinatuak eginikoak dira.

3. gela

Gabriel goiaingeruak Ama Birjina agurtu egiten du “Ave Maria, gratia plena” esanez: eskuinean, olibondo adartxoa daramala. Ama Birjina ustekabean harrapatu du, irakurtzen ari zela eta horrelako espresioa agertzen du. Eszenaren erdian lirio zuriak, birjintasunaren seinale eta, goian, erdian, Espiritu Santua. Piero Della Francesca “Urbinoko dukeen erretratuak”

7. gela

Federico de Montefeltro eta bere emaztea Battista Sforza irudikatzen dira. Bata besteari begira daude eta atzeko paisaiak elkartu egiten ditu. Flandestar eraginez, perfilez eginiko pintura hedatu egiten da Italian garai honetan. Modan jartzen da, txanponetan egiten diren imajinekin erlazionatzen da eta, momentuan, ohiko erretratuak baino dotoreagoak kontsideratzen dira.

Sandro Boticelli Venusen jaiotza Legendak dionez, Venus, Uranoren sexu-organoetatik jaio omen zen, Kronosek moztu eta itsasora bota ondoren. Koadroan, beste modu batez irudikatzen da. Erdian, Venus maskor baten gainean agertzen da. Ezkerrean, Cefiro (haizearen jainkoa) eta bere emaztea den Cloris agertzen dira eta, eskuinean, Ninfa bat, Udaberria hain zuzen ere. Venusi mantu batez estali nahi du, Venusen misterioak ezkutatzeko. 10-14. gelak

Gai hau, erromatarren garaitik ez zen horrela tratatzen, ez baitzen batere egokia garaiko erlijiotasunari begira. Dena den, Venus hau lotsakorra da, eskuekin bere sexua eta bularra estaltzen ditu eta. Postura hau gotikoan oso ohikoa da eta greziarren kontrapostoa imitatzen du.

Sandro Boticelli Udaberria Koadroan, pertsonai asko agertzen da eta aho-batasunik ez badago ere, badirudi honako hauek direla:

10-14. gelak

Merkurio, lorategiko zaindaria; Hiru Graziak, Limurtasuna, Kastitatea eta Edertasuna; erdian, Venus eta bere gainean, Kupido; Flora (udaberria) ikusleari begiratzen dion figura bakarra eta. Eskubian, Cloris (ahotik loreak ateratzen zaizkiola) eta Cefiro (bere senarra eta haizearen jainkoa).

D. Ghirlandaio Erregeen Adorazioa Florentzian jaioa, Italiako errenazimenduko ordezkari garrantzitsua da. Lan asko egin arren, ez zen oso ezaguna izan bizirik zegoela. Lan hau 39 urte zituela egin zuen eta, askoren ustez, onena edo onenetako bat kontsideratzen da.

10-14.gelak

Tondo bat da eta lehenengo planoan eszena nagusia agertzen zaigu: Ama Birjina, Haurra, San Jose eta Erregeak. Hala ere, koadroan pertsonai asko dago, Erregeen laguntzaileek ejertzito bat dirudite. “Gameluen” ordez, zaldiak agertzen zaizkigu. Lehen planoan, oparien artean ikusten dugun kutxa, koadroa egin zen urtea agertzen da.

Leonardo da Vinci Erregeen Adorazioa Konposizioa berezia da. Lehenengo planoan, Ama Birjina, Haurra eta Erregeek hiruki bat eratzen dute, honen erpina Ama Birjina delarik. Atzean eta zirkulu erdi bat eratuz, beste figura batzuk agertzen dira, beraien artean, eskuinean eta atzean Leonardo bera agertzen omen delarik.

15. gela

Ezkerrean erdi eroria ikusten den eraikina esan ohi da Jerusaleneko tenplua edo Erromako Majenzioren basilika izan daitezkeela; bestalde, armaturik agertzen diren bi gizonek, gizakiaren erokeria adierazten du, Kristoren mezua oraindik jaso ez duten gizakien seinaletzat hartu ohi da.

Alberto Durero Erregeen Adorazioa Nahiko edadetua zela egin zuen Durerok koadro hau eta Veneziara egindako bidai baten ondoren. Koadroan lau figura bakarrik ikusten dugu, Ama Birjina, Haurra eta Erregeak: Meltxor, belauniko, bere atzean Gaspar (esaten da Durero bera dela ) eta honek, Baltasar begiratzen du.

20. gela

Eszena garrantzitsuena erdian gertatzen bada ere, atentzioa, berehala, ezkerretara zuzentzen da, eraikin ezberdinek eratzen duten lerro luzeak perspektiba bat adierazten baitute.

Andrea Mantegna Triptikoa: Erregeen Adorazioa, Erdainkuntza eta Jesusen Zeruratzea XV. mendeko pintore italiarra. Oso ondo menperatzen du marrazkia, bolumena eta perspektiba, maila honetan lan ikaragarria eginez. Mundu klasikoa gustukoa du eta, horregatik, bere obretan, horrelako eraikinak sartzen ditu, askotan erdi eroriak badaude ere. 23. gela

Bere figurak handiak, bolumen handikoak, tailatuak dirudite eskulturak balira bezala.

Miguel Angel Buonarrotti Tondo Doni Florentziako Doni familiak Familia Santuaren koadro bat enkargatu zion M. Angeli. Konposizioa zirkulu (tondo) baten barruan sartu zuen (hortik datorkio izena). Bere eskulturetan bezala, bere figurek ziklopeak dirudite. Ama Birjinak haurra San Joseri ematen dion momentua aukeratzen du, mugimendu sentsazioa emanez eta “oreka ezegonkorra” adieraziz.

25. gela

Bestalde, atzean ikusten ditugun gazte biluztuak gure atentzioa deitzen dute. Interpretatu ohi da, gizakiaren Urrezko Aroa bezala, greziar filosofoek zibilizazioaren sorreraren aurretik gizakiak bizi zuen estatu idealarekiko aipamena bezala, Paradisuko perfekzioa bezala.

Andrea del Sarto Harpien Ama Birjina Florentzian jaioa XV. mendearen bukaeran. Bere abizena, beste askori gertatzen zaien bezala, aitaren lanbidetik datorkio (sarto jostuna da italieraz). Bere konposizioetan simetria ardatz garrantzitsua izaten da. Lanak nahiko monokromoak izaten dira, eskulturarekin erlazio handia izaten dutelarik. Lan honetan ere, kontraste handiko gune koloretsu batzuk azaldu arren, hori gertatzen da. Nitxo batean, erdi ilunpetan, Ama Birjina oholtza baten gaineko eskultura bezala ageri da. 26. gela (58)

Harpiak munstroa mitologiko batzuk dira eta hemen oholtzan zehar ikusten dira. Horrek ematen dio izena koadroari.

Rafael Sanzio Julio II Aita Santuaren erretratua Erretratu honekin Rafaelek erretratu eredu bat sortzen du, aurrerantzean asko imitatuko dena: eserita, bere karguari dagozkion jantziekin eta oihalen ehundurak azpimarratuz Bertan, Julio II Aita Santua irudikatzen du, adin handiko pertsona bezala eta nekatuta izan duen bizitzagatik. 26. gela (66)

Oihalen eta eraztunen edertasuna oso ederra izanik, handiagoa da esku eta aurpegiaren bitartez artistak erakusten digun erretratatuaren arima. Tiziano Urbinoko Venus

28. gela (83)

Urbinoko kondearen semeak enkargatutako lan honetan, Veneziako jauregi bateko gela dotore batean biluzik dagoen emakume gazte baten errepresentazioa dugu. Atzealdean, argitasun iturria irekita dagoen leihotik ikusten dugu. Ondoan, gauzak gordetzen ari diren bi neskame daude (Pandoraren kutxa sinboliza dezakeena?). Bestalde, emakumearen ondoan, lo dagoen txakurtxoa dago. Txakurrak leialtasuna eta, aldi berean, benetako pertsona bat eta ez jainkosa bat dela adierazi nahi du. Emakumea bere edertasunaz harro sentitzen dela transmititzen du. Begirada gozoa du eta eskuinean duen lore sortak areagotu egiten du urrezko argiak figurari ematen dion erotismoa.

El Greco San Juan Bautista eta San Francisco Kretan jaio arren eta bere bizitzaren gehiengoa Espainian eman bazuen zuen ere, Italiatik pasatu eta Venezian eman zituen urte batzuk bertako pintore errenazentistekin harremanetan.

33. gela 46 gela

Erraza da bere lanak ezagutzea bai bere figura luzeengatik baita erabiltzen dituen kolore biziengatik ere, bizantziar eta mendebaldeko estilo eta tradizioak elkartuz. Honek, batzuetan, sentsazio fantasmagorikoa ematen dio bere lanari. Hau izan daiteke koadro honen kasua ere: figura luzeak, kolore biziak, batez ere, San Juan jantzietan eta, azkenik, erabiltzen duen fondoa, hodeiz betetako zeru urdinarekin jokatuz.

Erromatar eskultura Gela honetako eskulturak artista erromatarrek eginikoak badira ere, hauek Helenismoaren azkeneko garaian egindako beste batzuen kopiak dira. Erromatarrek, hasieran, arteari ez zioten garrantzirik eman, baino gustukoa zuten eta, horregatik, greziar eskultoreek edo haiekin ikasitako erromatar eskultoreek greziarren lanak kopiatu eta imitatu egiten zituzten. Milaka kopia egin ziren eta erromatar etxeak apaintzeko erabili ziren. 42. gela

Erromatar artea agintearen menpeko artea izango denez, eskultura mailan, gehien landutako gaia enperadoreak izango dira, haien erretratuak eginez. Erretratu hauek oso errealistak izango dira, hau da, irudikatutakoa den bezala erakutsiko digute, idealizaziorik izan gabe.

Rembrandt Autorretratuak 100 autorretratu egin omen zituen bere bizitzan zehar. Hauetan, begirada eta espresioak bere bizitzan ezagututako zoritxar eta tristezia adierazten digute. 44. gela (49)

Bere lanetako elementua argi-itzalak izaten dira eta hauek koadroaren erdira zuzentzen dute ikuslearen atentzioa.

Goya Chinchoneko kondesaren erretratua Mª Teresa de Borbon y Villabriga, Chinchoneko XV. kondesa izan zen eta Manuel Godoyren emaztea. Bere bizitza zoritxarrekoa izan. Bere senarrak ez zuen maite eta oso gaizki tratatu zuen.

46 gela

Goyak historia hau ondo ezagutzen zuen eta pena handia sentitzen zuen. Berekiko zuen begikotasun eta txera hori nabaritu egiten dira egin zizkion erretratuetan. Goyaren erretratuak psikologikoak izaten dira eta, horregatik, espresioaren bitartez, gauza asko transmititzen digu.

Caravaggio Baco Baco gazte bat bezala irudikatzen du, modu klasikoan, alde baterantz bermatuta eta buruan mahatsak eta mahats hostoak dituelarik. Aurrean duen harrizko mahaiaren gainean, fruitu ontzi bat eta ardo beltza duen kristalezko pitxar handia.

Caravaggio gela (90)

Ardoa zerbitzatu berria dela adierazten digu, pitxarrean ikusten den apar txikiak. Bacok, bitartean, segurtasun handirik gabe, bere ezkerrarekin ardoz betetako kaliza sostengatzen du. Bestalde, eskuak eta masailak gorrituta ditu, gainontzeko gorputzaren zuritasunarekin kontrastatzen duela eta mozkor puntuaren seinale azaltzen digu

Guido Reni David Goliaten burua eskuan duelarik Goliat gerlari filisteoa da eta hain indartsua zenez, Saul erregearen ejertzitoaren aurrean iritsi eta inork berarekin borrokatzen ausartuko zen erronka jo zuen. David izeneko gaztetxo batek Saul konbentzitu zuen borrokan uzteko. Goliatek armak hartu zituen eta Davidek habaila txiki bat eta bost harri besterik ez, ezin baitzuen armen pisuekin.

Guido Reniren gela

Goliatek eraso egiten saiatu zenean, David habailarekin harri bat bota, buruan eman eta lurrera erori zen. Ondoren, armak kendu eta burua moztu zion. Hori da eszena honetan irudikatzen dena hain zuzen ere.

Galleria della Academia

Eskultura eta pintura arte lanak biltzen dituen Florentziako museo garrantzitsuenetako bat da. 1563. urtean fundatuta. Arte lanen bilduma 1784ean eratu zuten ikasleek lanerako materiala izan zezaten. 1873. urtean, Piazza della Signorian zegoen Miguel Angelen David eskultura galleria honetara ekarri zen, bertan dagoen arte lanik ospetsuena delarik.

David, Miguel Angelek marmol zuriz eginiko eskultura bat da. 5,17 metrotako altuera du eta Florentziako Duomoaren enkargua izan zen. Miguel Angelek 25 urte zituen lan hau egin zuenean. Eskulturak David erregea irudikatzen du Goliat erraldoiaren aurkako borroka hasi aurretik. Eskultura hau Florentziako errepublikaren ikur bezala hartu zen. Errenazimenduko lan bikainetako bat da kontsideratzen da eta munduko eskultura famatuenetako bat. Santa Maria Novella

XIII. mendean eraikitako eliza hau, askoren ustez, Florentziako eliza esanguratsuenetako bat da. Fatxada errenazentista du, Leon Battista Albertirena. Barruan errenazimenduko arte lan bikainak gordetzen ditu, besteak beste, Masaccioren Trinitatearen freskoa, Domenico Ghirlandaioren freskoan Tornabuoni kaperan eta Brunelleschiren Gurutzea.

Santa Maria Novella

Trinitatea

Ama Birjinaren bizitza.

Masaccio

Ghirlandaio

PISA Pisa, Italiako mendebaldean dagoen hiria da, Toskanako eskualdean kokatuta. Hiriak monumentu multzo ikaragarria gordetzen du, Mirakuluen enparantza (Piazza del Miracoli) delakoan, “munduko gizon-emakume guztien ondorea” dena. Alde batetik, 1063 eta 1118 urteen artean egindako Pisako katedrala (Duomo) dugu, arkitektura erromanikoaren eredu paregabea. Beste batetik, Pisako dorre ezaguna dugu, XII. mendekoa eta okerturik eraikitakoa. Azkenik, Bataiategia eta Hilerria ditugu.

Piazza del miracoli

Baptisterioa

Dorrea

ALDAY Amaia - ALTUNA Lide - AMELIBIA Julen - ANDRES Maialen - ARRUTI Itsaso - BARGALLO Amaia BATALLA Jokin - BAZ Haizea - BELLO Ander - BELLOTA Unai - BELLOTA Iker - BLAZQUEZ David - BUSSELO Aitor - CABRERA Julen - CASTRO Lide - De DIEGO Uxue DE LA TORRE Eider - DIEZ, Leire - DIEZ Zuriñe - DURAN Tania - FERNANDEZ Telmo - FERNANDEZ Asier GALLEGO Amaia - GARATE Maddi - GELBENZU Gudasko - GOMEZ Ainhoa - IBARGUREN Iñaki - ILLARRAMENDI Josu - LANDA Eneko - LEGARISTI Leire - LEKUONA Ihintza - LEKUONA June - LIZASO Leire - MARTIN Itsaso - MITXELENA Mikel - MORENO Elena MORILLO, Mikel - NARBARTE Amaia - OLAIZOLA Jon OLAIZOLA Amalur - PEDRERA Imanol - PORTELA Unai - PORTELA Aitor - QUIÑONES Jaione - RIVAS Yeissa SALABERRIA Ainhoa - TOBIA Jon - TXAPARTEGI Ainhoa - URKIJO Mikel - VALDES Julen - VICENTE Paula VILLALONGA Maialen eta APALATEGUI Mariasun - INTXAURRANDIETA Patxi ZOZAYA, Simon