Prof. dr hab. Czes³aw Jeœman

DROGA WOJSKOWEJ AKADEMII MEDYCZNEJ IM. GEN. DYW. PROF. BOLES£AWA SZARECKIEGO DO UNIWERSYTETU MEDYCZNEGO W £ODZI

O utworzeniu Wojskowej Akademii Lekarskiej mówiono w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Warszawie w koñcu lat trzydziestych. Uczelniê planowano zorganizowaæ w Lublinie b¹dŸ w £odzi, w miastach centralnie po³o¿onych w stosunku do ówczesnych granic kraju. Lata II wojny œwiatowej rozwia³y na wiele lat te plany. Ile krwi przelano na ró¿nych frontach, równie¿ krwi tych, którzy pragnêli zostaæ lekarzami wojskowymi, lecz nie zdo³ali trafiæ do Edynburga czy Winterthur – oœrodków kszta³c¹cych wojskowych lekarzy dla potrzeb Polskich Si³ Zbrojnych. W pierwszym w stolicy Szkocji przy tamtejszym uniwersytecie dzia³a³ Polski Wydzia³ Lekarski, drugi zaœ przy uniwersytecie w Zurichu. Wszelkie koncepcje i wprowadzane rozwi¹zania organizacyjne w latach 1945–1958, dotycz¹ce wojskowego szkolnictwa medycznego, podyktowane by³y permanentnym brakiem kadr medycznych tak w wojsku, jak i w cywilnej s³u¿bie zdrowia. Liczba medyków w Polsce w 1946 roku w porównaniu do 1938 zmniejsza³a siê: lekarzy i farmaceutów o oko³o 40%, zaœ stomatologów o 60%. Jak wiêc nale¿a³o pozyskiwaæ kadry dla potrzeb wojska, skoro tyle stanowisk, zw³aszcza „w terenie” by³o nie obsadzonych. W 1949 roku co najmniej 20%, ogó³u etatów medycznych zajmowali medycy s³u¿by okresowej, którzy prawie wszyscy domagali siê szybkiego zwolnienia ze s³u¿by. Wœród miast, które pretendowa³y do oœrodka tworz¹cego edukacjê wojskowo-medyczn¹ wybór pad³ na £ódŸ – miasto o dobrych perspektywach rozwoju, które na szczêœcie nie ucierpia³o zbytnio w nastêpstwie dzia³añ wojennych. W celu zapewnienia w³asnej kadry medycznej rozpoczêto organizowanie szkó³ wojskowych. Pocz¹tkowo utworzono Wojskowo-Medyczn¹ Szko³ê Felczerów (1945–1946), przemianowan¹ na wzór przedwojenny na Centrum Wyszkolenia Sanitarnego (1947–1950), a nastêpnie Wojskowe Centrum Wyszkolenia Medycznego (1950–1958). Jednoczeœnie przy uczelniach wy¿szych w Warszawie, w £odzi i w Lublinie tworzono kompanie i Bataliony Akademickie (1947–1949). Ze wzglêdu na trudn¹ sytuacjê kadrow¹ i niedostateczn¹ infrastrukturê postanowiono w latach 1945–1950 utworzyæ przy ówczesnych uczelniach wy¿szych fakultety wojskowe w Warszawie, w Gdañsku, w Krakowie, w £odzi i we Wroc³awiu. Œciera³y siê wiêc dwie koncepcje szkolenia: fakultatywnego, opartego na bazie akademii medycznej z dodatkowym przygotowaniem wojskowym i wojskowo-medycznym oraz kszta³cenie w samodzielnej wy¿szej szkole wojskowo-medycznej. Ze wzglêdu na pokaŸn¹ liczbê ¿o³nierzy WP, okres „zimnej wojny” na pocz¹tku lat piêædziesi¹tych, a wiêc realn¹ mo¿liwoœæ wybuchu konfliktu zbrojnego, przewidywano ewentualne u¿ycie broni masowego ra¿enia, a w nastêpstwie masowe straty sanitarne. Myœlê równie¿, ¿e kierownictwo MON s³usznie d¹¿y³o do utworzenia w³asnej akademii medycznej, kszta³c¹cej lekarzy-oficerów, znacznie lepiej przygotowanych do pracy w jednostce wojskowej w porównaniu do medyków s³u¿by okresowej, bardzo dobrze przygotowanych fachowo, jednak o mniejszym doœwiadczeniu wojskowo-medycznym. Specyfika zawodu oficera-lekarza sugerowa³a wybranie takiej koncepcji kszta³cenia. Od pocz¹tku lat piêædziesi¹tych zwiêkszano liczbê katedr o charakterze wojskowo-medycznym: Chirurgii Polowej, Higieny i Epidemiologii Wojskowej, Organizacji i Taktyki S³u¿by Zdrowia, Interny Polowej i inne. W³aœnie one stanowi³y trzon WCWMed. Dobre i pe³ne wykszta³cenie lekarskie wojskowi studenci otrzymywali w ³ódzkiej Akademii Medycznej.

KRONIKARZ 19

Uruchomienie w³asnej uczelni wojskowej wi¹za³o siê z wieloma trudnoœciami. W pierwszym rzêdzie nale¿a³o posiadaæ odpowiedni¹ liczbê kadry naukowo-dydaktycznej o pe³nym profilu w zakresie nauk podstawowych i klinicznych. Zw³aszcza chodzi³o o samodzielnych pracowników nauki, którzy mogli promowaæ swoich potencjalnych nastêpców. O takich ludzi nie by³o ³atwo. Osobnym, trudnym zagadnieniem by³a baza, zarówno dydaktyczna, lecznicza jak i zakwa-terowanie przysz³ych podchor¹¿ych. W po³owie lat piêædziesi¹tych przyst¹piono do budowy kompleksu koszarowego przy ul. ród³owej oraz obiektu nauk podstawowych przy Pl. 9 Maja (obecnie Pl. Gen. Hallera).

Do powstania Uczelni przyczyni³o siê wiele znanych nazwisk. Wspomnê jedynie dwóch lekarzy, promotorów powo³ania Uczelni. Od koñca lat czterdziestych wielkim zwolennikiem utworzenia akademii by³ gen. dyw. prof. dr med. Boles³aw Szarecki – szef Departamentu S³u¿by Zdrowia MON i póŸniejszy jego nastêpca – gen. bryg. dr med. Mieczys³aw Kowalski. Wp³ywowa dzia³alnoœæ póŸniejszego patrona Uczelni u wy¿szych prze³o¿onych uzyska³a przychylnoœæ w zakresie decyzji o powo³aniu do ¿ycia Akademii. Pierwsza Uchwa³a Rady Ministrów w sprawie utworzenia Wojskowej Akademii Medycznej ukaza³a siê 7 listopada 1957 roku. W styczniu 1958 roku obowi¹zki komendanta WCWMed. pe³ni³ p³k dr Czes³aw Pó³torak, który zarazem kierowa³ organizacj¹ WAM. Prowadzono w tym czasie rozmowy z kierownictwem Akademii Medycznej w £odzi w sprawie obsadzenia stanowisk naukowych i dydaktycznych w Uczelni. Nale¿y podkreœliæ bardzo przychylne i ¿yczliwe stanowisko dla WAM ówczesnego rektora AM w £odzi prof. dr med. Mariana Stefanowskiego – póŸniejszego doctora honoris causa WAM. Resortowy rozkaz MON z dnia 19 maja 1958 roku nakazywa³ rozformowanie WCWMed. i od 1 lipca 1958 roku utworzenie Wojskowej Akademii Medycznej. W sk³ad Uczelni wesz³y: WCWMed., Wojskowy Szpital Kliniczny w £odzi, Centralny Szpital MON w Warszawie i Oœrodek Szkolenia Oficerów Rezerwy w Przemyœlu. Pierwsza uroczysta inauguracja roku akademickiego odby³a siê 3 paŸdziernika 1958 roku w obecnoœci przedstawicieli kierownictwa MON z ministrem na czele i z komendantem, pu³kownikiem – wkrótce genera³em brygady profesorem Marianem Garlickim. Statut Uczelni nak³ada³ na ni¹ zasadnicze zadanie: organizowanie studiów medycznych i kszta³cenie s³uchaczy na lekarzy, teoretyczne i praktyczne szkolenie ogólno-wojskowe, kszta³cenie kadr dla potrzeb wojskowej s³u¿by zdrowia, oraz prowadzenie prac naukowo-badawczych ze szczególnym uwzglêdnieniem potrzeb wojskowej s³u¿by zdrowia

20

KRONIKARZ

Na 36 katedr i klinik – 14-toma kierowali wówczas oficerowie. WAM w du¿ym stopniu korzysta³a z przychylnoœci AM w £odzi. W tym czasie trudno by³o mówiæ o samodzielnej Uczelni. Jednak z roku na rok Alma Mater krystalizowa³a siê, krzep³a i rozwija³a pod ka¿dym wzglêdem. Na pocz¹tku 1960 roku wyodrêbniono bibliotekê, nastêpnie kolejno Katedrê Patologii Ogólnej i Doœwiadczalnej, Biologii, Anestezjologii, Medycyny Morskiej w Gdyni. W latach 1962–1964 ukszta³towano komplet katedr i klinik niezbêdnych dla dobrego funkcjonowania Uczelni. Z ka¿dym rokiem przybywa³o samodzielnych pracowników nauki i osób ze stopniem naukowym w mundurach. To wzmacnia³o Uczelniê, nadawa³o jej samodzielnego charakteru, oraz odsuwa³o od nadal bardzo ¿yczliwej AM w £odzi – na osobn¹, swoj¹ drogê rozwoju. W czerwcu 1964 roku oddano do u¿ytku nowy budynek 2 Centralnego Szpitala Klinicznego WAM w Warszawie (ul. Szaserów) z 17 klinikami i zak³adami (wliczaj¹c czêœæ pozostaj¹c¹ na ul. Koszykowej). Stanowi³o to ogromne wzmocnienie dla Uczelni. Wspomniany szpital w Warszawie, prawie co roku zwiêksza³ liczbê klinik i zak³adów. W roku 1974 posiada³ ich ponad 30 i pe³ni³ wa¿n¹ rolê Centrum Kszta³cenia Podyplomowego WAM. W tym roku równie¿ w WAM zakoñczono proces tworzenia uczelni. W zwi¹zku z ograniczon¹ objêtoœci¹ artyku³u trudno wymieniæ wszystkie kliniki i zak³ady CKP. Charakterystycznym systemem organizacyjnym dla tego okresu by³y instytuty. W 1974 roku wydzielono nastêpuj¹ce: Instytut Medycyny Wojskowej (komendant – p³k prof. dr hab. Andrzej S³owiñski), z Zak³adami: Organizacji Ochrony Zdrowia Wojsk, Organizacji Ochrony Zdrowia i S³u¿by Zdrowia Obrony Cywilnej, Higieny i Epidemiologii, Ochrony Radiologicznej i Toksykologii, Farmacji Wojskowej, Taktyki i Rodzajów Wojsk. Instytut Biologiczno-Morfologiczny (komendant – gen. bryg. prof. dr hab. Wies³aw £asiñski) z Zak³adami: Anatomii Cz³owieka, Biologii, Histologii, Anatomii Patologicznej (Patomorfologii Klinicznej). Instytut Fizjologiczno-Biochemiczny ( komendant p³k prof. dr hab. Józef Sysa, nastêpnie p³k prof. dr hab. Henryk Tchórzewski) z Zak³adami: Biochemii, Chemii Ogólnej, Biofizyki, Farmakologii, Fizjologii, Mikrobiologii Lekarskiej, Patofizjologii. Instytut Medycyny Morskiej (komendant, kmdr prof. dr hab. Kazimierz Ulewicz, póŸniej kmdr prof. dr hab. Kazimierz Dêga) z Zak³adami: Higieny i Ergonomii Medycyny Morskiej, Medycyny Podwodnej, Epidemiologii i Medycyny Tropikalnej. Instytut Higieny Psychicznej (komendant – p³k prof. dr hab. Zdzis³aw Rydzyñski) w sk³adzie: Klinika Psychofizyczna, Zak³ad Psychologii Klinicznej, Centralna Przychodnia Psychologiczna w Warszawie. Instytut Narz¹dów Zmys³ów (komendant – p³k prof. dr hab. Zofia Krawczyk) z Klinikami: Laryngologiczn¹, Okulistyczn¹, Neurologiczn¹, Neurochirurgiczn¹ (od 1975 roku), Chirurgii Twarzowo-Szczêkowej, Instytut Chirurgii (komendant – p³k prof. dr hab. Jan Leñko, póŸniej p³k prof. dr hab. Bronis³aw Koz³owski i p³k prof. dr hab. Stanis³aw Barcikowski), z Klinikami: I Chirurgiczn¹, II Chirurgiczn¹, Chirurgii Urazowej, Chirurgii Polowej i Ortopedii, Urologiczn¹ oraz Zak³adem Anestezjologii. Instytut Medycyny Wewnêtrznej (komendant – p³k prof. dr hab. W³adys³aw Tkaczewski, nastêpnie p³k prof. dr hab. Konstanty Markiewicz) w sk³adzie: Kliniki – I–IV Chorób Wewnêtrznych, Chorób P³uc, ObserwacyjnoZakaŸna oraz Zak³ady Analityki Lekarskiej, Farmakologii Klinicznej (od 1979 r.). Poza struktur¹ Instytutów znalaz³y siê Katedry: Chorób Dzieci, Ginekologii i Po³o¿nictwa z Klinik¹, Historii Medycyny z Muzeum, Medycyny S¹dowej, Radiologii Lekarskiej, Nauk Spo³ecznych i Zak³ad Dydaktyki (przejœciowo). Unikalne Muzeum Polskiej Wojskowej S³u¿by Zdrowia (obecnie Muzeum UM) stanowi najwiêksz¹ (ponad 700 m2) tego typu placówkê wœród akademii medycznych w kraju (zbiór malarstwa, starodruków, narzêdzi itp.)

KRONIKARZ 21

Wa¿n¹ dat¹ dla Uczelni by³o nadanie jej imienia gen. dyw. prof. Boles³awa Szareckiego – wybitnego chirurga, twórcy polskiej szko³y chirurgii polowej, najwiêkszego inicjatora powstania Uczelni. Uroczystoœæ nadania imienia odby³a siê 9 maja 1975 roku, od tej pory dzieñ ten by³ œwiêtem Uczelni. Proces krystalizacji zosta³ zakoñczony w drugiej po³owie lat siedemdziesi¹tych (w 1976 roku powsta³a bowiem Katedra i Klinika Chorób Dzieci). Pewna reorganizacja Instytutów, czêœciowo Zak³adów i Klinik mia³a miejsce w 1980 roku, zasadniczo zmiany nie by³y du¿e. W 1982 roku oddano do u¿ytku nowoczesny obiekt przeznaczony dla Instytutu Diagnostyki – patomorfologii, analityki lekarskiej i medycyny s¹dowej. W tym samym roku ukoñczono budowê nowoczesnej p³ywalni i nieco póŸniej hali sportowej. W 1983 roku utworzono II Klinikê Chorób P³uc, a w 1985 Zak³ad Medycyny Sportowej. W pe³ni wiêc zakoñczono prace nad utworzeniem Akademii. Z jakim ogromnym trudem organizacyjnym, ceg³a po cegle, budowano Uczelniê, która w tym okresie, jak i póŸniej, plasowa³a siê w krajowej czo³ówce innych akademii medycznych. Na Wydzia³ Lekarski WAM przyjmowano corocznie ok. 250 studentów w latach szeœædziesi¹tych i siedemdziesi¹tych, ok. 30 w latach dziewiêædziesi¹tych. Kilkudziesiêciu podchor¹¿ych przyjmowano co roku na Wydzia³y Stomatologii i Farmacji zawsze ¿yczliwej AM w £odzi. Lata dziewiêædziesi¹te nie nale¿a³y do optymistycznych dla Uczelni, ukazywa³o siê bowiem coraz wiêcej publikacji w prasie wojskowej jak i lokalnych dziennikach, mówi¹cych o mo¿liwoœci rozwi¹zania Akademii. Dziesiêcioletnia nieustanna restrukturyzacja nie sprzyja³a rozwojowi Alma Mater. Pomimo tego Uczelnia nawi¹za³a wspó³pracê z podobnymi placówkami na Zachodzie: Uniwersyteck¹ Uczelni¹ Medyczn¹ Armii USA, Sanitarn¹ Akademi¹ Bundeswehry w Monachium, Szko³¹ S³u¿by Zdrowia Armii Francuskiej w Bordeaux i Czeskiej w Hradec Kralove. W³adze Uczelni s³usznie stara³y siê znaleŸæ akcenty g³ównie wojskowo-medyczne w zagranicznej wspó³pracy. Mówi¹c o latach dziewiêædziesi¹tych, nale¿y wspomnieæ o wa¿nym wydarzeniu w ¿yciu Uczelni, tzn. o nawi¹zaniu do szczytnych tradycji wy¿szego szkolnictwa medycznego w Wojsku Polskim. Uroczystoœæ, jaka odby³a siê w koñcu czerwca 1992, nawi¹zywa³a do okresu sprzed 70-ciu laty, kiedy to na terenie zamku ksi¹¿¹t mazowieckich w Warszawie na Ujazdowie rozpoczê³a dzia³alnoœæ Wojskowa Szko³a Sanitarna, kszta³c¹ca lekarzy w mundurach w niepodleg³ej II Rzeczypospolitej. W 1995 roku Uczelnia otrzyma³a Statut WAM, zaœ w 1997 roku w zwi¹zku z uroczystoœciami 75lecia Wy¿szego Szkolnictwa Medycznego w Wojsku Polskim, jubileusz zaszczyci³ sw¹ obecnoœci¹ Prezydent RP Aleksander Kwaœniewski.

22

KRONIKARZ

Druga po³owa lat dziewiêædziesi¹tych to dalsze zmniejszenie naboru kandydatów do WAM i rozbudowa czêœci cywilnej Uczelni. W 1998 roku rozpoczê³y dzia³alnoœæ studia magisterskie w zakresie zdrowia publicznego, rok póŸniej fizjoterapii. W 2000 roku po kilkuletniej adaptacji otworzono Centrum Kliniczno-Dydaktyczne – nowoczesny, kilkuprofilowy szpital. Zespó³ nauk teoretycznych przeniesiono do innych budynków. KOMENDANCI / REKTORZY WAM Lata kadencji

Stopieñ, tytu³ nauk., imiê i nazwisko

Specjalista w dziedzinie

1958–1965

gen. bryg. prof. Marian GARLICKI

ortopeda – traumatolog

1965–1972

gen. bryg. prof. Wies³aw £ASIÑSKI

anatom – chirurg

1972–1975

p³k prof. Józef BARANCEWICZ

epidemiolog

1975–1978

gen. bryg. prof. Jerzy BOÑCZAK

higienista, epidemiolog

1978–1981

p³k prof. Tadeusz BRZEZIÑSKI

historyk medycyny, deontolog

1981–1991

gen. bryg. prof. W³adys³aw TKACZEWSKI

internista, kardiolog, zakaŸnik

1991–1998

gen. bryg. prof. Henryk CHMIELEWSKI

neurolog

1998–2002

p³k prof. Jan CHOJNACKI

internista, gastroenterolog, zakaŸnik

2002

p³k prof. Krzysztof ZEMAN

pediatra, patofizjolog, immunolog

KRONIKARZ 23

Zastêpcy komendantów / Prorektorzy ds. Nauki i Szkolenia Lata kadencji

Stopieñ, tytu³ nauk., imiê i nazwisko

Specjalista w dziedzinie

1958–1966

p³k prof. Jan Leñko

urolog

1966–1973

p³k prof. Marek Kañski

biochemik

1973–1974

p³k prof. Leszek Cieciura

embriolog, histolog

1974–1981

p³k dr hab. W³adys³aw Tkaczewski

internista, kardiolog, zakaŸnik

1981–1984

p³k prof. Andrzej Kulig

patomorfolog

1984–1991

p³k prof. Hieronim Bartel

embriolog, histolog

1991–1997

p³k prof. Józef Kêdziora

biochemik, fizjolog

1998–2002

p³k prof. Krzysztof Zeman

pediatra, patofizjolog, immunolog

2002

p.o. p³k. prof. Zbigniew Baj

patofizjolog, internista

Zastêpcy komendatów / Prorektorzy ds. klinicznych Stopieñ, tytu³ nauk., imiê i nazwisko

Specjalista w dziedzinie

1958–1968

p³k prof. Andrzej Himmel

internista

1968–1970

p³k prof. Jan Bromowicz

neurochirurg

1970–1973

p³k prof. Mieczys³aw Strza³ko

neurolog

1973

p³k prof. Zdzis³aw Ruszczak

dermatolog

1973–1981

p³k prof. Zdzis³aw Rydzyñski

psychiatra

1981–1984

p³k prof. Kazimierz Trznadel

internista, nefrolog

Lata kadencji

Od 1984 roku po³¹czono stanowiska zastêpcy ds. klinicznych i zastêpcy ds. dydaktycznych.

Lata kadencji

Stopieñ, tytu³ nauk., imiê i nazwisko

Specjalista w dziedzinie

1984–1986

p³k prof. Henryk Chmielewski

neurolog

1986–1991

p³k prof. Stefan Szram

patomorfolog

1991–1998

p³k prof. Henryk Goch

internista, kardiolog

1998–2002

p³k prof. Marek Luciak

internista, nefrolog

W Akademii istnia³y stanowiska zastêpców komendanta: ds. politycznych (do 1990 roku), ds. liniowych (do 2002 roku), ds. organizacyjnych (do 1995 roku). W okresie 1991–1994 zosta³o utworzone stanowisko zastêpcy komendanta/prorektora ds. studenckich, które zajmowa³ p³k dr hab. n. med. Krzysztof Zieliñski. Ze wzglêdu na ograniczon¹ objêtoœæ publikacji nie jestem w stanie wymieniæ wszystkich zastêpców komendanta Akademii.

24

KRONIKARZ

Komendanci / Dziekani Wydzia³u Lekarskiego Lata kadencji

Stopieñ, tytu³ nauk., imiê i nazwisko

Specjalista w dziedzinie

1958–1959

p³k doc. Boles³aw GwóŸdŸ

higienista, epidemiolog

1958–1964

p³k prof. Józef Borsuk

laryngolog

1964–1971

p³k prof. Jan Chomiczewski

mikrobiolog

1971–1974

p³k doc. W³adys³aw Tkaczewski

internista, kardiolog, zakaŸnik

1974–1977

p³k doc. Kazimierz Trznadel

internista, nefrolog

1977–1980

p³k prof. Andrzej Kulig

patomorfolog

1980–1984

p³k prof. Heronim Bartel

histolog, embriolog

1984–1987

p³k doc. Stefan Szram

patomorfolog

1987–1991

p³k prof. Jan Goch

internista, kardiolog

1991–1998

p³k prof. Jan Chojnacki

internista , gastroenterolog, zakaŸnik

p³k prof. Krzysztof Zeman

pediatra, patofizjolog, immunolog

1998–2001

p³k prof. Józef Kocur

psychiatra

2001–2002

p³k prof. Jan B³aszczyk

fizjolog, biochemik, dermatolog

1998

Prodziekanami Wydzia³u Lekarskiego WAM w kolejnoœci chronologicznej byli profesorowie: Mieczys³aw Ropek – ftyzjatra, Andrzej Kulig – patomorfolog, Henryk Chmielewski – neurolog, Stefan Szram – patomorfolog, Lech Walasek – internista, Jan Goch – internista, kardiolog, Janusz Czajkowski – okulista, Józef Kocur – psychiatra, Jan Czernicki – patofizjolog, neurolog, rehabilitant, Roman Goœ – okulista, Krzysztof Zeman – pediatra, patofizjolog, immunolog, Lucjan Pawlicki – internista, Stanis³aw Orkisz – anatom, internista. Od 1999 roku w zwi¹zku z powo³aniem do ¿ycia nowego wydzia³u na prodziekana ds. fizjoterapii powo³ano p³k dr hab. Jana Kochanowskiego, a nastêpnie p³k prof. dr hab. Jurka Olszewskiego. Od 1998 roku utworzono kierunek Zdrowie Publiczne – specjalizacja Promocja Zdrowia.

KRONIKARZ 25

Uczelnia mog³a siê szczyciæ posiadaniem w³asnego czasopisma pt. Biuletyn Wojskowej Akademii Medycznej, w którym zamieszczano wiele bardzo cennych publikacji naukowych. Redaktorami wydawnictwa byli najwybitniejsi pracownicy nauki Akademii. W ci¹gu 40 lat na ³amach Biuletynu WAM zamieszczono ponad 2000 publikacji. Nak³ad czasopisma waha³ siê od 1200 do 400 egzemplarzy. W 1998 roku zmieniono tytu³ na Przegl¹d Wojskowo-Medyczny. Warto wspomnieæ o dzia³alnoœci Studenckiego Towarzystwa Naukowego, które jest wyrazem inicjatywy naukowej s³uchaczy, jak te¿ zainteresowania prze³o¿onych kieruj¹cych ko³ami naukowymi. W ci¹gu ponad 40 lat dzia³alnoœci cz³onkowie STN zorganizowali wiele konferencji naukowych krajowych i zagranicznych. Zaprezentowali ponad 700 prac, z których wiele opublikowano w Biuletynie. Studenci WAM wydawali czasopismo pt. „Nasze Sprawy”, gdzie zamieszczane by³y publikacje zarówno naukowe jak i traktuj¹ce o ¿yciu Uczelni. Dzia³alnoœæ Akademii nie ogranicza³a siê jedynie do dydaktyki i badañ naukowych. Na terenie Uczelni dzia³a³o Ko³o Opiekunów Spo³ecznych oraz Klub Honorowego Krwiodawstwa. Podchor¹¿owie wspó³dzia³ali podczas ró¿nych akcji z Chor¹gwi¹ £ódzk¹ ZHP. W dziedzinie kultury studenci Akademii posiadali spore zas³ugi. Od 1958 roku dzia³a³ Studencki Teatr Verbum, którego dzia³alnoœæ artystyczna by³a wielokrotnie nagradzana. W pracach teatru czynnie uczestniczy³o oko³o 400 osób. Istnia³ równie¿ zespó³ muzyczny „Wirusy”, dzia³aj¹cy na prze³omie lat 60-tych i 70-tych, który zaprezentowa³ ponad 200 koncertów. W po³owie lat 70-tych dzia³a³ tak¿e chór mêski studentów WAM. Na zakoñczenie nale¿y wspomnieæ o sportowcach. Wychowanie fizyczne odgrywa³o du¿¹ rolê w ¿yciu studenckim. Z WAM wywodzili siê zawodnicy zajmuj¹cy siê sportem rekreacyjnie, ale tak¿e walcz¹cy w pierwszoligowych dru¿ynach. Reprezentanci WAM periodycznie uczestniczyli w ró¿nych rozgrywkach pomiêdzy szko³ami wojskowymi, a tak¿e cywilnymi akademiami medycznymi. Zazwyczaj plasowali siê na dobrych miejscach. Uczelnia wykszta³ci³a wielu bardzo wybitnych profesorów z wielu dziedzin medycyny, znanych nie tylko w kraju, ale i za granic¹. Naukowcy, którzy mog¹ poszczyciæ siê ogromnym dorobkiem w aspekcie wydawniczym, dydaktycznym i wychowawczym, byli opiekunami, patronami i nauczycielami wielu wybitnych, ju¿ teraz samodzielnych pracowników nauki. Nie sposób w krótkiej publikacji dokonaæ oceny blisko 45 lat istnienia, przeobra¿eñ i rozwoju Uczelni. Dorobek w ka¿dej z dziedzin jest du¿y. Z pewnoœci¹ mo¿na stwierdziæ, ¿e WAM znacz¹co przys³u¿y³a siê do rozwoju nauki i medycyny polskiej. W okresie blisko 45 lat dzia³alnoœæ w WAM obroniono 1463 rozprawy doktorskie, ok. 164 osoby uzyska³y tytu³ profesora, a 194 stopieñ naukowy doktora habilitowanego. Od 1964 roku w CKP w Warszawie przeprowadzono: 637 doktoratów, 146 habilitacji, a tytu³y profesora nadano 60 naukowcom. Razem osi¹gniêcia Uczelni s¹ imponuj¹ce – 2000 doktoratów, 340 habilitacji, 224 nominacji profesorów. Rok 2000 sta³ siê prze³omowym, bowiem Uniwersytet £ódzki, Akademia Medyczna i WAM przyst¹pi³y do rozmów w sprawie po³¹czenia uczelni – powo³ano te¿ zosta³ Miêdzyuczelniany Zespó³ ds. Integracji. Kilkakrotne spotkania Zespo³u doprowadzi³y do zaproponowania kilku opcji po³¹czenia Uczelni. Oczywiœcie ka¿da z nich broni³a w³asnej to¿samoœci i interesów. W dniu 8 kwietnia 2002 roku zosta³ podpisany List Intencyjny: „Minister Zdrowia – Mariusz £apiñski i Minister Obrony Narodowej – Jerzy Szmajdziñski, dzia³aj¹c zgodnie z wol¹ Senatów Uczelni, wyra¿aj¹ niniejszym intencje po³¹czenia Akademii Medycznej w £odzi i Wojskowej Akademii Medycznej im. Boles³awa Szareckiego w Uniwersytet Medyczny... Celem po³¹czenia Uczelni jest w pe³ni wykorzystanie potencja³ów: dydaktycznego, naukowego i kulturowego, polepszenie jakoœci kszta³cenia studentów oraz specjalistycznej opieki zdrowotnej ziemi ³ódzkiej i województw oœciennych.”

26

KRONIKARZ

Wyrazem ostatniego akcentu dzia³alnoœci WAM by³y uroczystoœci zwi¹zane z jubileuszem 80-lecia Wy¿szego Szkolnictwa Medycznego w Wojsku Polskim i 45-lecia Wojskowej Akademii Medycznej (21–22 czerwca 2002 rok). Program zawiera³ uroczystoœæ: nadania tytu³ów doctora honoris causa dwóm profesorom WAM, ostatni¹ promocjê absolwentów i rozdanie dyplomów, ods³oniêcie tablicy pami¹tkowej poœwiêconej profesorom i pracownikom WAM oraz historyczn¹ sesjê naukow¹. Utworzenie Uniwersytetu Medycznego jest du¿ym wyró¿nieniem dla £odzi i regionu, jest wielk¹ szans¹ dla pracowników nauki obu by³ych Uczelni, lecz jest te¿ wyzwaniem do prawdziwej wspó³pracy, tolerancji i wyrozumia³oœci.

Marian G a r l i c k i : Przemówienie Rektora WAM prof. dr ... w dniu inauguracji roku akademickiego 1960/61. Biul. WAM 1960 R. 3 z. 2/ 3 s. I–XII; Stefan B o g u s ³ a w s k i : Zarys rozwoju 2 Centralnego Szpitala Klinicznego WAM. Biul. WAM 1963 R. 6 z. 2 s. 17–20; Wies³aw £ a s i ñ s k i : Przemówienie Rektora WAM kmdr prof. dr med.... na inauguracji roku akademickiego 1965/66. Biul. WAM 1965 R. 8 z. 3/4 s. 247–256; Tadeusz S t a s i a k : Rys historyczny XX-lecia 2 Centralnego Szpitala Klinicznego WAM. Lek. Wojsk. 1966 R. 42 nr 1 s. 7–15; Józef B a r a n c e w i c z : Wybrane fragmenty przemówienia Rektora WAM p³k doc. dr hab. n. med. ... na inauguracji roku akademickiego 1972/73. Biul. WAM 1973 R. 16 z. 1 s. 33–36; Stefan Wo j t k o w i a k : Lancet i karabin : dzieje szkolnictwa medycznego w Wojsku Polskim. Warszawa 1973; Jerzy B o ñ c z a k : Przemówienie Rektora Wojskowej Akademii Medycznej p³k doc. dr hab. n. med. ... na inauguracji roku akademickiego [1975/76]. Biul. WAM 1976 R. 19 z. 1 s. 3–14; Tadeusz B r z e z i ñ s k i : Przemówienie Rektora WAM [p³k doc. dr hab. n. med. ...] wyg³oszone na inauguracji roku akademickiego 1978/79. Biul. WAM 1979 R. 23 z. 1 s. 1–9; W³adys³aw T k a c z e w s k i : Przemówienie Rektora WAM p³k prof. dr. n. med.... wyg³oszone na inauguracji roku akademickiego 1981/82. Biul. WAM 1981 R. 24 z. 4 s. 291–298; Kazimierz D ê g a : XX lat dzia³alnoœci Instytutu Medycyny Morskiej Wojskowej Akademii Medycznej. Biul. WAM 1982 R. 25 z. 3 s. 303–306; Tadeusz M i k a , Maciej B o c h e ñ s k i , Stefan K a r l i ñ s k i : Kszta³cenie podyplomowe w XXV-leciu Wojskowej Akademii Medycznej. Lek. Wojsk. 1983 R. 59 nr 5/ 6 s. 226–229; Zarys historyczny Wojskowej Akademii Medycznej. Aut.: Zbigniew O n i s k , Bogumi³ T k a c z , Longin I n d i s o w , Marek D u t k i e w i c z . £ódŸ 1986; Hieronim B a r t e l : 30-lecie Wojskowej Akademii Medycznej im. gen. dyw. Boles³awa Szareckiego : dzia³alnoœæ naukowa. Lek. Wojsk. 1988 R. 64 nr 7/8 s. 426–431; Kalendarium Wojskowej Akademii Medycznej im. gen. dyw. prof. dr med. Boles³awa Szareckiego 1958–1988 / pod red. Micha³a B a j a k a , Tadeusza Klimaszewskiego. £ódŸ 1988; Stefan S z r a m , Jan H[enryk] G o c h : 30-lecie Wojskowej Akademii Medycznej im. gen. dyw. Boles³awa Szareckiego : dzia³alnoœæ dydaktyczna. Lek. Wojsk. 1988 nr 7/8 s. 423–425; Marek Krzysztof D u d k i e w i c z : Wojskowa Akademia Medyczna im. gen. dyw. prof. dr med. Boles³awa Szareckiego w latach 1958–1988. Warszawa 1990. Rozprawa doktorska. Wojskowy Instytut Historyczny; Krzysztof W³odzimierz Z i e l i ñ s k i : Informacje o dzia³alnoœci naukowej i osi¹gniêciach diagnostyczno-leczniczych placówek Wojskowej Akademii Medycznej im. gen. dyw. prof. Boles³awa Szareckiego. Cz. 1. : Placówki WAM w £odzi. £ódŸ 1992; Henryk C h m i e l e w s k i , Miros³aw W d o w c z y k , Józef B i e l e c k i : Wojskowa Akademia Medyczna im. gen dyw. Boles³awa Szareckiego : 75 lat wy¿szego szkolnictwa medycznego w Wojsku Polskim. £ódŸ 1997; Jerzy Mi³kowski : Wojskowa Akademia Medyczna : pamiêtnik akademicki. £ódŸ 1997; 40 lat I Kliniki Chirurgicznej Instytutu Chirurgii Wojskowej Akademii Medycznej 1958–1998. £ódŸ 1998; 80 lat wy¿szego szkolnictwa medycznego w Wojsku Polskim 1922–2002 / red. [Miros³aw Wdowczyk]. £ódŸ 2002; Czes³aw J e œ m a n , Miros³aw W d o w c z y k : Wojskowa Akademia Medyczna im. gen. dyw. prof. dr med. Boles³awa Szareckiego. W: Wojskowe akademie w Polsce : praca zespo³owa / pod red. Micha³a H e b d y . Warszawa 2003 s. 485–541; Lekarze wojskowi : wspomnienia i refleksje / red. Jerzy Mi³kowski. £ódŸ 2003.

KRONIKARZ 27