Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu)

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

A. 1.

Techniczny Mechanika i Budowa Maszyn I stopnia studia niestacjonarne praktyczny

PROGRAM PRZEDMIOTU A - Informacje ogólne 1. Nazwa przedmiotu 2. Punkty ECTS 3. Rodzaj przedmiotu 4. Język przedmiotu 5. Rok studiów

6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

Język obcy 6 obowiązkowy język angielski I, II koordaynator: mgr Joanna Kordacz-Krawczyk, prowadzący: mgr Barbara Kosicka-Olkowska, mgr Grzegorz Surma, mgr Krzysztof Staroń, mgr Agnieszka Gardy, mgr Alicja Wręczycka-Siarek, mgr Mirosław Kwiatkowski, mgr Urszula Paradowska.

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 1 Semestr 2 Semestr 3 Liczba godzin ogółem

Ćwiczenia: (18) Ćwiczenia: (18) Ćwiczenia: (18);

54

C - Wymagania wstępne Student przedmiotu język obcy posiada wiedzę, umiejętności oraz kompetencje społeczne z języka angielskiego na poziomie pozwalającym zdać uczniowi egzamin maturalny co najmniej podstawowy (z języka angielskiego), opisany przez Centralną Komisję Egzaminacyjną na stronie internetowej www.cke.ed.pl a określonym w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2007 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz sposobu przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz.U. nr 83, poz. 562, z późn. zm.), w tym w szczególności w rozporządzeniu z 25 kwietnia 2013 r. zmieniającym powyższe rozporządzenie (Dz.U. z 2013 r., poz. 520). D - Cele kształcenia Wiedza C_W1

Przekazanie studentowi wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych dotyczących zagadnień odnoszących się do mechaniki budowy maszyn, również z wykorzystaniem języka angielskiego.

C_W2

Wyposażenie studenta w wiedzę techniczną obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych mechaniką i budową maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, również z wykorzystaniem języka angielskiego.

C_W3

Przekazanie studentowi wiedzy dotyczącej bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony własności przemysłowej, prawa autorskiego niezbędnej dla rozumienia i tworzenia społecznych, ekonomicznych, prawnych i pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej dla rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości i działalności gospodarczej, również z wykorzystaniem j. angielskiego. Umiejętności

C_U1

Wykształcenie u studenta umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych, również z wykorzystaniem języka angielskiego.

C_U2

Wyrobienie u studenta umiejętności zarządzania pracami w zespole, koordynacji prac i oceny ich wyników oraz sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technikami komputerowymi, wyciągania wniosków, opisu sprzętu dostrzegając kryteria użytkowe, prawne i ekonomiczne, konfigurowania urządzeń komunikacyjnych w sieciach teleinformatycznych, oraz rozwiązywania praktycznych zadań inżynierskich, również z wykorzystaniem języka angielskiego. Kompetencje społeczne

C_K1

Przygotowanie studenta do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowaniem, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn, również z wykorzystaniem języka angielskiego..

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy efekt kształcenia

Wiedza (EPW…) EPW1

Absolwent odtwarza wiedzę w zakresie ogólnym dotyczącą standardów K_W01 i norm technicznych oraz dotyczących zagadnień odnoszących się do mechaniki budowy maszyn, również z wykorzystaniem języka angielskiego.

EPW2

Wskazuje na elementy wiedzy technicznej obejmującej terminologię, K_W02 pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych mechaniką i budową maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, również z wykorzystaniem języka angielskiego.

EPW3

Odtwarza wiedzę dotyczącą bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony K_W03 własności przemysłowej, prawa autorskiego niezbędnej dla rozumienia i tworzenia społecznych, ekonomicznych, prawnych i pozatechnicznych uwarunkowań działalności

inżynierskiej dla rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości i działalności gospodarczej, również z wykorzystaniem j. angielskiego. Umiejętności (EPU…) EPU1

Absolwent eksploatuje nabyte umiejętności w zakresie doskonalenia K_U01 wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych, również z wykorzystaniem języka angielskiego.

EPU2

Rozwija nabyte zdolności zarządzania pracami w zespole, koordynacji K_U02 prac i oceny ich wyników oraz sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technikami komputerowymi, wyciągania wniosków, opisu sprzętu dostrzegając kryteria użytkowe, prawne i ekonomiczne, konfigurowania urządzeń komunikacyjnych w sieciach teleinformatycznych, oraz rozwiązywania praktycznych zadań inżynierskich, również z wykorzystaniem języka angielskiego.

EPK1

Kompetencje społeczne (EPK…) Absolwent wykazuje chęć do uczenia się przez całe życie, podnoszenia K_K01 kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowaniem, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn, również z wykorzystaniem języka angielskiego.

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Liczba godzin

Lp.

Treści ćwiczeń

C1

Nauki techniczne – studiowanie; różne formy kształcenia i zdobywania wiedzy technicznej; różne rodzaje szkół, wymagania, przedmioty, specjalizacje;

2

C2

Formy czasownika: bezokolicznik z formą 'to' oraz forma gerund (-ing). Przygotowanie w grupach krótkiej prezentacji nt. samochodów hybrydowych. Ćwiczenia dodatkowe celem powtórzenia i utrwalenia materiału oraz przygotowanie do kolokwium.

2

C3

Kolokwium

2

C4

Rolnictwo – wynalazki w dziedzinie rolnictwa, rolnictwo precyzyjne – zalety i wady; technologia używana w produkcji owoców; metody konserwacji i bezpiecznego przechowywania żywności; systemy nawadniania gleby.

4

C5

Przygotowanie w grupach krótkiej prezentacji nt. miasta w którym żyjemy. Czasy gramatyczne: Present Perfect, Past Simple. Ćwiczenia dodatkowe celem powtórzenia i utrwalenia materiału oraz przygotowanie do kolokwium.

2

C6

Kolokwium

1

C7

Mosty i tunele – rodzaje, historia; sławne mosty na świecie.

2

Strona bierna (Passive Voice). C8

Ćwiczenia dodatkowe celem powtórzenia i utrwalenia materiału oraz przygotowanie do kolokwium.

1

C9

Kolokwium i zaliczenie semestru pierwszego

2

C10

Tworzywa sztuczne – historia i właściwości; wady i zalety różnych rodzajów tworzyw sztucznych; czasowniki modalne: can, could, be able to.

2

C11

Identyfikowanie kodów tworzyw sztucznych. Kolokacje; Technologia pakowania produktów.

2

C12

Kolokwium.

1

C13

Alternatywne źródła energii – podstawowe terminy. Czasy przeszłe: past Simple i Past Continuous.

2

C14

Energetyka wiatrowa; sposoby dostarczania energii – dyskusja; strategie zapamiętywania słów technicznych (grupowanie słów).

2

C15

Ćwiczenia dodatkowe celem powtórzenia i utrwalenia materiału oraz przygotowanie do kolokwium.

2

C16

Kolokwium.

1

C17

Aeronautyka – słownictwo związane z lotnictwem; kontrolerzy lotów – rodzaje, opis zawodu, obowiązki; Okresy warunkowe: First and Second Conditional; rozmowy telefoniczne – potwierdzanie informacji przez telefon.

2

C18

Rozmowy telefoniczne – potwierdzanie informacji przez telefon (praktyka).

2

Ćwiczenia dodatkowe celem powtórzenia i utrwalenia materiału oraz przygotowanie do kolokwium. C19

Kolokwium i zaliczenie semestru drugiego.

2

C20

Mieszkania w przyszłości – przewidywania, prognozy; Budownictwo – rodzaje, rozporządzenia i przepisy; sposoby opisywania obowiązków i konieczności w języku angielskim.

3

C21

Słownictwo: przymiotniki z końcówkami –able i –ible; wyposażenie mieszkania w przyszłości; zakwaterowanie w różnych sytuacjach kryzysowych oraz spełnianie wymagań technicznych.

3

C22

Ćwiczenia dodatkowe celem powtórzenia i utrwalenia materiału oraz przygotowanie do kolokwium. Kolokwium i zaliczenie semestru trzeciego.

2

C23

Kolokwium

1

C24

System transportu publicznego, quiz dot. Transportu; Europejski projekt – produkcja samolotów.

3

C25

Stopniowanie przymiotników; złożone przymiotniki i rzeczowniki;

2

Szybkie pociągi na świecie. C26

Perswazja – przygotowanie krótkiej prezentacji w grupach nt. zalet korzystania z transportu publicznego. Ćwiczenia dodatkowe celem powtórzenia i utrwalenia materiału oraz przygotowanie do kolokwium.

2

C27

Kolokwium zaliczeniowe na koniec semestru trzeciego.

2

Razem liczba godzin ćwiczeń

54

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć

Metody dydaktyczne (wybór z listy)

Środki dydaktyczne

Ćwiczenia

M3 – Metoda eksponująca Pokaz materiału audiowizualnego, pokaz prezentacji multimedialnej. M2 – Metoda problemowa

- tablica, - odtwarzacz CD, - projektor, - sprzęt multimedialny,

2. metody aktywizujące: dyskusja dydaktyczna, pytania i odpowiedzi. M5 – Metoda praktyczna 2. Ćwiczenia przedmiotowe: f) analiza literatury przedmiotu, g) wyszukiwanie i selekcjonowanie informacji, 4. Ćwiczenia kreacyjne: a) przygotowanie prezentacji;

- laptop;

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć

Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę

Ocena podsumowująca (P) –

uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Ćwiczenia

F1 – sprawdzian (pisemny, kolokwium cząstkowe), F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć i jako pracy własnej), F4 – wystąpienie (prezentacja multimedialna, formułowanie dłuższej wypowiedzi ustnej na wybrany temat).

P1 – egzamin końcowy po trzecim semestrze P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen formujących, uzyskanych w semestrze,

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”) Efekty przedmiotowe EPW1 EPW2 EPW3 EPU1 EPU2 EPK1

F1

F2

P1

P3

F4

x

x

x

x x x x x

I – Kryteria oceniania

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP..) EPW1

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Dostateczny dobry bardzo dobry dostateczny plus dobry plus 5 3/3,5 4/4,5 Opanował wiedzę przekazaną w trakcie zajęć oraz pochodzącą z literatury podstawowej. Posiada ograniczoną wiedzę dotycząca języka technicznego z mechaniki i budowy maszyn. Zna wybrane wymagane podstawowe zagadnienia gramatyczne niezbędne do wyrażania i tworzenia podstawowych struktur.

Opanował wiedzę przekazaną w trakcie zajęć oraz pochodzącą z literatury podstawowej i uzupełniającej oraz posiada wiedzę właściwą do uzyskiwania dodatkowych informacji z podanych źródeł. Ma poszerzoną wiedzę dotyczącą języka technicznego z mechaniki i budowy

Opanował wiedzę przekazaną w trakcie zajęć oraz pochodzącą z literatury podstawowej i uzupełniającej oraz posiada wiedzę właściwą do uzyskiwania dodatkowych informacji z różnorodnych źródeł oraz zna sposoby szukania właściwych informacji. Wykazuje się wiedzą wykraczającą poza zakres problemowy zajęć. Ma rozbudowaną i pogłębioną wiedzę dotyczącą języka technicznego z mechaniki i budowy maszyn,

EPW2

EPW3

Zna wybrane wymagane podstawowe terminy niezbędne do formułowania spójnych i logicznych wypowiedzi związanych z terminologią specjalistyczną. Posiada podstawową wiedzę o normach i regułach w zakresie tworzenia pism z użyciem specjalistycznego języka.

Potrafi w stopniu podstawowym odtworzyć wiedzę dotycząca bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony własności przemysłowej, prawa autorskiego potrzebnych w działalności inżynierskiej w celu rozwoju, przedsiębiorczości i działalności gospodarczej wykorzystując język angielski.

EPU1

Potrafi w bardzo ograniczonym stopniu formułować i interpretować tekst pisany oraz mówiony w języku angielskim, ale z pomocą nauczyciela lub słownika.

EPU2

Student w stopniu podstawowym posługuje się nowoczesnymi technikami komputerowymi, wyciąga wnioski, opisuje sprzęt, konfiguruje urządzenia komunikacyjne oraz rozwiązuje praktyczne zadania.

EPK1

Rozumie potrzebę uczenia się języka, stosuje ją w praktyce w ograniczonym zakresie w odniesieniu do

maszyn, niezbędną do wyrażania i posługiwania się wybranymi strukturami. Zna większość wymaganych terminów koniecznych do formułowania spójnych i logicznych wypowiedzi związanych z terminologią specjalistyczną. Ma rozbudowaną wiedzę o normach i regułach w zakresie tworzenia pism z użyciem Potrafi w miarę poprawnie odtworzyć wiedzę dotycząca bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony własności przemysłowej, prawa autorskiego potrzebnych w działalności inżynierskiej w celu rozwoju, przedsiębiorczości i działalności gospodarczej wykorzystując język angielski. Potrafi w miarę poprawnie interpretować i formułować tekst pisany oraz mówiony w języku angielskim popełniając minimalne błędy, które nie wpływają na rezultat końcowej pracy. Student poprawnie i samodzielnie posługuje się nowoczesnymi technikami komputerowymi, wyciąga wnioski, opisuje sprzęt, konfiguruje urządzenia komunikacyjne oraz rozwiązuje praktyczne zadania. Rozumie potrzebę uczenia się języka przez całe życie, stosuje te potrzebę w praktyce w

niezbędną do posługiwania wszystkimi strukturami.

się

Zna wszystkie wymagane terminy konieczne do formułowania spójnych i logicznych wypowiedzi związanych z terminologią specjalistyczną. Ma wiedzę wykraczająca poza kryteria wyznaczone w toku zajęć realizowanych z zakresu tworzenia pism specjalistycznych.

Potrafi bezbłędnie odtworzyć wiedzę dotycząca bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony własności przemysłowej, prawa autorskiego potrzebnych w działalności inżynierskiej w celu rozwoju, przedsiębiorczości i działalności gospodarczej wykorzystując język angielski.

Potrafi bezbłędnie interpretować tekst pisany i mówiony w języku angielskim bez pomocy nauczyciela lub słownika

Student bezbłędnie posługuje się nowoczesnymi technikami komputerowymi, wyciąga wnioski, opisuje sprzęt, konfiguruje urządzenia komunikacyjne oraz rozwiązuje praktyczne zadania.

Rozumie potrzebę uczenia się prze całe życie i potrafi ja zastosować w praktyce zawodowej, zarówno w odniesieniu do własnej osoby, jak i

siebie jak i innych studentów w grupie.

odniesieniu do własnej osoby jak i innych studentów w grupie.

wszystkich innych studentów w grupie oraz potrafi wykorzystać swoje ambicje dla celów i perspektyw własnej kariery zawodowej.

J – Forma zaliczenia przedmiotu egzamin K – Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Glendinning E., Pohl A., Oxford English for Careers: Technology 2 - Student’s Book, Oxford University Press, 2010. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Boeckner K., Brown P., Oxford English for Computing, Oxford University Press, London 2003. 2. Glendinning E., Glendenning N., Oxford English for Electrical and Mechanical Engineering, Oxford University Press, 2002. L – Obciążenie pracą studenta: Liczba godzin na realizację

Forma aktywności studenta Godziny zajęć z nauczycielem/ami Konsultacje Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu Przygotowanie prezentacji/referatu Suma godzin: Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ):

Ł – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego

mgr Joanna Kordacz-Krawczyk, mgr Alicja Wręczycka-Siarek, mgr Barbara Kosicka-Olkowska, mgr Agnieszka Gardy, mgr Grzegorz Surma, mgr Krzysztof Staroń,

Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis

tel. 698 805 972, e-mail: [email protected]

54 10 24 26 24 12 150 6

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu)

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

A.1

Techniczny Mechanika i budowa maszyn

studia I stopnia studia niestacjonarne praktyczny

PROGRAM PRZEDMIOTU A - Informacje ogólne 1. Nazwa przedmiotu 2. Punkty ECTS 3. Rodzaj przedmiotu 4. Język przedmiotu 5. Rok studiów 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

Język obcy 6 obowiązkowy Język niemiecki I, II Wydział Humanistyczny

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 1 Semestr 2 Semestr 3 Liczba godzin ogółem

Ćwiczenia: 18 Ćwiczenia: 18 Ćwiczenia: 18

54

C - Wymagania wstępne Student posiada podstawową wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne z języka niemieckiego odpowiadające standardom egzaminacyjnym odkreślonym dla szkół ponadgimnazjalnych. D - Cele kształcenia CW1

CU1

CK1

Wiedza przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku, Umiejętności wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych, Kompetencje społeczne przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn.

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy efekt kształcenia

Wiedza (EPW…) EPW1

ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń,

K_W05

Umiejętności (EPU…) EPU1

potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie mechaniki i budowy maszyn; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie,

K_U01

Kompetencje społeczne (EPK…) EPK1

rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne.

K_K01

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Treści ćwiczeń

Liczba godzin

Kontakty / Relacje międzyludzkie Autoprezentacja z uwzględnieniem własnych zainteresowań i form spędzania czasu wolnego Czas przeszły perfekt - powtórzenie Opis osoby z uwzględnieniem informacji dot. jej wyglądu zewnętrznego oraz cech charakteru Stopniowanie przymiotników i przysłówków Ogłoszenia, wywiady i teksty z zakresu poradnictwa i relacji międzyludzkich

4

2

C5

Uczucia i emocje; składanie, przyjęcie i odrzucenie zaproszenia/propozycji Czasowniki modalne Przebieg różnych uroczystości, w tym także w odniesieniu do krajów niemieckojęzycznych

C6

Opis danych przedstawionych za pomocą grafiki / zestawień statystycznych

2

C7

Styl życia / Czas wolny Opis, ocena i porównanie warunków życia List formalny zawierający ofertę, wymagania lub skargę dot. kwestii bytowych; akceptacja lub dezaprobata Warunki najmu lokalu/świadczenia usług Czas przeszły prosty Präteritum Formy organizacji czasu wolnego; przebieg wydarzenia kulturalnego

4

4

C15

Rekomendowanie wybranego miejsca i sposobu wypoczynku; atrakcje turystyczne; podstawowe zasady bezpieczeństwa w czasie podróży. Zdania przydawkowe Media Środki masowego przekazu (rodzaje, rola, zalety i wady); audycje radiowe i programy telewizyjne. Towary i usługi / Nowoczesne technologie Rozmowa w wybranym punkcie usługowym, uzyskiwanie informacji na temat wybranego produktu/wybranej usługi Opis danego produktu (cechy i funkcje);zadowolenie i rozczarowanie z usługi lub z zakupionego produktu. Strona bierna Passiv Präsens i Passiv Imperfekt Usterka lub wada wybranego produktu; reklamacja w formie ustnej i pisemnej

C16

Życie zawodowe

2

C1

C2 C3 C4

C8 C9 C10 C11 C12 C13 C14

2 2

4

4 2 2

6 4 4 4

C17

Ścieżka edukacyjna, plany związane z dalszym doskonaleniem i pracą zawodową; CV oraz podanie o pracę.

2

Razem liczba godzin ćwiczeń

54

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć Ćwiczenia

Metody dydaktyczne

Środki dydaktyczne

M2 – Metoda problemowa

1. wykład problemowy, wykład konwersatoryjny, wykład interaktywny, wykład problemowy połączony z dyskusją; 2. metody aktywizujące: metoda przypadkow, gry dydaktyczne (np. symulacje), seminarium, dyskusja dydaktyczna, burza mozgow, pytania i odpowiedzi.

- tablica, - odtwarzacz CD, - projektor, - sprzęt multimedialny, - laptop;

M5 – Metoda praktyczna

2. 3. Cwiczenia laboratoryjne: f) cwiczenia doskonalące umiejętnosc selekcjonowania, grupowania i przedstawiania zgromadzonych informacji. 4. Cwiczenia kreacyjne: a) przygotowanie prezentacji, przygotowanie referatu.

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć

Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę

Ocena podsumowująca (P) –

uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy

podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia

Ćwiczenia

F1 – sprawdzian (ustny, pisemny, „wejściówka”, sprawdzian praktyczny umiejętności, kolokwium cząstkowe, testy pojedynczego lub wielokrotnego wyboru, testy z pytaniami otwartymi), F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć i jako pracy własnej, prace domowe itd.), F5 - ćwiczenia praktyczne (ćwiczenia sprawdzające umiejętności, rozwiązywanie zadań, ćwiczenia z wykorzystaniem sprzętu fachowego, projekty indywidualne i grupowe),

P1 – egzamin (ustny, pisemny, test sprawdzający wiedzę z całego przedmiotu itd.),

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia Efekty przedmiotowe EPW1 EPU1 EPK1

I – Kryteria oceniania

Ćwiczenia F1

F2

F5

P1

x x

x

x x x

x x x

x

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Przedmiotow Dostateczny dobry y efekt dostateczny plus dobry plus kształcenia 3/3,5 4/4,5 (EP..)

bardzo dobry 5

EPW1

Zna słownictwo, struktury gramatyczne oraz zasady użycia języka niemieckiego na tyle, żeby uzyskać z prac sprawdzających 55 67% na ocenę dostateczną oraz 67,5 -74,5% na ocenę dostateczną plus.

Zna słownictwo, struktury gramatyczne oraz zasady użycia języka niemieckiego na tyle, żeby uzyskać z prac sprawdzających 75 - 82,5% na ocenę dobrą oraz 83 - 90% na ocenę dobrą plus.

Zna słownictwo, struktury gramatyczne oraz zasady użycia języka niemieckiego na tyle, żeby uzyskać z prac sprawdzających 90,5 - 100%.

EPU1

Posiada wiedzę interdyscyplinarną pozwalającą użyć języka tylko w niektórych sytuacjach życia codziennego. (1) W kontakcie społecznym nie jest swobodny i oczekuje, że partner dostosuje się do jego możliwości językowych (2) Dokłada starań, aby powierzone zadania w zespole i samodzielnie były wykonane zgodnie z oczekiwaniami i wskazówkami innych.

Posiada wiedzę interdyscyplinarną pozwalającą użyć języka w większości sytuacji życia codziennego. (1)W kontakcie społecznym jest otwarty i zorientowany na oczekiwania partnera (2) Zadania zespołowe i samodzielne wykonuje starannie i prawidłowo.

Posiada wiedzę interdyscyplinarną pozwalającą użyć języka w nieomal każdej sytuacji życia codziennego.

EPK1

(1) Umie posługiwać się językiem niemieckim w zróżnicowanym kontakcie społecznym zwracając uwagę na staranność i adekwatność języka (2) Inicjuje pracę zespołową i samodzielną, potrafi ocenić jej wyniki konstruktywnie z zachowaniem dobrych relacji z innymi.

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Egzamin K – Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: D. Niebisch, S. Penning-Hiemstra, F. Specht, M. Bovermann, M. Reimann, Schritte International, Hueber Varlag, Ismaning 2007. Braun-Podeschwa J., Habersack Ch., Pude A., Menschen B1.1 / B 1.2 Kursbuch + Arbeitsbuch, Hueber Verlag 2014 Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Braunert J., Schlenker W., Unternehmen Deutsch. Aufbaukurs, LektorKlett Poznań 2009. 2. Gerngroß G., Krenn W., Puchta H., Grammtik kreativ Langenscheidt, Berlin/München/Wien/Zürich/New York 2001. 3. Dreke M., Lind W., Wechselspiel. Sprechsnlässe für die Partnerarbeit im kommunikativen Deutschunterricht, Langenscheidt, Berlin/München/Wien/Zürich/New York 1986. 4. R. Dittrich, E. Frey, Training Zertifikat Deutsch, Max Hueber Verlag, Rea, Ismaning 2002. 5. Ch. Fandrych., U. Tallowitz, Klipp und Klar. Gramatyka języka niemieckiego z ćwiczeniami, LektorKlett, Poznań 2008 Ponadto: niemieckojęzyczne czasopisma, fragmenty tekstów specjalistycznych, artykuły prasowe, strony internetowe, słowniki polsko-niemieckie i niemiecko-polskie oraz materiały własne prowadzącego

L – Obciążenie pracą studenta:

Liczba godzin na realizację

Forma aktywności studenta Godziny zajęć z nauczycielem/ami Konsultacje Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu Przygotowanie prezentacji/referatu Suma godzin: Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin: 25 godz. ):

Ł – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego

Piotr Kotek

Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis

[email protected]

54 12 20 30 28 6 150 6

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu)

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

A.2

Techniczny Mechanika i Budowa Maszyn I stopnia studia niestacjonarne praktyczny

PROGRAM PRZEDMIOTU A - Informacje ogólne 1. Nazwa przedmiotu 2. Punkty ECTS 3. Rodzaj przedmiotu

Język obcy dla inżynierów

4. Język przedmiotu

Język angielski

5. Rok studiów

II koordaynator: mgr Joanna Kordacz-Krawczyk, prowadzący: mgr Barbara Kosicka-Olkowska, mgr Grzegorz Surma, mgr Krzysztof Staroń, mgr Agnieszka Gardy, mgr Alicja Wręczycka-Siarek, mgr Mirosław Kwiatkowski, mgr Urszula Paradowska.

6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

2 obowiązkowy

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 4 Liczba godzin ogółem

Ćwiczenia: (18)

18

C - Wymagania wstępne Student przedmiotu język obcy dla inżynierów posiada wiedzę, umiejętności oraz kompetencje społeczne z języka angielskiego na poziomie B1 (zawierające elementy słownictwa specjalistycznego). D - Cele kształcenia Wiedza C_W1

C_W2

C_W3

Przekazanie studentowi wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych dotyczących zagadnień odnoszących się do mechaniki budowy maszyn, również z wykorzystaniem języka angielskiego. Wyposażenie studenta w wiedzę techniczną obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych mechaniką i budową maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, również z wykorzystaniem języka angielskiego.

Przekazanie studentowi wiedzy dotyczącej bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony własności przemysłowej, prawa autorskiego niezbędnej dla rozumienia i tworzenia społecznych, ekonomicznych, prawnych i pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej dla rozwoju form indywidualnej

przedsiębiorczości i działalności gospodarczej, również z wykorzystaniem j. angielskiego. Umiejętności C_U1

Wykształcenie u studenta umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych, również z wykorzystaniem języka angielskiego.

C_U2

Wyrobienie umiejętności zarządzania pracami w zespole, koordynacji prac i oceny ich wyników oraz sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technikami komputerowymi, wyciągania wniosków, opisu sprzętu dostrzegając kryteria użytkowe, prawne i ekonomiczne, konfigurowania urządzeń komunikacyjnych w sieciach teleinformatycznych, oraz rozwiązywania praktycznych zadań inżynierskich, również z wykorzystaniem języka angielskiego. Kompetencje społeczne

C_K1

Przygotowanie studenta do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowaniem, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn, również z wykorzystaniem języka angielskiego..

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy efekt kształcenia

Wiedza (EPW…) EPW 1

Absolwent odtwarza wiedzę w zakresie ogólnym dotyczącą standardów K_W01 i norm technicznych oraz dotyczących zagadnień odnoszących się do mechaniki budowy maszyn, również z wykorzystaniem języka angielskiego.

EPW 2

Wskazuje na elementy wiedzy technicznej obejmującej terminologię, K_W02 pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych mechaniką i budową maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, również z wykorzystaniem języka angielskiego.

EPW 3

Odtwarza wiedzę dotyczącą bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony K_W03 własności przemysłowej, prawa autorskiego niezbędnej dla rozumienia i tworzenia społecznych, ekonomicznych, prawnych i pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej dla rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości i działalności gospodarczej, również z wykorzystaniem j. angielskiego. Umiejętności (EPU…)

EPU1

Absolwent eksploatuje nabyte umiejętności w zakresie doskonalenia K_U01 wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych, również z wykorzystaniem języka angielskiego.

EPU2

EPK1

Rozwija nabyte zdolności zarządzania pracami w zespole, koordynacji K_U02 prac i oceny ich wyników oraz sprawnego posługiwania się nowoczesnymi technikami komputerowymi, wyciągania wniosków, opisu sprzętu dostrzegając kryteria użytkowe, prawne i ekonomiczne, konfigurowania urządzeń komunikacyjnych w sieciach teleinformatycznych, oraz rozwiązywania praktycznych zadań inżynierskich, również z wykorzystaniem języka angielskiego. Kompetencje społeczne (EPK…) Absolwent wykazuje chęć do uczenia się przez całe życie, podnoszenia kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowaniem, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn, również z wykorzystaniem języka angielskiego.

K_K01

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Liczba godzin

Lp.

Treści ćwiczeń

C1

Robotyka – działanie, zastosowanie i funkcje. Użycie : „cause to”, „prevent”, „stop”, “ allow to”, “enable to” oraz “let”.

2

C2

Przygotowanie prezentacji w grupach nt. wybranego aspektu robotyki.

2

C3

Projekt – zaprojektowanie robota

2

C4

Inżynieria naftowa. Wieża wiertnicza – budowa. Kolokacje wyrazów w zakresie inżynierii naftowej; Czasy: powtórzenie czasów teraźniejszych w języku angielskim.

2

C5

Proces rafinacji ropy naftowej; Rodzaje platform wiertniczych –wady i zalety.

2

C6

Kolokwium.

2

C7

Inżynieria środowiska; zanieczyszczenie środowiska – przyczyny, zapobieganie; Inżynier środowiska – specyfikacja zawodu.

2

C8

Oczyszczanie wody; Mowa zależna; Powtórzenie materiału.

2

C9

Kolokwium zaliczeniowe na koniec semestru czwartego.

2

Razem liczba godzin ćwiczeń

18

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć

Metody dydaktyczne (wybór z listy)

Środki dydaktyczne

Ćwiczenia

M3 – Metoda eksponująca Pokaz materiału audiowizualnego, pokaz prezentacji multimedialnej. M2 – Metoda problemowa 2. metody aktywizujące: dyskusja dydaktyczna, pytania i odpowiedzi. M5 – Metoda praktyczna 2. Ćwiczenia przedmiotowe: f) analiza literatury przedmiotu, g) wyszukiwanie i selekcjonowanie informacji, 4. Ćwiczenia kreacyjne: a) przygotowanie prezentacji;

- tablica, - odtwarzacz CD, - projektor, - sprzęt multimedialny, - laptop;

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć

Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę

Ocena podsumowująca (P) –

uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Ćwiczenia

F1 – sprawdzian (pisemny, kolokwium cząstkowe), F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć i jako pracy własnej), F4 – wystąpienie (prezentacja multimedialna, formułowanie dłuższej wypowiedzi ustnej na wybrany temat).

P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen formujących, uzyskanych w semestrze,

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”) Efekty przedmiotowe EPW1 EPW2 EPW3 EPU1 EPU2 EPK1

F1

F2

P1

P3

F4

x

x

x

x x x x x

I – Kryteria oceniania

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP..) EPW1

EPW2

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Dostateczny dobry bardzo dobry dostateczny plus dobry plus 5 3/3,5 4/4,5 Opanował wiedzę przekazaną w trakcie zajęć oraz pochodzącą z literatury podstawowej. Posiada ograniczoną wiedzę dotycząca języka technicznego z mechaniki i budowy maszyn. Zna wybrane wymagane podstawowe zagadnienia gramatyczne niezbędne do wyrażania i tworzenia podstawowych struktur.

Zna wybrane wymagane podstawowe terminy niezbędne do formułowania spójnych i logicznych wypowiedzi związanych z terminologią specjalistyczną.

Opanował wiedzę przekazaną w trakcie zajęć oraz pochodzącą z literatury podstawowej i uzupełniającej oraz posiada wiedzę właściwą do uzyskiwania dodatkowych informacji z podanych źródeł. Ma poszerzoną wiedzę dotyczącą języka technicznego z mechaniki i budowy maszyn, niezbędną do wyrażania i posługiwania się wybranymi strukturami. Zna większość wymaganych terminów koniecznych do formułowania spójnych i logicznych wypowiedzi związanych z

Opanował wiedzę przekazaną w trakcie zajęć oraz pochodzącą z literatury podstawowej i uzupełniającej oraz posiada wiedzę właściwą do uzyskiwania dodatkowych informacji z różnorodnych źródeł oraz zna sposoby szukania właściwych informacji. Wykazuje się wiedzą wykraczającą poza zakres problemowy zajęć. Ma rozbudowaną i pogłębioną wiedzę dotyczącą języka technicznego z mechaniki i budowy maszyn, niezbędną do posługiwania się wszystkimi strukturami.

Zna wszystkie wymagane terminy konieczne do formułowania spójnych i logicznych wypowiedzi związanych z terminologią specjalistyczną. Ma wiedzę wykraczająca poza kryteria wyznaczone w toku zajęć

Posiada podstawową wiedzę o normach i regułach w zakresie tworzenia pism z użyciem specjalistycznego języka.

EPW3

Potrafi w stopniu podstawowym odtworzyć wiedzę dotycząca bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony własności przemysłowej, prawa autorskiego potrzebnych w działalności inżynierskiej w celu rozwoju, przedsiębiorczości i działalności gospodarczej wykorzystując język angielski.

EPU1

Potrafi w bardzo ograniczonym stopniu formułować i interpretować tekst pisany oraz mówiony w języku angielskim, ale z pomocą nauczyciela lub słownika.

EPU2

Student w stopniu podstawowym posługuje się nowoczesnymi technikami komputerowymi, wyciąga wnioski, opisuje sprzęt, konfiguruje urządzenia komunikacyjne oraz rozwiązuje praktyczne zadania.

EPK1

Rozumie potrzebę uczenia się języka, stosuje ją w praktyce w ograniczonym zakresie w odniesieniu do siebie jak i innych studentów w grupie.

J – Forma zaliczenia przedmiotu

terminologią specjalistyczną. Ma rozbudowaną wiedzę o normach i regułach w zakresie tworzenia pism z użyciem Potrafi w miarę poprawnie odtworzyć wiedzę dotycząca bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony własności przemysłowej, prawa autorskiego potrzebnych w działalności inżynierskiej w celu rozwoju, przedsiębiorczości i działalności gospodarczej wykorzystując język angielski. Potrafi w miarę poprawnie interpretować i formułować tekst pisany oraz mówiony w języku angielskim popełniając minimalne błędy, które nie wpływają na rezultat końcowej pracy. Student poprawnie i samodzielnie posługuje się nowoczesnymi technikami komputerowymi, wyciąga wnioski, opisuje sprzęt, konfiguruje urządzenia komunikacyjne oraz rozwiązuje praktyczne zadania. Rozumie potrzebę uczenia się języka przez całe życie, stosuje te potrzebę w praktyce w odniesieniu do własnej osoby jak i innych studentów w grupie.

realizowanych z zakresu tworzenia pism specjalistycznych.

Potrafi bezbłędnie odtworzyć wiedzę dotycząca bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony własności przemysłowej, prawa autorskiego potrzebnych w działalności inżynierskiej w celu rozwoju, przedsiębiorczości i działalności gospodarczej wykorzystując język angielski.

Potrafi bezbłędnie interpretować tekst pisany i mówiony w języku angielskim bez pomocy nauczyciela lub słownika

Student bezbłędnie posługuje się nowoczesnymi technikami komputerowymi, wyciąga wnioski, opisuje sprzęt, konfiguruje urządzenia komunikacyjne oraz rozwiązuje praktyczne zadania.

Rozumie potrzebę uczenia się prze całe życie i potrafi ja zastosować w praktyce zawodowej, zarówno w odniesieniu do własnej osoby, jak i wszystkich innych studentów w grupie oraz potrafi wykorzystać swoje ambicje dla celów i perspektyw własnej kariery zawodowej.

Zaliczenie z oceną. K – Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Glendinning H., Pohl A., Oxford English for Careers: Technology 2 - Student’s Book, Oxford University Press 2010 Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Boeckner K., Brown P., Oxford English for Computing, Oxford University Press, London 2003. 2. Glendinning H., Glendenning N., Oxford English for Electrical and Mechanical Engineering, Oxford University Press, 2002.

L – Obciążenie pracą studenta: Liczba godzin na realizację

Forma aktywności studenta Godziny zajęć z nauczycielem/ami Konsultacje Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu Przygotowanie prezentacji/referatu Suma godzin: Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ):

Ł – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego

mgr Joanna Kordacz-Krawczyk, mgr Alicja Wręczycka-Siarek, mgr Barbara Kosicka-Olkowska, mgr Agnieszka Gardy, mgr Grzegorz Surma, mgr Krzysztof Staroń,

Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis

tel. 698 805 972, e-mail: [email protected]

18 7 4 5 12 4 50 2

A.2

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu)

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

Techniczny Mechanika i budowa maszyn studia I stopnia studia niestacjonarne praktyczny

PROGRAM PRZEDMIOTU A - Informacje ogólne 1. Nazwa przedmiotu 2. Punkty ECTS 3. Rodzaj przedmiotu 4. Język przedmiotu 5. Rok studiów 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

Język obcy dla inżynierów 2 obowiązkowy język niemiecki II Wydział Humanistyczny

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 4 Liczba godzin ogółem

Ćwiczenia: 18

18

C - Wymagania wstępne Student posiada podstawową wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne z języka niemieckiego odpowiadające standardom egzaminacyjnym odkreślonym dla szkół ponadgimnazjalnych. D - Cele kształcenia CW1

CU1

CK1

Wiedza przekazanie wiedzy w zakresie wiedzy technicznej obejmującej terminologię, pojęcia, teorie, zasady, metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu zadań inżynierskich związanych z mechaniką i budową maszyn, procesami planowania i realizacji eksperymentów, tak w procesie przygotowania z udziałem metod symulacji komputerowych, jak i w rzeczywistym środowisku, Umiejętności wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania i integrowanie informacji z literatury, baz danych i innych źródeł, opracowywania dokumentacji, prezentowania ich i podnoszenia kompetencji zawodowych, Kompetencje społeczne przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości, podjęcia pracy związanej z projektowani, realizacją procesów wytwarzania, montażu i eksploatacji maszyn.

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy efekt kształcenia

Wiedza (EPW…) EPW1

ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń,

K_W05

Umiejętności (EPU…) EPU1

potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł, także w języku angielskim lub innym języku obcym uznawanym za język komunikacji międzynarodowej w zakresie mechaniki i budowy maszyn; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie,

K_U01

Kompetencje społeczne (EPK…) EPK1

rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie na studiach II stopnia, studia podyplomowe, kursy specjalistyczne, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, ze zmieniającymi się szybko technologiami, podnosząc w ten sposób kompetencje zawodowe, osobiste i społeczne.

K_K01

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Liczba godzin

Treści ćwiczeń Prezentacja jednostek, wielkości elektrycznych, systemów liczbowych. Elektryka –elementy układów, połączenia, elektrotechnika, sieci. Materiały, pomiary własności, procesy technologiczne, obróbka materiałów, inżynieria wytwarzania. Metrologia i systemy pomiarowe. Innowacje, nowe technologie. Zawód –mechanik i jego wszelkie odmiany, ogłoszenia prasowe. Razem liczba godzin ćwiczeń

18

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć Ćwiczenia

Metody dydaktyczne 1.

M2 – Metoda problemowa

wykład problemowy, wykład konwersatoryjny, wykład interaktywny, wykład problemowy połączony z dyskusją; 2. metody aktywizujące: metoda przypadkow, gry dydaktyczne (np. symulacje), seminarium, dyskusja dydaktyczna, burza mozgow, pytania i odpowiedzi.

M5 – Metoda praktyczna

2. 3. Cwiczenia laboratoryjne: f) cwiczenia doskonalące umiejętnosc selekcjonowania, grupowania i przedstawiania zgromadzonych informacji. 4. Cwiczenia kreacyjne: a) przygotowanie prezentacji, przygotowanie referatu.

18

Środki dydaktyczne - tablica, - odtwarzacz CD, - projektor, - sprzęt multimedialny, - laptop;

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć

Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę

Ocena podsumowująca (P) –

uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy

podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia

Ćwiczenia

F1 – sprawdzian (ustny, pisemny, „wejściówka”, sprawdzian praktyczny umiejętności, kolokwium cząstkowe, testy pojedynczego lub wielokrotnego wyboru, testy z pytaniami otwartymi), F2 – obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć i jako pracy własnej, prace domowe itd.), F5 - ćwiczenia praktyczne (ćwiczenia sprawdzające umiejętności, rozwiązywanie zadań, ćwiczenia z wykorzystaniem sprzętu fachowego, projekty indywidualne i grupowe),

P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen formujących, uzyskanych w semestrze,

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia Efekty przedmiotowe EPW1 EPU1

Ćwiczenia F1

F2

F5

P3

x x

x

x x x

x x x

x

EPK1

I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Przedmiotow Dostateczny dobry y efekt dostateczny plus dobry plus kształcenia 3/3,5 4/4,5 (EP..)

EPW1

Zna słownictwo, struktury gramatyczne oraz zasady użycia języka niemieckiego na tyle, żeby uzyskać z prac sprawdzających 55 67% na ocenę dostateczną oraz 67,5 -74,5% na ocenę dostateczną plus.

EPU1

Posiada wiedzę interdyscyplinarną pozwalającą użyć języka tylko w niektórych sytuacjach życia codziennego. (1) W kontakcie społecznym nie jest swobodny i oczekuje, że partner dostosuje się do jego możliwości językowych (2) Dokłada starań, aby powierzone zadania w zespole i samodzielnie

EPK1

Zna słownictwo, struktury gramatyczne oraz zasady użycia języka niemieckiego na tyle, żeby uzyskać z prac sprawdzających 75 - 82,5% na ocenę dobrą oraz 83 - 90% na ocenę dobrą plus. Posiada wiedzę interdyscyplinarną pozwalającą użyć języka w większości sytuacji życia codziennego. (1)W kontakcie społecznym jest otwarty i zorientowany na oczekiwania partnera (2) Zadania zespołowe i samodzielne wykonuje starannie i prawidłowo.

bardzo dobry 5

Zna słownictwo, struktury gramatyczne oraz zasady użycia języka niemieckiego na tyle, żeby uzyskać z prac sprawdzających 90,5 - 100%.

Posiada wiedzę interdyscyplinarną pozwalającą użyć języka w nieomal każdej sytuacji życia codziennego.

(1) Umie posługiwać się językiem niemieckim w zróżnicowanym kontakcie społecznym zwracając uwagę na staranność i adekwatność języka (2) Inicjuje pracę zespołową i samodzielną, potrafi ocenić jej wyniki konstruktywnie z zachowaniem dobrych relacji z innymi.

były wykonane zgodnie z oczekiwaniami i wskazówkami innych.

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Zaliczenie z oceną K – Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa:

Zettl, E.: Aus moderner Technik und Naturwissenschaft, Hueber Verlag 2003 Literatura zalecana / fakultatywna: Łuniewska, K.: einFach gut, Kommunikation in Technik und Industrie, Profil 2, PWN i Goethe Institut 1999 Becker, N.:Fachdeutsch Technik Metall und Elektroberufe, Hueber Verlag 1993 Grigull, I / Raven, S.: Geschӓftliche Begegnungen B1+, Schubert Verlag 2013 Jabłonska, D.: Energie Roboter Autos Zuge, Sachtexte mit Ubungen fur Deutsch als Fremdsprache, Krakow 2015

L – Obciążenie pracą studenta: Liczba godzin na realizację

Forma aktywności studenta Godziny zajęć z nauczycielem/ami Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu Przygotowanie prezentacji/referatu Suma godzin: Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin: 25 godz. ):

Ł – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego

Piotr Kotek

Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis

[email protected]

18 12 8 8 4 50 2

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu)

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

A.3

Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia Studia niestacjonarne praktyczny

PROGRAM PRZEDMIOTU A - Informacje ogólne 1. Nazwa przedmiotu 2. Punkty ECTS 3. Rodzaj przedmiotu 4. Język przedmiotu 5. Rok studiów 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

Wychowanie fizyczne 2 obowiązkowy polski I koordynator –dr Joanna Kuriańska – Wołoszyn; mgr M. Madej, mgr Tadeusz Babij, mgr Beata Bukowska, mgr Ewa Sobolewska, mgr Olaf Zamirowski.

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 1 Semestr 2 Liczba godzin ogółem

Ćwiczenia: 9; Ćwiczenia: 9;

18

C - Wymagania wstępne Brak przeciwwskazań zdrowotnych D - Cele kształcenia Wiedza CW1

Przekazanie ogólnej wiedzy dotyczącej zasad „ fair play” oraz bezpieczeństwa na zajęciach sportowych.

Umiejętności CU1

Wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia poznanych form aktywności ruchowej dla dbałości o zdrowia.

Kompetencje społeczne CK1

Przygotowanie do całożyciowej dbałości o zdrowie poprzez aktywność ruchową.

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy efekt kształcenia

Wiedza (EPW…) EPW1

Ma wiedzę z zakresu BHP podczas zajęć sportowych.

K_W16

EPW2

Zna i rozumie zasady „ fair play”.

K-W17

Umiejętności (EPU…) EPU1

Potrafi samodzielnie doskonalić poznane formy aktywności ruchowej dla dbałości o zdrowie

K-U06

Kompetencje społeczne (EPK…) EPK1

Przygotowanie do całożyciowej dbałości o zdrowie poprzez aktywność ruchową.

K_K01

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Liczba godzin

Lp.

Treści ćwiczeń

C1

Gry zespołowe ( siatkówka, piłka nożna, koszykówka) : gry i zabawy oswajające z elementami techniki, nauka podstawowych elementów techniki i taktyki oraz przepisów gry; doskonalenie; gra szkolna, gra właściwa

6

C2

Fitness ( aerobik, callanetiks, stretching, spinning, joga, zumba, UPB – Uda, pośladki, brzuch): teoria treningu fitness, doskonalenie sprawności ruchowej poprzez ćwiczenia wzmacniające poszczególne partie ciała, ćwiczenia kształtujące wytrzymałość i siłę, ćwiczenia rozciągające, ćwiczenia relaksujące. Zajęcia przy muzyce.

3

C3

Trening siłowy : teoria treningu siłowego, doskonalenie siły i wytrzymałości ruchowej poprzez ćwiczenia wzmacniające poszczególne partie mięśniowe z pomocą maszyn ćwiczebnych; nauka obsługi poszczególnych maszyn, zaznajomienie z zasadami BHP obowiązującymi na siłowni, nauka doboru ćwiczeń zgodnych z oczekiwaniami; trening ogólnorozwojowy – obwodowy, trening ukierunkowany na poszczególne partie mięśniowe np. mięśnie ramion, mięśnie klatki piersiowej, mięśnie kończyn dolnych lub mięśnie brzucha

6

C4

Tenis stołowy, badminton: gry i zabawy oswajające z elementami techniki, nauka elementów techniki, taktyki i przepisów gry; doskonalenie; gra szkolna; gra właściwa pojedyncza i deblowa ; turniej.

3

Razem liczba godzin ćwiczeń

18

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć

Metody dydaktyczne

Środki dydaktyczne

Ćwiczenia

Praktyczna M5 – pokaz Podająca M1 - objaśnienie

Sprzęt sportowy przybory

–

przyrządy,

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć

Ocena formująca (F)

Ćwiczenia

obserwacja podczas zajęć / aktywność F2

Ocena podsumowująca (P)

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”) Efekty Przedmiotowe EPW1 EPW2 EPU1 EPK1

Ćwicze nia F2 X X X X

J – Forma zaliczenia przedmiotu

zaliczenie K – Literatura przedmiotu Literatura zalecana / fakultatywna: 1.przepisy PZKOSZ, PZPN, PZPS, PZTS, PZB 2. „ Światło jogi” B.K.S. Iyengar, Akademia hata – joga 1976 3. „Aerobik czy fitness” Elżbieta Grodzka – Kubiak, AWF Poznań 2002 4. „ Kulturystyka dla każdego” Kruszewski Marek, Lucien Demeills , Siedmioróg 2015

L – Obciążenie pracą studenta: Liczba godzin na realizację

Forma aktywności studenta Godziny zajęć z nauczycielem/ami Przygotowanie do ćwiczenia na zajęciach Suma godzin: Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ):

Ł – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego

Mgr Małgorzata Madej

Data aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis

[email protected]

18 32 50 2

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu)

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

A.4.

Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia studia niestacjonarne praktyczny

PROGRAM PRZEDMIOTU A - Informacje ogólne 1. Nazwa przedmiotu 2. Punkty ECTS 3. Rodzaj przedmiotu 4. Język przedmiotu 5. Rok studiów 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

Podstawy kreatywności 1 obowiązkowy język polski I prof. zw. dr hab. inż. Wojciech Kacalak

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 1 Liczba godzin ogółem

Wykłady: (10)

10

C - Wymagania wstępne D - Cele kształcenia Wiedza CW1

Student potrafi definiować cechy twórczego wyrobu, zna metody i techniki twórczego

rozwiązywania problemów, takie jak burza mózgów, chwyty wynalazcze, metod map myśli. CW2

Student zna metodykę rozwiązywania problemów trudnych i złożonych, potrafi przeprowadzić dekompozycję problemów, wie jak zapewnić ochronę patentową, jak zarządzać wiedzą i jak korzystać z zasobów wiedzy.

Umiejętności CU1

Student potrafi zastosować różne metody twórczego rozwiązywania problemów w zadaniach technicznych.

CU2

Student potrafi tworzyć nowe rozwiązania w zakresie koncepcji cech i właściwości użytkowych różnych obiektów technicznych.

Kompetencje społeczne CK1

Student potrafi wykorzystywać poznane metody doskonalenia własnej kreatywności do rozwoju własnych możliwości twórczych, a także w zadaniach realizowaniach zespołowo i potrafi upowszechniać tę wiedzę w środowisku zawodowym.

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy efekt kształcenia

Wiedza (EPW…) EPW1

Student posiada wiedzę w zakresie technik twórczego rozwiązywania problemów oraz ich zastosowań. Student zna chwyty wynalazcze i metodykę stosowania poszczególnych metod tworzenia nowych rozwiązań.

K_W08

EPW2

Student posiada wiedzę o zasadach ochrony własności intelektualnej oraz znaczeniu i zasadach ochrony patentowej.

K_W17

Umiejętności (EPU…) EPU1

Student potrafi zastosować metody twórczego rozwiązywania problemów do tworzenia nowych koncepcji wyrobów lub ich składników.

EPK1

Student posiada kompetencje do oceny znaczenia kreatywności, jako cechy twórczego pracownika i wie jak rozwijać własną kreatywność.

K_U23

Kompetencje społeczne (EPK…) K_K01, K_K06

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Lp. W1

1. 2. 3. 4. 5. 6.

W2 W3

1. 2. 3. 1. 2. 3.

W4

1. 2.

W4

Liczba godzin

Treści wykładów

1. 2. 3.

Skutki powszechnej konkurencji i kierunki rozwoju techniki. Oczekiwania dotyczące efektywności produktów. Twórczość. Cechy twórczego wyrobu. Kreatywność. Czynniki decydujące o kreatywności. Propagacja i rozwój nowych technologii. Podwyższanie sprawności myślenia. Czynniki utrudniające procesy twórcze. Podstawy technik twórczego rozwiązywania problemów. Odkrywanie relacji między celami, metodami i rozwiązaniami. Burza mózgów i jej metodyka.

2

Chwyty wynalazcze. Metoda map myśli. Fazy procesów twórczego rozwiązywania problemów. Osiąganie sukcesu. Rozwijanie cech kreatywnego myślenia. Metodyka rozwiązywania problemów trudnych i złożonych. Dekompozycja problemów. Przykłady zastosowań metod twórczego rozwiązywania problemów w projektowaniu. Zastosowanie wybranych metod do ćwiczeń i ilustracji poznanych technik w monitorowaniu procesów.

2

Przykłady zastosowań metod twórczego rozwiązywania problemów w projektowaniu. Zastosowanie wybranych metod do ćwiczeń i ilustracji poznanych technik w monitorowaniu procesów. Utwór. Prawo autorskie. Ochrona własności intelektualnej. Nieoczywistość rozwiązań – wynalazki. Patenty i procedury ochrony patentowej. Zarządzanie wiedzą. Systemy ochrony danych.

2

Razem liczba godzin wykładów

2

2

….

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć

Metody dydaktyczne (wybór z listy)

Środki dydaktyczne

Wykład

Wykład multimedialny oraz prezentacja działania aplikacji komputerowych do poszczególnych tematów. Prezentacje przykładowych rozwiązań problemów technicznych.

Projektor, oprogramowanie do obliczeń inżynierskich – Matlab, Excel

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć

Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę

Ocena podsumowująca (P) –

uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład

Ocena aktywności oraz wyników realizacji indywidualnych zadań tworzenia nowych koncepcji wyrobów technicznych.

Ocena opracowania zestawu nowych rozwiązań wybranego obiektu z zastosowaniem chwytów wynalazczych.

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”) Efekty przedmiotowe EPW1 EPW2

Wykład P4

P4

X X

X X

X X

X X

Ćwiczenia …..

……

….

Laboratoria ….

….

….

…

Projekt …

..

..

..

EPW3 EPU1 EPU2 EPU3

X X

EPK1 EPK2

I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Przedmiotowy Dostateczny dobry efekt dostateczny plus dobry plus kształcenia 3/3,5 4/4,5 (EP..) EPW1 Zna najczęściej stosowane Zna ważniejsze metody metody twórczego twórczego rozwiązywania problemów. rozwiązywania problemów EPW2 Zna zasady ochrony Zna podstawy oceny wynalazków. zdolności patentowej rozwiązań. EPW3 … … EPU1

Potrafi opracować kilkanaście dość innowacyjnych rozwiązań dotyczących właściwości wybranego obiektu.

EPU2 EPU3 EPK1

… … Potrafi w stopniu dostatecznym zdefiniować możliwości własnego rozwoju w zakresie kreatywności. …

EPK2

J – Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie z oceną K – Literatura przedmiotu

Potrafi opracować kilkanaście dobrych innowacyjnych rozwiązań dotyczących właściwości wybranego obiektu. … … Potrafi w stopniu dobrym zdefiniować możliwości własnego rozwoju w zakresie kreatywności.... …

bardzo dobry 5 Zna wszystkie wymagane metody twórczego rozwiązywania problemów Zna zasady formułowania zastrzeżeń patentowych. … Potrafi opracować kilkadziesiąt innowacyjnych rozwiązań dotyczących właściwości wybranego obiektu.

… … Potrafi w stopniu bardzo dobrym zdefiniować możliwości własnego rozwoju w zakresie kreatywności. …

Literatura obowiązkowa: 1. Cempel C.: Inżynieria kreatywności w projektowaniu innowacji. Politechnika Poznańska, Instytut Technologii Eksploatacji, 2013. 2. Altszuller G.S.: Elementy twórczości inżynierskiej. WNT, Warszawa 1983. 3. Wust P.: Niepewność i ryzyko. PWN. Warszawa 1995. 4. Michalewicz Z., Fogel D.: Jak to rozwiązać czyli nowoczesna heurystyka. WNT, Warszawa, 2006. 5. Góralski A. (red): Zadanie, metoda, rozwiązanie. WNT, Warszawa, 1982.. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Okoń-Horodyńska E., Zachorowska -Mazurkiewicz A. (red.): Innowacje w rozwoju gospodarki i przedsiębiorstw: siły motoryczne i bariery, Instytut Wiedzy i Innowacji, Warszawa 2007. 2. Bubnicki Z., Hryniewicz O., Węglarz J.: Badania operacyjne i systemowe 2004. Akademicka oficyna Wydawnicza EXIT, Warszawa 2004.

L – Obciążenie pracą studenta: Liczba godzin na realizację

Forma aktywności studenta Godziny zajęć z nauczycielem/ami Konsultacje Czytanie literatury Przygotowanie Suma godzin: Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ):

Ł – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego

Wojciech Kacalak

Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis

[email protected], 602746380

10 4 6 5 25 1

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu)

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

A.5

Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia Studia niestacjonarne praktyczny

PROGRAM PRZEDMIOTU A - Informacje ogólne 1. Nazwa przedmiotu 2. Punkty ECTS 3. Rodzaj przedmiotu 4. Język przedmiotu 5. Rok studiów 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

Technologie informacyjne 2 Obowiązkowy Język polski I Jolanta Czuczwara

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 1 Liczba godzin ogółem

Laboratoria: 18

18

C - Wymagania wstępne Student zna podstawy obsługi komputera, podstawy pracy w pakiecie biurowym Office. D - Cele kształcenia Wiedza CW1

Student ma uporządkowaną wiedzę obejmującą podstawy obsługi komputera i jego podstawowego oprogramowania użytkowego.

Umiejętności CU1

Student posiada umiejętności posługiwania się technikami komputerowymi stosowanymi do dokumentowania i prezentowania wyników rozwiązywania zadań inżynierskich.

Kompetencje społeczne CK1

Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie oraz podnoszenia kompetencji zawodowych w zmieniającej się rzeczywistości technologicznej.

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy efekt kształcenia

Wiedza (EPW…) EPW1

Student ma elementarną wiedzę z zakresu podstaw informatyki obejmującą przetwarzanie informacji.

K_W04

Umiejętności (EPU…) EPU1

Student przygotowuje dokumentację zadania inżynierskiego wykorzystując narzędzia informatyczne do gromadzenia, analizowania, porządkowania i przetwarzania informacji.

K_U03

EPU2

Student potrafi przygotować i przedstawić prezentację z wynikami realizacji zadania.

K_U04

Kompetencje społeczne (EPK…) EPK1

Student dobiera narzędzia informatyczne do rozwiązywania zadań z uwzględnieniem dynamiki zmian w rozwoju technologii.

K_K01

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Lp. L1

L2 L3

L4 L5 L6

L7

Treści laboratoriów Edytorskie techniki przekazywania informacji. Tworzenie różnorodnych dokumentów wykorzystujących zaawansowane funkcje edytora (tworzenie szablonów, formularzy, pism urzędowych). Praca z długim tekstem (tworzenie automatycznych spisów treści, wstawianie przypisów, konspekty, recenzje, sekcje, kolumny). Projektowanie arkusza kalkulacyjnego, projektowanie formuł z wykorzystaniem funkcji wbudowanych (funkcje finansowe, logiczne, wyszukujące), graficzna prezentacja danych. Zaawansowane funkcje arkusza kalkulacyjnego do podsumowań statystycznych (sumy częściowe, tabele przestawne). Zaawansowane funkcje arkusza kalkulacyjnego do podsumowań diagnozowania i prognozowania (scenariusze, szukanie wyniku, analiza co-jeśli, trend). Wykorzystanie arkusza kalkulacyjnego do projektowania jednotabelarycznej bazy danych. Wykorzystanie narzędzi arkusza do porządkowania, filtrowania i wyszukiwania informacji. Analiza danych. Zasady pozyskiwania i wykorzystania informacji pozyskanych przez Internet. Grafika prezentacyjna. Przygotowanie prezentacji na dowolny temat związany z kierunkiem studiów z wykorzystaniem dostępnych źródeł informacji oraz Internetu. Prezentacja przygotowanego materiału połączona z wystąpieniem publicznym. Razem liczba godzin laboratoriów

Liczba godzin

4

2

4

2 2

2

2

18

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć

Metody dydaktyczne (wybór z listy)

Środki dydaktyczne

Laboratoria

M1 – objaśnienie, wyjaśnienie M5 - ćwiczenia doskonalące obsługę komputerów, ćwiczenia doskonalące obsługę oprogramowania komputerowego, ćwiczenia doskonalące umiejętność selekcjonowania, grupowania i przedstawiania zgromadzonych informacji.

Projektor, komputer

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć

Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

Ocena podsumowująca (P) – podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Laboratoria

F2 - ocena ćwiczeń wykonywanych podczas zajęć F5 - ćwiczenia sprawdzające umiejętności, rozwiązywanie zadań, ćwiczenia z wykorzystaniem sprzętu fachowego

P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen formujących, uzyskanych w semestrze

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”) Efekty przedmiotowe

Laboratoria F2

x x x x

EPW1 EPU1 EPU2 EPK1

F5

x x x

P3

x x x x

I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Przedmiotowy Dostateczny dobry efekt dostateczny plus dobry plus kształcenia 3/3,5 4/4,5 (EP..) EPW1 Potrafi ogólnie Potrafi szczegółowo scharakteryzować poznane scharakteryzować poznane oprogramowanie i wskazać oprogramowanie oraz jego podstawowe wskazać obszary zastosowanie. zastosowanie. EPU1

EPU2

EPK1

Opracowuje dokumentację zadania inżynierskiego wykorzystując narzędzia informatyczne do gromadzenia, analizowania, porządkowania i przetwarzania informacji popełniając błędy w doborze narzędzi, które nie mają wpływu na efekt końcowy. Nie potrafi samodzielnie dobrać narzędzi do prezentowania własnej działalności. Przy opracowywaniu prezentacji stosuje tylko podstawowe narzędzia. Ma świadomość tempa zmian w technologii informacyjnej, ale nie potrafi się do nich odnieść.

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Opracowuje różnorodne materiały popełniając minimalne błędy, które nie mają wpływu na rezultat jego pracy.

bardzo dobry 5 Potrafi szczegółowo scharakteryzować poznane oprogramowanie oraz wskazać obszary zastosowanie co pozwala mu na samodzielne rozwiązywanie problemów. Bezbłędnie opracowuje różnorodne materiały. Pracuje samodzielnie.

Samodzielnie dobiera narzędzia do prezentacji własnej działalności. Przy opracowywaniu prezentacji stosuje standardowe narzędzia.

Przy opracowywaniu prezentacji stosuje niestandardowe metody i narzędzia.

Ma świadomość tempa zmian w technologii informacyjnej i odnosi się do nich w niewielkim stopniu.

Ma świadomość tempa zmian w technologii informacyjnej i realizując powierzone zadania samodzielnie poszukuje nowoczesnych rozwiązań.

Zaliczenie z oceną K – Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa:

1. Kopertowska M., Przetwarzanie tekstów, PWN, Warszawa 2007. 2. Kopoertowska M., Arkusze kalkulacyjne, PWN, Warszawa 2007. 3. Kopertowska M., Grafika menedżerska i prezentacyjna, PWN, Warszawa 2007. 4. Czuczwara J., Błaszczak E., Arkusz kalkulacyjny od podstaw. Przewodnik do ćwiczeń, Gorzów Wielkopolski 2009. 5. Sikorski W., Podstawy technik informatycznych, PWN, Warszawa 2007. Literatura zalecana / fakultatywna:

1. Nowakowski Z., Użytkowanie komputerów, PWN, Warszawa 2007. 2. Bremer A. , Sławik M., Abc użytkownika komputera, VIDEOGRAF II, 2004. L – Obciążenie pracą studenta: Liczba godzin na realizację

Forma aktywności studenta Godziny zajęć z nauczycielem/ami Konsultacje Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć Przygotowanie prezentacji Suma godzin: Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ):

Ł – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego

mgr inż. Jolanta Czuczwara

Data sporządzenia / aktualizacji

2016-06-05

Dane kontaktowe (e-mail, telefon)

[email protected]

Podpis

18 5 7 15 5 50 2

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu)

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

A.6

Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia Studia niestacjonarne praktyczny

PROGRAM PRZEDMIOTU A - Informacje ogólne 1. Nazwa przedmiotu 2. Punkty ECTS 3. Rodzaj przedmiotu 4. Język przedmiotu 5. Rok studiów 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

BHP 0 Obowiązkowy Język polski I Muniak

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 1 Liczba godzin ogółem

Wykłady: 4

4

C - Wymagania wstępne Podstawowa wiedza z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy. D - Cele kształcenia Wiedza C_W3

przekazanie wiedzy dotyczącej bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony własności przemysłowej, ochrony ppoż. ,postępowania w razie wypadku. Umiejętności Kompetencje społeczne

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy efekt kształcenia

Wiedza (EPW…) EPW3

ma szczegółową wiedzę w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy

K_W16

Umiejętności (EPU…) EPU3

stosuje zasady bezpieczeństwa i higieny pracy

K_U22

Kompetencje społeczne (EPK…) F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Lp.

Treści wykładów

Liczba godzin

W1

Obowiązki, prawa i odpowiedzialność Rektora oraz studentów w zakresie bhp. Tryb dochodzenia roszczeń powypadkowych, korzystanie z maszyn i urządzeń technicznych w salach wykładowych i laboratoriach.

1

W2

Ochrona przeciwpożarowa i ogólne zasady posługiwania się sprzętem podręcznym gaśniczym. Zasady postępowania w razie pożaru, awarii i ewakuacji ludzi i mienia.

2

W3

Zasady udzielania pierwszej pomocy przedlekarskiej osobie poszkodowanej w wypadku podczas zajęć, ćwiczeń na terenie uczelni i poza jej terenem organizowanych przez uczelnię.

1

Razem liczba godzin wykładów

4

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć

Metody dydaktyczne (wybór z listy)

Środki dydaktyczne

Wykład

M1 - Metoda podająca - wykład informacyjny

Rzutnik multimedialny,

objaśnienie, wyjaśnienie

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć

Ocena podsumowująca (P) –

Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę

podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

P2- rozmowa podsumowująca

Wykład

przedmiot i wiedzę,

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”) Wykład Metod a oceny P2

Efekty przedmiotowe

…..

Ćwiczenia …..

……

….

Laboratoria ….

….

….

…

Projekt …

..

..

X

EPW3

I – Kryteria oceniania

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP..) EPW1

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Dostateczny dobry bardzo dobry dostateczny plus dobry plus 5 3/3,5 4/4,5 Otrzymał wiedzę z zakresu bhp, ppoż. i udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach.

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Zaliczenie K – Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. 2. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. „Postępowanie w nagłych zagrożeniach zdrowotnych” J. Jakubaszko. 2.

„Pierwsza pomoc w nagłych wypadkach” P.Krzywda.

3.

Wytyczne Krajowej Rady Resuscytacji .

..

4.

Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991r. o ochronie przeciwpożarowej /jednolity tekst Dz. U. z 2002 r. nr 147 poz. 1229; zm.: Dz. U. z 2003r. Nr 52, poz. 452; Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959 oraz z 2005 r. Nr 100, poz. 835 i 836, Dz. U. z 2006 r. Nr 191, poz. 1410; Dz. U. z 2007 r. Nr 89, poz. 590, z 2008 r. Nr 163, poz. 1015, z 2009 r. Nr 11, poz. 59/.

5.

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz. U. nr 75, poz. 690; zm.: Dz. U. z 2003 r. Nr 33, poz. 270, z 2004 r. Nr 109, poz. 1156, z 2008 r. Nr 201, poz. 1238 z 2009 r. Nr 56, poz. 46/.

6.

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 07 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów /Dz. U. nr 109, poz. 719/.

7.

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych / Dz. U. nr 124, poz. 1030/.

8.

Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 5 lipca 2007 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w uczelniach (Dz. U. 128, poz.897)

9.

Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 30 października 2002 roku w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie użytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy (Dz.U.02.191.1596 p.zm.)

10. Polska Norma PN-N-01256-5:1998. Zasady umieszczania znaków bezpieczeństwa na drogach ewakuacyjnych i drogach pożarowych. 11. Kodeks pracy.

L – Obciążenie pracą studenta: Liczba godzin na realizację

Forma aktywności studenta Godziny zajęć z nauczycielem/ami Suma godzin: Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ):

Ł – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego

Muniak Jolanta

Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis

[email protected]

4 4 1

A.7

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu)

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia studia niestacjonarne praktyczny

PROGRAM PRZEDMIOTU A - Informacje ogólne 1. Nazwa przedmiotu 2. Punkty ECTS 3. Rodzaj przedmiotu 4. Język przedmiotu 5. Rok studiów 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

Analiza matematyczna 4 obowiązkowy język polski I dr Rafał Różański

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 1 Liczba godzin ogółem

Wykłady: (15); Ćwiczenia: (18)

33

C - Wymagania wstępne D - Cele kształcenia Wiedza CW1

zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami rachunku pochodnych, całek oraz ich zastosowań w zakresie studiów inżynierskich pierwszego stopnia;

Umiejętności CU1

wyrobienie umiejętności stosowania w zadaniach podstawowych metod obliczania granic, różniczkowania i całkowania;

Kompetencje społeczne CK1

przygotowanie do uczenia się przez całe życie

CK2

wyrobienie umiejętności logicznego i kreatywnego myślenia

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy efekt kształcenia

Wiedza (EPW…) EPW1

ma podstawową wiedzę z zakresu rachunku pochodnych, całek oraz ich zastosowań

K_W01

Umiejętności (EPU…) EPU1

pozyskuje i wykorzystuje informacje z literatury z zakresu analizy matematycznej

K_U01

EPU2

operuje pojęciami i metodami analizy matematycznej oraz potrafi je wykorzystać w zadaniach

EPK1

rozumie potrzebę uczenia się i doskonalenia umiejętności przez całe życie

K_K01

EPK2

poprzez analizowanie i wnioskowanie ćwiczy umiejętność kreatywnego myślenia

K_K06

K_U07

Kompetencje społeczne (EPK…)

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Liczba godzin

Lp.

Treści wykładów

W1

Ciągi liczbowe i ich granice.

2

W2

Szeregi i kryteria zbieżności.

1

W3

Funkcja, jej własności i granice.

2

W4

Pochodna funkcji, pochodna funkcji złożonej i odwrotnej.

1

W5

Szeregi funkcyjne.

1

W6

Monotoniczność i ekstremum lokalne.

1

W7

Wypukłość i punkty przegięcia.

1

W8

Całka nieoznaczona i metody jej obliczania.

1

W9

1

W10

Całka oznaczona i jej zastosowania. Funkcje dwóch zmiennych, pochodne cząstkowe, ekstrema lokalne.

W11

Równania różniczkowe.

2

Razem liczba godzin wykładów

15

2

Liczba godzin

Lp.

Treści ćwiczeń

C1 C2 C3 C4 C5 C6 C7 C8 C9

Obliczanie granic ciągów. Badanie zbieżności szeregów. Obliczanie granic funkcji w nieskończoności. Obliczanie granic funkcji w punkcie. Badanie ciągłości. Obliczanie pochodnej funkcji oraz pochodnej z funkcji złożonej i odwrotnej. Badanie monotoniczności i ekstremów lokalnych funkcji. Badanie wypukłość i punktów przegięcia funkcji. Obliczanie całek. Obliczanie całek oznaczonych.

2 2 1 2 1 1 1 1 1

C10 C11 C12 C13

Obliczanie pochodnych funkcji dwóch zmiennych. Obliczanie ekstremów lokalnych funkcji dwóch zmiennych. Rozwiązywanie równań różniczkowych. Zaliczenie. Razem liczba godzin ćwiczeń

1 2 1 2 18

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć

Metody dydaktyczne (wybór z listy)

Środki dydaktyczne

Wykład

wykład z wykorzystaniem komputera, materiałów multimedialnych

komputer, projektor

Ćwiczenia

ćwiczenia audytoryjne

tablica, pisak, notatnik długopis

Laboratoria

-

-

Projekt

-

-

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć

Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę

Ocena podsumowująca (P) –

uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład

F1 – sprawdzian ustny; F2 – obserwacja/aktywność;

P1 – egzamin

Ćwiczenia

F1 – sprawdzian ustny; F2 – obserwacja/aktywność; F5 – ćwiczenia praktyczne;

P2 – kolokwium

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”) Wykład

Efekty przedmiotowe

F1

F2

x x x

EPW1 EPU1 EPU2 EPK1

x

EPK2

x x

Ćwiczenia P1

F1

F2

F5

P2

x x x

x x x

x x x x x

x x x x x

x x x

x

I – Kryteria oceniania

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP..) EPW1 EPU1

EPU2

EPK1 EPK2

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Dostateczny dobry bardzo dobry dostateczny plus dobry plus 5 3/3,5 4/4,5 opanował najważniejsze elementy wiedzy przekazanej na zajęciach opanował w stopniu podstawowym umiejętność pozyskiwania informacji z literatury z zakresu analizy matematycznej stosuje do rozwiązywania zadań najważniejsze poznane na zajęciach narzędzia analizy matematycznej

opanował większość przekazanej na zajęciach wiedzy opanował umiejętność pozyskiwania i wykorzystania informacji z literatury z zakresu analizy matematycznej stosuje do rozwiązywania zadań większość poznanych na zajęciach narzędzi analizy matematycznej

zna współczesny wymóg cywilizacyjny polegający na uczeniu się przez całe życie potrafi zastosować analizę i wnioskowanie jako formę kreatywnego myślenia

rozumie potrzebę uczenia się i doskonalenia umiejętności przez całe życie często stosuje analizę i wnioskowanie jako formę kreatywnego myślenia

opanował całą lub niemal całą przekazaną na zajęciach wiedzę sprawnie pozyskuje i wykorzystuje informacje z literatury z zakresu analizy matematycznej umie odpowiednio wybrać i stosować do rozwiązywania zadań poznane na zajęciach narzędzia analizy matematycznej akceptuje i realizuje potrzebę uczenia się i doskonalenia umiejętności przez całe życie gdy jest taka potrzeba stosuje analizę i wnioskowanie jako formę kreatywnego myślenia

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Egzamin K – Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Gewert M., Z. Skoczylas, Analiza matematyczna, Oficyna Wydawnicza Gis, Wrocław 200. 2. Krysicki W., L. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach cz. I i II, PWN, Warszawa 2005. 3. Ostrowski T., Analiza, PWSZ Gorzów Wielkopolski. 2010. Literatura zalecana / fakultatywna:

1. 2. 3.

Gewert M., Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 2, Przykłady i zadania, Oficyna Wydawnicza Gis, Wrocław 2002. Janicka L., Wstęp do analizy matematycznej, GiS, Wrocław 2003. Banaś J., S. Wędrychowicz, Zbiór zadań z analizy matematycznej, WNT, Warszawa 2004.

L – Obciążenie pracą studenta: Liczba godzin na realizację

Forma aktywności studenta Godziny zajęć z nauczycielem/ami Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć Przygotowanie do sprawdzian Przygotowanie do egzaminu Konsultacje z nauczycielem Suma godzin: Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ):

Ł – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego

Rafał Różański

Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis

[email protected]

33 7 19 20 20 1 100 4

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu)

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

A.8

Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia Studia niestacjonarne praktyczny

PROGRAM PRZEDMIOTU A - Informacje ogólne 1. Nazwa przedmiotu 2. Punkty ECTS 3. Rodzaj przedmiotu 4. Język przedmiotu 5. Rok studiów 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

Systemy i sieci komputerowe 3 Obowiązkowy Język polski I dr inż. Łukasz Lemieszewski

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 1 Liczba godzin ogółem

Wykłady: 10 Laboratoria: 18

28

C - Wymagania wstępne Wiedza z zakresu matematyki i fizyki na poziomie określonym w podstawie programowej szkoły ponadgimnazjalnej.

D - Cele kształcenia Wiedza CW1 CW2

zapoznanie z terminologią, pojęciami, zasadami, technikami i narzędziami związanymi z systemami i sieciami komputerowymi przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych w zakresie systemów i sieci komputerowych oraz transmisji danych

Umiejętności CU1 CU2

wyrobienie umiejętności w zakresie doskonalenia wiedzy, pozyskiwania informacji z literatury i innych źródeł, zastosowania pozyskanych informacji oraz opracowywania dokumentacji wyrobienie umiejętności posługiwania się specjalistycznym oprogramowaniem diagnostycznym, projektowania sieci, stosowania nowoczesnych urządzeń w sieciach

Kompetencje społeczne CK1

przygotowanie do uczenia się przez całe życie, podnoszenie kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych w zmieniającej się rzeczywistości

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy efekt kształcenia

Wiedza (EPW…) EPW1 EPW2

Student posiada elementarną wiedzę z zakresu podstaw informatyki obejmującą architekturę i organizację systemów oraz sieci komputerowych Student posiada uporządkowaną wiedzę z zakresu funkcjonowania sieci i systemów komputerowych

K_W04 K_W11

Umiejętności (EPU…) EPU1 EPU2

Student potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego i przygotować tekst zawierający omówienie wyników realizacji tego zadania Student potrafi posłużyć się właściwie dobranymi narzędziami do projektowania i weryfikacji systemów lub sieci komputerowych (przewodowych i radiowych)

K_U03 K_U10

Kompetencje społeczne (EPK…) EPK1

Student rozumie potrzebę systematycznego uczenia się w obszarze nauk technicznych

K_K01

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Liczba godzin

Lp.

Treści wykładów

W1

2

W2

Systemy liczbowe i kody. Wprowadzenie do systemów i sieci Internetu. Podstawowe pojęcia sieci komputerowych, model OSI, rodzaje i topologie sieci.

W3

Urządzenia sieciowe i przewodowe media transmisyjne stosowane w sieciach.

1

W4

Adresacja IP. Adresy prywatne i publiczne oraz specjalnego przeznaczenia.

2

W5

Podstawowe protokoły sieciowe – TCP/IP, IP, IP Multicasting, ICMP, IGMP.

2

W6

Statyczne i dynamiczne przydzielanie adresu IP w sieci LAN.

1

W7

Podstawowe usługi sieciowe. DNS, HTTP, protokoły pocztowe, transmisji danych, zdalnego dostępu oraz jakości usług. Sieci rozległe.

1

Razem liczba godzin wykładów

10

1

Liczba godzin

Lp.

Treści laboratoriów

L1

Wprowadzenie do obliczeń na liczbach binarnych.

2

L2

Polecenia i konfiguracja systemu operacyjnego, konta użytkowników, pliki i katalogi uprawnienia.

2

L3

Podstawowe polecenia sieciowe dostępne w powłoce tekstowej systemu operacyjnego. Pliki wsadowe.

4

L4

2

L5

Adresacja w sieci komputerowej. Obliczanie zadań z zakresu adresacji IP. Wyznaczanie adresu podsieci i adresu rozgłoszeniowego. Konfiguracja interfejsów sieciowych w systemie. Udostępnianie zasobów w sieci.

L6

Konfiguracja routera WLAN.

4

Razem liczba godzin laboratoriów

18

4

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć

Metody dydaktyczne (wybór z listy)

Środki dydaktyczne

Wykład

M1 - wykład informacyjny, M3 – pokaz multimedialny

Laboratoria

M5 - ćwiczenia doskonalące obsługę programów do projektowania sieci i analizowania sieciowych protokołów komunikacyjnych.

projektor, prezentacja multimedialna jednostka komputerowa wyposażona w oprogramowanie oraz z dostępem do sieci Internetu

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć

Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę

Ocena podsumowująca (P) –

uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład

F2 - obserwacja poziomu przygotowania do zajęć

P1 – kolokwium podsumowujące

Laboratoria

F3 – sprawozdanie

P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen

formujących, uzyskanych w semestrze

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”) Wykład

Efekty przedmiotowe EPW1 EPW2

Laboratoria

F2

P1

F3

P3

x x

x x

x

x

x x x x x

x x x x x

EPU1 EPU2 EPK1

I – Kryteria oceniania

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP..) EPW1

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Dostateczny dobry bardzo dobry dostateczny plus dobry plus 5 3/3,5 4/4,5 Zna wybrane terminy obejmujące architekturę i organizację systemów oraz sieci komputerowych

Zna większość terminów obejmujących architekturę i organizację systemów oraz sieci komputerowych

EPW2

Posiada wybrane informacje z zakresu funkcjonowania sieci i systemów komputerowych

Posiada kompletne informacje na temat funkcjonowania sieci i systemów komputerowych

EPU1

Podczas wykonywania dokumentacji elementów sieci komputerowych popełnia liczne, lecz niezbyt istotne, błędy. potrafi posługiwać się narzędziami o małym stopniu skomplikowania narzędziami do projektowania i weryfikacji systemów lub sieci komputerowych. Rozumie w podstawowym stopniu potrzebę ciągłego kształcenia w obszarze nauk technicznych

Podczas wykonywania dokumentacji elementów sieci komputerowych popełnia niewiele błędów.

Zna wszystkie wymagane terminy obejmujące architekturę i organizację systemów oraz sieci komputerowych Posiada kompletne i odpowiednio szczegółowe informacje na temat funkcjonowania sieci i systemów komputerowych Podczas wykonywania dokumentacji elementów sieci komputerowych nie popełnia błędów.

potrafi posługiwać się narzędziami o średnim stopniu skomplikowania narzędziami

potrafi posługiwać się narzędziami o dużym stopniu skomplikowania narzędziami

do projektowania i weryfikacji systemów lub sieci komputerowych. rozumie potrzebę ciągłego kształcenia w obszarze nauk technicznych

do projektowania i weryfikacji systemów lub sieci komputerowych. rozumie potrzebę ciągłego kształcenia w obszarze nauk technicznych oraz rozumie skutki takiego postępowania

EPU2

EPK1

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Zaliczenie z oceną K – Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Stanisław Wszelak, Administrowanie sieciowymi protokołami komunikacyjnymi, Helion, Gliwice 2015 2. Rafał Klaus, Łukasz Lemieszewski, Systemy operacyjne. Cykl wykładów, WOM, Gorzów Wlkp. 2007 Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Witold Wrotek, Sieci komputerowe. Kurs. Wydanie II, Helion, Gliwice 2016

L – Obciążenie pracą studenta: Liczba godzin na realizację

Forma aktywności studenta Godziny zajęć z nauczycielem/ami Konsultacje Czytanie literatury Przygotowanie sprawozdań Przygotowanie do kolokwium Suma godzin: Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ):

Ł – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego

Łukasz Lemieszewski

Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis

[email protected]

28 5 20 20 10 83 3

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu)

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

A 10

Techniczny Mechanika i budowa maszyn studia I stopnia Studia niestacjonarne praktyczny

PROGRAM PRZEDMIOTU A - Informacje ogólne 1. Nazwa przedmiotu 2. Punkty ECTS 3. Rodzaj przedmiotu 4. Język przedmiotu 5. Rok studiów 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

Fizyka 4 obowiązkowy język polski I dr Wojciech A. Sysło

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 1 Liczba godzin ogółem

Wykłady: 15; Ćwiczenia: 10; Laboratoria: 10;

35

C - Wymagania wstępne D - Cele kształcenia Wiedza CW1

zapoznanie z podstawami opisu fizycznego otaczającej rzeczywistości – teoretyczne podstawy i praktyka; obserwacja, eksperyment jako podstawa zdobywania wiedzy

CW2

zapoznanie ze szczególnymi rozwiązaniami podstawowych problemów w zagadnieniach mechaniki i budowy maszyn, mających swoje źródło w naukach ścisłych

Umiejętności CU1

wyrobienie umiejętności w zakresie pozyskiwania wiedzy z różnych źródeł z obszaru wiedzy fizyka, i zastosowanie ich w procesie budowy modeli objaśniających zjawiska, doświadczenia i procesy w zagadnieniach mechaniki i budowy maszyn

Kompetencje społeczne CK1

wdrożenie do uczenia się przez całe życie, skutkującego podnoszeniem kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych

CK2

wyrobienie umiejętności kreatywnego myślenia przy rozwiązywaniu problemów z wykorzystaniem zdobytej wiedzy

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K) Wiedza (EPW…)

Kierunkowy efekt kształcenia

EPW1 EPW2 EPW3

definiuje, formułuje w języku matematyki problemy inżynierskie z obszaru wiedzy mechaniki i budowy maszyn definiuje, formułuje, objaśnia zjawiska i obserwacje z zakresu podstawowych zagadnień fizyki, wskazuje i identyfikuje istotne cechy zjawisk i doświadczeń, ma spójną interpretację pozyskanej wiedzy przyrodniczej definiuje i objaśnia charakterystyczne zachowanie się urządzeń, układów, procesów, także zachowań energetycznych, wspomagających ich opis

K_W01 K_W02 K_W06

Umiejętności (EPU…) EPU1

formułuje spójny opis zjawisk i procesów wykorzystując umiejętność ich modelowania

K_U06

EPU2

rozwiązuje pokrewne zagadnienia, wykorzystując metody modelowania rzeczywistości; dokonuje tego wykorzystując samodzielną pracę, troszcząc się o podnoszenie kompetencji zawodowych

K_U07

Kompetencje społeczne (EPK…) EPK1

EPK2

postrzega relację między zdobytą wiedzą i umiejętnościami a działalnością inżynierską w obszarach zastosowań wiedzy ścisłej nauk technicznych i środowisku w którym żyje i pracuje jest świadomy społecznej roli przedstawiciela nauk technicznych, w przekazywaniu wiedzy o zastosowaniu jej w rozwiązywaniu podstawowych problemów egzystencjalnych

K_K02

K_K07

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Lp.

Treści wykładów

Liczba godzin

W1

Przedmiot badań fizyki. Modelowanie rzeczywistości. Fizyka jako sposób oglądania świata.

1

W2

Oddziaływania podstawowe, ich cechy. Pomiar, jednostki układu SI.

1

W3

Rachunek wektorowy w opisie wielkości fizycznych i praw fizyki. Przykłady zastosowań.

1

W4

Kinematyka, opis ruchu. Ruch jednostajny, zmienny, harmoniczny.

1

W5

Zasady dynamiki Newtona. Prawo powszechnego ciążenia. Pęd ciała. Zasada zachowania pędu. Pojęcie środka masy.

1

W6

Rozwiązanie równań ruchu dla szczególnych przypadków. Siły oporu.

1

W7

Energia potencjalna i kinetyczna, zasada zachowania energii mechanicznej. Zderzenia.

1

W8

Statyka i dynamika płynów: cieczy i gazów. Prawo Archimedesa, prawo Bernoulliego.

1

W9

Zasady termodynamik. Opis czterech podstawowych przemian termodynamicznych. Informacja ma naturę fizyczną.

1

W10

Cykle termodynamiczne, ich sprawności. Wybrane realizacje cykli, ich zastosowania.

1

W11

Pole elektryczne i magnetyczne. Własności elektryczne i magnetyczne materii.

1

W12

Prawo Gaussa, prawo Faradaya, prawo Ampera. Równania Maxwella. Prąd i pole magnetyczne, podstawy działania urządzeń elektrycznych.

1

W13

Fale elektromagnetyczne, ich widmo. Oddziaływanie fal elektromagnetycznych z materią.

1

W14

Stara i nowa teoria kwantów. Promieniowanie ciała doskonale czarnego, efekt fotoelektryczny, budowa atomu, dualizm korpuskularno – falowy.

1

W15

Zagadnienia fizyki współczesnej. Laser, holografia.

1

Razem liczba godzin wykładów

15

Lp.

Liczba godzin

Treści ćwiczeń

C1

Elementy rachunku wektorowego w zastosowaniu do rozwiązywania problemów z fizyki

1

C2

Kinematyka jako opis ruchu, rozwiązywania zagadnień opisu ruchu wokół nas

1

C3

Zagadnienia dynamiki, siła jako przyczyna ruchu, rozwiązywanie równań ruchu dla szczególnych przypadków Zasady zachowania: pędu i energii mechanicznej w opisie ruchu ciał. Statyka i dynamika płynów Termodynamika w opisie przemian energii z udziałem pracy i wymiany ciepła. Cykle termodynamiczne w opisie układów pracujących w otoczeniu człowieka Pole elektryczne i magnetyczne, siła działająca na poruszający się ładunek: siła Lorentza, siła elektrodynamiczna Problemy fizyki współczesnej: efekt fotoelektryczny, dualizm korpuskularno-falowy, pesel atomu Razem liczba godzin ćwiczeń

2

C4 C5 C6 C7

Lp.

1 1 2 2 10 Liczba godzin

Treści laboratoriów

L1

Pomiar przyspieszenia ziemskiego metodą wahadła matematycznego

2

L2

Badanie własności sprężystych ciał stałych. Prawo Hooke’a

2

L3

Pomiar współczynnika załamania światła, wyznaczanie kąta granicznego

2

L4

Pomiar ogniskowej soczewki metodą Bessela

2

L5

Pomiar ogniskowej soczewki metodą wyznaczania biegu promienia świetlnego

2

Razem liczba godzin laboratoriów

10

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć

Metody dydaktyczne (wybór z listy)

Środki dydaktyczne

Wykład

M2, Wykład problemowy

Projektor, tablica

Ćwiczenia

M5, 2. Ćwiczenia audytoryjne

Tablica

Laboratoria

M5, 3. ćwiczenia laboratoryjne – wykonanie eksperymentów z wykorzystaniem zestawów laboratoryjnych

Zestawy laboratoryjne w pracowni fizyki

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć

Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę

uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

Wykład

F2, aktywność podczas wykładów – rozwiązywanie problemów

Ćwiczenia

F2, obserwacja/aktywność, przygotowanie do zajęć

Laboratoria

F1, ocena przygotowania do realizacji eksperymentu F2, ocena realizacji eksperymentu F3, ocena sprawozdania podsumowującego wykonany eksperyment

Ocena podsumowująca (P) –

podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

P1, egzamin pisemny – dwa sprawdziany P1, rozwiązywanie zadań, problemów w trakcie wykładu P2, kolokwium podsumowujące P3, ocena podsumowująca z ocen formujących, uzyskanych w semestrze P3, ocena średnia z realizacji eksperymentów i sprawozdań z ćwiczeń

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”) Wykład

Efekty przedmiotowe EPW1 EPW2 EPW3 EPU1 EPU2 EPK1 EPK2

Ćwiczenia

F2

P1

x x x x x x x

x x x x x

F2

P2

P3

x x

x x x x x

x x x x x

Laboratoria ….

F1

F2

x x x

F3

x x

x x

x x

Projekt P3

..

..

..

x x x x

x

I – Kryteria oceniania

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP..) EPW1

EPW2

EPW3

EPU1

EPU2

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Dostateczny dobry bardzo dobry dostateczny plus dobry plus 5 3/3,5 4/4,5 Zna wybrane definicje i zjawiska z zakresu podstawowych zagadnień fizyki i objaśnia je Dla wybranych zjawisk z zakresu podstawowych zagadnień fizyki identyfikuje ich cechy Definiuje wybrane wielkości fizyczne charakteryzujące zachowanie układów, urządzeń i procesów Formułuje spójny opis i potrafi zastosować zdobytą wiedzę z fizyki do wybranych zjawisk i procesów wykorzystując umiejętność ich modelowania Potrafi rozwiązywać wybrane pokrewne zagadnienia z techniki, troszcząc się o podnoszenie kompetencji zawodowych

Zna większość definicji i zjawisk z zakresu podstawowych zagadnień fizyki i objaśnia je Dla większości zjawisk z zakresu podstawowych zagadnień fizyki identyfikuje ich cechy Definiuje większość wielkości fizycznych charakteryzujących zachowanie układów, urządzeń i procesów Formułuje spójny opis i potrafi zastosować zdobytą wiedzę z fizyki do większości zjawisk i procesów wykorzystując umiejętność ich modelowania Potrafi rozwiązywać większość pokrewnych zagadnień z techniki, troszcząc się o podnoszenie kompetencji zawodowych

EPK1

Rozumie, ale nie zna skutków uczenia się przez całe życie i poznania podstaw mechaniki i budowy maszyn, które daje fizyka

Rozumie i zna skutki uczenia się przez całe życie i poznania podstaw mechaniki i budowy maszyn, które daje fizyka

EPK2

Jest świadomy społecznej roli inżyniera nauk technicznych

Jest świadomy społecznej roli inżyniera nauk technicznych w przekazywaniu wiedzy

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Zna wszystkie wymagane definicje i zjawiska z zakresu podstawowych zagadnień fizyki i objaśnia je Dla wszystkich zjawiska z zakresu podstawowych zagadnień fizyki identyfikuje ich cechy Definiuje wszystkie wymagane wielkości fizyczne charakteryzujące zachowanie układów, urządzeń i procesów Formułuje spójny opis i potrafi zastosować zdobytą wiedzę z fizyki do wszystkich wymaganych zjawisk i procesów Potrafi rozwiązywać wszystkie wymagane pokrewne zagadnienia z techniki, troszcząc się o podnoszenie kompetencji zawodowych Rozumie i zna skutki oraz pozatechniczne aspekty uczenia się przez całe życie i poznania podstaw mechaniki i budowy maszyn, które daje fizyka Jest świadomy społecznej roli inżyniera nauk technicznych w przekazywaniu wiedzy o zastosowaniu jej w rozwiązywaniu podstawowych problemów

wykłady – egzamin pisemny, rozwiązywanie zadań/problemów, formułowanie definicji ćwiczenia – ocena podsumowująca: umiejętność rozwiązywania problemów/zdań i ze sprawdzianów laboratorium – realizacja i zaliczenie pięciu ćwiczeń laboratoryjnych

K – Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. 1. D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, Podstawy Fizyki, 5 tomów, PWN, Warszawa 2003. 2. J. Orear, Fizyka, 2 tomy, WNT, Warszawa 1998, 3. R. P. Feynman, R. B. Leighton, M. Sands, Feynmana wykłady z fizyki, 3 tomy, Warszawa 1972. 4. J. Walker, Podstawy Fizyki. Zbiór zadań, PWN, Warszawa 2005. 5. H. Szydłowski, Pracownia fizyczna wspomagana komputerem, PWN, Warszawa 2003. 6. A. K. Wróblewski, Historia fizyki, PWN, Warszawa 2009. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. A. K. Wróblewski, J. A. Zakrzewski, Wstęp do fizyki, 2 tomy, PWN, Warszawa 1984. 2. K. Ernst, Einstein na huśtawce czyli fizyka zabaw, gier i zabawek, Prószyński i S-ka, Warszawa 2003. 3. S. Szuba, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 2007. 4. M. Kozielski, Fizyka i astronomia, 3 tomy, Wyd. Szkolne PWN, Warszawa 2005.

L – Obciążenie pracą studenta: Liczba godzin na realizację

Forma aktywności studenta Godziny zajęć z nauczycielem/ami Konsultacje Czytanie literatury Przygotowanie do ćwiczeń Przygotowanie do laboratorium Wykonanie sprawozdań z laboratorium Przygotowanie do egzaminu Suma godzin: Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ):

Ł – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego

Wojciech A. Sysło

Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis

[email protected]

35 5 15 10 10 10 15 100 4

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu)

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

A.11

Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia Studia niestacjonarne praktyczny

PROGRAM PRZEDMIOTU A - Informacje ogólne 1. Nazwa przedmiotu 2. Punkty ECTS 3. Rodzaj przedmiotu 4. Język przedmiotu 5. Rok studiów 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

Ochrona własności intelektualnych 1 Obowiązkowy Język polski I Wydział Administarcji

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 2 Liczba godzin ogółem

Wykłady: 10

10

C - Wymagania wstępne D - Cele kształcenia Wiedza CW1

Zdobycie wiedzy dotyczącej prawa własności intelektualnych oraz zasad ich ochrony.

Umiejętności CU1

Posługiwanie się pojęciami związanymi z prawem własności intelektualnych oraz ich ochroną, posługiwanie się wiedza dotyczącą ochrony własności intelektualnych.

CU2

Umiejętność oceny zjawisk związanych z szeroko pojętą własnością intelektualną w powiązaniu z rozwojem gospodarczym.

Kompetencje społeczne CK1

Znajomość znaczenia własności intelektualnej oraz potrzeby jej ochrony w obrocie gospodarczym.

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy efekt kształcenia

Wiedza (EPW…) EPW1

Posiada znajomość pojęć dotyczących prawa własności intelektualnej oraz jej ochrony.

K_W17, K_W18, K_W19

EPW2

Posiada znajomość zasad ochrony prawa własności intelektualnej

K_W17, K_W18, K_W19

Umiejętności (EPU…) EPU1

Umiejętność stosowania zasad prawa własności intelektualnej.

K_U21

EPU2

Umiejętność zdefiniowanego i prawidłowego posługiwania się pojęciami dotyczącymi własności intelektualnej.

K_U21

Kompetencje społeczne (EPK…) EPK1

Świadomość znaczenia i roli własności intelektualnej oraz konieczności jej ochrony

K_K01, K_K02

EPK2

Świadomość znaczenia praw związanych z własnością intelektualną i jej powiązanie z dylematami w pracy inżyniera

K_K05

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Liczba godzin

Lp.

Treści wykładów

W1

Zagadnienia wprowadzające: pojęcie prawa własności intelektualnej, prawa własności intelektualnej i ich ochrona. Źródła prawa krajowe, europejskie i międzynarodowe.

1

W2

Prawa autorskie i prawa pokrewne. Przedmiot i podmiot prawa autorskiego. Prawa osobiste twórców. Prawa majątkowe twórców, katalog tych praw.

2

W3

Umowy dotyczące praw autorskich i praw pokrewnych (licencja).

1

W4

Programy komputerowe, bazy danych, prawo autorskie a internet.

1

W5

Najczęstsze naruszenia praw autorskich- pojęcie piractwa i plagiatu.

2

W6

Prawo własności przemysłowej. Patenty w prawie krajowym i międzynarodowym.

2

W7

Wzór przemysłowy, użytkowy, znak towarowy oraz ich ochrona.

1

Razem liczba godzin wykładów

10

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć

Metody dydaktyczne (wybór z listy)

Środki dydaktyczne

Wykład

M 2 wykład problemowy

Teksty aktów prawnych

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć

Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę

uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

Ocena podsumowująca (P) –

podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

P4 zaliczenie w formie pracy pisemnej (przygotowanie referatu)

Wykład

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”) Wykład

Efekty przedmiotowe

Ćwiczenia

Laboratoria

Metod a oceny

x x x x x x

EPW1 EPW2 EPU1 EPU2 EPK1 EPK2

I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie

Projekt

Ocena Przedmiotowy efekt kształcenia (EP..) EPW1

Dostateczny dostateczny plus 3/3,5

dobry dobry plus 4/4,5

bardzo dobry 5

Zna wybrane pojęcia z zakresu prawa ochrony własności intelektualnych. Potrafi zdefiniować i prawidłowo posługiwać się niektórymi pojęciami z zakresu własności intelektualnej. Potrafi zdefiniować i prawidłowo posługiwać się niektórymi pojęciami z zakresu własności intelektualnej. Potrafi na podstawie aktów prawnych wskazać i zidentyfikować zasady ochrony własności intelektualnej, ale nie rozumie ich praktycznego zastosowania.

Zna większość pojęć z zakresu prawa ochrony własności intelektualnej. Potrafi zdefiniować i prawidłowo posługiwać się większością pojęć z zakresu własności intelektualnej.

Zna wszystkie wymagane pojęcia z zakresu ochrony własności intelektualnej.

EPW1

Rozumie, znaczenie własności intelektualnej oraz ochrony tej własności ale nie zna skutków jej zastosowania.

Rozumie, znaczenie własności intelektualnej oraz ochrony tej własności ale nie zna skutków jej zastosowania.

EPW2

Rozumie znaczenie prawa własności intelektualnej w rozwiązywaniu dylematów występujących w pracy inżyniera.

Rozumie znaczenie prawa własności intelektualnej w rozwiązywaniu dylematów występujących w pracy inżyniera oraz zdaje sobie sprawę ze skutków tego znaczenia.

EPW2

EPU1

EPU2

Potrafi zdefiniować i prawidłowo posługiwać się większością pojęć z zakresu własności intelektualnej. Potrafi na podstawie aktów prawnych wskazać i zidentyfikować zasady ochrony własności intelektualnej, rozumie ich praktyczne zastosowanie.

Potrafi zdefiniować i prawidłowo posługiwać się większością pojęć z zakresu własności intelektualnej. Potrafi zdefiniować i prawidłowo posługiwać się większością pojęć z zakresu własności intelektualnej. Potrafi na podstawie aktów prawnych wskazać i zidentyfikować zasady ochrony własności intelektualnej, rozumie ich praktyczne zastosowanie oraz znaczenie dla sfery bezpieczeństwa. Rozumie znaczenie własności intelektualnej oraz potrzebę ochrony własności intelektualnej, a także zna skutki zastosowania ochrony własności intelektualnej oraz potrafi wyciągać wnioski na ten temat. Rozumie znaczenie prawa własności intelektualnej w rozwiązywaniu dylematów występujących w pracy inżyniera, zdaje sobie sprawę ze skutków tego znaczenia oraz potrafi sformułować wnioski na ten temat.

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Zaliczenie z oceną K – Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. G. Michniewicz, Ochrona własności intelektualnych, Warszawa 2016. 2. R. Golat, Prawo autorskie i prawa pokrewne, Warszawa 2016. 3. B. Gnela (red.), Prawo własności intelektualnej dla ekonomistów, Warszawa 2014. 4. J. Sieńczyło- Chlebicz (red.), Prawa własności intelektualnej (wyd. 3), Warszawa 2013. 5. W. Kotarba, Ochrona własności intelektualnej, Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2012. 6. K. Szczepanowska- Kozłowska i in., Własność intelektualna wybrane zagadnienia praktyczne, Warszawa 2013. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. J. Kępiński, K. Klafkowska- Wisniewska, R. Sikorski, Własności intelektualna w obrocie elektronicznym, Warszawa 20155 2.M. Kępiński (red.) Granice prawa autorskiego. Zarys Prawa Własności Intelektualnej, CH Beck, Warszawa 2010. 3. M. Łazewski, M. Gołębiowski, Własność intelektualna, Warszawa 2006.

L – Obciążenie pracą studenta: Liczba godzin na realizację

Forma aktywności studenta Godziny zajęć z nauczycielem/ami Konsultacje Czytanie literatury Przygotowanie pracy pisemnej Suma godzin: Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ):

Ł – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego

Wydział Administarcji

Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis

[email protected]

15 4 7 5 25 1

A.13

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu)

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia studia niestacjonarne praktyczny

PROGRAM PRZEDMIOTU A - Informacje ogólne 1. Nazwa przedmiotu 2. Punkty ECTS 3. Rodzaj przedmiotu 4. Język przedmiotu 5. Rok studiów 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

Algebra liniowa z geometrią analityczną 5 obowiązkowy język polski I dr Rafał Różański

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 2 Liczba godzin ogółem

Wykłady: (15);Ćwiczenia: (18)

33

C - Wymagania wstępne D - Cele kształcenia Wiedza CW1

zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi algebry macierzy, rozwiązywania układów równań, liczb zespolonych oraz elementów geometrii analitycznej w zakresie studiów inżynierskich pierwszego stopnia.

Umiejętności CU1

wyrobienie umiejętności stosowania w zadaniach podstawowych metod algebry macierzy, rozwiązywania układów równań, liczb zespolonych oraz elementów geometrii analitycznej

Kompetencje społeczne CK1

przygotowanie do uczenia się przez całe życie

CK2

wyrobienie umiejętności logicznego i kreatywnego myślenia

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy efekt kształcenia

Wiedza (EPW…) EPW1

ma podstawową wiedzę z algebry liniowej i geometrii analitycznej

K_W01

Umiejętności (EPU…) EPU1

pozyskuje i wykorzystuje informacje z literatury z zakresu algebry liniowej i geometrii analitycznej.

K_U01

EPU2

operuje pojęciami i metodami algebry liniowej i geometrii analitycznej oraz potrafi je wykorzystać w zadaniach

K_U07

Kompetencje społeczne (EPK…) EPK1

rozumie potrzebę uczenia się i doskonalenia umiejętności przez całe życie

K_K01

EPK2

poprzez analizowanie i wnioskowanie ćwiczy umiejętność kreatywnego myślenia

K_K06

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Liczba godzin

Lp.

Treści wykładów

W1

Macierze.

1

W2

Wyznaczniki.

2

W3

Macierz odwrotna, równania macierzowe.

1

W4

Rząd macierzy.

1

W5

Układy Cramera.

2

W6

Układy Kroneckera-Capellego.

1

W7

Liczby zespolone.

1

W8

Wielomiany.

1

W9

Rachunek wektorowy.

2

W10

Prosta na płaszczyźnie.

1

W11

Prosta i płaszczyzna w przestrzeni n-wymiarowej.

1

W12

Struktury algebraiczne.

1

Razem liczba godzin wykładów

15 Liczba godzin

Lp.

Treści ćwiczeń

C1

Działania na macierzach.

1

C2

Obliczanie wyznaczników.

2

C3

Obliczanie macierzy odwrotnej.

2

C4

Rozwiązywanie układów Cramera.

2

C5

Rozwiązywanie układów Kroneckera- Capellego.

2

C6

Działania na liczbach zespolonych. Pierwiastki zespolone n-tego stopnia.

2

C7

Działania na wektorach.

2

C8

Wyznaczanie różnych postaci prostych na płaszczyźnie.

2

C9

Sprawdzanie czy podana struktura jest grupą.

1

C10

Zaliczenie.

2

Razem liczba godzin ćwiczeń

18

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć

Metody dydaktyczne (wybór z listy)

Środki dydaktyczne

Wykład

wykład z wykorzystaniem komputera, materiałów multimedialnych

komputer, projektor

Ćwiczenia

ćwiczenia audytoryjne

tablica, pisak, notatnik długopis

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć

Forma zajęć

Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę

Ocena podsumowująca (P) –

uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład

F1 – sprawdzian ustny; F2 – obserwacja/aktywność;

P1 – egzamin

Ćwiczenia

F1 – sprawdzian ustny; F2 – obserwacja/aktywność; F5 – ćwiczenia praktyczne;

P2 – kolokwium

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”) Wykład

Efekty przedmiotowe

F1

F2

x x x

EPW1 EPU1 EPU2 EPK1

x

EPK2

x x

Ćwiczenia P1

F1

F2

F5

P2

x x x

x x x

x x x x x

x x x x x

x x x

x

I – Kryteria oceniania

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP..) EPW1 EPU1

EPU2

EPK1 EPK2

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Dostateczny dobry bardzo dobry dostateczny plus dobry plus 5 3/3,5 4/4,5 opanował najważniejsze elementy wiedzy przekazanej na zajęciach opanował w stopniu podstawowym umiejętność pozyskiwania informacji z literatury w zakresie algebry liniowej i geometrii analitycznej stosuje do rozwiązywania zadań najważniejsze poznane na zajęciach narzędzia algebry liniowej i geometrii analitycznej zna współczesny wymóg cywilizacyjny polegający na uczeniu się przez całe życie potrafi zastosować analizę i wnioskowanie jako formę kreatywnego myślenia

opanował większość przekazanej na zajęciach wiedzy opanował umiejętność pozyskiwania i wykorzystania informacji z literatury w zakresie algebry liniowej i geometrii analitycznej

opanował całą lub niemal całą przekazaną na zajęciach wiedzę sprawnie pozyskuje i wykorzystuje informacje z literatury w zakresie algebry liniowej i geometrii analitycznej

stosuje do rozwiązywania zadań większość poznanych na zajęciach narzędzi algebry liniowej i geometrii analitycznej rozumie potrzebę uczenia się i doskonalenia umiejętności przez całe życie często stosuje analizę i wnioskowanie jako formę kreatywnego myślenia

umie odpowiednio wybrać i stosować do rozwiązywania zadań poznane na zajęciach narzędzia algebry liniowej i geometrii analitycznej akceptuje i realizuje potrzebę uczenia się i doskonalenia umiejętności przez całe życie gdy jest taka potrzeba stosuje analizę i wnioskowanie jako formę kreatywnego myślenia

J – Forma zaliczenia przedmiotu

egzamin K – Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Arodz H., K. Rosciszewski, Algebra i geometria w zadaniach, Wyd. Znak , Kraków 2005 2. Gleichgewicht B., Algebra, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2002

3. Jurlewicz T., Z. Skoczylas, Algebra liniowa cz 1 i 2, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2001 4. Ostrowski T., Algebra, PWSZ Gorzów Wielkopolski 2010 Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Herdegen T.A., Wykłady z algebry liniowej i geometrii, Wyd. Discepto, Kraków 2005 2. Jurlewicz T., Z. Skoczylas, Algebra liniowa Przykłady i zadania, cz 1 i 2, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2001 3. Kostrikin A.I., J. I. Manin, Algebra liniowa i geometria, PWN, Warszawa 1993

L – Obciążenie pracą studenta: Liczba godzin na realizację

Forma aktywności studenta Godziny zajęć z nauczycielem/ami Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć Przygotowanie do sprawdzianu Przygotowanie do egzaminu Konsultacje z nauczycielem Suma godzin: Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ):

Ł – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego

Rafał Różański

Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis

[email protected]

33 17 30 20 24 1 125 5

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu)

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

A.14

Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia Studia niestacjonarne praktyczny

PROGRAM PRZEDMIOTU A - Informacje ogólne 1. Nazwa przedmiotu 2. Punkty ECTS 3. Rodzaj przedmiotu 4. Język przedmiotu 5. Rok studiów 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

Analiza i prezentacja danych 3 Obowiązkowy Język polski I Prof. dr hab. inż. Wojciech Kacalak

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 2 Liczba godzin ogółem

Wykłady: 10 Laboratoria: 18

28

C - Wymagania wstępne Podstawowa wiedza w zakresie systemów komputerowych

D - Cele kształcenia Wiedza CW1 CW2

Zna podstawy tworzenia, formatowania i edycji dokumentów w edytorze tekstu, metod analizy i prezentacji danych w arkuszu kalkulacyjnym, Zna zasady tworzenia procedur obliczeniowych, wie jak dokonywać automatyzacji zadań obliczeniowych, prezentacji danych, wyznaczania linii trendu, doboru postaci modelu, wykorzystywania baz danych, tworzenia prezentacji multimedialnych.

Umiejętności CU1

Potrafi definiować podstawowe pojęcia związane z analizą i prezentacją danych w edytorze tekstu, arkuszu kalkulacyjnym, bazie danych, rozpoznaje różne typy danych i ich formaty

CU2

Poprawnie realizuje automatyzację obliczeń, tworzy odpowiednie typy wykresów i ich formaty do prawidłowego przekazania informacji o danych, tworzy procedury obliczeniowe i interaktywne prezentacje.

Kompetencje społeczne CK1

Jest kreatywny w ocenie danych i doborze narzędzi do ich przetwarzania.

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K) Wiedza (EPW…)

Kierunkowy efekt kształcenia

EPW1

Używa edytora tekstu do przygotowania pliku tekstowego zgodnego z przyjętymi zasadami formatowania dokumentów.

EPW2

Prezentuje dane i wyniki ich przetwarzania w postaci tabel i obiektów arkusza kalkulacyjnego.

EPW3

Tworzy procedury do automatyzacji obliczeń inżynierskich.

Umiejętności (EPU…) EPU1

Organizuje dane i informacje w postaci dokumentu tekstowego, arkusza kalkulacyjnego, relacyjnej bazy danych i slajdów jako pomoc w prezentacji multimedialnej zgodnie z przyjętymi zasadami.

EPU2

Przygotowuje plik arkusza kalkulacyjnego prezentującego dane i wyniki ich przetwarzania wykorzystując podstawowe funkcje arkusza kalkulacyjnego.

EPU3

Tworzy interaktywne aplikacje obliczeniowe.

Kompetencje społeczne (EPK…) EPK1

Zachowuje otwartość na różne formy i metody analizy i prezentacji danych w rozwiązywaniu zadań indywidualnie i w grupie. Potrafi pomagać w doborze metod i narzędzi do analizy danych w zależności od cech problemów obliczeniowych.

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Liczba godzin

Lp.

Treści wykładów

W1

1

W2

Podstawowe pojęcia związane z analizą i prezentacją danych. Podstawy wprowadzania danych i zarządzania danymi w arkuszu kalkulacyjnym.

W3

Podstawy stosowania reguł i funkcji oraz formatowania komórek w arkuszu kalkulacyjnym.

2

W4

Podstawy tworzenia własnych procedur obliczeniowych.

2

W5

Podstawy przetwarzania danych z zastosowaniem funkcji wbudowanych i własnych.

2

W6

Podstawy prezentacji danych.

1

Razem liczba godzin wykładów

10

2

Liczba godzin

Lp.

Treści laboratoriów

L1

Wstęp do obsługi pakietu do analizy i prezentacji danych

2

L2

Edytor tekstu - podstawy wprowadzania i formatowania tekstu, tworzenia akapitów, stosowania styli, punktorów, numeracji i list wielopoziomowych, tworzenia i formatowanie tabel, wstawiania obiektów graficznych i równań do dokumentu, modyfikacji układu dokumentu (marginesy, sekcje, kolumny nagłówki i stopki)

2

L3

Arkusz kalkulacyjny - podstawy wprowadzania danych i zarządzania arkuszami: typy danych, wprowadzanie danych, zaznaczanie komórek, edycja i sortowanie filtrowanie danych, wstawianie oraz usuwanie kolumn i wierszy, zmiana rozmiaru komórek, zamrażanie komórek

2

L4

Arkusz kalkulacyjny - podstawy stosowania reguł i funkcji oraz formatowania komórek: standardowe i własne formaty prezentacji danych, reguły arytmetyczne, formatowanie komórek, wyrównanie zawartości i obramowanie komórek, funkcje, formatowanie warunkowe komórek

2

L5

Podstawy tworzenia procedur obliczeniowych i automatyzacji obliczeń – język VBA, formanty i ich obsługa, sterowanie wykonywaniem procedur

3

L6

Analiza danych - podstawy przetwarzania danych. Przenoszenie danych między aplikacjami. Podstawowe funkcje statystyczne.

3

Bazy danych - podstawy tworzenia formularzy i raportów: projektowanie formularzy i raportów, pola obliczeniowe, nagłówek i stopka. Zasady tworzenia pomocy do prezentacji multimedialnej w postaci slajdów: tworzenie slajdów, układ slajdu, numerowanie slajdów, formatowanie tekstu, wstawianie obiektów graficznych, wykresów i diagramów. Razem liczba godzin laboratoriów

L7 L8

2 2 18

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć

Metody dydaktyczne (wybór z listy)

Środki dydaktyczne

Wykład

Wykład multimedialny oraz prezentacja działania aplikacji komputerowych do poszczególnych tematów. Tworzenie aplikacji do analizy i przetwarzania danych

Projektor, aplikacje dydaktyczne opracowane przez prowadzącego. Zestawy komputerowe, oprogramowanie Office

Laboratoria

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć

Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę

Ocena podsumowująca (P) –

uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład

Ocena aktywności oraz wyników realizacji indywidualnych zadań tworzenia aplikacji do analizy danych.

Ocena poziomu opracowanych aplikacji do analizy danych.

Laboratoria

Ocena umiejętności w rozwiazywaniu problemów analizy i przetwarzania danych.

Ocena poziomu opracowanych aplikacji.

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”) Efekty przedmiotowe EPW1 EPW2

Wykład

Ćwiczenia

P4

P5

x x

x x

x x x x x

x x x

…..

……

….

Laboratoria ….

….

….

…

Projekt …

..

..

..

EPW3 EPU1 EPU2 EPU3 EPK1 EPK2

I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Przedmiotowy Dostateczny dobry efekt dostateczny plus dobry plus kształcenia 3/3,5 4/4,5 (EP..) EPW1 Zna najczęściej stosowane Zna ważniejsze metody metody formatowania zaawansowanego dokumentów. formatowania dokumentów. EPW2 Zna zasady tworzenia arkuszy Zna zasady tworzenia arkuszy kalkulacyjnych. i wykorzystywania funkcji wbudowanych i własnych. EPW3

Zna podstawy aplikacji.

tworzenia

Zna zasady obliczeń.

automatyzacji

bardzo dobry 5 Zna metody automatyzacji zadań dotyczących przetwarzania dokumentów. Zna zasady tworzenia arkuszy i tworzenia własnych procedur obliczeniowych. Zna metody tworzenia makr i procedur w VBA.

EPU1

Potrafi poprawnie wprowadzać dane i wykonać podstawowe operacje ich analizy.

EPU2

Stosuje proste funkcje przetwarzania danych. Potrafi opracować proste aplikacje. Potrafi w stopniu dostatecznym prezentować dane. …

EPU3 EPK1 EPK2

Potrafi poprawnie wprowadzać dane i wykonać podstawowe oraz statystyczne operacje analizy danych. Przetwarza dane z zastosowaniem wielu funkcji. Potrafi opracować średnio zaawansowane aplikacje. Uzyskuje dobry poziom jakości w prezentacji danych. …

Potrafi poprawnie wprowadzać dane i wykonać zawansowane operacje ich analizy. Stosuje zaawansowane metody analizy danych. Potrafi opracować zaawansowane aplikacje. Potrafi w stopniu bardzo dobrym rozwijać własne umiejętności. …

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Zaliczenie z oceną K – Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. Jelen B., Mirecki P., Jakóbik I., Microsoft Excel 2007 PL : wykresy jako wizualna prezentacja informacji, Wydawnictwo Helion, 2008. 2. Żarowska-Mazur A., Węglarz W., Word 2010 Praktyczny kurs, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012. 3. Żarowska-Mazur A., Węglarz W., Excel 2010 Praktyczny kurs, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012. 4. Żarowska-Mazur A., Węglarz W., Access 2010 Praktyczny kurs, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012 5. Żarowska-Mazur A., Węglarz W., PowerPoint 2010 Praktyczny kurs, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012 Literatura zalecana / fakultatywna: 1. Sysło M.: Algorytmy. WSiP, warszawa, 2002.

L – Obciążenie pracą studenta: Liczba godzin na realizację

Forma aktywności studenta Godziny zajęć z nauczycielem/ami Konsultacje Czytanie literatury Przygotowanie aplikacji Suma godzin: Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ):

Ł – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego

Wojciech Kacalak, prof. dr hab. inż.

Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis

[email protected]

28 7 20 20 75 3

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu)

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

A.16

Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia Studia niestacjonarne praktyczny

PROGRAM PRZEDMIOTU A - Informacje ogólne 1. Nazwa przedmiotu 2. Punkty ECTS 3. Rodzaj przedmiotu 4. Język przedmiotu 5. Rok studiów 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

Ergonomia i bezpieczeństwo pracy 2 Obowiązkowy Język polski I Prof. nadzw. dr hab. inż. Zdzisław Kołaczkowski

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 2 Liczba godzin ogółem

Wykłady: 10

10

C - Wymagania wstępne D - Cele kształcenia Wiedza CW1

Zapoznanie studentów z podstawami ergonomii, przekazanie wiedzy o projektowaniu struktury przestrzennej, o oddziaływaniu środowiska pracy oraz o podstawowych zagrożeniach, w tym o oddziaływaniu na człowieka pól elektromagnetycznych, prądu elektrycznego, promieniowania jonizującego, drgań i hałasu.

Umiejętności CU1

Wyrobienie umiejętności rozpoznawania i identyfikacji zagrożeń oraz określania i przewidywania skutków zagrożeń.

Kompetencje społeczne CK1

wyrobienie umiejętności kreatywnego myślenia

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy efekt kształcenia

Wiedza (EPW…) EPW1

Ma szczegółową wiedzę w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

K_W16

Umiejętności (EPU…) EPU1

Stosuje zasady bezpieczeństwa i higieny pracy.

K_U22

Kompetencje społeczne (EPK…) EPK1

Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, K_K02

w tym jej wpływu na człowieka i środowisko oraz związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje.

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Lp.

Treści wykładów

Liczba godzin

W1

Podstawy ergonomii

1

W2

2

W3

Zasady projektowania przestrzennego z uwzględnieniem wymagań ergonomii Czynniki występujące w środowisku pracy. Czynniki atmosferyczne, mikroklimat.

W4

Szkodliwe działanie pól elektromagnetycznych.

2

W5

Zagrożenia od prądu elektrycznego.

1

W6

Promieniowanie jonizujące.

1

W7

Drgania układów ciągłych jako czynnik zagrożeniowy.

1

W8

Ogólne zasady minimalizacji czynników szkodliwych i zagrożeniowych

1

Razem liczba godzin wykładów

10

1

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć

Metody dydaktyczne (wybór z listy)

Środki dydaktyczne

Wykład

M2 - wykład interaktywny

Komputer, projektor

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć

Ocena podsumowująca (P) –

Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę

podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

P2 – kolokwium

Wykład

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”) Wykład Metod a oceny P2

Efekty przedmiotowe

…..

Ćwiczenia …..

……

….

Laboratoria ….

….

….

…

Projekt …

..

..

..

+ + +

EPW1 EPU1 EPK1

I – Kryteria oceniania

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP..) EPW1 EPU1

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Dostateczny dobry bardzo dobry dostateczny plus dobry plus 5 3/3,5 4/4,5 Ma minimum wiedzy z zakresu ergonomii i BHP Posiada minimalną niezbędną umiejętność rozpoznawania i identyfikacji zagrożeń oraz określania i przewidywania skutków zagrożeń w zakresie przedmiotu

Posiada dobrą wiedzę z ergonomii i BHP w zakresie przedmiotu Posiada dobrą umiejętność rozpoznawania i identyfikacji zagrożeń oraz określania i przewidywania skutków zagrożeń w zakresie przedmiotu

Posiada bardzo dobrą wiedzę z ergonomii i BHP w zakresie przedmiotu Posiada bardzo dobre umiejętności rozpoznawania i identyfikacji zagrożeń oraz określania i przewidywania skutków zagrożeń w zakresie przedmiotu

EPK1

Ma kompetencje przedmiotu

wystarczające w zakresie

Ma liczące się kompetencje w zakresie przedmiotu

rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na człowieka i środowisko

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Zaliczenie ustne z oceną K – Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. 1. Bezpieczeństwo pracy i ergonomia tom 1, Red. D. Koradecka. Centralny Instytut Ochrony Pracy, Warszawa 1997. 2. Bezpieczeństwo pracy i ergonomia tom 2, Red. D. Koradecka. Centralny Instytut Ochrony Pracy, Warszawa 1997. 3. A. Uzarczyk, Czynniki szkodliwe i uciążliwe w środowisku pracy. ODDiDK, Gdańsk 20092. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. 1. Z. Ciok, Podstawowe problemy współczesnej techniki. T. 29, PWN, Warszawa 2001. 2. Czynniki szkodliwe w środowisku pracy, -wartości dopuszczalne. Praca pod red.. D. Aygustyńskiej i M. Pośniak, CIOP-PIB, 2010.

L – Obciążenie pracą studenta: Liczba godzin na realizację

Forma aktywności studenta Godziny zajęć z nauczycielem/ami Konsultacje Czytanie literatury Przygotowanie do zaliczenia Suma godzin: Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ):

Ł – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego

Prof. nadzw. dr hab. inż. Zdzisław Kołaczkowski

Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis

[email protected] 505 185 053

10 5 25 10 50 2

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu)

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

A.19

Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia studia niestacjonarne praktyczny

PROGRAM PRZEDMIOTU A - Informacje ogólne 1. Nazwa przedmiotu 2. Punkty ECTS 3. Rodzaj przedmiotu 4. Język przedmiotu 5. Rok studiów 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

Metody probabilistyczne i statystyka 3 obowiązkowy język polski II dr Rafał Różański

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 3 Liczba godzin ogółem

Wykłady: (10); Ćwiczenia: (18)

28

C - Wymagania wstępne wiedza z zakresu analizy matematycznej, w szczególności definicja i własności funkcji oraz podstawowe metody obliczania całek

D - Cele kształcenia Wiedza CW1

zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami rachunku prawdopodobieństwa, statystyki opisowej oraz elementów wnioskowania statystycznego w zakresie studiów inżynierskich pierwszego

Umiejętności CU1

wyrobienie umiejętności stosowania podstawowych metod kombinatoryki; obliczania prawdopodobieństwa zdarzeń; badania niezależności zdarzeń; określania rozkładu zmiennej losowej oraz jej dystrybuanty, wartości oczekiwanej i wariancji; analizowania danych statystycznych, korzystając z narzędzi statystyki opisowej i umiejętności ich interpretacji; wyznaczania przedziałów ufności oraz weryfikacji hipotez dotyczących wartości oczekiwanej i wariancji

Kompetencje społeczne CK1

przygotowanie do uczenia się przez całe życie

CK2

wyrobienie umiejętności logicznego i kreatywnego myślenia

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K) Wiedza (EPW…)

Kierunkowy efekt kształcenia

EPW1

ma podstawową wiedzę z zakresu rachunku prawdopodobieństwa, statystyki opisowej oraz wnioskowania statystycznego

K_W01

Umiejętności (EPU…) EPU1

pozyskuje dane, analizuje je, interpretuje i wyciąga wnioski

K_U01

EPU2

operuje i wykorzystuje pojęcia, metody i modele probabilistyki oraz statystyki

K_U07

Kompetencje społeczne (EPK…) EPK1

rozumie potrzebę uczenia się i doskonalenia umiejętności przez całe życie

K_K01

EPK2

poprzez analizowanie i wnioskowanie ćwiczy umiejętność kreatywnego myślenia

K_K06

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Liczba godzin

Lp.

Treści wykładów

W1

Permutacje, wariacje i kombinacje.

1

W2

1

W3

Prawdopodobieństwo klasyczne i geometryczne, aksjomatyczna definicja prawdopodobieństwa. Niezależność zdarzeń.

W4

Prawdopodobieństwo warunkowe i całkowite.

1

W5

Rozkład prawdopodobieństwa zmiennej losowej dyskretnej i absolutnie ciągłej.

1

W6

Dystrybuanta i jej własności.

1

W7

Wartość oczekiwana i wariancja.

1

W8

Metody statystyki opisowej.

1

W9

Estymacja punktowa i przedziałowa.

1

W10

Weryfikacja hipotez dotyczących wartości oczekiwanej i wariancji.

1

Razem liczba godzin wykładów

10 Liczba godzin

Lp.

Treści ćwiczeń

C1 C3

Obliczanie liczby możliwych zdarzeń z wykorzystaniem permutacji, wariacji i kombinacji. Obliczanie prawdopodobieństw zdarzeń z wykorzystaniem prawdopodobieństwa klasycznego. Badanie niezależności zdarzeń. Obliczanie prawdopodobieństwa warunkowego oraz prawdopodobieństwa całkowitego. Wyznaczanie rozkładu prawdopodobieństwa zmiennej losowej dyskretnej oraz absolutnie ciągłej. Wyznaczanie dystrybuanty zmiennej losowej dyskretnej i rysowanie jej wykresu. Obliczanie wartości oczekiwanej i wariancji zmiennej losowej. Wyznaczanie szeregów rozdzielczych, wykresów kolumnowych oraz statystyk z próby. Wyznaczanie wartości estymatorów punktowych i przedziałów ufności. Zaliczenie

C4 C5 C6 C7 C8 C9 C10 C12

1

Razem liczba godzin ćwiczeń

2 2 2 2 3 1 1 2 1 2 18

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć

Metody dydaktyczne (wybór z listy)

Środki dydaktyczne

Wykład

wykład z wykorzystaniem komputera, materiałów multimedialnych

komputer, projektor

Ćwiczenia

ćwiczenia audytoryjne

tablica, pisak, notatnik długopis

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć

Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę

Ocena podsumowująca (P) –

uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład

F1 – sprawdzian ustny; F2 – obserwacja/aktywność;

Ćwiczenia

F1 – sprawdzian ustny; F2 – obserwacja/aktywność; F5 – ćwiczenia praktyczne;

P3 – ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen formujących, uzyskanych w semestrze, P2 – kolokwium

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”) Wykład

Efekty przedmiotowe

F1

F2

P3

F1

F2

F5

P2

x x x

x x x x x

x x x x x

x x x

x x

x x x x x

x x x

EPW1 EPU1 EPU2 EPK1

x

EPK2

Ćwiczenia

x

I – Kryteria oceniania

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP..) EPW1 EPU1

EPU2

EPK1 EPK2

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Dostateczny dobry bardzo dobry dostateczny plus dobry plus 5 3/3,5 4/4,5 opanował najważniejsze elementy wiedzy przekazanej na zajęciach opanował umiejętność pozyskiwania danych i podstawowe metody ich analizy, podejmuje się ich interpretacji i wyciąga wnioski umie stosować najważniejsze narzędzia probabilistyczne i statystyczne do analizy danych

opanował większość przekazanej na zajęciach wiedzy opanował umiejętność pozyskiwania danych i większość metod ich analizy poznanych na zajęciach, interpretuje je i wyciąga wnioski umie stosować większość poznanych na zajęciach narzędzi probabilistycznych i statystycznych do analizy danych

zna współczesny wymóg cywilizacyjny polegający na uczeniu się przez całe życie potrafi zastosować analizę i wnioskowanie jako formę kreatywnego myślenia

rozumie potrzebę uczenia się i doskonalenia umiejętności przez całe życie często stosuje analizę i wnioskowanie jako formę kreatywnego myślenia

J – Forma zaliczenia przedmiotu zaliczenie na podstawie zaliczenia ćwiczeń oraz ocen formujących z wykładu

opanował całą lub niemal całą przekazaną na zajęciach wiedzę opanował umiejętność pozyskiwania danych i zna metody ich analizy omówione na zajęciach, interpretuje wyniki i wyciąga wnioski umie odpowiednio wybierać i stosować poznane na zajęciach narzędzia probabilistyczne i statystyczne do analizy danych akceptuje i realizuje potrzebę uczenia się i doskonalenia umiejętności przez całe życie gdy jest taka potrzeba stosuje analizę i wnioskowanie jako formę kreatywnego myślenia

K – Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. H. Jasiulewicz, W. Kordecki, Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna. Przykłady i zadania, Oficyna Wyd. GiS, Wrocław 2003. Literatura zalecana / fakultatywna: 1. W. Krysicki, J. Bartos, Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna w zadaniach I, II, PWN, W-a 1995. 2. W. Kordecki, Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna. Definicje, twierdzenia, wzory; Oficyna Wyd. GiS, Wrocław 2003. 3. J. Greń, Statystyka matematyczna. Modele i zadania. PWN. Warszawa 1976.

L – Obciążenie pracą studenta: Liczba godzin na realizację

Forma aktywności studenta Godziny zajęć z nauczycielem/ami Czytanie literatury Przygotowanie do zajęć Przygotowanie do sprawdzianu Konsultacje z nauczycielem Suma godzin: Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ):

Ł – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego

Rafał Różański

Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis

[email protected]

28 12 20 14 1 75 3

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu)

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

A.20

Techniczny Mechanika i budowa maszyn I stopnia Studia niestacjonarne praktyczny

PROGRAM PRZEDMIOTU A - Informacje ogólne 1. Nazwa przedmiotu 2. Punkty ECTS 3. Rodzaj przedmiotu 4. Język przedmiotu 5. Rok studiów 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

Wytrzymałość materiałów 4 Obowiązkowy Język polski II prof. zw. dr hab. inż. Marek Soiński

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 3 Liczba godzin ogółem

Wykłady: 15 Laboratoria: 18 Projekt: 10

43

C - Wymagania wstępne Znajomość podstawowych praw fizyki oraz umiejętność wykonywania działań matematycznych, a także pozyskiwania informacji z różnych źródeł. Znajomość podstaw mechaniki ogólnej i nauki o materiałach. D - Cele kształcenia Wiedza CW1

Przekazanie studentom wiedzy technicznej, wraz z podstawami teoretycznymi, z zakresu wytrzymałości materiałów – terminologia, podstawowe zasady, metody i techniki oraz narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu zagadnień dot. wytrzymałości materiałów, ukierunkowanych na opracowywanie nowych konstrukcji.

CW2

Przekazanie wiedzy ogólnej dotyczącej standardów i norm technicznych odnoszących się do badań tworzyw pod kątem oceny ich przydatności jako materiałów konstrukcyjnych (głównie badaniu właściwości mechanicznych).

Umiejętności CU1

Nabycie przez studentów umiejętności projektowania maszyn, poprzez opanowanie rozwiązywania zagadnień technicznych związanych z doborem tworzyw i obliczeniami wytrzymałościowymi elementu konstrukcyjnego.

CU2

Wyrobienie umiejętności w zakresie pozyskiwania informacji z literatury, baz danych i innych źródeł oraz ich interpretowania.

CU3

Opanowanie przez studentów umiejętności przygotowania dokumentacji dotyczącej realizacji zadania inżynierskiego oraz krótkiej merytorycznej prezentacji.

Kompetencje społeczne CK1

Nadanie wysokiej rangi potrzebie uczenia się przez całe życie i podnoszenia kompetencji zawodowych oraz znaczeniu umiejętności pracy samodzielnej i zespołowej.

CK2

Uświadomienie znaczenia oddziaływania skutków działalności inżynierskiej i odpowiedzialności za podejmowane decyzje.

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy efekt kształcenia

Wiedza (EPW1-2) EPW1

Po ukończeniu przedmiotu student posiada podstawową wiedzę z zakresu wytrzymałości materiałów. Zna podstawowe metody techniki i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich związanych z mechaniką maszyn.

K_W06 K_W14

EPW2

Student ma podstawową wiedzę w zakresie standardów i norm technicznych związanych z budową i eksploatacją maszyn.

K_W15

Umiejętności (EPU1-3) EPU1

Student potrafi obliczać i modelować procesy stosowane w projektowaniu, konstruowaniu i obliczaniu elementów maszyn i urządzeń. Potrafi korzystać z kart katalogowych i innych danych źródłowych w celu dobrania odpowiednich komponentów projektowanego urządzenia.

K_U16 K_U17

EPU2

Potrafi pozyskać informacje z literatury, bez danych i innych źródeł oraz poddać je krytycznej ocenie.

K_U01

EPU3

Student posiadł umiejętność przygotowania dokumentacji w odniesieniu do wykonanego zadania inżynierskiego, a także krótkiej merytorycznej prezentacji.

K_U03

Kompetencje społeczne (EPK1-2) EPK1

Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie – dalsze kształcenie się na studiach II stopnia i inne formy, szczególnie ważne w obszarze nauk technicznych, cechujących się ciągle zmieniającymi się i wciąż udoskonalanymi technologiami. Potrafi współdziałać w grupie.

K_K01 K_K03

EPK2

Jest świadom rangi pozatechnicznych aspektów działalności inżynierskiej i wiążącej się z tym odpowiedzialności.

K_K02

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Lp.

Treści wykładów

Liczba godzin

W1

Podstawowe pojęcia odnoszące się do wytrzymałości materiałów; zakres i zadania tej dyscypliny. Obciążenia i odkształcenia.

1

W2

Siły zewnętrzne i wewnętrzne. Rozciąganie i ściskanie. Rodzaje naprężeń.

1

W3

Odkształcanie względne. Prawo Hooke’a, moduł Ypunga, zasada de Saint Venanta. Energia odkształcenia sprężystego.

1

W4

Analiza naprężeń w jednokierunkowym i w płaskim stanie naprężenia. Liczba Poisson’a.

1

W5

Wyznaczanie naprężeń metodą wykreślną; koło Mohra. Wyznaczanie naprężeń głównych.

2

W6

Momenty bezwładności. Wyznaczanie momentów bezwładności figur i brył.

2

W7

Ścinanie proste i techniczne. Skręcanie. Moduł Kirchoff’a. Analiza i obliczenia wytrzymałościowe konstrukcji ścinanych.

2

W8

Zginanie; moment gnący i siła tnąca w belkach prostych. Wykresy sił wewnętrznych; naprężenia i odkształcenia. Wskaźnik wytrzymałości przekroju na zginanie. Równanie linii ugięcia belki; strzałka ugięcia.

3

W9

Zastosowanie metod energetycznych. Hipotezy wytrzymałościowe. Wytrzymałość złożona.

1

W10

Wyboczenie sprężyste, wyboczenie niesprężyste. Wytrzymałość zmęczeniowa – zarys problemu.

1

Razem liczba godzin wykładów

15 Liczba godzin

Lp.

Treści laboratoriów

L1

Statyczna próba rozciągania metali

4

L2

Statyczna próba ściskania metali

4

L3

Badania właściwości tworzyw sztucznych

1

L4

Zginanie pręta, obliczanie modułu Younga za pomocą strzałki ugięcia

3

L5

Statyczna próba skręcania

2

L6

Próba udarności metali w temperaturze pokojowej

2

L7

Weryfikacja hipotez naprężeń

2

Razem liczba godzin laboratoriów

18 Liczba godzin

Lp.

Treści projektów

P1

Charakterystyki geometryczne figur płaskich

3

P2

Momenty bezwładności figur płaskich

2

Statycznie wyznaczalne układy belek zginanych. Wyznaczanie sił tnących i momentów gnących w belkach

3

Wyznaczenie sił w prętach kratownic płaskich

2

P3 P4

Razem liczba godzin projektów

10

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć

Metody dydaktyczne (wybór z listy)

Środki dydaktyczne

Wykład

Wykład informacyjny

Projektor multimedialny

Ćwiczenia doskonalące obsługę maszyn i urządzeń

Stanowiska i urządzenia laboratoryjne Projektor multimedialny

Doskonalenie metod inżynierskiego

Projektor multimedialny Tablica, pisak

Laboratoria

Projekt

i

technik

analizy

zadania

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć

Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę

Ocena podsumowująca (P) –

uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład

F2: obserwacja/aktywność/przygotowanie do zajęć

P1: egzamin pisemny i ustny sprawdzający wiedzę z całego przedmiotu

Laboratoria

F2: obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena ćwiczeń wykonanych podczas zajęć)

P3: ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen formujących, uzyskanych w semestrze

Projekt

F2: obserwacja/aktywność (przygotowanie do zajęć, ocena ćwiczeń wykonanych podczas zajęć i jako pracy własnej, prace domowe) F3: praca pisemna (sprawozdanie, dokumentacja projektu, referat, raport, pisemna analiza problemu)

P3: ocena podsumowująca powstała na podstawie ocen formujących uzyskanych w semestrze

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”) Wykład

Efekty przedmiotowe EPW1 EPW2 EPU1

Laboratoria

F2

P1

F2

F3

P3

X X X

X X X X

X X

X

X

EPU2 EPU3 EPK1

X

EPK2

Projekt

X X

F2

F3

P3

X X X

P4

X X

I – Kryteria oceniania

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP..) EPW1

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Dostateczny dobry bardzo dobry dostateczny plus dobry plus 5 3/3,5 4/4,5 Opanował podstawową wiedzę w zakresie wytrzymałości materiałów i zna niektóre, wymagane podstawowe metody i techniki stosowane w tej dyscyplinie.

EPW2

Opanował podstawową wiedzę dotyczącą standardów i norm technicznych odnoszących się do wytrzymałość materiałów.

EPU1

Korzysta z właściwych metod i narzędzi w obrębie wytrzymałości materiałów, ale rezultat jego pracy posiada nieznaczne błędy. Nie poszukuje samodzielnie dodatkowych informacji.

EPU2 EPU3 EPK1

EPK2

Korzysta z właściwych metod i narzędzi, ale rezultat jego pracy posiada nieznaczne błędy. Realizuje (również w grupie) powierzone zadania. Ma świadomość istnienia pozatechnicznych aspektów pracy, ale nie potrafi się do nich odnieść.

Opanował wiedzę przekazaną w trakcie zajęć oraz pochodzącą z literatury i zna wszystkie wymagane podstawowe metody i techniki stosowane w dyscyplinie wytrzymałość materiałów Opanował wiedzę przekazaną w trakcie zajęć i pochodzącą z literatury podstawowej, w odniesieniu do standardów i norm technicznych w dyscyplinie wytrzymałość materiałów. Realizuje powierzone zadania popełniając minimalne błędy, które nie wpływają na rezultat jego pracy.

Ma rozbudowaną i pogłębioną wiedzę właściwą dla dyscypliny wytrzymałość materiałów, co pozwala na rozpoznawanie i rozwiązywanie problemów.

Samodzielnie poszukuje dodatkowych informacji, ale wykorzystuje je w swojej pracy w niewielkim stopniu. Poprawnie korzysta z metod i narzędzi.

Samodzielnie poszukuje informacji wykraczających poza zakres zajęć i wykorzystuje je w swojej pracy. Korzysta z niestandardowych metod i narzędzi.

Realizując (również w grupie) powierzone zadania wykazuje się samodzielnością w poszukiwaniu rozwiązań. Ma świadomość istnienia pozatechnicznych aspektów pracy i odnosi się do nich.

Realizując (również w grupie) powierzone zadania w pełni samodzielnie poszukuje rozwiązań.

Ma rozbudowaną i pogłębioną wiedzę dotyczącą standardów i norm technicznych w obrębie dyscypliny wytrzymałość materiałów, co pozwala mu na rozpoznawanie i rozwiązywanie problemów. Realizuje powierzone zadania bezbłędnie.

Odnosi się do pozatechnicznych aspektów pracy integrując kompleksowo wszystkie uwarunkowania i prezentuje nieszablonowy sposób myślenia.

J – Forma zaliczenia przedmiotu

Egzamin K – Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. M.E. Niezgodziński, T. Niezgodziński, Wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa 2009. 2. J. Zielnica, Wytrzymałość materiałów, wyd. II, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 1998. 3. Z. Dyląg, A. Jakubowicz, Z. Orłoś, Wytrzymałość materiałów, Tom I i II, WNT, Warszawa 2009. 4. G. Janik, Wytrzymałość materiałów. Konstrukcje budowlane, WSiP, Warszawa 2006.

5. 6. 7.

J. Misiak, Mechanika techniczna. Tom 1. Statyka i wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa 2003. E. Cegielski, Wytrzymałość materiałów. Teoria, przykłady, zadania, Politechnika Krakowska, Kraków 2002. K.Gołaś, Własności i wytrzymałość materiałów. Laboratorium, Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2008.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. R. Bak, T. Burczyński, Wytrzymałość materiałów z elementami ujęcia komputerowego, WNT, Warszawa 2009. 2. S. Timoshenko, J.N. Goodier: Teoria sprężystości, Arkady, Warszawa 1962. 3. W. Nowacki, Teoria sprężystości, PWN, Warszawa 1970. 4. S. Stanisławski, Podstawy teorii sprężystości, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 1963. 5. G. Golański, A. Dudek, Z. Bałaga: Metody badania właściwości materiałów. Politechnika Częstochowska, Wyd. Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2011.

L – Obciążenie pracą studenta: Liczba godzin na realizację

Forma aktywności studenta Godziny zajęć z nauczycielem/ami Konsultacje Czytanie literatury Przygotowanie projektu Przygotowanie do laboratoriów Przygotowanie do sprawdzianu Przygotowanie do egzaminu Suma godzin: Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ):

Ł – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego

Prof. zw. dr hab. inż. Marek Sławomir Soiński

Data sporządzenia / aktualizacji

30.06.2016

Dane kontaktowe (e-mail, telefon)

[email protected]; Tel. 606 347 792

Podpis

43 5 17 10 10 5 10 100 4

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu)

A.21

Wydział

Techniczny

Kierunek

Mechanika i budowa maszyn

Poziom studiów

I stopnia

Forma studiów

Studia niestacjonarne

Profil kształcenia

praktyczny

PROGRAM PRZEDMIOTU A - Informacje ogólne 1. Nazwa przedmiotu

Biomechanika

2. Punkty ECTS

2

3. Rodzaj przedmiotu

obowiązkowy

4. Język przedmiotu

polski

5. Rok studiów

II

6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

Prof. nadzw. dr hab. inż. Zdzisław Kołaczkowski

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 4

Wykłady: 10; Laboratoria: 10

Liczba godzin ogółem

20

C - Wymagania wstępne D - Cele kształcenia Wiedza CW1

Przekazanie studentom wiedzy o funkcjonowaniu człowieka jako biomaszyny, Zapoznanie studentów z obciążeniami i przeciążeniami w układzie ruchu, z właściwościami mechanicznymi tkanek i ich reakcją na obciążenia a także z podstawami doboru materiałów i elementów do rekonstrukcji układu ruchu.

Umiejętności CU1

Wyrobienie umiejętności w zakresie opisu i interpretacji biomechanicznej aktów ruchowych i statyki człowieka, wyrobienie umiejętności wyznaczania parametrów ruchu, obciążeń i przeciążeń narządu ruchu oraz podstawowych umiejętności w zakresie doboru materiałów i projektowania elementów rekonstrukcyjnych układu ruchu człowieka

Kompetencje społeczne CK1

Uświadomienie ważności rozumienia społecznych skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na człowieka i środowisko

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K)

Kierunkowy efekt kształcenia

Wiedza (EPW…) EPW1

Ma wiedzę z zakresu fizyki obejmującą m. in. mechanikę techniczną, termodynamikę techniczną, mechanikę płynów, niezbędne do: 1) opisu dynamiki układu, 2) opisu zachowań energetycznych urządzeń, układów, procesów.

K_W02

Umiejętności (EPU…) EPU1

Potrafi dostrzegać aspekty pozatechniczne, w tym środowiskowe, ekonomiczne i prawne przy projektowaniu, stosowaniu systemów i urządzeń.

K_U21

Kompetencje społeczne (EPK…) EPK1

Rozumie społeczne skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływ na człowieka i środowisko

K_K06

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Liczba godzin

Lp.

Treści wykładów

W1

Budowa układu ruchu człowieka

1

W2

Właściwości układu kostno – stawowego, struktura napędów mięśniowych, czynności mięśnia.

1

W3

Metody analizy ruchu człowieka

2

W4

Właściwości mechaniczne tkanek twardych i miękkich narządu ruchu.

1

W5

Siła mięśni w warunkach statycznych i dynamicznych, reguła Hilla. Metody Wyznaczanie mocy, sił i momentów sił mięśni.

2

W6

Rodzaje i właściwości biomateriałów.

1

W7

Rekonstrukcja układu kostno-stawowego. Podstawy projektowania implantów

1

W8

Tendencje rozwojowe biomechaniki inżynierskiej.

1

Razem liczba godzin wykładów

10

Liczba godzin

Lp.

Treści laboratoriów

L1

Badanie mocy mięśni kończyn dolnych i tułowia.

2

L2

Pomiar składu masy ciała człowieka

2

L3

Badanie posturograficzne.

2

L4

Pomiar sił wybranych grup mięśni kończyny górnej

2

L5

Pomiary podometryczne

2

Razem liczba godzin laboratoriów

10

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć

Metody dydaktyczne (wybór z listy)

Środki dydaktyczne

Wykład

M2 - wykład interaktywny

Komputer, projektor, plansze

Stanowiska laboratoryjne

Ćwiczenia doskonalące rozumienie analizowanych problemów

Laboratoria

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć

Ocena podsumowująca (P) –

Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład

M2 – wykład interaktywny

P2 – kolokwium ustne

Laboratoria

F2 – obserwacja/aktywność

P5 - rozmowa

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”) Ćwiczenia

Wykład

Efekty przedmiotowe

Metod a oceny P2

…..

…..

……

Laboratoria

….

….

P5

EPW1

x

x

EPU1

x

x

EPK1

x

x

….

Projekt

…

…

..

..

..

I – Kryteria oceniania Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Przedmioto wy efekt kształcenia (EP..)

Dostateczny

dobry

bardzo dobry

dostateczny plus

dobry plus

5

3/3,5

4/4,5

EPW1

Zna wybrane zagadnienia biomechaniki inżynierskiej

Zna większość zagadnień biomechaniki inżynierskiej

Zna wszystkie wymagane zagadnienia biomechaniki inzynierskiej

EPU1

Wykonuje niektóre pomiary właściwości

Wykonuje większość pomiarów właściwości

Wykonuje wszystkie pomiary właściwości

EPK1

Rozumie, skutków

Rozumie i zna skutki

Rozumie i zna skutki, i pozatechniczne aspekty działalności

ale

nie

zna

J – Forma zaliczenia przedmiotu P2-zaliczenie ustne z oceną K – Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 1. T. Bober, J. Zawadzki, Biomechanika układu ruchu człowieka, Wyd. BK, Wrocław 2001.

wymagane

2. D. Tejszerska, E. Świtoński, Biomechanika Inżynierska. Zagadnienia wybrane, Wyd. Politechniki Śląskiej 2004.

Literatura zalecana / fakultatywna: 1. R. Będziński, Biomechanika Inżynierska, Oficyna Wyd. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1997. 2. J. Marciniak, Biomateriały, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2013

L – Obciążenie pracą studenta: Liczba godzin na realizację

Forma aktywności studenta Godziny zajęć z nauczycielem/ami

20

Czytanie literatury

20

Przygotowanie do zaliczenia przedmiotu

10 Suma godzin:

Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ):

Ł – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego

Prof. nadzw. dr hab. inż. Zdzisław Kołaczkowski

Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis

[email protected]

505 185 053

50 2

Pozycja w planie studiów (lub kod przedmiotu)

Wydział Kierunek Poziom studiów Forma studiów Profil kształcenia

A 22

Techniczny Mechanika i budowa maszyn studia I stopnia Studia niestacjonarne praktyczny

PROGRAM PRZEDMIOTU A - Informacje ogólne 1. Nazwa przedmiotu 2. Punkty ECTS 3. Rodzaj przedmiotu 4. Język przedmiotu 5. Rok studiów 6. Imię i nazwisko koordynatora przedmiotu oraz prowadzących zajęcia

Mechanika płynów 1 obowiązkowy język polski II dr Wojciech A. Sysło

B – Formy dydaktyczne prowadzenia zajęć i liczba godzin w semestrze Semestr 4 Liczba godzin ogółem

Wykłady: 10;

10

C - Wymagania wstępne D - Cele kształcenia Wiedza CW1

zapoznanie z podstawami opisu fizycznego otaczającej rzeczywistości – teoretyczne podstawy i praktyka; obserwacja, eksperyment jako podstawa zdobywania wiedzy

CW2

zapoznanie ze szczególnymi rozwiązaniami podstawowych problemów, mających swoją realizację w zagadnieniach mechaniki i budowy maszyn, w szczególności mechaniki płynów

Umiejętności CU1

wyrobienie umiejętności w zakresie pozyskiwania wiedzy z różnych źródeł, i zastosowanie ich w procesie budowy modeli objaśniających zjawiska, doświadczenia i procesy w zagadnieniach szczegółowych mechaniki i budowy maszyn, w szczególności mechaniki płynów

Kompetencje społeczne CK1

wdrożenie do uczenia się przez całe życie, skutkującego podnoszeniem kompetencji zawodowych, osobistych i społecznych

CK2

wyrobienie umiejętności kreatywnego myślenia przy rozwiązywaniu problemów z wykorzystaniem zdobytej wiedzy

E - Efekty kształcenia przedmiotowe i kierunkowe

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP) w zakresie wiedzy (W), umiejętności (U) i kompetencji społecznych (K) Wiedza (EPW…)

Kierunkowy efekt kształcenia

EPW1

definiuje, formułuje w języku matematyki problemy inżynierskie z mechaniki płynów

K_W01

EPW2

definiuje, formułuje, objaśnia zjawiska i obserwacje z zakresu podstawowych zagadnień fizyki, wskazuje i identyfikuje istotne cechy zjawisk i doświadczeń z płynami, ma spójną interpretację pozyskanej wiedzy przyrodniczej

K_W02

EPW3

definiuje i objaśnia charakterystyczne zachowanie się urządzeń, układów, procesów, związanych z dynamiką płynów, szczególnie ważnych dla pracujących urządzeń

K_W06

Umiejętności (EPU…) EPU1

formułuje spójny opis zjawisk i procesów towarzyszących przepływowi płynu, wykorzystując wiedzę zdobytą podczas jego obserwacji w układzie doświadczalnym

K_U06

EPU2

rozwiązuje pokrewne zagadnienia, wykorzystując metody modelowania rzeczywistości; dokonuje tego wykorzystując samodzielną pracę, troszcząc się tym samym o podnoszenie kompetencji zawodowych

K_K07

Kompetencje społeczne (EPK…) EPK1

postrzega relację między zdobytą wiedzą i umiejętnościami a działalnością inżynierską w aspekcie wykorzystania dynamiki płynów w codziennej praktyce

K_K02

EPK2

jest świadomy społecznej roli przedstawiciela nauk technicznych, w przekazywaniu wiedzy o zastosowaniu jej w rozwiązywaniu podstawowych problemów egzystencjalnych

K_K07

F - Treści programowe oraz liczba godzin na poszczególnych formach zajęć Lp. W1 W2 W3

Liczba godzin

Treści wykładów Mechanika płynów, podstawowe pojęcia: gęstość, ściśliwość, lepkość Opis przepływu płynu, rodzaje przepływów … teoria chaosu dla dociekliwych. Metody opisu płynu: metoda Lagrange’a i Eulera ( pochodna substancjalna) Podstawowe równania mechaniki płynów: równanie ciągłości, równanie ciągłości ruchu jednowymiarowego, równanie Eulera, równanie Bernoulliego, jego graficzna ilustracja, kawitacja.

1 1 2

W4

Statyka płynów. Warunki równowagi płynów, prawo Pascala. Równowaga cieczy w polu grawitacyjnym, pomiar ciśnień statycznych. Atmosfera ziemska, modele atmosfery Ziemi

1

W5

Wyznaczanie parametrów przepływu: rurka Pitota, zwężka Venturiego, dysza i kryza pomiarwa. Opory przepływu płynu w rurach.

2

W6

Mechanika płynów rzeczywistych. Równanie Naviera – Stokesa, przybliżone rozwiązania. Modelowanie zjawisk, liczby podobieństwa, liczba Reynoldsa

2

W7

Przepływ laminarny. Przepływ turbulentny

1

Razem liczba godzin wykładów

10

G – Metody oraz środki dydaktyczne wykorzystywane w ramach poszczególnych form zajęć Forma zajęć Wykład

Metody dydaktyczne (wybór z listy)

Środki dydaktyczne

M2, wykład problemowy połączony z dyskusją

Projektor, moduł bazowy do badań parametrów przepływów

H - Metody oceniania osiągnięcia efektów kształcenia na poszczególnych formach zajęć Forma zajęć

Ocena formująca (F) – wskazuje studentowi na potrzebę

uzupełniania wiedzy lub stosowania określonych metod i narzędzi, stymulujące do doskonalenia efektów pracy (wybór z listy)

Ocena podsumowująca (P) –

podsumowuje osiągnięte efekty kształcenia (wybór z listy)

Wykład

P2, sprawdzian na koniec semestru P3, ocena uzyskana z ocen formujących

F2, obserwacja/aktywność podczas wykładów

H-1 Metody weryfikacji osiągnięcia przedmiotowych efektów kształcenia (wstawić „x”) Wykład

Efekty przedmiotowe EPW1 EPW2 EPW3 EPU1 EPU2 EPK1 EPK2

Ćwiczenia

F2

P2

P3

x x x x x x x

x x x x x

x x x x x

…..

……

….

Laboratoria ….

….

….

…

Projekt …

..

..

..

I – Kryteria oceniania

Przedmiotowy efekt kształcenia (EP..) EPW1

Wymagania określające kryteria uzyskania oceny w danym efekcie Ocena Dostateczny dobry bardzo dobry dostateczny plus dobry plus 5 3/3,5 4/4,5 Zapisuje wybrane definicje w języku matematyki z zakresu podstawowych zagadnień mechaniki płynów Dla wybranych zjawisk z zakresu mechaniki płynów identyfikuje ich cechy i objaśnia je Definiuje wybrane wielkości fizyczne charakteryzujące zachowanie płynów w warunkach rzeczywistych

Zapisuje większość definicji w języku matematyki z zakresu podstawowych zagadnień mechaniki płynów Dla większości zjawisk z zakresu mechaniki płynów identyfikuje ich cechy i objaśnia je Definiuje większość wielkości fizyczne charakteryzujące zachowanie płynów w warunkach rzeczywistych

EPU1

Formułuje spójny opis i potrafi zastosować zdobytą wiedzę z fizyki do wybranych zjawisk i procesów towarzyszących przepływowi płynu

Formułuje spójny opis i potrafi zastosować zdobytą wiedzę z fizyki do większości zjawisk i procesów towarzyszących przepływowi płynu

EPU2

Potrafi rozwiązywać wybrane pokrewne zagadnienia z techniki, wykorzystując modelowanie ich, troszcząc się tym samym o podnoszenie kompetencji zawodowych

EPK1

Rozumie, ale nie zna skutków uczenia się przez całe życie i poznania podstaw mechaniki płynów, które daje fizyka

Potrafi rozwiązywać większość pokrewnych zagadnień z techniki, wykorzystując modelowanie ich, troszcząc się tym samym o podnoszenie kompetencji zawodowych Rozumie i zna skutki uczenia się przez całe życie i poznania podstaw mechaniki płynów, które daje fizyka

EPK2

Jest świadomy społecznej roli inżyniera nauk technicznych

EPW2

EPW3

Jest świadomy społecznej roli inżyniera nauk technicznych w przekazywaniu wiedzy

Zapisuje wszystkie wymagane definicje w języku matematyki z zakresu podstawowych zagadnień mechaniki płynów Dla wszystkich wymaganych zjawisk z zakresu mechaniki płynów identyfikuje ich cechy i objaśnia je Definiuje wszystkie wymagane wielkości fizyczne charakteryzujące zachowanie płynów w warunkach rzeczywistych Formułuje spójny opis i potrafi zastosować zdobytą wiedzę z fizyki do wszystkich wymaganych zjawisk i procesów towarzyszących przepływowi płynu Potrafi rozwiązywać wszystkie wymagane pokrewne zagadnienia z techniki, wykorzystując modelowanie ich, troszcząc się tym samym o podnoszenie kompetencji zawodowych Rozumie i zna skutki oraz pozatechniczne aspekty uczenia się przez całe życie i poznania podstaw mechaniki płynów, które daje fizyka Jest świadomy społecznej roli inżyniera nauk technicznych w przekazywaniu wiedzy o

zastosowaniu jej w rozwiązywaniu podstawowych problemów

J – Forma zaliczenia przedmiotu Wykład - sprawdzian na koniec semestru

K – Literatura przedmiotu Literatura obowiązkowa: 6. K. Jeżowiecka-Kabsch, H. Szewczyk, Mechanika płynów, Wrocław 2001, dostęp Internet 7. Sz. Szczeniowski, Fizyka doświadczalna. Cz. 1, PWN, Warszawa 1972 8. R. P. Feynman i inni, Feynmana WYKŁADY Z FIZYKI, Tom II, Cz. 2, i pozostałe, Warszawa 1970, jest nowsze wydanie. Literatura zalecana / fakultatywna: 4. R. Puzyrewski, J. Sawicki, Podstawy mechaniki płynów i hydrauliki, PWN, Warszawa 2000 5. E. S. Burka, T. J. Nałęcz, Mechanika płynów w przykładach, PWN, Warszawa 1994. 6. St. Drobniak, T. A. Kowalewski, Mechanika płynów – dlaczego tak trudno przewidzieć ruch płynu, dostęp Internet

L – Obciążenie pracą studenta: Liczba godzin na realizację

Forma aktywności studenta Godziny zajęć z nauczycielem/ami Konsultacje Czytanie literatury Przygotowanie do sprawdzianu Suma godzin: Liczba punktów ECTS dla przedmiotu (suma godzin : 25 godz. ):

Ł – Informacje dodatkowe Imię i nazwisko sporządzającego

Wojciech A. Sysło

Data sporządzenia / aktualizacji Dane kontaktowe (e-mail, telefon) Podpis

[email protected]

10 5 5 5 25 1