1
Góra Przemienienia nr 43(637) 1 listopada 2015 r.
Uroczystoæ Wszystkich wiêtych B³ogos³awieni, którzy zostali wezwani na ucztê Baranka (por. Ap 19,9)
Jan van Eyck, Adoracja Mistycznego Baranka, O³tarz z Gandawy, 1425 29 r.
GÓRA PRZEMIENIENIA nr 43(637) 1 listopada 2015 r.
Mk 4, 26
2
Zbierzcie pozosta³e u³omki...
Niebo czym jest, a czym nie jest
W NUMERZE
W Uroczystoæ Wszystkich wiêtych kierujemy nasze serca ku niebu, dok¹d zaprasza nas Chrystus i gdzie doszli nasi wiêci poprzednicy w ziemskim pielgrzymowaniu. Wpatrujemy siê w oblicza tysiêcy osób, które osi¹gnê³y ju¿ chwa³ê nieba. S³yszymy fragment Pisma wiêtego w którym jest napisane: Ujrza³em wielki t³um (
) stoj¹cy przed Bogiem i Barankiem. Odziani s¹ w bia³e szaty, a w rêku ich palmy. I g³osem dononym tak wo³aj¹: (Ap 7,9-10). To jakby relacja z niebieskiej liturgii piewanej na czeæ Boga w Trójcy wiêtej Jedynego. My, ludzie ¿yj¹cy jeszcze na ziemi, chcemy wiedzieæ wiêcej na temat wiecznoci. Chcemy przenikn¹æ istotê rzeczy i poznaæ tajemnice tego Nowego wiata. Czy jest to jednak mo¿liwe? Czy nasze ludzkie poznanie wystarczy, aby dowiedzieæ siê choæ trochê o szczegó³ach nieba? Nale¿y stwierdziæ, ¿e odpowied na to pytanie jest niejednoznaczna. Mo¿emy powiedzieæ o niebie nieco, ale nie za wiele. Mo¿emy spodziewaæ siê czego, ale osi¹gniemy o wiele wiêcej. Mo¿emy dotkn¹æ r¹bka tajemnicy, ale ca³oæ tej treci jest niewyobra¿alna i niepojêta, i brakuje s³ów i ludzkich dowiadczeñ, aby j¹ wyraziæ. Pan Jezus ukazuje ¿ycie wieczne przez porównania i analogie. Ks. Prof. Wac³aw Hryniewicz, znawca myli eschatologicznej, w ksi¹¿ce pt.: Oczekujê ¿ycia w przysz³ym wiecie, pisze: W odniesieniu do spraw ostatecznych obrazy s¹ niezbêdne. Ich celem jest danie nam przeczucia dobroci i wspania³oci niepojêtego
Boga. Budz¹ one zdumienie, wdziêcznoæ i nadziejê (s. 290). Jakich obrazów u¿ywa Jezus i Biblia? S¹ to obrazy uczty, godów weselnych, domu rodzinnego, miasta Bo¿ego (to ostatnie w Apokalipsie). Dominuje wiêc w nich obraz wspólnoty. Nie zbawiamy siê pojedynczo, nikt w niebie nie bêdzie przebywa³ samotnie, w ukryciu, w swojej w³asnej celi. W niebie bêdziemy w pe³ni otwarci jedni na drugich, nie bêdzie tam uczuæ niszcz¹cych wspólnoty ziemskie , takich jak zazdroæ czy wspó³zawodnictwo. Królowaæ bêdzie mi³oæ i ta mi³oæ sprawi, ¿e relacje miêdzy osobami bêd¹ pozbawione niechêci i zranieñ. To bêdzie wspania³a wspólnota, wspania³y dom. W Królestwie niebieskim zachowamy swoj¹ to¿samoæ. Nie rozmyjemy siê w niebycie, nie znikniemy jak kropla w morzu. Zachowamy pamiêæ o ¿yciu ziemskich i o relacjach miêdzyludzkich w nim panuj¹cych. Dlatego mo¿na przypuszczaæ, ¿e cz³owiek zbawiony bêdzie siê troszczy³ ze wszystkich si³ o to, aby w niebie znaleli siê wszyscy jego bliscy. Trudno sobie bowiem wyobraziæ, ¿eby kto w niebie by³ szczêliwy, gdy jego najbli¿si (np. ojciec, matka, brat, siostra, dziecko) byli w piekle. Tym bardziej wiêc bêdziemy siê w niebie (a nawet ju¿ w czyæcu) modliæ i ofiarowaæ za najbli¿szych, aby byli zbawieni. Mi³oæ jest potê¿na jak mieræ (por. Pnp 8,6) i wierzymy, ¿e ta modlitwa z mi³oci przeniknie bramy wiatów, aby orêdowaæ za ¿ywymi i ju¿ umar³ymi. W niebie bêdziemy ogl¹daæ Boga, ujrzymy Go takim, jaki jest (1 J 3,2). Ks. Hryniewicz pisze, ¿e:
Zbierzcie pozosta³e u³omki... .................................... 2 wiêtych Aposto³ów Szymona i Judy Tadeusza ..... 3 Konkurs ró¿añcowy ................................................. 7 Zmarli 2015 ............................................................... 8 Sanktuaria Polski pó³nocnej i nie tylko
............... 10
Ogl¹danie Boga oznacza poznanie przenikniête mi³oci¹, które staje siê ród³em najwiêkszego szczêcia. Jezus zapewnia³: