Interfejs WAN typu Ethernet – możliwości wykorzystania

W niektórych routerach Vigor (np. serie 2900/2900V) interfejs WAN występuje w postaci portu Ethernet ze standardowym gniazdem RJ-45. Router 2900 potrafi obsługiwać ruch o natężeniu kilkudziesięciu Mbit/s, stąd interfejs WAN zaprojektowano jako szybki port Ethernet 10/100 Mbit/s. Można do niego podłączać dowolne urządzenia Ethernet, jak modem xDSL, modem kablowy, router, switch czy nawet pojedynczy komputer.

Niezależnie od tego czy do portu WAN podłączany jest modem, router czy switch, można użyć kabla prostego (ang. straightthrough). W razie potrzeby wewnętrzny przeplot dokonuje się automatycznie dzięki funkcji auto-crossover. W ramach interfejsu użytkownika istnieje możliwość wyboru trybu pracy portu WAN, łącznie z trybem autonegocjacji stosowanym w nowoczesnych przełącznikach:

Możliwości konfiguracji i wykorzystania interfejsu WAN typu Ethernet Routery DrayTek są projektowane jako urządzenia brzegowe, zoptymalizowane dla obsługi szybkiego dostępu do Internetu, stąd interfejs WAN może współpracować z szerokim wachlarzem urządzeń dostępowych. Router Vigor 2900 można podłączyć do modemu xDSL (jak w usłudze DSL TP) lub do modemu kablowego (jak w dostępie przez telewizję kablową). Port WAN będzie współpracował z każdym urządzeniem dysponującym interfejsem Ethernet, także z innym routerem w trybie pełnego routingu statycznego lub z użyciem RIP. Oznaczenie DCE na rysunku symbolizuje dowolne urządzenie Ethernet:

Ethernet

Cable/xDSL/dowolna technologia

ISP

DCE

Internet

Za wymienionymi wariantami kryje się realizacja wszystkich popularnych technologii dostępu szerokopasmowego, tzn. trybu klienta PPPoE, klienta PPTP, klienta DHCP lub statycznego adresu IP z lokalną bramą w postaci innego routera. W zależności od technologii należy wybrać i skonfigurować odpowiedni tryb dostępu:

1 2004 BRINET Sp. z o. o.

Interfejs WAN typu Ethernet – możliwości wykorzystania

1. Protokołu PPPoE użyjemy na przykład w sytuacji, kiedy posiadamy modem ADSL z interfejsem Ethernet pracujący w ramach usługi typu Neostrada czy Net24. Sesja PPP na odcinku router-modem jest przenoszona w warstwie Ethernet, a na odcinku modem-DSLAM w kanale ATM łącza ADSL.

2. Niektóre urządzenia dostępowe (chociażby modemy ADSL marki Alcatel) wymagają od routera zainicjowania tunelu PPTP, co oznacza że sesja PPP na odcinku router-modem jest przenoszona za pomocą protokołu TCP/IP. Dlatego wymagane jest podanie adresu modemu jako serwera PPTP, oraz adresu IP samego routera w sieci Ethernet od strony WAN.

3. Klient DHCP będzie przydatny w sieci telewizji kablowej, kiedy do routera podłączymy modem kablowy z interfejsem Ethernet. Modem kablowy pracuje zwykle jako most medialny, przenoszący ramki Ethernet w paśmie radiowym. W tak powstałym rozległym środowisku Ethernet komputer pracujący w trybie klienta DHCP i prezentujący się określonym adresem MAC otrzymuje publiczny adres IP od serwera DHCP. Serwer DHCP jest zlokalizowany w sieci operatora i może wymagać, poza adresem MAC, podania nazwy hosta DNS. Wszystkie te wymogi realizuje router Vigor. Wystarczy rejestracja jednego adresu MAC u operatora kablowego, aby zapewnić dostęp wielu komputerom w oparciu o uzyskany adres IP.

2 2004 BRINET Sp. z o. o.

Interfejs WAN typu Ethernet – możliwości wykorzystania

4. Wreszcie, najbardziej naturalną konfiguracją dla interfejsu WAN typu Ethernet jest przyznanie mu statycznych parametrów IP, jak adres IP, maska podsieci i brama domyślna:

Statyczny adres IP to uniwersalna konfiguracja, umożliwiająca nie tylko dostęp do Internetu przez pojedyncze urządzenie (jak modem ADSL w usłudze DSL TP), ale przede wszystkim pracę na krawędzi odrębnych segmentów sieci IP. Router posiada bowiem dwa interfejsy komunikacyjne: LAN i WAN, oba typu Ethernet. Interfejs WAN może pracować w ramach pojedynczej podsieci IP (o adresacji publicznej lub prywatnej oraz dowolnej masce podsieci). Do samego interfejsu WAN można przypisać do 8 adresów z tej podsieci - router będzie odpowiednio reagował na ruch kierowany na te adresy. Interfejs LAN natomiast może należeć do dwóch podsieci jednocześnie. Niezależnie od tego czy w podsieciach LAN stosujemy adresy prywatne czy publiczne, ruch wychodzący z podsieci 1 jest poddawany translacji adresów (NAT).

3 2004 BRINET Sp. z o. o.

Interfejs WAN typu Ethernet – możliwości wykorzystania

Router Vigor pracuje zawsze w sposób następujący:






pakiet wysyłany z podsieci 1 poprzez interfejs WAN podlega translacji NAT z użyciem adresu WAN routera (nawet jeżeli jest to adres z puli adresów prywatnych) pakiet wysyłany z podsieci 2 na zewnątrz poprzez interfejs WAN nie podlega żadnym mechanizmom NAT i jest obsługiwany na zasadach pełnego routingu, dlatego maszyny w podsieci 2 są osiągalne indywidualnie z podsieci WAN, a o ile dysponują adresami publicznymi, także z Internetu pakiet wysyłany lokalnie z podsieci 1 do podsieci 2 (a więc nie porzez interfejs WAN), podlega translacji NAT z użyciem drugiego adresu IP routera (nawet jeżeli jest to adres z puli adresów prywatnych)

Poniższy schemat prezentuje sytuację, w której router Vigor pracuje na granicy kilku sieci IP:

Internet

DCE

IP: 213.72.14.1 Router Podsieć WAN 213.72.14.0/29

IP: 213.72.14.4

IP: 213.72.14.3 Serwer WWW

IP (WAN): 213.72.14.2

1 IP: 192.168.1.1/24 2 IP: 84.12.43.73/29 NAT|Routing

dodatkowy switch

192.168.1.10

192.168.1.13 84.12.43.74

192.168.1.11

84.12.43.75

192.168.1.12

84.12.43.76

Schemat bazuje na założeniu, że operator (ISP) przydzielił dwie podsieci z adresami publicznymi, zapewniając ich pełną osiągalność z Internetu:



podsieć 213.72.14.0/29 podsieć 84.12.43.72/29

4 2004 BRINET Sp. z o. o.

Interfejs WAN typu Ethernet – możliwości wykorzystania

Ponadto operator dostarczył urządzenie DCE (np. modem xDSL), które ma pełnić rolę bramy do Internetu pod adresem 213.72.14.1. Do interfejsu WAN Vigora przypisujemy wybrany adres (213.72.14.2) i wskazujemy bramę domyślną:

Inne adresy z tej podsieci możemy przydzielić dodatkowym urządzeniom pracującym w podsieci WAN routera Vigor. Być może będzie to serwer WWW, komputer lub inny router korzystający z naszej bramy do Internetu. Drugą podsieć publiczną możemy ulokować po stronie interfejsu LAN Vigora. Wybrany adres (powiedzmy 84.12.43.73) przypisujemy jako drugi adres IP interfejsu LAN. Resztę wolnych adresów przydzielamy komputerom, wskazując im bramę w postaci adresu routera (84.12.43.73):

Uzyskujemy tym samym pełen routing (bez NAT) pomiędzy podsiecią 84.12.43.72/29 a podsiecią WAN 213.72.14.0/29 oraz siecią Internet. Każdy z komputerów w ramach naszych dwóch podsieci jest indywidualnie osiągalny z dowolnego miejsca w Internecie. Podsieć 84.12.43.72/29 może być przez router chroniona mechanizmami firewall, natomiast podsieć 213.72.14.0/29 stanowi tutaj swoistą strefę zdemilitaryzowaną (DMZ). Ponieważ liczba adresów w podsieci publicznej jest ograniczona, dla potrzeb masowego dostępu do Internetu wykorzystujemy mechanizm NAT i odrębną podsieć z dowolną adresacją prywatną, powiedzmy 192.168.1.0/24. Wybieramy adres własny routera (192.168.1.1) i adresujemy komputery używając np. mechanizmu DHCP. Limit liczby maszyn zaadresowanych z puli prywatnej praktycznie nie istnieje – mogą ich być setki. Wszystkie zachowają dostęp do Internetu z wykorzystaniem translacji NAT, prezentując się „na zewnątrz” adresem IP interfejsu WAN. Niektóre z nich mogą być osiągalne z Internetu, po skonfigurowaniu stosownego przekierowania portów.

5 2004 BRINET Sp. z o. o.

Interfejs WAN typu Ethernet – możliwości wykorzystania

W przykładzie uruchomiono routing dynamiczny RIP w podsieci LAN i WAN, choć możliwe są również trasy statyczne. Pozwala to w pełni zintegrować wiele podsieci osiągalnych przez routery podłączone zarówno os strony LAN, jak i WAN. Co więcej, nawet odległe grupy sieci osiągalne poprzez tunele VPN można zintegrować za pomocą routingu dynamicznego (RIPv1 i 2 jest realizowany także wewnątrz tuneli VPN).

6 2004 BRINET Sp. z o. o.