8. Geomatyka w Internecie PIOTR WĘŻYK

8.1. Mapa na stronie internetowej Za początek ery stron internetowych, które stały się nowym paradygmatem interaktywnej komunikacji między firmami, pojedynczymi osobami i całymi wirtualnymi społecznościami (Facebook, Twitter, NK, Google+ itp.) przyjmuje się grudzień 1990 r. Wtedy właśnie Tim Berners-Lee opracował podstawy HTML (hipertekstowy język znaczników) i pierwszą stronę internetową (http://www.w3.org/History/19921103-hypertext/hypertext/WWW/History.html). Dwa lata później na rynku pojawiła się pierwsza przeglądarka do stron internetowych pod nazwą Mosaic, a jeden z jej twórców, naukowiec Marc Andreessen, założył firmę Netscape Communications Corporation. Opracowana przez tę firmę przeglądarka Netscape (Communicator) stała się na długie lata (ver. 1.0 – 1994 r. do ostatniej wersji Netscape 9.0 – luty 2008 r.) wraz z pocztą elektroniczną (Messenger) i komunikatorem AOL jednym z najpopularniejszych programów używanym przez internautów, również w Polsce. Pojawienie się przeglądarki Internet Explorer, produktu Microsoft, było zbyt dużym wyzwaniem dla Netscape, który nie przetrwał na rynku. Liczbę użytkowników Internetu wg raportów z 2011 r. szacuje się na ok. 2 mld ludzi, z których ponad 20% mieszka w Chinach. Najczęściej poszukujemy informacji publikowanych w Internecie o: lokalizacji (nawigacji do celu, planowaniu podróży, lokalizacji serwerów z danymi, jakie nas interesują), charakterystyce naszego rozmówcy (partnera handlowego), rynkach zbytu, dostępie do poczty elektronicznej, multimediów (piosenki lub filmu), pogodzie itp. Według opublikowanego przez Google testu Zeitgeist 2011 na

299

Geomatyka w Internecie

temat popularności poszczególnych haseł w ich popularnej wyszukiwarce wynika, że Polacy na 12. miejscu najczęściej wpisują słowo „mapa”. Pojawia się ono tuż za takimi słowami, jak: „youtube”, „poczta”, „Google”, „TV”, „chomikuj”, a przed: „praca” i „pogoda”, co w sumie trochę dziwi. Mapy w Internecie w historycznym aspekcie ich rozwoju podzielić można na statyczne (najczęściej plik graficzny) i dynamiczne, które tworzy w zasadzie użytkownik, włączając odpowiednie warstwy tematyczne. Pierwszą aplikacją umożliwiającą dostęp do map statycznych była przeglądarka Xerox PARC Map Viewer, napisana w 1993 r. w języku Perl, generująca obrazy w formacie GIF dla użytkownika. To rozwiązanie można z pewnością uznać za pierwsze z zakresu internetowych serwisów mapowych. Kolejne rozwiązania, np.: National Atlas of Canada (1994), Gazetteer for Scotland (gazzeter), Mapquest (1996) lub Argus MapGuide (1996) były krokami milowymi w rozwoju Internetu (http://en.wikipedia.org/wiki/Web_mapping). Znaczenie mapy, będącej formą przekazu kartograficznego, ale także podstawowego elementu handlowego („jak do nas dojechać po drewno”) czy marketingowego (np. promocja form ochrony przyrody, ekoturystyki), jako elementu strony internetowej wciąż rośnie – szczególnie w sytuacji, gdy mapa nie jest zwykłym statycznym obrazem zeskanowanej mapy analogowej, ale kiedy spełnia aktualne wymogi społeczeństwa informacyjnego (serwisy mapowe oparte na nowoczesnych rozwiązaniach interoperacyjności, standardach i aktualnych danych referencyjnych), które do swego funkcjonowania potrzebuje coraz szybciej dostarczanej, szczegółowej i aktualnej informacji. W sieci istnieją liczne przykłady zaawansowanych europejskich serwisów leśnych map tematycznych, związanych np. z zagadnieniami gromadzenia i udostępniania informacji o lasach (European Forest Data Center ) czy ciągłym monitorowaniem zagrożenia lasów pożarami (European Forest Fire Information System – EFFIS), dostępnymi poprzez witrynę Wspólnotowego Centrum Badawczego Komisji Europejskiej – JRC (Ispra, Włochy) pod adresem http://efdac.jrc.ec.europa.eu.

8.2. Wprowadzenie do świata Google Misją firmy Google, przewijającą się we wszystkich jej serwisach i aplikacjach, jest uporządkowanie światowych zasobów informacji (w tym geodanych o naturze informacji przestrzennej), tak aby stały się powszechnie dostępne i przydatne dla użytkownika. Do najbardziej znanych produktów firmy Google zalicza się: serwis poczty elektronicznej GMail, pasek wyszukiwarki Google Toolbar (nie ma potrzeby logowania się na stronie www.google.com), AdWords (reklamy, pozycjonowanie stron), Google Maps (mapy Google omówione szerzej w dalszej części rozdziału) Google Earth (aplikacja mapowa 3D), Google Scholar (publikacje naukowe), Picassa Web Albums (archiwum zdjęć z ich pozycjonowaniem), Tłumacz Google, SkyMap (mapa nieba), Kalendarz Google, Dokumenty Google czy Google

300

Trochę historii Google

News. Firma mieści się w Mountain View w Santa Clara (California, Stany Zjednoczone) i zatrudnia dziś ok. 23 tys. pracowników. Rozwój firmy Google był błyskawiczny i rozpoczął się od 2004 r., kiedy akcje firmy w cenie 85 USD pojawiły się na giełdzie w pierwszej ofercie publicznej. Wartość firmy Google wyceniana jest na giełdzie w Nowym Jorku (stan na 31.12.2011) na ok. 165 mld USD, a kurs wzrósł do ok. 645 USD za akcję.

8.3. Trochę historii Google W 1995 r. dwaj studenci Uniwersytetu Stanford (USA): Larry Page i Sergey Brin spotykają się po raz pierwszy, a już po roku programują pierwszą wyszukiwarkę stron internetowych BackRub, którą niebawem trzeba wyłączyć, gdyż zanadto obciąża serwer uniwersytecki ruchem, jaki generuje w sieci. We wrześniu 1998 r. zakładają firmę Google, za pierwsze 100 tys. USD (czek od współzałożyciela Sun – A. Bechtolsheima) otwierają biuro w garażu Susan Wojcicki pod adresem: 232 Santa Margarita w Menlo Park. Nazwa firmy Google pochodzi od matematycznego terminu „googol”, wprowadzonego z kolei przez naukowca, Edwarda Kasnera w książce „Matematyka i wyobraźnia” (1940). Termin „googol” oznacza liczbę bliską nieskończoności, trudną do wyobrażenia, mającą postać 10100 (jedynka i sto zer). Użycie tego właśnie terminu (przez pomyłkę przekręconego, a domena „googol” była już zajęta) odzwierciedla w pewien sposób zamysł L. Page’a i S. Brina uporządkowania pozornie nieskończonych zasobów informacji w globalnej sieci Internetu. Poza najbardziej znaną wyszukiwarką Google, która dziś działa w kilkudziesięciu językach, firma oferuje setki produktów i usług, przede wszystkim różne formy reklamy oraz rozmaite aplikacje internetowe. W 2000 r. baza danych firmy Google, adresów URL (ang. Uniform Resource Locator, oznaczający ujednolicony format adresowania zasobów) przekroczyła miliard i stała się największą wyszukiwarką na świecie. Google stał się też szybko dostawcą usług dla serwisu Yahoo!, z czasem przejmując nawet takie serwisy, jak YouTube.

8.4. Mapy świata według Google Rok 2005 staje się przełomowy, jeśli chodzi o internetowe aplikacje kartograficzne. Aplikacja Mapy Google (Google Maps) staje się dostępna publicznie, a pierwszą tego typu usługą w Europie jest mapa Wielkiej Brytanii, rok później zaś mapy: Francji, Hiszpanii, Niemiec i Włoch. W tym samym niemal czasie zostaje dodana funkcja wyświetlania obrazów satelitarnych (początkowo mozaiki LANDSAT, stopniowo VHRS) i usług lokalizacyjnych (Google Local) dla telefonów komórkowych, dzięki zaimplementowaniu technologii przejętej wcześniej od zakupionej firmy Keyhole (do dziś nazwa przetrwała

301

Geomatyka w Internecie

w znanym skrócie KML = Keyhole Markup Language). Zaraz po tym pojawia się rewolucyjna usługa Google Earth, stając się, razem z Mapami Google, nowym paradygmatem kartografii internetowej połączonej z funkcjonalnością GIS i wyszukiwaniem informacji. W tym samym roku następuje największe otwarcie na klientów potrzebujących informacji w postaci map na swych stronach WWW poprzez udostępnienie interfejsu API Google Maps. W 2007 r. Mapy Google wyświetlają już informacje o korkach na ulicach Stanów Zjednoczonych i prezentują nową funkcję Street View (widok ulicy), obejmującą pięć amerykańskich miast: Nowy Jork, San Francisco, Las Vegas, Miami i Denver. Pierwsze zdjęcia Street View dla Europy pojawiły się latem 2008 r. w związku z kolarskim wyścigiem Tour de France, a w 2011 r. Google rozpoczął oficjalnie kampanię fotografowania wielu miast w Polsce (po otrzymaniu wyników kontroli przeprowadzonej przez Głównego Inspektora Danych Osobowych w związku z ustawą o ochronie danych osobowych oraz rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie dokumentacji przetwarzania danych osobowych oraz warunków technicznych i organizacyjnych, jakim powinny odpowiadać urządzenia i systemy informatyczne służące do przetwarzania danych osobowych). W lutym 2009 r. pojawiają się nowe aplikacje związane z Mapami Google, czyli Współrzędne Google (Latitude) oraz iGoogle (dostęp do wybranych informacji, np. poczta, pogoda, lokalne serwisy informacyjne itd.). Aplikacja Współrzędne Google umożliwia lokalizowanie użytkownika i jego znajomych na Mapach Google, wyświetlając ich pozycję na poziomie dokładności zależnym od deklaracji użytkownika (np. tylko do poziomu miasta) lub też możliwie najdokładniejszą na podstawie wskazań odbiornika GPS w telefonie lub stacji bazowych GSM. Użytkownik mobilnej aplikacji Współrzędne Google ma dostęp do archiwum swoich lokalizacji i może wykorzystywać je do tzw. GeoTagowania zdjęć w serwisie Panormamio Google, udostępniającym zdjęcia w aplikacjach, takich jak Google Earth. Otwiera to szerokie możliwości gromadzenia informacji fotograficznej zlokalizowanej przestrzennie (np. w celach inwentaryzacji lasu, zadań ochronnych, dokumentowania szkód, inwestycji itp.).

8.4.1. API Google Maps Aplikacja Google Maps to niezmiernie nowoczesna i bardzo zaawansowana usługa, kiedyś oferowana wyłącznie przez bezpośrednie logowanie do serwisu firmy Google (maps.google.com). Z biegiem czasu pojawiła się wersja API (ang. Application Programming Interface) umożliwiająca wstawienie Map Google na dowolnej stronie internetowej. Przez API rozumie się interfejs programowania aplikacji, czyli dokładnie określony zestaw reguł i ich opisów, w jaki poszczególne programy komunikują się między sobą. Interfejs ten definiuje się na poziomie kodu źródłowego dla

302

Mapy świata według Google

Ryc. 8.1. Mapa podstawowa z serwisu Google Maps z lokalizacją (marker) budynku Nadleśnictwa Niepołomice

Ryc. 8.2. Mapa hybrydowa łącząca widok ortofotomapy lotniczej, opisy ulic i marker budynku Nadleśnictwa Niepołomice

303

Geomatyka w Internecie

takich modułów oprogramowania, jak biblioteki, aplikacje czy system operacyjny. Zadanie API polega na dostarczeniu odpowiednich: specyfikacji, struktur danych, klas obiektów i wymaganych protokołów komunikacyjnych. Firma Google stworzyła własne API umożliwiające wstawienie kompozycji mapowej (dostępne są różne rodzaje map) na stronę internetową użytkownika. Dostęp do API odbywa się z poziomu języka JavaScript, ActionScript 3 (Google Maps API for Flash®) lub w postaci obrazu (Google Static Maps API). Google Maps API daje wspaniałe możliwości integracji własnej strony www z aktualną mapą z serwisu Google (mapa podstawowa, satelitarna lub lotnicza, hybrydowa łącząca dwie powyższe lub fizyczna z cieniowaną rzeźbą terenu). Do podstawowych komponentów mapy w serwisie Google Maps zaliczamy: markery służące do oznaczania miejsc zainteresowania, okienka informacyjne (służą wyświetlaniu rozszerzonej informacji w sytuacji wskazania markera myszą) oraz kontrolki odpowie-

Ryc. 8.3. Mapa lokalizacji leśniczówek i siedziby Nadleśnictwa Lutówko RDLP Toruń

304

Mapy świata według Google

Ryc. 8.4. Przykład dodania do markerów okienek informacyjnych ze zdjęciami i danymi teleadresowymi, z lewej – lista leśniczówek i KML do pobrania

dzialne za nawigację, tryb (rodzaj) mapy, zmianę skali i elementy stałe, takie jak logo Google. W zasadzie przygotowanie mapy na stronie Nadleśnictwa (Portal Korporacyjny Lasów Państwowych) może być jeszcze prostsze, poprzez zalogowanie się na stronie Google Maps i wybór opcji Moje Miejsca (dawniej Moje Mapy). Intuicyjnie można skadrować zasięg mapy i dodać dowolną liczbę markerów, dla każdego z nich wypełniając okno informacyjne. Co więcej, można edytować tekst i wprowadzić do okienka informacyjnego odwołanie (link) do innej strony internetowej lub do obrazu z zasobów w sieci.

8.4.2. Warunki korzystania z API Google Maps Najważniejsze zasady korzystania z nieodpłatnej licencji Google API są następujące: – należy przede wszystkim mieć ważne konto Google; – nie zezwala się na zasłanianie znaków firmowych umieszczonych w Google API; – mapy tworzone za pośrednictwem Google API muszą być bezpłatne, ogólnie dostępne dla użytkowników i nie mogą wymagać płatnej subskrypcji lub innych płatnych ograniczeń dostępu; – dostęp do wykorzystywanych map musi być publiczny. Co ważne, nie wolno ich udostępniać, gdy: działają tylko za firewall lub wyłącznie w sieci wewnętrznej (z wyjątkiem fazy rozwojowej i testowania) lub w zamkniętym środowisku, np. przez zaproszenie do danej społeczności;

305

Geomatyka w Internecie

– wbudowana usługa map nie może być stosowana jako część usługi mobilnej lub bezprzewodowej ani żadnej innej, jeśli umożliwia ona śledzenie w czasie rzeczywistym, zawiera wskazówki lub aktywa usług śledzenia aplikacji lub routingu; – zawsze w miejscach, w których prezentowane są mapy wykorzystujące Google API, musi znajdować się odnośnik do: warunków korzystania z Google, informacji o tym, że użytkownik, korzystając z map, akceptuje warunki korzystania z serwisu Google, warunków ochrony prywatności i praw osób korzystających z map. Są oczywiście wyjątki od powyższych zasad, jeśli posiadamy pisemną zgodę od firmy Google na nasz serwis lub jeśli mapy są dostępne w aplikacjach mobilnych (sprzedawanych przez sklep internetowy) i do pobrania na telefon GSM. Można jednocześnie wymagać od użytkownika logowania się do serwisu mapowego, jeśli nie są pobierane za niego opłaty. Szczegółowe warunki korzystania z Google API znajdują się pod adresem internetowym: http://code.google.com/intl/pl-PL/apis/maps/terms.html.

8.4.3. Porównania opcji różnych typów API Google Maps Najbardziej popularny wśród szerokiej rzeszy użytkowników Internetu jest interfejs Google Maps API – całkowicie bezpłatnej usługi, która pozwala osadzić Mapy Google we własnych stronach internetowych. Kolejny wariant stanowi Google Maps API Premier przeznaczony dla firm komercyjnych i organizacji, które wymagają posiadania zaawansowanych funkcji, wsparcia technicznego ze strony Google lub też pragną dodać mapy do swoich wewnętrznych stron intranetowych czy też płatnych serwisów. Firma Google wprowadziła program płatności – pay as you go dla użytkowników swoich serwisów. W razie niewielkiego przekroczenia limitów zapytań do Google Maps API na stronie użytkownika można przystąpić do specjalnego programu płatności. Koszt kolejnych 1000 zapytań zaczyna się od ok. 4 USD. Dotyczy to głównie serwisów mapowych z liczbą użytkowników przekraczającą limit dzienny 25 tys.

Tabela 8.1. Porównanie funkcjonalności typów serwisu API Google Maps Funkcje oferowane przez typ serwisu

MAPS API

MAPS API Premier

1

2

3

Street View

5

5

Natężenie ruchu na drogach w czasie rzeczywistym

5

5

306

Mapy świata według Google cd. tab. 8.1. Dojazd do punktu

5

5 5

Zaawansowane geokodowanie

Limit wyświetleń stron

do 25 tys. transakcji dziennie / do 2500 transakcji na mapie przy użyciu własnych stylów (Styled Maps)

brak dziennego limitu

Limit geokodowania na adres IP

2500 wywołań dziennie / 5 zapytań na sekundę

100 tys. wywołań dziennie / 10 zapytań na sekundę

Wysokość punktów n.p.m. na mapie (Elevation Web Service)

limit dzienny: 2500 zapytań, limit dzienny: 100 tys. maks. do 25 tys. odczytów zapytań dla 1 mln odczytów

Usługa „tyczenie trasy między punktami” (Directions Web Service)

limit dzienny: 250 zapytań na limit dzienny: 100 tys. sekundę przy maksymalnie zapytań na sekundę 8 punktach trasy dla 23 punktów trasy 5

Większe mapy statyczne Wsparcie techniczne Zasoby Google Maps API Developer

5

5

Service Level Agreement

5

Pomoc techniczna

5

Szyfrowanie HTTPS / SSL

5

Portal wsparcia i wykorzystanie raportowania

5 5

Przypadki użycia Darmowe i dostępne publicznie

5

5

Język aplikacji mobilnych. Darmowe lub płatne (Android, iPhone itp.)

5

5

Wykorzystanie wewnątrz firmy

5

Prawo do umieszczenia płatnego oprogramowania i aplikacji

5

Odsprzedaż usługi Google Maps

5

Możliwość rezygnacji z reklam na mapie Google

5

Śledzenie prywatnych zasobów

5

Cena

bezpłatnie

od 10 tys. USD rocznie

307

Geomatyka w Internecie

8.4.4. Jak osadzić i stworzyć mapę Google na stronie www W sieci Internet znajduje się wiele przewodników w języku angielskim (ang. tutorial) lub polskim, które w przyjazny sposób krok po kroku zaznajamiają użytkownika z przygotowaniem mapy do jego serwisu www. Jednym z bardzo dobrze opracowanych i godnych polecenia jest serwis http:// gmapsapi.com/; na jego podstawie, za zgodą autora, zaprezentowano niektóre treści poniższych podrozdziałów. Pierwszą czynnością, jaką użytkownik musi wykonać, jest dołączenie skryptu API do kodu HTML oraz Java Scripts przez użycie następującego znacznika (tzw. tag): Aby skorzystać z aplikacji Google Maps API na własnej stornie internetowej, wymagany jest bezpłatny klucz (Key), który można otrzymać jedynie jako zalogowany użytkownik konta Google (wystarczy posiadać konto poczty GMail). Strona internetowa do generowania klucza dla użytkowników Google znajduje się pod adresem http://code.google.com/intl/pl/apis/ maps/signup.html. Klucz zezwala na dostęp do Map Google z jednej domeny lub katalogu domeny. Własny klucz spowoduje, że kody, jakie można uzyskać (skopiować) z licznych poradników, będą funkcjonować na stronie użytkownika i wszystkich jego podstronach, na których umieścił mapy. Przykład klucza uzyskanego dla strony geo.ur.krakow.pl przez autora zalogowanego do konta Google przedstawiono poniżej.

8.4.4.1. Powiększanie mapy Google W API dostępne są kontrolki pozwalające na zmianę skali mapy, które są domyślnie dodawane w jej lewym górnym rogu. Zaliczamy do nich najbardziej popularną (uszykujemy poleceniem (GLargeMapControl), największą ze wszystkich, zezwalającą na przesuwanie mapy we wszystkich czterech kierunkach (strzałki) oraz zmianę skali za pomocą ikonek „+” i „–”, a także zmianę płynną suwakiem. Inne warianty kontrolki „zoom” mapy, takie jak GsmallMapControl, są pozbawione suwaka z zachowaniem kierunków przesuwania i klawiszy „+” i „–” lub GSmallZoomControl zachowują tylko te dwa przyciski.

308

Mapy świata według Google

8.4.4.2. Wybór typu mapy Wyświetlaniem poszczególnych typów (rodzajów) map steruje odpowiednia kontrolka (GMapTypeControl), a ikona położona jest najczęściej w prawym górnym rogu. Na poziomie kodu dostępne są następujące wersje: – MapTypeId.ROADMAP – wyświetla typ mapy drogowej (podstawowa), – MapTypeId.SATELLITE – wyświetlane są ortoobrazy satelitarne i lotnicze, – MapTypeId.HYBRID – łączy dwa poprzednie widoki map, – MapTypeId.TERRAIN – wyświetlany jest relief terenu (cieniowany).

8.4.4.3. Podgląd mapy w oknie Za wyświetlanie miniaturki w prawym dolnym oknie mapy odpowiada kontrolka GOverviewMapControl. Niestety, API Google Maps nie daje użytkownikowi możliwości modyfikacji lokalizacji miniaturki mapy: mapa. addControl(new GOverviewMapControl()).

8.4.4.4. Podziałka liniowa skali mapy Za wyświetlanie skali (liniowej) odpowiada kontrolka GscaleControl; możemy wyświetlić obecną skalę mapy. Kontrolka domyślnie znajduje się w lewym dolnym rogu mapy, ale jej lokalizację możemy zdefiniować inaczej: scalePosition = new GControlPosition(G_ANCHOR_T PLEFT, new GSize(5,30));scaleControl = new GScaleControl(); map.addControl(scaleControl, scalePosition); Do dodawania kontrolek służy właśnie metoda addControl(); do ich usuwania zaś – removeControl(). Poszczególne kontrolki są klasami, więc aby stworzyć ich instancję, należy użyć polecenia new, ale później nie będzie możliwości usunięcia jej z mapy. map.addControl(new GMapTypeControl()). Aby swobodnie dodawać i usuwać kontrolki, tworzony obiekt można przypisać do odpowiedniej zmiennej: var mapType = new GMapTypeControl(); map.addControl(mapType); // ... tu wpisz komentarz map.removeControl(mapType);

309

Geomatyka w Internecie

8.4.4.5. Dodawanie markerów do mapy API Google Maps umożliwia dodawanie do mapy bardzo dużej liczby obiektów punktowych, tzw. markerów (zwanych też znacznikami), których znaczenie polega na identyfikacji na mapie określonych miejsc (np. POI – Point Of Interest). Do wygenerowania markera używamy polecenia GMarker var marker = new GMarker(punkt, opcje?), gdzie opcje określają zachowanie się aplikacji po wskazaniu markera wskaźnikiem myszy: – clickable: false – oznacza, że markera nie można kliknąć (domyślnie wartość true), – draggable – możliwość przeciągania markera (domyślnie false), – title – określa tekst pojawiający się po wskazaniu markera myszką, – icon – definiuje ikonę, która zostanie zastosowana dla markera. Poniżej zamieszczono przykład wstawienia markera: var punktinfo = new GLatLng(50.0,20.0); // definicja punktu informacyjnego o współrzędnych: szerokość geograficzna 50.0 N oraz długość 20.0 E var marker = new GMarker(punktinfo); // drugi argument (opcje) można pominąć mapa.addOverlay(marker). Marker może mieć przypisaną ikonę ze zbiorów Google najczęściej wraz ze swoim cieniem (s. – shadow). Zdefiniowanie popularnej ikony poprzez zmienną ikona1 może wyglądać następująco: var ikona1 = new GIcon(); ikona1.image = “httphttp://www.google.com/intl/en_ALL/mapfiles marker.png”; ikona1.shadow = “http://www.google.com/intl/en_ALL/mapfiles/sh dow50.png”; ikona1.iconSize = new GSize(32, 32); ikona1.infoWindowAnchor = new GPoint(16,16); ikona1.iconAnchor = new GPoint(16,16); ikona1.shadowSize = new GSize(59, 32).

Ryc. 8.5. Standardowy zestaw ikon Google Maps

310

Ryc. 8.6. Rozbudowany zestaw ikon Google Maps (oferta komercyjna)

Mapy świata według Google

8.4.4.6. Dodawanie okienek (dymków) do markerów Stosując odpowiednią funkcję openInfoWindowHtml() z dwoma parametrami (pierwszy z nich – obiekt klasy GLatLng – wskazuje miejsce podstawy dymka, drugi – tekst wyświetlony wewnątrz dymka), uzyskujemy opis markera w okienku informacyjnym. Okienko może zawierać tekst, link, a nawet fragment powiększonej mapy (np. bezpośredni obszar budynku nadleśnictwa); sprawia to, że nie ma konieczności zmiany skali mapy głównej. Funkcja do pokazania mapy w okienku informacyjnym nazywa się showMapBlowup().

8.4.4.7. Inne funkcje Google Maps Nowe i bardzo praktyczne możliwości, jakie oferuje API Google Maps, to rysowanie polilinii oraz poligonów (z wypełnieniem i opcją transparencji). Tym samym kompozycja mapowa może zostać wzbogacona, np. wektorem granicy nadleśnictwa czy poligonami oddziałów lub wydzieleń Leśnej Mapy Numerycznej. Linię można generować z pliku XML jako kolejne punkty polilinii. Nowe wersje API mają funkcję umożliwiającą kliknięcie w linię i jej selekcję. Dostępne są też funkcje obliczania pola powierzchni zamkniętych klas poligonów: GPolygon funkcja getArea() zwracająca pole powierzchni [m2]. Stosując własne prototypy, można obliczać też obwód zamkniętych polilinii przez sumowanie poszczególnych odcinków. Pierwsze wersje API Google Maps w zasadzie nie oferowały zaawansowanych funkcji, dostępnych dziś dla użytkownika. Nowa wersja API 3.v.

Ryc. 8.7. Serwis mapowy RDLP Kraków dotyczący lasów o szczególnych wartościach przyrodniczych

311

Geomatyka w Internecie

Ryc. 8.8. Serwis mapowy RDLP Białystok ochrony przyrody w lasach północnowschodniej Polski

udostępnia niemal całą funkcjonalność oryginalnego serwisu, wliczając możliwość geokodowania adresów, rysowania polilinii, wyznaczania tras przejazdu wraz z listą kroków, pełną kontrolę widoku ulic (Street View) czy wsparcie dla języka KML/GeoRSS. Wszelkie mechanizmy zarządzające aplikacją mapy uruchamiane są po stronie serwera Google Maps; dzięki temu użytkownik tworzący stronę www z mapą niekoniecznie musi się bardzo angażować i wystarcza jego średnie zaawansowanie w technologiach internetowych. Mapy Google bywają także wykorzystywane jako treść kartograficzna podkładu w internetowych serwisach mapowych mających funkcjonalność GIS (WebGIS). Przykładem jest serwis „Lasy o szczególnych wartościach przyrodniczych lub kulturowych w RDLP Kraków”, integrujący mapę zarówno podstawową, jak i satelitarną Google oraz inne dane mapowe, np. Open Street Map i mapę UMP_pcPL). Podobną funkcjonalność ma portal mapowy RDLP Białystok dotyczący ochrony przyrody w północnowschodniej Polsce (http://mapa.bialystok.lasy.gov.pl/), oparty na rozwiązaniach OpenSource: GeoServer i OpenLayers i GeoExt.

8.5. Przyszłość świata map według Google 8.5.1. Nawigacja według Google Nawigacja firmy Google jest – przynajmniej na razie – jednym z nielicznych rozwiązań bazujących na tzw. przetwarzaniu w chmurze (ang. cloud

312

Przyszłość świata map według Google

processing). Dzięki takiemu rozwiązaniu nie ma konieczności aktualizacji map w telefonie lub palmtopie, a wszystkie one są dostępne z serwerów Google, na których gromadzone są wszelkie informacje. Telefon (smartfon) musi oczywiście mieć zintegrowany odbiornik GPS lub być z nim połączony przez Bluetooth. Nawigacja odbywać się może przez standardowe wpisanie poszukiwanej lokalizacji (adresu, ulicy) bądź przez kontekstowe wyszukiwanie Google albo komendę głosową (rozpoznanie mowy i wyszukiwanie znaczenia słów w przeglądarce). Niezmiernie pomocną funkcją w nawigacji jest wyświetlanie w różnych kolorach informacji o natężeniu ruchu (korki) przed poruszającym się użytkownikiem, co jest możliwe na podstawie śledzenia przemieszczania się innych telefonów komórkowych w stacjach bazowych (współpraca z operatorami sieci GSM). W czasie nawigacji mamy możliwość wyboru miejsc postojowych, np. stacji benzynowych czy innych serwisów i restauracji, na podstawie informacji gromadzonych w sieci Internet i dostępnych przez mechanizmy wyszukiwania Google Search. Wyświetlana mapa może mieć tradycyjny wygląd, ale może także mieć charakter kartometrycznego obrazu satelitarnego w różnych rzutach izometrycznych, jak również przy wykonywaniu manewrów skrętów i dużym zbliżeniu – obrazów pochodzących ze Street View. Z niezmiernie ciekawych rozwiązań mapowania dostępna jest dla systemu android funkcja Google Sky Map, umożliwiająca identyfikację pojedynczych gwiazd i gwiazdozbiorów dzięki implementacji odbiornika GPS i kompasu zintegrowanych w telefonie.

Ryc. 8.9. Model 3D budynku RDLP w Toruniu wykonany w programie SketchUp i prezentowany w programie Google Earth

313

Geomatyka w Internecie

Ryc. 8.10. Street View na obszarze lasów w okolicach Drezna w Niemczech (Google Earth)

8.5.2. Google Earth Umieszczanie Map Google na stronach internetowych PGL Lasów Państwowych na pewno nie stało się jeszcze standardem wśród administratorów stron Portalu Korporacyjnego. Do nielicznych, chlubnych wyjątków, jakie można szybko odnaleźć przez wyszukiwarkę Google, należą nadleśnictwa: Lutówko (RDLP Toruń), Nurzec (RDLP Białystok), Kozienice (RDLP Radom) i Bierzwnik (RDLP Szczecin). To ostatnie, poza implementacją podstawowej mapy Google, wbudowało w kod swej witryny www także API Google Earth (widok 2,5D) oraz tzw. gadżety Google – mapę przedstawiającą sytuację dnia i nocy na świecie (World Sunlight Map). Osobną kartę w rozwoju kartografii internetowej (WebMaps) stanowi niewątpliwie Google Earth i upowszechniony przez tę aplikację format zapisu KML (język znaczników oparty na języku XML, będący otwartym standardem zatwierdzonym przez OGC – Open Geospatial Consortium, pozwalający na wizualizację trójwymiarowych danych przestrzennych) oraz KMZ (format skompresowany, który poza KML może zawierać obrazy satelitarne, lotnicze, modele 3D, ikony). W tej aplikacji istnieje możliwość wyświetlania danych warstw wektorowych, np. LMN po ich konwersji do zapisu KML (funkcja dostępna w ArcGIS Esri lub QGIS – konwerter warstw OGR) i wizualizacji na tle aktualizowanych zasobów zdjęć lotniczych i satelitarnych korporacji Google.

314

Alternatywne serwisy mapowe do wbudowania na stronę internetową

8.6. Alternatywne serwisy mapowe do wbudowania na stronę internetową Poza najbardziej popularnym API Google Maps są inne konkurencyjne serwisy, w których udostępnia się mapy świata lub – lokalnie – krajów czy miast.

8.6.1. BING Maps Mapy Bing są produktem firmy Microsoft i powstały jako odpowiedź – konkurent dla aplikacji Google Maps. Serwis o bardzo podobnej funkcjonalności nie ma jednak tak dużej bazy zobrazowań satelitarnych ani bazy adresowej jak Google Maps. Dzięki API można umieszczać mapy Bing na własnych stronach internetowych.

8.6.1.1. Ogólne, skrócone zasady korzystania z bezpłatnej licencji Bing Maps API Rejestracji wbudowywanej mapy dokonuje się przez Windows Live ID oraz Bing Maps Account. Limit dzienny nie może przekroczyć 50 tys. transakcji geokodowania adresów lub zapytań. Bardzo ograniczona jest pula punktów POI (zaledwie 250). W ciągu roku nie można przekroczyć 125 tys. sesji lub 500 tys. transakcji. Zabrania się wykorzystania zobrazowań Bird Eye, a nazwy dostawców treści usługi muszą być widoczne. Korzystanie z wbudowanych usług jest ograniczone do 50 tys. map dostaw rocznie. Jeśli ruch przekracza ten limit, należy skontaktować się z maplic@microsoft. com. Warunki korzystania z Bing API są szczegółowo opisane pod adresem: www.microsoft.com/maps/product/terms.html. Przy stosowaniu Bing Maps dla biznesu licencja umożliwia korzystanie z pełnego zakresu możliwości platformy, jakie ma do zaoferowania Bing Maps, w tym: serwisu zdjęć ukośnych (Bird View, znane szerzej jako Pictometry), ortofotomap lotniczych, map drogowych, hybrydowych i widoku ulicy.

8.6.2. ZUMI Zumi jest serwisem mapowym połączonym z wyszukiwarką firm, oferowanym przez Grupę Onet.pl SA. Poprzez serwis możliwe jest poszukiwanie i lokalizowanie różnego rodzaju adresów i obiektów (np. użyteczności publicznej, firm, nieruchomości itp.) na mapach lub ortofotomapach lotniczych i satelitarnych oraz zapoznanie się z wyszukanymi obiektami przez dostępne w Serwisie Zumi Multimedia. Nie da się przy jego użyciu umieszczać swoich map na stronie użytkownika,

315

Geomatyka w Internecie

Ryc. 8.11. Gadżety ZUMI do osadzenia na stronie użytkownika

ale jest możliwe ulokowanie gadżetów, takich jak: wyszukiwarka firm, okienko wyznaczania trasy czy przycisk Zumi, kierujący do konkretnego adresu na mapie. Po wypełnieniu pól w oknach lub kliknięciu na przycisk użytkownik zostaje automatycznie przekierowany na stronę www.zumi.pl, na której wyświetlana jest mapa z wyszukiwanym / zaznaczonym miejscem lub trasą dojazdu. W celu umieszczenia jednego z gadżetów na stronie internetowej korzystamy z kreatora znajdującego się na stronie www.zumi.pl.

8.6.3. Targeo Aplikacja Targeo to platforma technologiczna umożliwiająca wbudowanie map cyfrowych i zaawansowanych funkcji GIS do dowolnej aplikacji internetowej czy intranetowej, a także innych informatycznych systemów biznesowych. W zasadzie jest to typowy serwis zorientowany na użytkownika poszukującego wskazówek dojazdu (wyznaczania trasy i pobierania na urządzenia GPS) poprzez wykorzystywanie mapy bazowej AutoMapy. Treści topograficzne mapy są aktualizowane na podstawie materiałów teledetekcyjnych, ale użytkownik nie ma możliwości wyświetlania mapy „satelitarnej”. Serwis Targeo działa też na urządzeniach mobilnych. Jednym z przykładów wstawienia geokodowanych adresów leśnictw i dojazdu do nich są linki zamieszczone na stronie Nadleśnictwa Jabłonna (RDLP Warszawa), mapa

Ryc. 8.12. Przykład mapy internetowej Targeo z lokalizacją parkingu leśnego

316

Alternatywne serwisy mapowe do wbudowania na stronę internetową

jest jednak wyświetlana z lokalizacji www.targeo.pl. Podobne rozwiązanie zastosowano w przypadku strony ze wskazówkami dojazdu do Nadleśnictwa Wyszków (RDLP Warszawa) lub Siewierz (RDLP Katowice). Innym ciekawym przykładem są mapki z lokalizacją parkingów wbudowane w stronę www Nadleśnictwa Bydgoszcz (RDLP Toruń). Aplikacja Targeo wykorzystywana jest także na stronie Portalu Korporacyjnego LP (w dziale wsparcia technicznego) do określania współrzędnych WGS84 pochodzenia materiału sadzeniowego.

8.6.3.1. Ogólne, skrócone zasady korzystania z bezpłatnej licencji Targeo W celu wbudowania mapy Targeo należy posłużyć się Kreatorem dostępnym pod adresem: http://mapa.targeo.pl/kreator. Korzystanie z usług może wymagać rejestracji za pośrednictwem odpowiedniego formularza w serwisie targeo.pl. Wykorzystanie mapek i formularzy wygenerowanych z użyciem Kreatora Map Targeo jest bezpłatne, pod warunkiem wykorzystania wygenerowanego przez Kreator kodu. Dopuszczalne jest wprowadzenie drobnych zmian w wygenerowanym kodzie, ograniczonych do zmiany styli, rozmiaru, dodaniu ramki lub zmianie koloru tła, pod warunkiem, że nie wpłynie to na czytelność oznaczeń Producenta i Operatora ani na czytelność i działanie linków. Mapka i kod wygenerowany przez Targeo nie mogą być modyfikowane; niedozwolone jest zwłaszcza usuwanie lub zmiana oznaczeń Producenta i Operatora oraz zmiana wyglądu i zawartości linków.

8.6.4. Open Street Map Inicjatywa Open Street Map tworzy i oferuje bezpłatne dane geograficzne, w tym mapy drogowe. Mapy może tworzyć ok. 350 tys. użytkowników, głównie uzupełniając treści map danymi z odbiorników GPS. Niestety, dokumentacja techniczna jest dostępna jedynie w języku angielskim i przeznaczona dla stosunkowo zaawansowanych programistów. Pomimo że Open Street Map stanowi zbiór wolnych danych, interfejs programistyczny (API) dla stron trzecich nie jest udostępniany bezpłatnie. Open Street Map nie oferuje możliwości wytyczania trasy pomiędzy lokalizacjami.

8.6.5. Do Celu Serwis DoCelu.pl i usługa API udostępniane są użytkownikom Internetu przez portal Wirtualna Polska (www.wirtualnapolska.pl). Serwis oferuje do umieszczenia na własnej stronie internetowej gadżety w postaci okienek do tyczenia trasy przejazdu, wyszukiwanie POI, a także udostępnia API,

317

Geomatyka w Internecie

Ryc. 8.13. Mapa turystyczna prezentowana przez RDLP w Gdańsku oparta na TatukGIS eLAS

która umożliwia wyświetlanie mapy na stronie internetowej użytkownika oraz skonfigurowanie wybranych przez użytkownika funkcji mapy.

8.6.6. TatukGIS Od wielu już lat RDLP Gdańsk prezentuje na swojej stronie (http://mapa. gdansk.lasy.gov.pl/appMapa.aspx) unikatową technologię internetowych serwisów mapowych firmy TatukGIS, w postaci mapy turystycznej. Można na niej znaleźć wiele praktycznych rozwiązań, takich jak pomiary odległości czy powierzchni, ale przede wszystkim pobieranie informacji (szlaków) w postaci GPX na odbiorniki GPS lub wydruki GeoTIFF i PDF kompozycji mapowych. Bez dużych nakładów finansowych i programistycznych można by wykorzystać znaną w lasach aplikację eLAS2 do szerszego, poza Internetem, wykorzystania na stronach internetowych LP.