dr hab. inż. Grzegorz Ślaski POLITECHNIKA POZNAŃSKA Instytut Maszyn Roboczych i Pojazdów Samochodowych ul. Piotrowo 3, 60-965 Poznań tel. 61 665 2222

Poznań, 23.06.2014

RECENZJA rozprawy doktorskiej mgr inż. Mikołaja SPADŁO „ADAPTACJA METOD ANALIZY ZMĘCZENIOWEJ W ASPEKCIE STOCHASTYKI OBCIĄŻEŃ DLA MASZYN ROLNICZYCH” (promotor: dr hab inż. Jan Szczepaniak prof. nadzw. Przemysłowego Instytutu Maszyn Rolniczych w Poznaniu) Podstawa opracowania: Zlecenie Dziekana Wydziału Maszyn Roboczych i Transportu Politechniki Poznańskiej Nr DR-63/454/01/2014 z dnia 06.06.2014 r.

1. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA ROZPRAWY 2.1. Charakterystyka redakcji pracy Przedstawiona do recenzji rozprawa liczy 130 stron z czego 108 stron stanowi tekst rozprawy, 6 stron spis literatury zawierający 103 pozycje a 9 stron stanowi 5 załączników. Praca zawiera także spis treści, streszczenie w języku polskim i angielskim. W pracy zamieszczono160 ponumerowanych rysunków. Treść rozprawy została podzielona na 6 rozdziałów i podrozdziały 2 i 3 stopnia. Przedmiotem pracy było zweryfikowanie założonej hipotezy (nazwanej tezą) o możliwości adaptacji metod analizy zmęczeniowej bazującej na pełnej stochastyce obciążeń dla maszyn rolniczych, co wiązało się praktycznie z algorytmizacją procesów (opracowaniem metody) generacji widm wymuszeń dla maszyn rolniczych na potrzeby realizacji analiz zmęczeniowych. Pracę można podzielić na dwie zasadnicze części: ˗ część wstępną (rozdziały 1,2 i 3) prezentującą zagadnienie oceny trwałości zmęczeniowej oraz bardziej szczegółowo zajmujące się analizą literatury n.t. metod prognozowania trwałości maszyn rolniczych, ˗ część zasadniczą - opisującą metody i narzędzia realizacji celów pracy i uzyskane wyniki rozdziały 5 i 6. Rozdział 4 ma charakter bardziej formalny i zawiera opis przedmiotu (obiektu) badań, opis problemu badawczego pracy oraz celu głównego i szczegółowych pracy. 2.1. Charakterystyka treści pracy W rozdziale 1 (Wprowadzenie) Autor przedstawił znaczenie kształtowania odpowiedniej trwałości zmęczeniowej dla kosztów i bezpieczeństwa eksploatacji maszyn. Wspomniał też o możliwościach eksperymentalnego badania trwałości jednak zwrócił uwagę na ich znaczną koszto- i czasochłonność przeciwstawiając im koncepcję modelowania trwałości zmęczeniowej z niewielkim udziałem badań eksperymentalnych w celu weryfikacji modelu i pozyskania informacji o obciążeniach eksploatacyjnych. W rozdziale 2 (Metody oceny trwałości zmęczeniowej w analizach maszyn rolniczych) Autor przedstawił krótko najważniejsze informacje na temat metod wnioskowania o trwałości zmęczeniowej maszyn dzieląc je na obliczenia zmęczeniowe oraz badania eksperymentalne. Krótko przedstawił metody obliczania trwałości zmęczeniowej zwracając uwagę na ich ograniczoną dokładność i duży rozrzut wyników. Omówił metody schematyzacji przebiegów naprężeń, podkreślając, że różne metody schematyzacji dają różniące się widma obciążeń, co prowadzi do różnic w szacowanej trwałości zmęczeniowej. W dalszej części rozdziału 2 Autor 1|Strona

rozprawy omówił uwzględnienie w szacowaniu trwałości zmęczeniowej zmienności wartości amplitudowej i średniej naprężeń oraz przedstawił hipotezy kumulacji uszkodzeń. W części rozdziału 2 poświeconej metodom eksperymentalnym badania trwałości zmęczeniowej opisał wady i zalety badań trakcyjnych, poligonowych i stanowiskowych, poświęcając tym ostatnim najwięcej miejsca. Ostatnim podrozdziałem rozdziału 2 jest „Aspekt stochastyki obciążeń w metodach analizy zmęczeniowej”, w którym Autor krótko przedstawił podstawowe informacje dotyczące analizy sygnałów w dziedzinie częstotliwości, metody programowania badań zmęczeniowych przy zastosowaniu uproszczonej stochastyki obciążeń oraz podejście polegające na rozpatrywaniu kilku warunków pracy o określonym udziale czasowym w całkowitej trwałości. W końcowej części omawianego podrozdziału Autor przestawił krótko metody analiz trwałości zmęczeniowej bazujące na pełnej stochastyce zmian obciążeń polegające na przygotowaniu widma obciążenia zastępczego zawierającego informacje o rozkładzie częstotliwościowym amplitud zarejestrowanych w warunkach eksploatacji obiektu. W rozdziale 3 (Studium literaturowe z obszaru prognozowania trwałości zmęczeniowej maszyn rolniczych) Autor rozprawy podsumował przegląd literatury z obszaru prognozowania trwałości zmęczeniowej maszyn rolniczych. Ocenił, iż istnieje niewielka liczba polskojęzycznych publikacji poświęconych ocenie trwałości zmęczeniowej maszyn rolniczych – omówił, dokonując krytycznej oceny 7 publikacji w j. polskim oraz 6 publikacji w j. angielskim. Rozdział 4 (Zakres pracy) ma charakter formalny ale jest istotny ze względu na przedstawienie obiektu wykorzystywanego do badań (opryskiwacza sadowniczego), problemu badawczego oraz celów i tezy pracy. Jako problem badawczy określono brak metod opracowania widm obciążeń bazujących na wszystkich podstawowych własnościach procesu losowego dla maszyn rolniczych. Jako główny cel pracy Autor przyjął algorytmizację procesów generacji widm wymuszeń dla maszyn rolniczych na potrzeby analiz zmęczeniowych. Tezę pracy Autor zdefiniował następująco „możliwa jest adaptacja metod analizy zmęczeniowej bazujących na pełnej stochastyce obciążeń dla maszyn rolniczych”. Rozdział 5 (Adaptacja metod analizy zmęczeniowej dla maszyn rolniczych z uwzględnieniem stochastyki obciążeń) poświęcony został kompleksowemu przedstawieniu zaproponowanej procedury oceny trwałości zmęczeniowej maszyn rolniczych, którą następnie zrealizowano praktycznie proponując szczegółowe metody dla realizacji kolejnych kroków tej procedury. W pierwszym kroku wykonano badania polowe dla ramy opryskiwacza sadowniczego (rozdział 5.1) łącznie 24 przejazdy badawcze, w trakcie których zebrano informacje niezbędne do identyfikacji sił, wymuszeń kinematycznych oraz transmitancji kół w zakresie dynamiki pionowej. Wykorzystując badania symulacyjne stanowiskowe (metodę zdalnego parametru) wygenerowano sygnał ekwiwalentnych wymuszeń kinematycznych (rozdział 5.2). Dane te posłużyły do przeprowadzenia analiz dynamicznych we współrzędnych modalnych (rozdział 5.3), które dalej były podstawą komputerowych symulacji wytrzymałościowych (rozdział 5.4). Otrzymane przebiegi naprężeń skonfrontowano z przebiegami zarejestrowanymi metodami tensometrycznymi, wykazując satysfakcjonującą zgodność podstawowych charakterystyk obu procesów losowych (rozdział 5.4.3). W ostatnim kroku za pomocą zaadaptowanych metod obliczeniowych oszacowano trwałość zmęczeniową dla trzech wybranych węzłów konstrukcji ramy (rozdział 5.5). Rozdział 6 (Podsumowanie) zamyka pracę. Autor w podsumowaniu stwierdził, że w pracy opisano proces ustalania trwałości zmęczeniowej maszyn rolniczych na podstawie zaproponowanej przez niego procedury oceny trwałości. Odniósł się do tezy i celu pracy stwierdzając udowodnienie postawionej tezy oraz realizację założonych celów. Autor pokazał też samokrytyczne podejście do swojej pracy zamieszczając własne uwagi krytyczne do swojej pracy oraz proponując zagadnienia do rozwiązania w przyszłości. Oceniając praktyczne wykorzystanie wyników pracy ocenił, że opisany w pracy ciąg działań stanowi metodykę postępowania konstruktora w procesie definiowania trwałości zmęczeniowej maszyn rolniczych. 2|Strona

2. OCENA ROZPRAWY 2.1. Wartość naukowa i utylitarna pracy Podjęte przez Autora rozprawy zagadnienie jest istotne naukowo oraz utylitarnie co wynika ze znaczenia wiedzy pozwalającej projektować maszyny o dużym stopniu niezawodności, wynikającym m. in. z ich trwałości zmęczeniowej. O ile w sensie ogólnym metody badania i szacowanie trwałości zmęczeniowej są znacząco rozwinięte dzięki postępowi zarówno nauki, jak i techniki (w szczególności komputerowych metod analiz inżynierskich) o tyle wiedza dotycząca uwzględniania i pozyskiwania szczegółowych informacji na temat procesów eksploatacji i towarzyszących im losowych obciążeń oraz ich uwzględniania w analizach zmęczeniowych w poszczególnych dziedzinach techniki jest rozwinięta w bardzo różnym stopniu. W przypadku maszyn rolniczych wiedza ta wymaga ciągle doskonalenia i uzupełnień. Praca doktorska Mikołaja Spadło wpisuje się w proces rozwoju tej wiedzy proponując z jednej strony kompleksową metodykę prowadzenia analizy zmęczeniowej a z drugiej przybliżając specyfikę obciążeń eksploatacyjnych wybranej grupy maszyn rolniczych o charakterze przyczep jednoosiowych. Opisana w rozprawie metodyka wraz z informacjami o eksploatacji stanowią nie tylko nową wiedzę ale także ma znaczenie utylitarne jako propozycja procedury postępowania dla konstruktorów tej grupy maszyn rolniczych. Dlatego można ocenić, że przyjęty obszar rozważań pracy oraz zdefiniowany problem badawczy są aktualne z naukowego punktu widzenia i istotne aplikacyjnie. 2.2. Oryginalność rozprawy Zaproponowana przez autora procedura postępowania w zakresie przeprowadzenia analizy zmęczeniowej z uwzględnieniem stochastyki obciążeń, dla wybranej przykładowej maszyny mieszczącej się w grupie przyczep jednoosiowych, z uwzględnieniem szczegółowych metod jej realizacji jest oryginalnym rozwiązaniem Doktoranta popartym wartościowymi oryginalnymi badaniami własnymi zarówno w obszarze badań eksperymentalnych, stanowiskowych jak i analiz obliczeniowych. Uznać należy, że pomimo wykorzystania w rozprawie wielu metod badawczych znanych już w literaturze i praktyce inżynierskiej, ich połączenie w kompleksową metodykę odniesioną i przystosowaną w szczegółach do wybranych maszyn rolniczych ma charakter oryginalny. 2.3. Poprawność metodologiczna rozprawy W odniesieniu do celu głównego - „algorytmizacji procesów generacji widm wymuszeń dla maszyn rolniczych na potrzeby realizacji analiz zmęczeniowych” oraz celów szczegółowych można określić zastosowane metody jako poprawne i prowadzące do osiągnięcia sformułowanych celów. Jednak można mieć zastrzeżenia co do sformułowania „teza” oraz jej treści jak i sposobu „udowodnienia”. Ze względu na charakter dyscypliny o wybitnie empirycznym charakterze w pracy powinna zostać postawiona hipoteza (przypuszczenie, przewidywany wynik badań) o nietrywialnym charakterze, co do której można przeprowadzić proces weryfikacji pozwalający hipotezę uznać za niemającą podstaw do odrzucenia albo za fałszywą. Sformułowanie tezy w postaci „możliwa jest adaptacja metod analizy zmęczeniowej bazujących na pełnej stochastyce obciążeń dla maszyn rolniczych” sprawia trudność zrozumienia przy pomocy jakich wyników można ją zweryfikować a z drugiej strony względem tego sformułowania brak jest większych wątpliwości. Nasuwa się tu na myśl możliwość oceny zaproponowanej metody poprzez porównanie wyników szacowania trwałości z rzeczywistą trwałością dla obciążeń o charakterze stochastycznym. Tego jednak w pracy nie zrealizowano (byłoby to trudne czasowo jak i organizacyjnie oraz ekonomicznie), pozostawiając w zasadzie niepewnym w jakim stopniu uzyskiwane wyniki szacowania trwałości będą się pokrywać z rzeczywistą trwałością konstrukcji maszyny rolniczej w warunkach obciążeń eksploatacyjnych. W opinii recenzenta Autor zbędnie rozszerzył w sformułowanej tezie zakres pracy do obszarów za które bezpośrednio nie odpowiada (m.in. hipotezy kumulacji uszkodzeń, metody schematyzacji obciążeń), a jedynie wykorzystuje je dla pełnej egzemplifikacji opracowanej procedury. Gdyby teza (a raczej hipoteza) pracy nie 3|Strona

wychodziła poza obszar przyjętego celu pracy to brzmieć mogłaby ona następująco „Możliwe jest zaproponowanie algorytmów procesu generacji widm losowych wymuszeń dla maszyn rolniczych o charakterystykach stochastycznych zgodnych z widmami obciążeń eksploatacyjnych na podstawie cząstkowych badań w warunkach eksploatacyjnych oraz z uwzględnieniem planu eksploatacji”. Tak sformułowana teza znajduje swój dowód w treści recenzowanej pracy. Tezę zaproponowaną przez Autora pracy uznać należy za sformułowaną niefortunnie i zbędnie szeroko. Warto podkreślić, że obszar pracy jest dosyć rozległy co spowodowało, że Doktorant zastosował wiele metod badawczych o znacznym stopniu złożoności i skomplikowania, uzyskując wartościowe osiągnięcia na poszczególnych etapach realizacji pracy i egzemplifikacji zaproponowanej procedury. Należy tu podkreślić takie osiągnięcia jak: 1. zaproponowanie kompleksowej procedury (a w zasadzie metodyki) szacowania trwałości zmęczeniowej maszyn rolniczych, z uwzględnieniem stochastyczności działających na nie obciążeń, i jej egzemplifikacja na przykładzie ramy nośnej opryskiwacza sadowniczego, 2. opracowanie i zweryfikowanie metody pozwalającej na pozyskanie informacji o obciążeniach działających na konstrukcję nośną maszyny rolniczej w warunkach eksploatacyjnych - w szczególności o siłach działających w punkcie zagregowania urządzenia z ciągnikiem rolniczym oraz siłach zredukowanych do środków kół, podczas przejazdów na różnych podłożach oraz przy różnych poziomach obciążenia, 3. odtworzenie sygnałów reprezentujących pionowe wymuszenia kinematyczne działające w punkcie styku koła maszyny rolniczej z podłożem z wykorzystaniem symulacji stanowiskowej, na podstawie zmierzonych przyspieszeń oraz na podstawie tych badań wygenerowanie transmitancji operatorowej oraz widmowej, wiążącej wymuszenia kinematyczne działające na koło z odpowiedzią w postaci ruchu jego środka. 4. obliczenie map naprężeń za pomocą MES, z wykorzystaniem wyznaczonych przemieszczeń węzłów, 5. wykazanie w wyniku przeprowadzenia analizy wrażliwości na zmiany współczynników tłumienia materiału konstrukcji nośnej małej istotności wpływu tłumienia materiałowego na ruch węzłów i potwierdzenie dużego udziału w procesie intensyfikowania naprężeń pierwszych postaci drgań własnych zdeterminowanych przez niską sztywność kół, 6. opracowanie metody generacji obciążenia zastępczego ujmującego wszystkie podstawowe funkcje statystyczne przebiegów wymuszeń działających w poszczególnych warunkach pracy oraz uwzględniającego ich procentowy udział w całym okresie użytkowania. 2.4. Poprawność formalna rozprawy W ocenie strony formalnej warto zwrócić uwagę na fakt, że rozdziały 2 i 3 prezentują zagadnienie oceny trwałości zmęczeniowej w ogóle oraz bardziej szczegółowo metod prognozowania trwałości maszyn rolniczych a więc w zasadzie mogłyby stanowić jeden szerszy rozdział. Wątpliwości budzi także użycie sformułowania „przedmiot badań” do opisu obiektu badawczego, sformułowanie „teza” do postawionej hipotezy włącznie z jej mało dyskusyjną treścią oraz brak jawnie przedstawionego zakresu pracy. Jeśli chodzi o stronę redakcyjną i edycyjną to główną uwagą jest brak spisu oznaczeń w pracy, który czasami utrudnia czytanie pracy a także częsty brak legendy do oznaczeń zastosowanych na rysunkach (wyjaśnienie istnieje, ale jest umieszczone tylko w tekście pracy). Rozprawa jest starannie opracowana pod względem redakcyjnym. Podkreślić w sposób zdecydowanie pozytywny należy materiał ilustracyjny pracy - szczególnie w postaci przygotowanych przez Autora rozprawy schematów przedstawiających całościową zaproponowaną procedurę jak i schematów przedstawiających procedury cząstkowe. Wartość informacyjna przygotowanych schematów jest duża i świadczy o dogłębnej wiedzy autora na temat treści merytorycznej tworzonych schematów i ilustracji.

4|Strona

2.1. Uwagi ogólne Poza uwagami sformułowanymi w punktach 2.1 -2.4 Recenzent ma następujące uwagi o charakterze ogólnym: 1. zaproponowane metody obliczeniowe pozwalają tylko na szacowanie trwałości a nie na jej „definiowanie” bądź „ustalanie” o czym Autor kilkakrotnie pisze, najprawdopodobniej ze względu na brak refleksji na temat właściwego znaczenia użytych sformułowań, 2. temat pracy jest znacznie szerszy niż przedstawiana egzemplifikacja w postaci maszyny o specyficznej konstrukcji i sposobie użytkowania zbieżnym dosyć mocno z przyczepą jednoosiową i dosyć ograniczonych obciążeniach wynikających głównie z pionowych wymuszeń kinematycznych - rodzi się pytanie, czy przykład innej maszyny, pracującej przy bardziej złożonych obciążeniach w równym stopniu umożliwiłby zaprezentowanie zaproponowanej metody. Pytanie jakie się nasuwa to to, czy zastosowanie zaproponowanej metody dla znaczenie szerszej grupy maszyn rolniczych jest możliwe w tym samym stopniu, 3. w odniesieniu do rozdziału 3 stwierdzić można, że ilość przeanalizowanych publikacji wydaje się być dosyć skromna, ale jednocześnie ocenić należy, że ich dobór jest dosyć trafny i reprezentatywny, a przedstawione wnioski umiejętnie i jasno przedstawione i zinterpretowane w aspekcie pracy. 2.2. Uwagi szczegółowe Pomimo pozytywnej oceny treści rozprawy we wszystkich aspektach Autor nie ustrzegł się wielu drobnych błędów bądź niejasności rodzących następujące pytania/uwagi szczegółowe: 1. Str. 9 - hipoteza H-M-H – brak wyjaśnienia skrótu (czy chodzi o warunek plastyczności Hubera-MisesaHencky'ego (HMH))? 2. Str. 37 - czy tytuł podrozdziału zamiast „Przedmiot badań” nie powinien brzmieć „Obiekt badań lub badawczy”? 3. Str. 38 - tabela 3, wiersz 3 i 4 – ten sam opis szczegółów a inna trwałość zmęczeniowa – czy opis powinien być różny – w czym tkwi różnica? 4. Str. 40 - czy sformułowanie „wyznaczanie transmitancji kół badanej maszyny rolniczej nie powinno być doprecyzowane sformułowaniem „dla dynamiki pionowej”? 5. Str. 41 - rys. 45 – Na początku rozdziału autor pisze, że rysunek ten przedstawia ciąg czynności, których realizacja jest niezbędna w celu ustalenia eksploatacyjnej trwałości zmęczeniowej ….. a dopiero w podpisie rysunku pojawia się informacja, że jest to zaproponowana przez Autora procedura definiowania wytrzymałości zmęczeniowej maszyn rolniczych - czy nie jest to najważniejszy element pracy i poza przedstawieniem nie powinien być wcześniej skomentowany co do założeń i sposobu jego konstrukcji. Pytanie dodatkowe czy procedura dotyczy definiowania czy szacowania trwałości zmęczeniowej? 6. Str. 46. - „Metoda bazuje na przyspieszeniach pionowych środków piast kół” – zdanie fałszywe merytorycznie. Metoda polega na odtworzeniu sygnałów wyjściowych poprzez kształtowanie sygnału wejściowego. Sygnałami wyjściowymi są przyspieszenia pionowe środków piast kół. 7. St.49-51 - Analiza wykresów od 57 do 61 nasuwa wątpliwość co do wykorzystania wartości średniej drgań jako wystarczającej do stwierdzenia stacjonarności procesu drganiowego. Wynika to z faktu, że niezależnie od amplitudy drgań wartość ta zawsze będzie bliska zeru. Czy nie należało zastosować także momentów wyższych rzędów - np. wariancji do oceny stacjonarności procesu drganiowego? 8. St.49-51 - W jaki sposób Autor wykorzystywał/interpretował wartości funkcji autokorelacji - jak oceniał zmienność ich wartości zmieniające się od 0 do około 2.5? 9. Str. 65 - Opis metod wyznaczania sił w styku koła z nawierzchnią - podobny sposób zastosowano w pracy doktorskiej Pana dr inż. Piotra Białka pt. Badanie wpływu warunków pracy agregatu rolniczego na jego ogólny bilans energetyczny z roku 1997 z PIMR – szkoda, że nie została przywołana, 10. Str. 77 - rys. 104 - czy jednostką sygnału jest m/s2? 11. Str. 78 - rys. 105 - czy przesunięcie =10 oznacza 10 sekund? 5|Strona

12. Str. 80 - czy we wzorze (76) oraz (77) transmitancje oznaczone jako G32 nie powinny być oznaczone jako G23? 13. Str. 81 - str. 81 – czy wzór 87 jest poprawny? – chodzi o przyrównanie środkowej części do transmitancji, 14. Str. 84 - rys. 113 - brak legendy, w podpisie też nie wiadomo o jakie sygnały chodzi. Dopiero opis w tekście wyjaśnia wątpliwości. 3. PODSUMOWANIE I KONKLUZJA Na podstawie analizy treści rozprawy stwierdzam, że oceniana praca mieści się w dyscyplinie naukowej mechanika i budowa maszyn. Podjęte przez Autora zagadnienie oceniam jako aktualne dla dziedziny nauki i techniki jaką się zajmuje (projektowania maszyn rolniczych) oraz mające duże znaczenie utylitarne. Podjęty problem wraz z kompleksową egzemplifikacją wykorzystania opracowanej procedury oceniam jako ambitny i szeroki co wymagało od Autora zgromadzenia dużego zasobu wiedzy i uzyskania biegłości w korzystaniu z narzędzi inżynierskich i naukowych obejmujących: ˗ analizy teoretyczne z wykorzystaniem aparatu matematycznego, ˗ badania symulacyjne i analizy wytrzymałościowe z wykorzystaniem m.in. metody elementów skończonych, ˗ organizację i realizację badań eksperymentalnych zarówno warunkach eksploatacji i w warunkach badań laboratoryjnych, ˗ umiejętność prowadzenia analiz trwałości zmęczeniowych w oparciu o wybrane hipotezy wytrzymałościowe. Świadczy to o dobrej znajomości przez Doktoranta problematyki rozwiązywanej w recenzowanej rozprawie. Rozwiązanie problemu naukowego w postaci braku metod opracowania widm obciążeń bazujących na wszystkich podstawowych własnościach procesu losowego dla maszyn rolniczych poprzez opracowanie kompleksowej procedury generacji widm wymuszeń na potrzeby analiz zmęczeniowych uważam za zrealizowane w sposób twórczy o oryginalny oraz zweryfikowany w zakresie uzyskania porównywalnych podstawowych statystyk sygnałów wymuszeń kinematycznych odtworzonych w badaniach stanowiskowych oraz poziomów naprężeń uzyskanych z modelu MES i z badań eksperymentalnych. Pozwala to ocenić, że Autor rozprawy wykazał się samodzielnością w formułowaniu oryginalnych problemów naukowych i ich rozwiązywaniu oraz umiejętnością prowadzenia unikalnych eksperymentów badawczych. Pod względem metodologicznym praca jest prawidłowa poza wyjątkiem dotyczącym niezbyt fortunnego sformułowania tezy pracy, co jednak wobec prawidłowego sformułowania problemu badawczego oraz celu głównego i pośrednich pracy nie umniejsza znacząco jej wartości. Na podkreślenie zasługuje również dobry poziom redakcyjny i edytorski pracy - w szczególności bardzo dobry poziom merytoryczny i edycyjny autorskich ilustracji o dużej wartości informacyjnej. Zawarte w opinii ogólne i szczegółowe uwagi krytyczne nie wpływają na ogólną pozytywną ocenę pracy a stanowią wskazówki dla doskonalenia warsztatu badawczego i naukowego oraz precyzji wypowiedzi Autora w przyszłych pracach naukowych. W podsumowaniu stwierdzam, że rozprawa mgr. inż. Mikołaja SPADŁO „ADAPTACJA METOD ANALIZY ZMĘCZENIOWEJ W ASPEKCIE STOCHASTYKI OBCIĄŻEŃ DLA MASZYN ROLNICZYCH” spełnia wymagania stawiane pracom na stopień doktora nauk technicznych, w rozumieniu art. 13 ustawy z dnia 14 marca 2003 o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki i wnoszę o jej przyjęcie a także o dopuszczenie mgr inż. Mikołaja SPADŁO do publicznej obrony ocenianej dysertacji.

dr hab. inż. Grzegorz Ślaski 6|Strona