PROWADZĄCY: Prof. Nadzieja Drela – koordynator Dr Magdalena Markowska - koordynator Prof. Krystyna Skwarło-Sońta Dr Paweł Majewski Rok akad. 2013/2014 Semestr zimowy, czwartek, 8.30-10
Tydzień
Data
Temat wykładu
Prowadz
1
03.10.13
Podstawy funkcjonowania układu odpornościowego i neuroendokrynowego - mechanizmy odbioru i przekazywania informacji przez układ odpornościowy i neuroendokrynowy
KSS
2
10.10.13
Neuroendokrynoimmunologia: nowa dziedzina badań interdyscyplinarnych - podstawowe szlaki komunikacji między układem odpornościowym i neuroendokrynowym, rola neuroprzekaźników, neuropeptydów, hormonów i cytokin w przekazywaniu informacji między układami i regulacji aktywności układu odpornościowego
KSS
3
17.10.13
OUN w rozwoju i regulacji układu odpornościowego. Rola głównych osi regulacyjnych: HPA, HPG i HPT. Prezentacja antygenów w ośrodkowym układzie nerwowym: weryfikacja poglądów o immunologicznym uprzywilejowaniu mózgu
KSS
4
24.10.13
Rola regulacji neuroendokrynowej w utrzymywaniu homeostazy w układzie odpornościowym w warunkach zależnych i niezależnych od aktywacji antygenowej. Udział hormonów, neuroprzekaźników, neuropeptydów i cytokin w utrzymaniu homeostazy układu odpornościowego i tolerancji na własne antygeny w warunkach niezależnych od antygenów obcych oraz w przebiegu infekcji
ND
5
31.10.13
Stan zapalny: rola w rozwoju prawidłowej odpowiedzi immunologicznej, regulacja przez układ neuroendokrynowy, chroniczny stan zapalny. Charakterystyka stanu zapalnego i jego rola w rozwoju prawidłowej i patologicznej odpowiedzi
PM
immunologicznej (przykłady chorób związanych z chronicznym stanem zapalnym)
6
07.11.13
Odpowiedź organizmu na stres – wpływ stresu na odpowiedź immunologiczną. Definicja stresu i przebieg reakcji stresowej, skutki działania stresu ostrego i chronicznego na odporność
MM
7
14.11.13
Rola hormonów w aktywności układu odpornościowego w przebiegu ciąży. Zmiany profilu hormonalnego w przebiegu ciąży, przydatność parametrów immunologicznych do śledzenia prawidłowości przebiegu ciąży, rola hormonów i cytokin w regulacji odporności w przebiegu ciąży
ND
Tydzień
Data
Temat wykładu
Prowadz
1
03.10.13
Podstawy funkcjonowania układu odpornościowego i neuroendokrynowego - mechanizmy odbioru i przekazywania informacji przez układ odpornościowy i neuroendokrynowy
KSS
2
10.10.13
Neuroendokrynoimmunologia: nowa dziedzina badań interdyscyplinarnych - podstawowe szlaki komunikacji między układem odpornościowym i neuroendokrynowym, rola neuroprzekaźników, neuropeptydów, hormonów i cytokin w przekazywaniu informacji między układami i regulacji aktywności układu odpornościowego
KSS
3
17.10.13
OUN w rozwoju i regulacji układu odpornościowego. Prezentacja antygenów w ośrodkowym układzie nerwowym: weryfikacja poglądów o immunologicznym uprzywilejowaniu mózgu. Rola głównych osi regulacyjnych: HPT, HPA i HPG. Oś szyszynkowo-odpornościowa.
KSS
4
24.10.13
Rola regulacji neuroendokrynowej w utrzymywaniu homeostazy w układzie odpornościowym w warunkach zależnych i niezależnych od aktywacji antygenowej. Udział hormonów, neuroprzekaźników, neuropeptydów i cytokin w utrzymaniu homeostazy układu odpornościowego i tolerancji na własne antygeny w warunkach niezależnych od antygenów obcych oraz w przebiegu infekcji
ND
5
31.10.13
Stan zapalny: rola w rozwoju prawidłowej odpowiedzi immunologicznej, regulacja przez układ neuroendokrynowy, chroniczny stan zapalny. Charakterystyka stanu zapalnego i jego rola w rozwoju prawidłowej i patologicznej odpowiedzi
PM
immunologicznej (przykłady chorób związanych z chronicznym stanem zapalnym)
6
07.11.13
Odpowiedź organizmu na stres – wpływ stresu na odpowiedź immunologiczną. Definicja stresu i przebieg reakcji stresowej, skutki działania stresu ostrego i chronicznego na odporność
MM
7
14.11.13
Rola hormonów w aktywności układu odpornościowego w przebiegu ciąży. Zmiany profilu hormonalnego w przebiegu ciąży, przydatność parametrów immunologicznych do śledzenia prawidłowości przebiegu ciąży, rola hormonów i cytokin w regulacji odporności w przebiegu ciąży
ND
Wykład 3., 17.10.2013
1873 – Van Dooremal – mózg wykazuje znaczną tolerancję różnych obcych przeszczepów, akceptując je bez oznak odrzucania; 1948 – Medawar – przeszczepy obcych tkanek wprowadzone do mózgu nie wywołują w nim reakcji odpornościowej, ale mogą być odrzucone po uprzednim wywołaniu zapalenia na obwodzie; 1953 – Billingham i Boswell – mózg wykazuje cechy narządu uprzywilejowanego immunologicznie, sugerując ewolucyjną konieczność ograniczenia niektórych procesów odpornościowych w szczególnie ważnych tkankach (także komora oka, gonady) obecnie to pojęcie podlega weryfikacji
Komórki
glejowe nie generują ani nie przekazują potencjału czynnościowego, ale towarzyszą neuronom na poziomie ciała komórek, aksonów i synaps w całym UN
Mają
wspólne pochodzenie z neuronami – z neuroektodermy, z wyjątkiem mikrogleju; są to komórki odpornościowe, zasiedlające mózg drogą krwi na wczesnych etapach rozwoju osobnika
Glej
jest konserwowany ewolucyjnie – od najprostszych bezkręgowców do ludzi; Im większe zwierzę, tym ich więcej: Małe robaki płaskie – kilka komórek Drosophila – ok. 25% komórek mózgu Mysz – do 65% Człowiek – 90% Słoń – do 97% BEZ KOMÓREK GLEJOWYCH NEURONY GINĄ!!!!!
FUNKCJE
KOMÓREK GLEJOWYCH;
Podtrzymują
właściwe działanie neuronów ułatwiając neurotransmisję, utrzymując równowagę jonową w przedziale pozakomórkowym, przyspieszając przekaźnictwo impulsów, Mikroglej - rola ochronna: usuwanie martwych komórek i ich szczątków, eliminacja niewłaściwie funkcjonujących synaps (przebudowa w trakcie rozwoju), są aktywowane w chorobach neurodegeneracyjnych (dobrze czy źle?)
FUNKCJE
KOMÓREK GLEJOWYCH:
Astrocyty: podtrzymują
funkcjonwanie
neuronów! Dostarczają neuronom substratów energetycznych (glukozy – mleczanu) i do syntezy neuroprzekaźników; Tworzą fizyczną barierę pomiędzy synapsami sąsiednich neuronów, Usuwają nadmiar neurotransmitera ze szczeliny synaptycznej
FUNKCJE
KOMÓREK GLEJOWYCH:
Astrocyty: podtrzymują
funkcjonowanie
neuronów! Pośredniczą w przepływie metabolitów i tlenu między neuronami a naczyniami krwionośnymi Uczestniczą w tworzeniu SYNAPSY TRZYCZĘŚCIOWEJ (TRIPARTITE SYNAPSE) – modulują funkcję synaps dzięki dwukierunkowemu kontaktowi fizycznemu i funkcjonalnemu z neuronami
FUNKCJE
KOMÓREK GLEJOWYCH:
Astrocyty: są
wyposażone w takie same jak neurony, receptory neurotransmiterów (zwłaszcza glutaminianu i D-seryny), pod wpływem ich uwolnienia z neuronów – aktywuje się w nich prąd Ca, uwalniający „gliotransmitery”, jak: glutaminian, D-seryna, ATP, i inne Nadmierna aktywacja takich synaps wydaje się wiązać z padaczką, zbyt słaba – ze schizofrenią.
OPONY – warstwy tkanki łącznej CZASZKA otaczające mózgowie i rdzeń OPONY MÓZGU: kręgowy; Twardówka Liczba tych warstw zależy od Pajęczynówka Miękka pozycji systematycznej: u ryb tylko jedna, u ssaków trzy; PŁYN MÓZGOWO-RDZENIOWY OPONY RDZENIA: (CSF) wypełnia przestrzenie Twardówka między oponami i stanowi ochronę Pajęczynówka Miękka przeciw-wstrząsową; BARIERA KREW-MÓZG (BBB) KRĘGI tworzy się dzięki ścisłym RDZEŃ KRĘGOWY połączeniom śródbłonka naczyń mózgowych – chroni przed niekontrolowanym ruchem substancji między OUN a układem krążenia (w obydwie strony)
OPONY TWARDE PAJĘCZYNÓWKA OPONY MIĘKKIE
TKANKA MÓZGOWA
EPENDYMA
KOMORA MÓZGU
SPLOT NACZYNIÓWKOWY
WNĘTRZE NACZYNIA WŁOSOWATEGO
MÓZG
ZAKOŃCZENIE ASTROCYTU
Jest selektywna, tworzy ją śródbłonek mózgowych naczyń włosowatych Działa jak bariera fizyczna - obecność tight junctions między sąsiednimi komórkami śródbłonka wymusza transkomórkowy ruch cząsteczek, w odróżnieniu od ruchu przez złącza w śródbłonku innych narządów Swobodnie dyfundują cząsteczki gazów (O2 i CO2) i drobne związki lipofilne (np. EtOH, barbiturany) Swoiste transportery, umożliwiające ruch małych cząsteczek hydrofilnych (glukoza, aminokwasy), tworzą selektywną barierę transportową – wchodzą związki pożyteczne, utrudniony napływ szkodliwych
Barierę metaboliczną tworzą enzymy zewnątrz- i wewnątrzkomórkowe (peptydazy, nukleotydazy, oksydaza MAO, cytochrom P450) inaktywujące substancje neuroaktywne i toksyczne Duże cząsteczki hydrofilowe (białka i peptydy) raczej nie przechodzą, niektóre są przenoszone w mechanizmie transcytozy z udziałem odpowiednich transporterów W narządach okołokomorowych BBB jest mniej szczelna i tą drogą mogą przenikać nośniki informacji z układu odpornościowego (cytokiny, komórki)
tylny
(nerwowy) płat przysadki mózgowej narząd naczyniowy blaszki krańcowej (organum vasculosum of the lamina terminalis, OVLT) narząd podsklepieniowy (subfornical organ, SFO) narząd podspoidłowy (subcommissural organ, SCO) pole najdalsze (area postrema) szyszynka (pineal gland) sploty naczyniowe komór (ventrical choroid plexus)
szybki ↑ krążących WBC (z rezerw obwodowych), dłuższa ekspozycja ↓ krążących Li receptor β2-adre (β2AR) na Li Th1 (ale nie na Th2), powoduje ↓ cytokin typu Th1 (IFNγ i IL-2) bez wpływu, a nawet wzmagając produkcję cytokin typu Th2 bezpośredni wpływ ↓ zdolność APC do indukowania Th1, pobudzenie β2AR hamuje różnicowanie naiwnych CD4+ w kierunku Th1 w sposób zależny od IL-12, ↓produkcji TNFα, IL-1β i IL-12 przez WBC stymulowane LPS, ↓ aktywności NK CaS i β2AR ↑cytokiny przeciwzapalnej IL -10 przez Mo/DC stymulowane LPS a nawet przez niestymulowane; wzrost IL-10 aktywnie hamuje aktywność prozapalną i prezentację antygenu przez APC, łącznie: CAs upośledzają zdolność do rozwoju odpowiedzi Th1
Rodzaj urazu Udar
Częstość Częstość występowania infekcji (na mln osób) (%)
Śmiertelność (%)
Typowe infekcje
2 tys – 3,5 tys
16 - 23
30
Zapalenie płuc, infekcje dróg moczowych
Uraz mózgu
1,6 tys
21 - 60
> 6,7
Zapalenie płuc, sepsa, infekcje dróg moczowych
Uszkodzenie rdzenia kręgowego
30 - 60
28 - 38
4,4 – 16,7
Owrzodzenia, zapalenie płuc, trzustki, zakażenia ran
Początkowo objawy zapalenia, ale potem: liczby krążących Li i funkcji LiT: zdolności do proliferacji i produkcji cytokin in vitro; rozwój reakcji nadwrażliwości w teście skórnym, skorelowany z rozległością urazu upośledzenie aktywności granulocytów (fagocytoza) i monocytów (ekspresja MHC, prezentacja antygenów, produkcja cytokin prozapalnych) liczby i aktywności cytotoksycznej komórek NK odpowiedź humoralna upośledzona w mniejszym stopniu
Mózg
wykrywa nadchodzące z obwodu sygnały z układu odpornościowego – wywołuje to odpowiedź neuroendokrynową i syntezę cytokin przez komórki nerwowe Pobudzenie komórek nerwowych powoduje ekspresję prozapalnych cytokin IL-1 i IL-6 w podwzgórzu Długotrwałe wzmocnienie synaptyczne (LTP) – aktywność związana z pamięcią i uczeniem się – dogodny układ do badania zależności neuro-immunologicznych
Immunology Today, 2000, 21(3): 133
ROK AKAD. 2011/1
WPŁYW OSI PODWZGÓRZOWOPRZYSADKOWO-TARCZYCOWEJ NA GRASICĘ 1. WPŁYW TRH •
zapewnia normalny rozwój grasicy i śledziony
2. WPŁYW TSH •
wykazuje plejotropową funkcję cytokiny, której efekty zależą od stanu (dojrzewanie i aktywacja) komórek docelowych
3. WPŁYW T4 i T3 •
niedoczynność tarczycy upośledza rozwój grasicy i syntezę tymuliny (tymulina pośredniczy w stymulującym proliferację tymocytów wpływie T3)
EFFECT OF GnRH ON IMMUNE CELLS
Rola
osi HPT będzie szczegółowo omówiona przy okazji chorób autoimmunizacyjnych Rola osi HPA – w związku ze stresem Rola osi HPG – odporność podczas ciąży, dymorfizm płciowy odporności
Wykład 2., 10.10.2013
MELATONINA w ODPORNOŚCI chirurgiczna
funkcjonalna (LL)
(Csaba i Barath, 1975, Del Gobbo i wsp., 1989)
(Maestroni i wsp., 1987)
szyszynka inwolucja grasicy skutki odwracane aktywność NK
przez wieczorne Px odpowiedź zastrzykikomórkowa Mel synteza przeciwciał farmakologiczna (Maestroni i wsp., 1987)
związana z wiekiem (Pierpaoli i Regelson, 1994)
szyszynka
bursyna
?
Mel
? synteza Mel ?
bursa Fabrycjusza
Mel
Mel
? grasica
hormony grasicy
Melatonina
szpik kostny
? receptory Mel
synteza Mel ?
komórki odpornościowe
endogenne opioidy
OŚ SZYSZYNKOWO-ODPORNOŚCIOWA
ROLA OSI SZYSZYNKOWO-ODPORNOSCIOWEJ
OUN
jest włączony w dwukierunkowe oddziaływania z układem odpornościowym: jest zarówno celem jak i kontrolerem przebiegu reakcji odpornościowych Regulacyjne osie neuroendokrynowe dostosowują przebieg procesów odpornościowych do aktualnych potrzeb i możliwości organizmu Toczący się proces zapalny hamuje aktywność szyszynki, wyłączając czasowo kontrolę zegara endogennego nad zwalczaniem patogenu
Dziękuję za uwagę